ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (S.Fic Naruto & KHR) ศูนย์รวมฟิคสั้น Naruto & KHR

    ลำดับตอนที่ #21 : [ตามคำขอ] KHR : Current & Future...(3387) 100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 607
      4
      13 ก.พ. 55



     

    คุยกับไรท์ก่อนอ่าน : ในที่สุดรูป 3387 ก็ปรากฏตัวซะที อุ้มเอาหวานๆใช่ป่ะ งั้นเราจัดเต็มเลยนะ >w<bตอนนี้ไม่อยากพูดมากเดี๋ยวคนอ่านอารมณ์บูด เชิญอ่านจ้า

     

     

    ปัจจุบัน....เธอเป็นรุ่นน้องของผม....

    อนาคต....ก็เป็นเหมือนเดิม....เธอก็ยังคงเป็นรุ่นน้องคนเดิม....

     

    ปัจจุบัน....เธอเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวผม....

    อนาคต....ก็ยังคงเป็นแบบเดิม...พวกเธอก็ยังคงสนิทกันเรื่อยมา

     

    ปัจจุบัน....เราอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน....

    แต่ว่าในอนาคต!!!!! เธอ.....คือเจ้าสาวของผม!!??

     

    คุโรคาวะ ฮานะ....

     

    แปลกใจจริงๆ ว่าเจ้าคนซื่อบื้อที่ในหัวมีแต่คำว่าสุดขั้ว สุดขั้ว แล้วก็สุดขั้ว!!!! ตอนนี้จะคิดหนักถึงเรื่องผู้หญิงที่อยู่ในรูปที่ถ่ายคู่กับตัวเองในอนาคตอีก 10 ปีข้างหน้า...

     

    คุโรคาวะ ฮานะ...ชื่อนี้ในตอนปัจจุบัน...

     

    แต่ถ้าเป็นอนาคตล่ะก็..คงต้องใช้ว่า.....ซาซางาวะ ฮานะ แทนซะแล้วล่ะมั้ง....

     

    ตอนนี้เรียวเฮหัวแทบระเบิด หลังจากเอาแต่คิดๆๆๆๆ ว่าด้วยเรื่องของฮานะ เรื่องที่ว่าไปถ่ายรูปคู่กันได้ไง เรื่องที่ว่าทำไมในรูปเขาถึงโอบไหล่เธอ เรื่องที่ว่าทำไมเขาและเธอถึงยิ้มอย่างมีความสุข แล้วเรื่องที่ว่า...ทำไมเธอถึงได้เป็นเจ้าสาวของเขา??!!

     

    แล้วไอ้นิสัยคิดเล็กคิดน้อยนี่ก็ไม่ใช่ตัวเขาเลยด้วย....

     

    คุโรคาวะ ฮานะ เธอทำให้ฉันเป็นเอามากเลยนะเนี่ย...

     

    “อ๊ากกกก ปวดหัวเว้ยยยยยยย” เรียวเฮแหกปากขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ ตอนนี้เขาลืมไปเลยว่าอยู่กลางงานปฐมนิเทศที่เขาจะขึ้นชั้นปีใหม่ที่นามิโมริ ทุกสายตาถูกจับจ้องมาที่ซาซางาวะ เรียวเฮ ผู้ชายสุดขั้วอย่างเขม็ง รวมถึงฮานะด้วย..

     

    ดีว่าที่ฮิบาริ เคียวยะ กรรมการคุมกฎของโรงเรียน ขอลาไปนอนเล่นบนดาดฟ้าเนื่องจากไม่ชอบสุงสิงกับใครก่อนหน้านี้ไปไม่กี่นาที ไม่งั้นหากเขาได้ยินเสียงเอะอะ มีหวังนักเรียนคนอื่นๆได้ดูมวยสดระหว่างกัปตันชมรมมวยสุดขั้วกับกรรมการคุมกฎจอมโหดแน่ๆเลย

     

    แต่ถึงไม่ต้องมีรายการมวยสดให้นักเรียนคนอื่นชม แต่เรียวเฮก็มีรายการโดนอาจารย์เรียกไปสวดซะยับ ข้อหาทำให้พิธีปฐมนิเทศล่ม เล่นเอาชายหนุ่มสุดขั้ว สุดจะทนกับการเทศนาของท่านอาจารย์ที่เคารพรัก(?)

     

    หลังจากที่ผู้อำนวยการโรงเรียนให้โอวาทสั่งสอน(หรือจะเรียกว่าเทศนาสนทนาธรรมก็ได้)นักเรียนมาพอแล้ว พิธีปฐมนิเทศก็ได้จบไป พวกนักเรียนก็แยกย้ายไปตามห้องเรียน และเริ่มเรียนรู้ในชั้นปีใหม่

     

     

    ……………………

    เลิกเรียน.......

     

     แผละ!!

     

    เรียวเฮกับฮานะเดินชนกันอยู่หน้าร้านไอศกรีม และไอ้เสียงแผละเมื่อกี้ก็ไม่ใช่อะไร ไอศกรีมโคนรสวนิลาในมือของสาวเจ้าก็ประดับอยู่บนเสื้อผ้าของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

     

    “ขะ..ขอโทษค่ะ อ๊ะ พี่ชายของเคียวโกะเองเหรอ” ฮานะเงยหน้าขึ้นมามองบุคคลที่เธอเพิ่งให้ของขวัญวันเปิดเรียน(?)ไปสดๆร้อนๆ “ว่าแต่พี่ชายเคียวโกะมาทำอะไรแถวนี้เหรอ”

     

    “ก็ว่าจะมาหาอะไรเย็นๆกินแถวแหละ แต่ฉันว่าฉันกลับดีกว่า”

     

    “ไม่หาอะไรกินแล้วรึไง”

     

    “ก็ใครล่ะทำเสื้อฉันเป็นแบบนี้” เรียวเฮชี้ไปที่คราบไอศกรีมที่เลอะเต็มเสื้อของตัวเอง

     

    “ขะ...ขอโทษ เดี๋ยวฉันเอาเสื้อพี่ไปซักให้ก็ได้” ฮานะกล่าวคำขอโทษอีกครั้งก่อนจะลากเรียวเฮไปที่บ้านของตัวเอง เพื่อจะซักเสื้อไถ่โทษให้

     

    บ้านคุโรคาวะ........

     

    “ถอดเสื้อมาสิ จะซักให้”

     

    “ห้วนจังนะ สมัยเด็กๆยังพูดคะขากับฉันอยู่เลย นี่แน่ะ ยัยเด็กกะโปโลเอ๊ย” เรียวเฮดีดหน้าผากฮานะเหมือนสมัยเด็กๆ

     

    ยัยเด็กกะโปโล........

     

    ยังจำได้อยู่อีกเหรอเนี่ย.........

     

    คำพูดนี้น่ะ......

     

    “เอาน่า เดี๋ยวก็มืดก่อนหรอก เดี๋ยวฉันจะซักเสื้อให้นะคะ พี่เรียวเฮ!!!” ฮานะพูดแกมประชดใส่เรียวเฮ พลางปลดกระดุมเสื้อของเขาและนำไปซัก

     

    อะไรกัน....รู้สึกดีชะมัด

     

    ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่........

     

    แต่แบบนี้.......คือความรู้สึกที่เราชอบใครสักคนรึเปล่านะ?

     

    “บ้าชะมัด อยู่ๆมาคิดเรื่องแบบนี้อีกแล้ว....” เรียวเฮพูดเบาๆกับตัวเองก่อนจะสั่นหัวไล่ความคิดนั่นออกไป

     

    “เรื่องแบบนี้มันรื่องแบบไหนล่ะคะ” ฮานะที่โผล่มาตอนไหนไม่รู้พูดขึ้น เล่นเข้าเรียวเฮเกือบช็อคตาย เพราะเสียงคุณเธฮทั้งนิ่งทั้งเย็นอย่างกับผีแน่ะ

     

    “หวา~~!!!!” แต่ท่าทางสติยังไม่กลับมาหมด คุณพี่เขาเลยหงายหลังตกจากโซฟาและหัวฟาดพื้นไปอย่างสวยงาม

     

    ฮานะเลยต้องมานั่งทำแผลให้......อีกแล้ว!!

     

    “....” เรียวเฮเงียบ

     

    “....” ฮานะก็เงียบ

     

    “....” เงียบ....

     

    “....” แล้วก็เงียบ...

     

    “โอ๊ยยยยยยยยยยยยย” และแล้ว ฮานะก็ต้องขัดบรรยายกาศที่แสนวังเวงก่อนจะมีการแข่งขันเงียบชิงแชมป์โลกเกิดขึ้น โดยการกดหัวโนของเรียวเฮอย่างแรง

     

    “อ้าว ขอโทษที พอดีจงใจ”

     

    “อูย~ ใจร้ายไปแล้วนะเธอ =o=” เรียวเฮพูดพลางลูบหัวตัวเองปอยๆ ฮานะยิ้มก่อนจะเดินเอากล่องยาไปเก็บ และมานั่งลงตรงหน้าเรียวเฮ จากนั้นเอามือลูบหัวโนเบาๆแถมยังเป่าให้ด้วย

     

    “ไม่เจ็บแล้วนะ เพี้ยง” ฮานะเล่นเหมือนตอนเด็กๆ เวลาที่เธอมีแผล เรียวเฮมักจะพูดและทำแบบนี้เสมอๆ

     

    รู้แล้ว....ว่าทำไมในอนาคตถึง....

     

    เรียวเฮแอบคิดในใจคนเดียว ดูเหมือนเขาจะรู้ตัวแล้ว ว่าทำไมในอนาคตฮานะถึงได้เป็นเจ้าสาวของเขา...เพราะเธอเป็นเสียแบบนี้ไง

     

    นิสัยห้วนๆและน่ารักในเวลาเดียวกัน..

     

    ทำให้เขาหลงรักซะหัวปักหัวปำ....

     

    ถึงตอนนี้จะเป็นแค่น้องสาวคนหนึ่ง...แต่อีกไม่นาน เราอาจเป็นมากกว่านั้นก็ได้นะ

     

    คุโรคาวะ ฮานะ....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×