คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [ตามคำขอ] Naruto : นกกระเรียนสีฟ้า (Sasuke x Sakura) 100%
คุยกับไรท์ก่อนอ่าน : เป็นเหตุการณ์หลังจากที่ซาสึเกะกลับมาโคโฮะแล้วนะคะ หวังว่าคงจะชอบค่ะ ไรเตอร์พยายามทำให้ไม่เลี่ยนมากแล้วนะ (?) TT_TT (ยู : แอบเปลี่ยนรูปนิด ไม่โกรธกันนะครับ)
ถ้าอยากสมหวังกับความรักน่ะ..
ก็ลองเขียนชื่อเขาลงกระดาษสีฟ้าแล้วพับเป็นนกกระเรียนสิ...
พกติดตัวไว้...มันเป็นเหมือนเครื่องรางความรัก...ช่วยทำให้สมหวังได้..
“ไอ้ที่เขาเล่ากันปากต่อปากเรื่องนกกระเรียนสีฟ้าน่ะ....จะเชื่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับตัวของเธอเองนะ” อิโนะว่าพลางจัดดอกไม้ไปไว้ในตู้โชว์ของร้าน ซึ่งตอนนี้ซากุระก็เข้ามาเป็นลูกค้าและมารับคำปรึกษาเรื่งความรักของเธอ (ในฐานะที่อิโนะเป็นปรมจารย์ด้านนี้)
“ฉันไม่แน่ใจนี่...ถ้าทำแล้วคว้าน้ำเหลวล่ะ” ซากุระพูดเหมือนคนที่จิตตกเอามากๆ
ฟึบ!!! อิโนะชูนิ้วโป้งขึ้นมาก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง “ถ้าเชื่อซะอย่าง ยังไงเธอก็ต้องทำได้ ลองดูก็ไม่เสียหายนี่”
ซากุระกระพริบตาปริบๆ ยิ้ม ก่อนจะกล่าวคำขอบคุณกับอิโนะ จากนั้นก็กลับไปที่บ้านและลงมือเขียนชื่อของชายหนุ่มที่เธอหลงรักลงกระดาษสีฟ้าแล้วพับเป็นนกกระเรียน
หลังจากวันนั้นเธอก็พกมันติดตัวไว้ตลอด.....
และเหมือนมันให้โชคกับเธอเรื่องซาสึเกะแทบทุกครั้งเลย...ช่วงนี้มักจะมีเรื่องให้ได้เจอกันบ่อยๆ นานๆเข้าถึงกับได้เดินด้วยกันด้วย พอนานเข้าก็ได้ไปๆมาๆที่บ้านของอีกฝ่ายตลอด นกกระเรียนนั่นคงจะให้โชคกับเธอมากทีเดียว...
ถ้าไม่รวมเรื่องนั้นน่ะนะ...
ก็อย่างที่บอก...ซาสึเกะกับซากุระมักจะไปมาหาสู่ที่บ้านของอีกฝ่าย แล้วเมื่อวานซาสึเกะก็มาเที่ยวบ้านของเธอ ทั้งสองคนก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ จากนั้นซากุระก็เข้าไปเอาน้ำชาในห้องครัวมาให้
เมื่อออกมา...ก็พบว่าซาสึเกะคลี่กระดาษที่ใช้พับนกกระเรียนสีฟ้าตัวนั้นออก เพ่งมองอักษรที่เขียนไว้ว่า
‘うちは サスケ’ (อุจิวะ ซาสึเกะ)
จากนั้นก็ขยำทิ้ง....ซึ่งทำร้ายจิตใจหญิงสาวได้เป็นอย่างดี....
“หืม มีอะไรงั้นเหรอ” ซาสึเกะเงยหน้าขึ้นมาถามซากุระ ซึ่งตอนนี้เม้มริมฝีปากแน่นและมีน้ำตาปริ่มๆอยู่ขอบตา เขาชักสงสัยเลยเดินเข้ามาแตะไหล่เธอ และเอ่ยปากถามอีกครั้ง “เป็นอะไรงั้นเหรอ”
“ฉันเกลียดซาสึเกะคุงที่สุดเลย คนใจร้าย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
พลั่ก!!!!!!
ซากุระผลักซาสึเกะให้ล้มลง จากนั้นก็วิ่งออกจากบ้านไป และตรงไปที่ร้านของเพื่อนสนิทของตัวเอง เมื่อไปถึง...อิโนะแทบจะทำแจกันหลุดจากมือ เพราะใบหน้าของซากุระหม่นหมองแถมน้ำตานองหน้า เหมือนคนร้องไห้มาสิบชาติก็ไม่ปาน
“ซากุระ เธอไปทำอะไรมาน่ะ”
“ฮึก...ฮึก อิ..อิโนะ แง~~~ TT-TT” ซากุระว่าพลางกอดเพื่อนสาวแน่นจนเจ้าตัวแทบขาดอากาศหายใจ
“ใจเย็นก่อนสิ ไหนลองเล่ามาซิ เกิดอะไรขึ้น...” อิโนะกอดตอบและลูบหัวซากุระเบาๆเพื่อให้เธอสบายใจขึ้น
หลังจากที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมดแล้ว...
“เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ..”
โป๊ก!!!!
อิโนะเขกหัว(โหนกๆ)ของซากุระดังโป๊ก! ก่อนจะ... “ยัยบ้า เขาขยำทิ้งก็พับใหม่สิยะ ไม่ใช่มาร้องไห้ แถมยังผลักเขาจนล้มเพราะนกตัวเดียวเนี่ย เธอนี่..=_=;;;”
“เจ็บนะ ยัยหมู...ก็แหม ขยำทิ้งแบบนั้นมันเหมือนทำลายความมั่นใจน่ะสิ (_ _^)”
“เหตุผลฟังขึ้นเนอะ~” อิโนะกอดอก
“ใช่มั้ยเล่า” โป๊ก!!! ซากุระโดนเขกหัวไปอีกดอก “เจ็บนะ~ ยัยหมูอ้วนใจร้าย ToT”
“ประชดย่ะ ไปขอโทษซะ แล้วก็ใช้โอกาสนี้สารภาพรักไปเลยไป๊” อิโนะโบกมือไล่ ส่วนซากุระก็พยักหน้าหงึกหงักก่อนจะเดินกลับไปบ้านของตัวเอง..
ที่นั่น...ซาสึเกะก็ยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ไม่พูดไม่จา ซากุระเห็นแบบนั้นก็โล่งใจเพราะนึกว่าเขาจะกลับไปแล้ว จากนั้นก็เข้าไปทักเขา
“ซาสึเกะคุง..”
“หืม...”
“มะ...เมื่อกี้ขอโทษนะ ที่ผลักซาสึเกะคุง แล้วยัง...”
“ไม่ยกโทษให้”
“นะ..นั่นสิ ฉันทำแบบนั้น ซาสึเกะคุงคงเกลียดฉันมากสินะ...” ซากุระพูดเสียงอ่อยลง ซาสึเกะวางหนังสือลงและคลี่ยิ้มบางๆออกมา (ซึ่งรอยยิ้มแบบนี้หายากสุดๆ)
ปุ~ มือหนาถูกวางลงบนศีรษะของหญิงสาว ซาสึเกะว่าพลางยิ้มน้อยๆไปด้วย “ที่ไม่ยกโทษให้...เพราะฉันไม่เคยบอกว่าฉํนโกรธเธอเลยนี่ ยัยบ๊องเอ๊ย”
“แล้วที่ขยำกระดาษนั่นทิ้งล่ะ...ซาสึเกะคุงทำไปทำไม..”
“เขียนชื่อคนที่ชอบลงบนกระดาษสีฟ้า แล้วพับเป็นนกกระเรียน พกติดตัวไว้จะสมหวัง...เธอเขียนชื่อของฉันลงไป หมายความว่าเธอชอบฉันงั้นสิ” ซากุระนัยน์ตาเบิกกว้าง ทั้งอึ้งที่ซาสึเกะผู้ไม่เคยสนคำว่ารักกลับรู้จักกับความเชื่อนี้และยังเดาใจของเธอถูกอีกด้วย
“อะ..อื้ม”
“ฉันอยากบอกอย่างนึงนะ...ซากุระ” ซาสึเกะว่าก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากกับหญิงสาว
“...///”
“เธอไม่จำเป็นต้องใช้ของแบบนี้หรอก...ยังไงหัวใจของฉัน มันก็เป็นของเธออยู่แล้ว..”
“(หวานกับเขาก็เป็นแฮะ) งั้นที่ผ่านมา........ o///o”
“ฉันน่ะ...แค่ทำให้มันเหมือนบังเอิญน่ะ (ที่จริงตั้งใจทั้งนั้น)”
“=////=”
“ฉันรักเธอนะ...ซากุระ” ซาสึเกะว่าพลางดึงร่างบางเข้าไปกอดอีกครั้ง...
ไม่น่าเชื่อเลย..ว่านกกระเรียนนั่น..
พอถูกทำลาย...จะส่งผลแบบนี้.....
รู้อย่างนี้....
ทำลายมันทิ้งตั้งนานแล้ว...^_^
ความคิดเห็น