ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สัมภาษณ์ หนุ่มดงบัง

    ลำดับตอนที่ #3 : เมื่อดงบังเจอคำถามแปลกๆ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 114
      0
      5 พ.ค. 50

    * ถ้าเกิดหกล้มกลางเวที จะทำยังไง ?
    แจจุง : "ผมจะแกล้งมองยุนโฮ ก็เขาเป็นหัวหน้ากลุ่มนี่ มีอะไรก็ต้องมองเขาก่อนสิ"
    (แล้วทำไมต้องยุนล่ะจ้ะ? หืม? หึหึหึ)
    เซีย : "ผมจะหัวเราะกลบเกลื่อนไปก่อน แล้วก็จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
    ยุนโฮ : "ผมจะเต้นต่อไปเรื่อยๆแต่พอลงจากเวทีแล้วคงจะเงียบอย่างเดียว"
    มิคกี้ : "ผมจะเก็กหน้านิ่งเข้าไว้ อาจจะทำอะไรกลบเกลื่อนนิดหน่อย"
    ชางมิน : "ผมจะเต้นต่อไปเหมือนไม่มีอะไร แต่พอไลฟ์เสร็จแล้วจะปิดปากเงียบเลย"
    * ถ้าเกิดว่ากำลังแสดงอยู่ เกิดแผ่นดินไหวขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ ?
    มิคกี้ : "ผมคงจะวิ่งมั่วไปทั่วเลยล่ะมั้ง"
    เซีย : "ผมจะตีหน้าตายร้องเพลงต่อไป"
    ชางมิน : "ผมคงพูดอะไรไม่ออก แล้วก็ค่อยๆถอยหลังเตรียมหาทางหนีตายล่ะครับ"
    แจจุง : "ผมจะพยายามร้องเพลงต่อไป แต่เสียงคงจะสั่นแน่ๆ เพราะเวทีโยกตลอดเลย"
    ยุนโฮ : "ผมจะหัวเราะ ฮ่า ฮ่า.. หลังจากนั้นก็จะใช้ไมค์พูดว่า ทุกคน!
    แผ่นดินไหว.. ระวังตัวโด้ยยย!!!!"
    * ถ้าคุณทำของขวัญที่เพื่อนหญิงให้หายไป จะทำยังไง ?
    เซีย : "ผมจะไปซื้อของที่เหมือนกันมาหนึ่งชิ้น แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
    มิคกี้ : "ผมจะไม่พูดอะไร แต่ถ้าเขาถาม ผมก็จะบอกตามตรง"
    ยุนโฮ : "ผมจะบอกตามตรง หลังจากนั้นจะไปซื้อของขวัญมา2ชิ้น
    และส่งชิ้นหนึ่งไปขอโทษเขา"
    แจจุง : "ผมจะไม่บอกตรงๆ แต่จะเขียนใส่สมุดโน้ต และหวังว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจผม"
    ชางมิน : "ผมจะหายหน้าไปพักหนึ่ง เขาก็คงจะห่วงผมและลืมเรื่องของขวัญไป"
    * ถ้าจำเนื้อร้องหรือท่าเต้นไม่ได้ซักที จะทำยังไง ?
    เซีย : "ผมจะซ้อมฟังเพลงเรื่อยๆ ส่วนด้านท่าเต้นผมจำได้เสมอ"
    ชางมิน : "ผมจะค่อยๆหัดทีละเล็กน้อย ฟังใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะจำได้"
    ยุนโฮ : "ผมเป็นพวกถึงเวลาก็จำได้เองครับ และถึงผมจะค่อนข้างจำได้ช้า
    แต่ก็จำแม่นนะ"
    มิคกี้ : "ผมไม่มีเคล็ดลับในการจำครับ แต่พอดีผมไม่ค่อยลืมอะไรง่ายๆ"
    แจจุง : "ผมจะฟังเพลงไปเรือ่ยๆ ส่วนท่าเต้นแค่ฝึกอย่างสม่ำเสมอก็พอ"
    * ใน5คน ใครขี้เหงาสุด ?
    ยุนโฮ  :"มิคกี้กับแจจุงมั้ง แต่มิคกี้เป็นพวกถึงจะอยู่คนเดียวก็สนุกได้"
    มิคกี้ : "ผมน่ะไม่มีอะไรหรอก ถ้ามีเพลงฟัง ก็อยู่คนเดียวได้สบายมาก"
    แจจุง : "จริงๆแล้ว ผมไม่ค่อยสนใจหรอก และไม่ชอบยุ่งอยู่กับคนหมู่มากหรือคนที่ไม่รู้จัก
    แต่ผมชอบอยู่กับคนที่รักนะ !!!!" ((เหมือนจะตะโกนบอกยุนที่ตอบอย่างนั้นในตอนแรก
    หึหึหึ? หมายความว่ายังไงยองอุง? คนที่เธอรักน่ะ?))
    * คำพูดที่ช่วยให้กำลังใจตอนที่รู้สึกท้อคือ ?
    เซีย : "ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน? เมื่อไหร่? เราจะสู้!!!!"
    ชางมิน : "เราจะต้องเหมือนท้องฟ้าที่สว่างไสวแน่นอน !!!"
    ยุนโฮ : "การพ่ายแพ้ คือ จุดเริ่มต้นของความสำเร็จ"
    มิคกี้ : "ผมจะบอกกับตัวเองตลอดว่า ผมเป็นนักดนตรี"
    แจจุง : "ผมไม่เชื่อว่าโชคชะตาจะกำหนดชีวิตผมได้"
    * ถ้าหลงทางล่ะ จะทำยังไง ?
    ยุนโฮ : "ผมก็จะพยายามหาทางต่อไป"
    เซีย : "ผมจะไปถามทางจากคนอื่น"
    มิคกี้ : "ผมจะโทรหาทีมงานหรือผู้จัดการให้ช่วยบอกทางผม"
    ชางมิน : "ผมจะนั่งแท็กซี่ไปลงตรงที่ที่ผมรู้จัก"
    แจจุง : "ผมจะค่อนข้างจำอะไรได้แม่น แป๊บเดียวเดี๋ยวก็จำได้แล้ว ดังนั้นสบายมาก ^^"
    * คำพูดที่ทำให้ประทับใจและซาบซึ้งคือ ?
    มิคกี้ : "ถังไม้ที่ใช้หมักเหล้าจะใช้ไม้ถึง 5 แผ่น ถ้าน้อยไป 1
    แผ่นก็จะหมักเหล้าไม่ได้ ก็เหมือนกับดงบังชินกิ !!!"
    ยุนโฮ : "ครูเพลงบอกกับผมว่า 'ความประทับใจจะชนะความเคลือบแคลงใจได้'
    ผมจดจำคำพูดนี้ไว้มาตลอด"
    ชางมิน : "ผมก็ด้วย ครูบอกพวกเราถึงคุณค่าและความสำคัญของความประทับใจ"
    เซีย : "ยังมีการฝึกฝนในวันวานถึงจะสามารถมีผมในวันพรุ่งนี้ได้
    เขาสอนพวกเราเยอะมากๆเลย"
    แจจุง : "เขาบอกพวกเราว่า วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรนั้น ก็ขึ้นอยู่กับความเหนื่อยยากในอดีต"





    ขอร้องได้โปรดเม้นกันมั่งจิ

    ไม่เม้นไม่ต่อจริงๆด้วย

    ตอนต่อไปตอน

    ทำเค้กครั้งแรก
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×