ยามเช้าที่รัก

เนื้อเรื่อง

มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นด้วยความสุข  สนุกสนาน  เป็นเรื่องราวในชีวิตประจำวันของสาวน้อยอันมีนามว่า  ...ปิงปิง...  ขาว  อวบ  อึ๋ม...พอสมควร  นัยน์ตาหวานยั่วยวน(กวนมะโห)
ปิงปิงสาวน้อยผู้ร่าเริง....มีรอยยิ้มที่ชวนยิ้มตอบ  
"เซเว่นจ๋า"  
ตื่นนอนก่อนใครๆ  และพร้อมเล่นทันทีที่ลืมตา
เซเว่น...แมวหนุ่มหลุ่อหุ่นสมาร์ทมาดขรึม  นอนหลับสนิทสนมบนที่นอนอันแสนอบอุ่น  เขาลืมตาขึ้นมานิดหนึ่งก่อนจะอ้าปากหาวและบิดตัวอย่างเกียจคร้าน  ก่อนที่จะพลิกตัวนอนท่าใหม่  
"อือ...  อย่าเพิ่งกวนได้ป่าว"  
"เช้าแล้วน่ะ"
"หนาวจะตาย  ไปชวนจูเนียร์เถอะ"
ถึงแม้เซเว่นจะตอบมาแบบนี้  ปิงปิงก็ไม่ได้สนใจ  พยายามจะซุกตัวเข้าไปหาเซเว่น  ขณะเดียวกันจูเนียร์ก็ลืมตาขึ้นมาดูด้วยความสนใจ  แววตาขี้เล่นเริ่มฉายออกมา  
"เล่นไรอ่ะ"
"ไล่จับ"  ปิงปิงหันมาตอบ
"หิว  กินก่อนด้ายป่าว"
"แม่ยังไม่ตื่น"  ปิงปิงใช้จมูกดุนตัวจูเนียร์พร้อมกับเอามือ(เท้า)ตะปบหัวจูเนียร์
"เฮ้!"  จูเนียร์ปัดออกอย่างรำคาญ  "แน่จริงเข้ามาดิ"
"ออกมาเล่นข้างนอกสิ  เดี๋ยวแม่ดุเอาหรอก"
....อือ...หนวกหูวุ๊ย  ปายเล่นที่อื่น....
แม่สาวน้อยจอมซนเริ่มสนุก  วิ่งวนไปรอบๆ  มุ้ง  ส่วนจูเนียร์ค่อยลุกมานั่งมองดูอีกฝ่ายโดยก้าวขึ้นไปนั่งบนผ้าห่มนวมผืนใหญ่ที่คลุมตัวแม่ก่อนที่จะกลิ้งตกลงมาบนที่นอนอีกครั้งหนึ่ง
"ออกมาๆ"
...ปิงปิง  อย่าเสียงดังลูก  แม่ยังไม่ตื่น....  เอาผ้าคลุมโปงไว้เผื่อไม่ได้ยินเสียง  แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเลยนะ
ปิงปิงวิ่งวนพร้อมกับส่งเสียงท้าทาย  จูเนียร์กระโดดข้ามไปข้ามมาระหว่างแม่กับเซเว่น  เซเว่นหลบเข้าไปใต้ผ้าห่มด้วยความรำคาญ  ลมเย็นเยือกผ่านวูบเข้าไป  แม่ต้องเก็บชายผ้าห่มใหม่
....อย่ามาเล่นตรงมุ้ง  ปายๆๆๆ.....
ไม่มีใครฟังแม่เลย  ปิงปิงหลอกล่อจูเนียร์อย่างครึกครื้น  ช่างเป็นเช้าตรู่ที่มีความสุขอะไรเช่นนี้  วันนี้แม่ตื่นสายได้
"แม่บอกว่าอย่ากระโดดมาที่มุ้ง"
"งั้นจูเนียร์ออกมาสิ"
"ม่ายออกเฟ้ย  เข้ามาสิ"
.....ออกไป๊!....  เป็นปกาศิตสวรรค์ใต้ผ้าห่ม  แม่เอื้อมมืออกมาคว้าจูเนียร์จับโยนออกไปนอกมุ้ง   ...คนจาหลับ  หมาแมวม่ายเกี่ยวเฟ้ย....
สงครามหฤหรรษ์ก้อบังเกิด  ห้องนอนแสนอบอุ่นและเงียบสงบก็จากไป  ปิงปิงกับจูเนียร์ต่างร่าเริง  จูเนียร์วิ่งนำ  ปิงปิงไล่ตาม  จากรอบๆ  มุ้งก้อมุดไปใต้โต๊ะทำงาน  จูเนียร์กระโดดไปบนกองเอกสาร
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ  จ้างก้อจับไม่ได้"
"รอเดี๋ยวๆๆ  อย่าท้า!"
จูเนียร์กระโดดแผล็วขึ้นไปอยู่บนโต๊ะทำงาน  ถึงแม้ปิงปิงจะอวบไปหน่อยแต่คล่องตัวมาก  กระโดดไปตามกองเอกสาร
"ไล่ฉันไม่ทันหรอก"
"คอยดูสิ"
"ตามมาเลย"
จูเนียร์ท้าทายก่อนกระโดดอย่างว่องไวไปบนหลังคามุ้ง  ปิงปิงก็ไวพอที่จะกระโดดงับหางอย่างฉิวเฉียด
ตุ๊บบบบ! ผึง!!!!!!!!!!
....โว๊ย!....
แม่โผล่พรวดออกมาจากผ้าห่ม  กลับถูกมุ้งพันตัวจนไม่มีทางออก  ปิงปิงตะกุยตะกายอย่างดีใจ
"แม่ๆๆๆๆๆ  ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ"
หางเป็นพวงสวยปัดไปมาถี่ๆ  จูเนียร์เดินทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ลงจากที่นอน  กว่าแม่จะตะกายออกมาได้  เช้าที่อบอุ่นและแสนสุขก็หมดไป  ไม่มีตัวไหนสนใจกับหน้ายุ่งๆ  หัวฟูๆ  ของแม่เลย...นอกจาก  ปิงปิง  ที่รักแม่ตัวเดียว...พยายามเอาใจแม่โดยการกระโดดเลียหน้าแม่
หมายเหตุ
              ....เราสื่อกันอย่างเข้าใจแม้จะไม่มีคำพูดใดๆ....  ปิงปิงชอบเล่นกับเซเว่นและจูเนียร์  อืม...ลืมบอกไปอีกแหละ  ปิงปิงเป็นสาวลูกผสมที่แม่ไม่สามารถบอกได้ว่า  ผสมอะไรมั่ง  ดูหน้าและรูปร่างแล้วนึกไม่ออก  ขนสีขาว...ตัวเตี้ย  หางเป็นพวง...ง่า  เหมือนไม้กวาด....ปิงปิงซุกซนมากพอกับจูเนียร์  จำได้ติดตากับภาพหมาตัวอ้วนๆ  ที่กระโดดโผลงมาบนหลังคามุ้ง  ....แล้วมานก้อตกแอ่ก!