คำว่ารัก......

เนื้อเรื่อง

เพลง โน้ตบุ๊ค

"แนนๆ ใกล้วาเลนไทน์แล้วนะ...." จอย เพื่อนร่วมงานของแนนหันมาคุย

ขณะแนนกำลังง่วนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่โต๊ะตัวเอง
> >
> >
> > >> "อืม...วาเลนไทน์อีกแล้วสินะ"
> >
> > >>แนนเงยหน้าขึ้นสบตาจอยพลางยิ้มพูดเบาๆ
> >
> > >> วาเลนไทน์...14 กุมภาพันธ์ วันที่กุหลาบทั่วโลกบานพร้อมกัน
> >
> > >>วันที่ความรักงอกงามได้เร็วกว่าทุกวัน และเป็นวันที่กามเทพแผงศร
> >
> > >>ให้หลายๆคู่ได้สมหวัง แต่คงไม่ใช่แนน...เธอคนนี้แน่นอน
> >
> >
> > >> ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
> >
> > >>ความแออัดและตึกสูงในเมืองหลวง...มีหมู่บ้านจัดสรรเล็กๆกำลังก่อตัวขึ้น
> >
> > >>ก่อตัวขึ้นพร้อมกับความรัก ความรักของเขาและเธอ
> >
> >
> > >> "เธอๆ มาเล่นก่อกองทรายด้วยกันมั้ย"
> >
> > >>เด็กผู้ชายตัวเล็กๆหน้าตามอมแมมกำลังนั่งเล่นบนกองทรายสูงท่วมหัว
> >
> >
> > >> "เธอชื่ออะไร เราชื่อเอ" เด็กผู้ชายแนะนำตัวเองก่อน
> >
> > >>พลางกระโดดลงมาจากกองทราย
> >
> > >>
> >
> > >> "ฉันชื่อแนน" เด็กผู้หญิงแนะนำตัวเองบ้างพลางค่อยๆนั่งลง
> >
> > >>ทั้งคู่ค่อยๆก่อกองทราย เด็กผู้หญิงวิ่งไปเอาน้ำมารดให้ทรายเปียกชุ่ม
> >
> > >>เด็กผู้ชายค่อยๆเอาเศษไม้เกลี่ยให้ดินทรายที่เปียกค่อยๆก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง
> >
> > >>จนได้เค้าโครงของปราสาททรายที่ต้องการ
> >

> > >> "เอ เดี๋ยวแนนประดับปราสาททรายเองนะ"
> >
> > >>เด็กผู้หญิงวิ่งมาพร้อมกับก้อนหินสีสวยในกำมือ
> >
> > >>วางลงข้างๆปราสาททรายที่กำลังจะอวดโฉมออกมาเป็นรูปเป็นร่าง
> >
> > >>
> >
> > >> "แนนๆ ตรงนี้เป็นห้องของแนนนะ ห้องของเจ้าหญิงงัย
> >
> > >>ส่วนตรงนี้เป็นห้องของเอ......อันนี้เป็นห้องประชุมนะ"
> >
> > >>เอพูดพลางชี้ไปเรื่อยๆบนปราสาททราย.....กองทรายแห่งความฝัน
> >
> > >>
> >
> > >> "เอๆ ต้องทำสวนดอกไม้ตรงนี้ด้วย เจ้าหญิงต้องมีสวนดอกไม้นะ"
> >
> > >>แนนพูดแย้งขึ้นพลางชี้ไปตรงด้านหน้าปราสาททราย
> >
> > >>
> >
> > >> "แนนอยากได้สวนอะไร....อยากได้ดอกไม้อะไร" เอพูด
> >
> > >>เงยหน้าขึ้นมองหน้าแนนอย่างใจจดใจจ่อ
> >
> >
> > >> "เอาดอกอะไรดี...เอ ช่วยแนนคิดหน่อยสิ"
> >
> > >>แนนมองหน้าเอด้วยแววตาใสซื่อ
> >
> > >>เด็กตัวเล็กๆสองคนกำลังสวมบทเจ้าหญิงและเจ้าชายกันอยู่
> >
> >
> > >> "อืม...เจ้าหญิงต้องเหมาะกับดอกกุหลาบนะ" เอพูดพลางทำท่าคิด
> >
> >
> > >> "ตกลงๆ สวนดอกกุหลาบนะ
> >
> > >>เราจะทำสวนดอกกุหลาบที่ลานหน้าปราสาทของเรา" แนนพูดพลางยิ้ม
> >
> > >>ค่อยๆเกลี่ยทรายให้เรียบเพื่อทำเป็นลาน....ทั้งคู่สร้างปราสาททรายแห่งความฝันของพวกเขาอยู่นาน....นานจนกระทั่ง
> >
> > >>
> >
> > >> "เอ ไปได้แล้ว พ่อเสร็จงานแล้วลูก"
> >
> > >>เจ้าของโครงการบ้านจัดสรรเดินมาสะกิดลูกชายตัวเองเบาๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "พ่อๆ ให้เอเล่นกันแนนอีกแป๊บนะ" ลูกชายออดอ้อนพ่อของตัวเอง
> >
> > >>
> >
> > >> "หน่า ไปได้แล้ว เดี๋ยววันหลังมาเล่นใหม่ก็ได้นี่"
> >
> > >>พ่อของเขานั่งยองลง อธิบายให้ลูกชายฟังพลางลูบหัวเบาๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "ตกลงครับ เดี๋ยวให้เอบอกแนนก่อนนะ"
> >
> > >>เด็กผู้ชายตัวมอมแมมพูดพลางวิ่งกลับหลังไปหาเพื่อนของเขา
> >
> > >>
> >
> > >> "แนน เดี๋ยวพรุ่งนี้เอมาหานะ พรุ่งนี้เอจะเอาดอกกุหลาบมา
> >
> > >>มาทำสวนกุหลาบให้แนนนะ" เอพูดพลางชี้นิ้วลงตรงลานหน้าปราสาททราย
> >
> > >>
> >
> > >> "ตกลงๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ" แนนยิ้มพูดพลางพยักหน้า
> >
> > >>เด็กสองคนเล่นกันช่างดูน่ารักเสียนี่กระไร
> >
> > >>
> >
> > >> ทุกวัน เอและแนนจะมานั่งก่อปราสาททรายด้วยกัน
> >
> > >>ก่อสร้างความหวังบนมิตรภาพและความรัก
> >
> > >>ระหว่างลูกชายเจ้าของโครงการบ้านจัดสรรและลูกสาวนายช่างใหญ่
> >
> >
> > >> "แนนๆ เมื่อวานแม่เราสอนให้เราเขียนหนังสือด้วยแหละ"
> >
> > >>เด็กผู้ชายเสื้อผ้ามอมแมมคลุกฝุ่นและทรายเปียกเงยหน้าขึ้นมองเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่วิ่งเข้ามา
> >
> >
> > >> "ไหนๆ แม่ของเอสอนเขียนคำว่าอะไร" แนนถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
> >
> > >>
> >
> > >> "แม่เอสอนเขียนหลายคำ แต่เอจำได้คำเดียว" เอพูดพลางทำเสียงเศร้าๆ
> >
> > >>เอคงอยากจำทุกคำมาเขียนให้แนนดู
> >
> >
> > >> "เอจำคำไหนได้ เขียนให้แนนดูหน่อยสิ" แนนพูด
> >
> > >>เอค่อยๆก้มลงข้างๆกองทราย
> >
> > >>หยิบเศษไม้เล็กๆปักลงบนผืนทรายที่เพิ่งผ่านฝนเมื่อคืนแล้วตวัดเป็นจังหวะเพียงชั่วครู่
> >
> > >>ปรากฎเป็นตัวอักขระลายเส้นบิดพลิ้ว คำว่า รัก
> >
> > >>ปรากฎบนผืนทรายราบเรียบที่เกาะตัวเหนียวด้วยหยดน้ำ
> >
> > >>เด็กตัวเล็กๆสองคนยืนมองด้วยความตื่นเต้น
> >
> >
> > >> "อ่านว่าอะไร เอ" แนนพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้นและแปลกใจ
> >
> > >> "อ่านว่า รัก" เอพูดกระซิบข้างหูแนนเบาๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "เหรอ อ่านว่ารักเหรอ....สอนแนนเขียนหน่อยสิ นะๆๆๆ"
> >
> > >>แนนพูดพลางเกาะแขนออดอ้อนเอ
> >
> > >>
> >
> > >> "มานี่ๆ เอจะสอน" เอพูดพลางหยิบเศษไม้เล็กๆให้แนนจับไว้
> >
> > >>มือเอและมือแนนจับประสานกัน ตวัดบนกองทรายให้เกิดเป็นอักขระบิดพริ้ว
> >
> > >>
> >
> > >> "นี่ไง แนนเขียนได้แล้ว ดีใจจังเลย"
> >
> > >>แนนพูดพลางหันหลังกลับไปกอดเอด้วยความดีใจ
> >
> > >>
> >
> > >> "มันแปลว่าอะไรเหรอ เอ" แนนยังคงสงสัยไม่หายในความหมายของมัน
> >
> > >>
> >
> > >> "เอก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่แม่บอกว่ามันมีความหมายมากนะ
> >
> > >>มากจนอธิบายไม่ได้"
> >
> > >>ใช่สิ...ความหมายมันคงมากมายเกินกว่าเด็กห้าขวบจะรู้
> >
> > >>หรือแม้แต่คนบางคนใช้เวลาทั้งชีวิต ก็ไม่อาจรู้ว่าคำว่ารักคืออะไร....
> >
> > >>
> >
> > >> "สักวัน เราจะรู้ความหมายมัน แม่เอบอก" เอพูดพลางหันไปมองแนน
> >
> > >>เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยืนข้างๆตน
> >
> > >>
> >
> > >> "อืม สักวันนะ" แนนพูดพลางหันมายิ้มให้กับเอ ใช่
> >
> > >>สักวันแนนและเอคงรู้ความหมายของมัน......
> >
> > >> "โอ๊ย...เจ็บ"
> >
> > >>เด็กผู้หญิงผมเปียพูดขึ้นพลางจับผมเปียของตัวเองด้วยสีหน้าเซ็งๆ
> >
> > >>เธอโดนเพื่อนแกล้งดึงเปียผมของเธอประจำ
> >
> > >>
> >
> > >> "ใครดึงผมเปียแนน"
> >
> > >>เด็กผู้ชายนั่งข้างๆเธอหันขวับกลับไปมองแทบจะพร้อมกันกับเจ้าของผมเปีย
> >
> > >>เห็นเด็กผู้ชายวัยเดียวกันสามคนนั่งอยู่ข้างหลังหัวเราะกันคิกคักพลางชี้นิ้วมาที่แนน
> >
> > >>
> >
> > >> "ทำไมๆ ข้าดึงเอง จะทำไม"
> >
> > >>หนึ่งในเด็กสามคนพูดพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
> >
> > >>
> >
> > >> "แกล้งผู้หญิง หน้าตัวเมีย" เอยืนขึ้นชี้หน้าด่า
> >
> > >>
> >
> > >> "แล้วจะทำไม" เด็กทั้งสามกรูกันมายืนหน้าเอ
> >
> > >>ถีบโต๊ะเรียนกระจัดกระจายคนละทิศคนละทาง
> >
> > >>
> >
> > >> "ไม่เอาเอ อย่าไปยุ่งกับพวกนั้น" แนนพูดพลางเกาะแขนเอไว้แน่น
> >
> > >>เอเอามือจับแขนแนนออกจากตัวทันที...
> >
> > >>
> >
> > >> ปั้ง...หนึ่งหมัดปล่อยออกไป
> >
> > >>คล้ายเป็นการประกาศสงครามของคนสองกลุ่ม
> >
> > >>ทั้งสามคนกรูเข้ามารุมเอคล้ายหมาป่ากำลังรุมขยุ้มเหยื่อ
> >
> > >>โต๊ะเรียนที่กระจัดกระจาย
> >
> > >>ข้าวของทั้งของเอและแนนตกกระจายเกลื่อนกลาดคนละทิศคนละทาง
> >
> > >>
> >
> > >> "หยุด!!"
> >
> > >>เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง...มีอำนาจมากพอจะทำให้ทั้งสี่คนหยุดการตะลุมบอนกัน
> >
> > >>
> >
> > >> "พวกเธอทำอะไรกัน อันธพาลกันใหญ่แล้วนะ"
> >
> > >>ครูประจำชั้นเข้ามาห้ามทัพหมาป่าขยุ้มเหยื่อ แม้จะห้ามทัพได้
> >
> > >>แต่ก็ได้ปรากฎเลือดไหลซิบๆที่คิ้วและโหนกแก้มของเอ
> >
> > >>
> >
> > >> "เอ เจ็บมั้ย" แนนวิ่งเข้ามาทันทีที่ครูประจำชั้นเดินออกไป
> >
> > >>
> >
> > >> "ไม่เจ็บหรอก" เอพูดพลางก้มหน้าหลบสายตาแนน
> >
> > >>
> >
> > >> "ไม่เจ็บอะไร เลือดไหลใหญ่แล้ว ไปห้องพยาบาลนะ แนนจะทำแผลให้"
> >
> > >>แนนพูดพลางดึงตัวเอออกจากห้องเรียนไป
> >
> > >>เลือดไหลเป็นทางลงมาจากคิ้วและโหนกแก้มเปรอะเปื้อนเสื้อนักเรียนสีขาวของเอ
> >
> > >>
> >
> > >> "โอ๊ย...เจ็บ อย่าจับสิ"
> >
> > >>เอพูดโพล่งขึ้นขณะที่แนนกำลังกดดูความลึกของบาดแผล...แต่แนนกลับยิ้มออก
> >
> > >>
> >
> > >> "โอ๊ย แสบ"
> >
> > >>เอโอดครวญด้วยความเจ็บปวดทันทีเมื่อแนนค่อยๆกดสำลีชุบแอลกอฮอลงบนแผลของเอ
> >
> > >>
> >
> > >> "แสบก็ทนสิ อยากหาเรื่องเค้านี่นา" แนนพูดพลางยิ้ม
> >
> > >>ค่อยๆเช็ดแผลบนใบหน้าของเอช้าๆอย่างระมัดระวัง
> >
> > >>
> >
> > >> ทุกครั้งที่มีคนแกล้งแนน เอจะยืดอกปกป้องแนนเสมอ
> >
> > >>แม้จะต้องเจ็บตัวหรือตกอยู่ในภาวะเป็นรองก็ตามที....
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> "แนนๆ แฮปวาเลนไทน์นะ"
> >
> > >>ชายหนุ่มวัยรุ่นแต่งตัวภูมิฐานพูดห้วนๆพลางยืนกุหลาบแดงให้กับมือหญิงสาว
> >
> > >>
> >
> > >> "อีตาบ๊อง อย่ามาทำหวานใส่ฉันหน่า" แนนพูดกวนๆพลางยิ้ม
> >
> > >>เอได้แต่ยืนม้วนด้วยความอาย
> >
> > >>
> >
> > >> "อ้าว ก็วันนี้วันวาเลนไทน์
> >
> > >>ทำหวานให้เจ้าหญิงของตัวเองสักหน่อยจะเป็นอะไรไป" เอพูดพลางยิ้ม
> >
> > >>ทำไมหนุ่มวัยรุ่นเวลาอายนี่ดูตลกดีแท้
> >
> > >>ทั้งมือทั้งแขนแทบจะไม่มีที่เก็บ
> >
> > >>สงสัยถ้าแทรกแผ่นดินหนีได้คงหนีหายไปแล้ว
> >
> > >>
> >
> > >> "หวานกับเค้าก็เป็นเหรอ เดี๋ยวนี้พัฒนาขึ้นนะ"
> >
> > >>แนนพูดพลางยื่นมือไปหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
> >
> > >>เอยังคงพยายามสำรวมอาการเขินอยู่
> >
> > >>
> >
> > >> "เอรักแนนนะ" เอพูดพลางจับมือแนนขึ้นมาเขียนรูปหัวใจไว้ที่ฝ่ามือ
> >
> > >>ตอนนี้แนนเริ่มหน้าแดงขึ้นบ้างแล้ว
> >
> > >>แต่ยังพยายามกลบเกลื่อนสีหน้าตัวเอง
> >
> > >>
> >
> > >> "เหรอ....เขียนคำว่ารักตรงนี้ ดูไม่ซึ้งเลย" แนนพยายามบ่ายเบี่ยง
> >
> > >>ไม่เลิกแหย่เอ
> >
> > >>
> >
> > >> "เดี๋ยวสักวัน เอจะเขียนไว้ตรงหัวใจแนนเลยนะ" เอพูดประหม่า
> >
> > >>มองหน้าแนนพลางเอื้อมมือดึงตัวแนนเข้ามาโอบกอดไว้แน่น....สักวัน
> >
> > >>เอจะเขียนคำว่ารักไว้ในหัวใจแนนเลย.....
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> ใต้ต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศร่มรื่น มีโต๊ะหินอ่อนวางเรียงรายเป็นแนว
> >
> > >>มีนักศึกษาจับกลุ่ม บ้างคุยกัน บ้างอ่านหนังสือ
> >
> > >>บ้างหยอกล้อกินขนมกัน...
> >
> > >>
> >
> > >> "เอ เย็นนี้แนนไปทำวิทยานิพนธ์กับเพื่อนนะ"
> >
> > >>แนนพูดพลางเก็บหนังสือ
> >
> > >>
> >
> > >> "ไปทำวิทยานิพนธ์กับใคร" เอเงยหน้าขึ้นมองแนนทันที
> >
> > >>
> >
> > >> "ไปกับกิ๊ฟกับฝนหนะ นะๆๆๆ" แนนพูดพลางเดินไปนั่งข้างๆเอ
> >
> > >>เขย่าแขนเหมือนเด็กอ้อนวอนผู้ใหญ่
> >
> > >>
> >
> > >> "ให้เอไปส่งมั้ย เอว่างนะ" เอพูดพลางยิ้ม ลูบผมแนนเบาๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฝนเอารถมา" แนนพูดพลางซบหน้าลงบนบ่าของเอ
> >
> > >>
> >
> > >> "นี่ แล้วกินข้าวเสร็จแล้วอย่าลืมกินยาล่ะ เข้าใจมั้ย
> >
> > >>กลับถึงบ้านก็อย่าลืมโทรมาบอกด้วย"
> >
> > >>เอพูดพลางจ้องหน้าแนนด้วยสีหน้าจริงจัง
> >
> > >>
> >
> > >> "ค่ะ หัวหน้า สั่งจริงๆเลย" แนนพูดพลางยิ้ม
> >
> > >>เอามือหยิกจมูกเอด้วยความเขิน
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> "กิ๊ฟๆ แฟนแกเป็นงัยบ้าง" ฝนเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบภายในรถ
> >
> > >>ขณะที่ตนอยู่หลังพวงมาลัย
> >
> > >>
> >
> > >> "ปวดหัวสุดๆ เจ้าชู้เป็นบ้าเลย"
> >
> > >>กิ๊ฟพูดปัดๆคล้ายกับไม่ค่อยพอใจในแฟนตัวเองนัก
> >
> > >>
> >
> > >> "ทำไมไม่เลิกๆไปสิ จะได้ไม่กลุ้ม" ฝนเสนอความเห็น
> >
> > >>มองหน้ากิ๊ฟผ่านกระจกมองหลัง
> >
> > >>
> >
> > >> "หน่า....ให้โอกาสสักครั้ง"
> >
> > >>กิ๊ฟพูดพลางซบหน้าลงที่กระจกหันหน้ามองออกนอกรถด้วยอาการเอือมระอา
> >
> > >>
> >
> > >> "โอกาสสักครั้ง รอบที่ล้าน"
> >
> > >>เสียงหัวเราะดังขึ้นเกือบพร้อมกันทั้งรถ
> >
> > >>
> >
> > >> "แล้วแนนล่ะ แหม...เจ้าชายเธอเอาใจเธอดีนะ"
> >
> > >>ฝนพูดขึ้นพลางหันไปมองแนนซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "โอ๊ย รายนั้นไม่รู้กี่ปีแล้ว
> >
> > >>ยังจับไม่ได้สักทีว่ามีกิ๊กเก็บไว้ที่ไหน"
> >
> > >>แนนพูดยิ้มพลางหันไปมองหน้าฝน
> >
> > >>
> >
> > >> "แปลได้สองอย่าง...ถ้าแฟนเธอไม่รักเธอคนเดียว
> >
> > >>เค้าก็เก่งมากที่หลอกเธอมานานหลายปี"
> >
> > >>เสียงหัวเราะดังขึ้นแทบจะพร้อมกันทั่วรถ
> >
> > >>
> >
> > >> "เอี๊ยยดดด....." เสียงเบรกลากล้อดังยาวจากด้านข้างตัวรถ
> >
> > >>คนทั้งรถหันไปมองแทบจะพร้อมกัน
> >
> > >>รถบรรทุกฝ่าไฟแดงพุ่งเข้าชนรถเก๋งของฝนอย่างจัง
> >
> > >>แรงอัดทำให้กระจกทุกบานแตกละเอียด
> >
> > >>ห้องโดยสารด้านหน้าฝั่งคนนั่งยุบเข้ามาอย่างเห็นได้ชัด....ร่างไร้สติของแนนยังคงสงบนิ่งติดอยู่ในรถเก๋งขนาดสองตอน
> >
> > >>มัจจุราชอาจฉุดวิญญาณเธอออกจากร่างได้ทุกเมื่อ
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> "แนนๆ" เสียงกระซิบเบาๆดังข้างหู
> >
> >
> > >>ทำให้แนนค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมา
> >
> > >>
> >
> > >> "อยู่ไหน....โอ๊ย เจ็บ" แนนค่อยๆอ้าปากพูด แต่ไม่ชัดนัก
> >
> > >>เฝือกขาวถูกแต่งแต้มถามร่างกายของแนนคล้ายกับเป็นเครื่องประดับ
> >
> > >>
> >
> > >> "ใจเย็นๆ แนน เธอสลบไปสองเดือน" ......สองเดือน สองเดือน
> >
> > >>แนนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง.
> >
> > >>...ฝนค่อยๆอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้แนนฟัง.....
> >
> > >>
> >
> > >> "แล้ว สรุปว่าฉันเจ็บคนเดียวใช่มั้ย" แนนพยายามพูด
> >
> > >>เสียงพูดของแนนแทบจะไม่ได้ยิน
> >
> > >>
> >
> > >> "อืม..." ฝนพยักหน้าเบาๆ
> >กำมือแนนไว้นิ่งๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "เอ ล่ะ เออยู่ไหน" แนนเพิ่งนึกขึ้นได้ แฟนเธออยู่ไหน
> >
> > >>
> >
> > >> "เอมาหาเธอครั้งเดียว วันแรกที่ชน แล้วหายไปเลย"
> >
> > >>ฝนพูดพลางลูบหัวแนนเบาๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "ไม่เป็นไรนะ ไม่มีเอ เราก็อยู่กันได้ จริงมั้ยเพื่อน"
> >
> > >>ฝนพยายามพูดปลอบใจแนน
> >
> > >>
> >
> > >> "อืม..." น้ำตาค่อยๆกลั่นตัวหยดลงมาจากนัยน์ตาของแนน
> >
> >
> > >>คำพูดของฝนตอนคุยกันในรถคงจะเป็นความจริง....เขาเก่งมากจริงๆ
> >
> > >>เก่งมากที่หลอกแนนมาหลายปี
> >
> > >>เก่งมากที่หลอกว่ามีแนนคนเดียว.....ทำไมผู้ชายทั้งโลกถึงนิสัยเหมือนกันหมดเลย
> >
> > >>เสียดายเวลาที่อยู่ด้วยกัน เสียดายความรักที่มอบให้......เสียดาย
> >
> > >>เสียดาย เสียดาย
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> "คุณแนน ค่อยๆก้าวนะครับ ช้าๆ" บุรุษพยาบาลพยายามพยุงแนนขึ้นเดิน
> >
> > >>แนนยังคงไม่หายเจ็บดี ยังคงต้องทำการกายภาพบำบัดอีก
> >
> > >>
> >
> > >> "ระวังล้มนะครับ จับผมไว้ดีๆ"
> >
> > >>บุรุษพยาบาลเดินช้าๆเพื่อให้แนนเกาะแขนเดินตามช้าๆ.....ทำไมบุรุษพยาบาลถึงไม่ใช่เอนะ....ทำไม
> >
> > >>ทำไม ทำไม
> >
> > >>
> >
> > >> "คุณบุรุษพยาบาลค่ะ
> >
> > >>นี่ฉันสลบไปนานถึงขั้นต้องกายภาพบำบัดกันเลยเหรอ" แนนถามด้วยความสงสัย
> >
> > >>
> >
> > >> "โห คุณไม่ได้เดินสามเดือนนี่ มันนานนะครับ"
> >
> > >>บุรุษพยาบาลตอบด้วยความสุภาพ
> >
> > >>
> >
> > >> "จะว่าอะไรมั้ยค่ะ ถ้าจะถามชื่อเล่น
> >
> > >>คือถ้าเรียกว่าคุณบุรุษพยาบาล เกรงว่ามันจะยาวไป" แนนพูดพลางยิ้ม
> >
> > >>
> >
> > >> "ผมชื่อ กอล์ฟ ครับ" บุรุษพยาบาลตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
> >
> > >>น้ำเสียงเรียบๆ
> >
> > >>
> >
> > >> นับจากวันนั้น แนนและกอล์ฟเริ่มสนิทกัน
> >
> > >>ทุกเย็นกอล์ฟจะพาแนนออกไปทำกายภาพบำบัด
> >
> > >>ไม่นานแนนก็สามารถเดินเองได้และออกจากโรงพยาบาลในที่สุด....
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> "คุณแนนค่ะ น้ำดื่มค่ะ" พยาบาลชุดขาวเดินถือแก้วน้ำมาวางข้างๆเธอ
> >
> > >>ขณะเธอนั่งรอกอล์ฟที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาล
> >
> > >>เธอได้แต่พยักหน้าและยิ้มให้ด้วยไมตรี
> >
> > >>
> >
> > >> "กอล์ฟๆ ไปกินข้าวกัน" แนนพูดทันทีที่เห็นกอล์ฟเดินออกมา
> >
> > >>มีพยาบาลหลายคนยกมือไหว้แนน แนนก็ได้แต่รับไหว้ด้วยสีหน้างงเล็กน้อย
> >
> > >>
> >
> > >> "ไปสิครับ"
> >
> > >>กอล์ฟพูดพลางค้อมตัวลงผายมือไปที่ห้องอาหารของทางโรงพยาบาล
> >
> > >>ดูกอล์ฟค่อนข้างสุภาพและให้เกียรติแนนมาก....มากจนน่าแปลกใจ
> >
> > >>ท่าทางโรงพยาบาลนี้จะเข้มงวดเรื่องมารยาทกับพยาบาลมาก
> >
> > >>แนนและกอล์ฟสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ....จนบางครั้งแนนก็อยากให้กอล์ฟมาแทนที่เอ
> >
> > >>
> >> >
> > >> บ่อยครั้งที่แนนคิดถึงเอ เอก็ไม่โทรมา
> >
> > >>
> >
> > >> บ่อยครั้งที่แนนอยากคุยกับเอ เอก็ไม่ติดต่อมา
> >
> > >>
> >
> > >> บ่อยครั้งที่แนนนั่งเหงา อยากให้เอนั่งเป็นเพื่อน
> >
> > >>แต่เอก็ไม่ปรากฎตัว
> >
> > >>
> >
> > >> เอ....เอ....เอ เอหายไปไหน
> >
> > >>
> >
> > >> ไหนล่ะ หัวใจที่เอบอกว่าจะให้แนน
> >
> > >>
> >
> > >> ไหนล่ะ หัวใจที่เอเคยเขียนไว้บนฝ่ามือแนน
> >
> > >>
> >
> > >> มันคงหายไปแล้ว....หายไปพร้อมกับเอ
> >
> > >>
> >
> > >> หายไปพร้อมกับผู้ชายโกหก....ผู้ชายเจ้าชู้
> >
> > >>
> >
> > >> ทำไมผู้ชายเหมือนกันทั้งโลก.....ทำไม ทำไม ทำไม
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >> ใกล้วาเลนไทน์เข้าไปทุกที ปีนี้ไม่เหมือนกับปีก่อนๆ
> >
> > >>ไม่มีเอคอยให้ดอกกุหลาบแดง ไม่มีอีตาบ๊องทำท่าเขินอายให้ดู
> >
> > >>
> >
> > >> "แนนๆ วาเลนไทน์ปีนี้ ว่างหรือเปล่าครับ"
> >
> > >>เสียงกอล์ฟดังตามสายโทรศัพท์
> >
> > >>
> >
> > >> "ว่างค่ะ ทำไมค่ะ" แนนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "พอดีผมมีของจะให้แนนนะครับ
> >
> > >>เดี๋ยววันวาเลนไทน์บ่ายสามโมงเจอกันที่สยามนะครับ" กอล์ฟเสนอความเห็น
> >
> > >>
> >
> > >> "ตกลงค่ะ" แนนพูดพลางกดวางสาย
> >
> > >>สีหน้าแววตาเปี่ยมด้วยความหวัง....หวังว่ากอล์ฟคงจะมาแทนที่เอได้เสียที
> >
> >
> > >> วันวาเลนไทน์ วันที่กุหลาบแดงบานสะพรั่งพร้อมกันทั่วโลก
> >
> > >>แม้ในลานที่สยามหรือที่วัยรุ่นเรียกกันสั้นๆว่า "เซนเตอร์พอยต์"
> >
> > >>ยังถูกละเลงด้วยดอกกุหลาบสีแดง...นักเรียน
> >
> > >>นักศึกษาต่างถือกุหลาบแดงในมือเดินกันขวักไขว่ทั่วลาน
> >
> > >>
> >
> > >> "ขอโทษค่ะ มาสาย" แนนพูดพลางยิ้มก่อนดึงเก้าอี้ออกมานั่ง
> >
> > >>
> >
> > >> "ไม่เป็นอะไรครับ" กอล์ฟพูดพลางยิ้ม
> >
> > >>
> >
> > >> "อืม...ว่าแต่มีอะไรจะให้แนนเหรอ"
> >
> > >>แนนพูดพลางจ้องตากอล์ฟ...หากกอล์ฟมีพิรุธ แนนจะจับได้ทันที
> >
> > >>
> >
> > >> "อันนี้ของแนนนะครับ" ดอกกุหลาบสีแดงถูกดึงออกมาจากถุงอย่างช้าๆ
> >
> > >>วางลงบนโต๊ะอย่างนิ่มนวล
> >
> > >>
> >
> > >> "หมายความว่ายังไงค่ะ จะขอหัวใจแนนเหรอ" แนนพูดติดตลกพลางยิ้ม
> >
> > >>เธอคิดว่าเธออ่านเกมส์ออกหมด
> >
> > >>
> >
> > >> "ผมคงไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอก" กอล์ฟพูดพลางยิ้ม แต่กลับทำให้แนนงง
> >
> > >>
> >
> > >> "อ้าว...แล้วกุหลาบสีแดงนี่...." ไม่ทันแนนจะพูดจบ
> >
> > >>กอล์ฟต่อคำพูดของเขาทันที
> >
> > >>
> >
> > >> "ผมไม่กล้าขอหัวใจแนนหรอกครับ เพราะหัวใจของแนนไม่ใช่ของแนน"
> >
> > >>ปั้ง...เหมือนมีแผ่นเหล็กหนาหลายฟุตทุบลงกลางศีรษะ
> >
> > >>แนนเริ่มงงกับความหมายขึ้นไปทุกที...มันแปลว่าอะไร???
> >
> > >>
> >
> > >> "หัวใจของคุณ คือเจ้าของกุหลาบดอกนี้"
> >
> > >>กอล์ฟพูดต่อ....แนนทำหน้างงๆไม่เข้าใจความหมายแม้แต่นิดเดียว
> >
> > >>
> >
> > >> "ตอนคุณประสบอุบัติเหตุเข้ามาที่โรงพยาบาล
> >
> > >>คุณเสียเลือดมาก...หัวใจคุณเต้นอ่อนจนแทบจะล้มเหลว
> >
> > >>พวกผมและหมอพยายามเยียวยาจนถึงที่สุด"
> >
> > >>กอล์ฟเริ่มอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น.....เรื่องที่แนนไม่เคยรู้
> >
> > >>
> >
> > >> "มีผู้ชายคนนึง วิ่งเข้ามาบอกว่าเป็นแฟนคุณ
> >
> > >>เขาบอกให้ช่วยคุณให้ได้ เสียเงินเท่าไหร่ไม่ว่า...เขายอมจ่ายไม่อั้น
> >
> > >>ไม่ว่าทางเราจะขออะไร
> >
> > >>เขาจะจัดหาให้หมด.....คำพูดของเขาทำให้ผมประทับใจมาก"
> >
> > >>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่...แนนรู้ทันทีว่ากอล์ฟหมายถึงเอ
> >
> > >>
> >
> > >> "ผมยอมแลกทุกอย่างกับชีวิตเธอ - เขายอมแลกทุกอย่างกับชีวิตคุณ"
> >
> > >>กอล์ฟพูดพลางจ้องหน้าแนนนิ่ง แต่แนนยังคงทำสีหน้างงอยู่
> >
> > >>
> >
> > >> "เขายอมทุกอย่างจริงๆ ทีแรกหมอบอกว่าทางเราหาเลือดไม่พอให้คุณ
> >
> > >>เขาวิ่งตามหาเลือดให้คุณไปทั่วทุกโรงพยาบาล
> >
> > >>แต่กลับไม่พบว่ามีเลือดถุงไหนที่ตรงกับเลือดคุณ"
> >
> > >>กอล์ฟพูดด้วยน้ำเสียงปกติ สายตามองไร้จุดหมาย
> >
> > >>
> >
> > >> "สุดท้ายเราตรวจเลือดของเขา พบว่าตรงกับของคุณพอดี
> >
> > >>เขาบอกให้ทางเราเอาไป เอาไปให้คุณ....ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะเป็นอย่างไร
> >
> > >>ขอแค่คุณปลอดภัยก็พอ"
> >
> > >>กอล์ฟหยุดพูดชั่วครู่พยายามกลั้นน้ำตา....แต่นัยน์ตาแนนเริ่มเจิ่งนองไปด้วยน้ำใสๆ
> >
> > >>
> >
> > >> "ต่อมา...ตอนพวกผมถ่ายเลือดให้คุณ หัวใจคุณเต้นอ่อนลงเรื่อยๆ
> >
> > >>จนหมอต้องเดินออกไปบอกให้เขาทำใจ.....ทำใจว่าเขาจะต้องเสียคุณ"
> >
> > >>กอล์ฟพยายามเล่าต่อไปเรื่อยๆด้วยน้ำเสียงปกติ นัยน์ตาแนนเริ่มแดงก่ำ
> >
> > >>
> >
> > >> "เขาถามหมอว่า เธอต้องการอะไร....." ใช่
> >
> > >>เอถามหมอว่าแนนต้องการอะไร
> >
> > >>
> >
> > >> "เธอต้องการ หัวใจครับ หัวใจเธอเต้นไม่ปกติ การสูบฉีดล้มเหลว
> >
> > >>เราหาเลือดให้เธอช้าไป เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอต้องการคือ หัวใจ"
> >
> > >>หมอหวังว่าเอคงจะเลิกหวังในตัวแนน...หยุดเล่นเกมกับมัจจุราชเสียที
> >
> > >>
> >
> > >> "ตกลง ผมหาให้ – เขาตอบสั้นๆโดยไม่ลังเลเลย"
> >
> > >>ตกลงผมหาให้....เอจะหาหัวใจให้แนน
> >
> > >>ทั้งๆที่รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้...เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวเพื่อจะทำให้เธอ
> >
> > >>
> >
> > >> "คุณรู้มั้ย ว่าคำพูดของเขาทำให้ผมและหมออึ้งกันไปหมด
> >
> > >>โรงพยาบาลยังหาหัวใจให้คุณไม่ได้ เขาจะมีปัญญาที่ไหนหาหัวใจให้คุณได้"
> >
> > >>กอล์ฟพูดพลางพยายามหลบสายตาแนน....ตอนนี้กอล์ฟเริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
> >
> > >>
> >
> > >>
> >
> > >>"เขาถามเลขบัญชีของโรงพยาบาลกับหมอ....เขาไม่ได้โอนเงินมาซื้อหัวใจเทียมให้คุณ
> >
> > >>แต่เขาโอนมาตั้งมูลนิธิการกุศลให้โรงพยาบาล
> >
> > >>มูลนิธิช่วยเหลือผู้ป่วยด้านหัวใจเทียม "นานา" คุณดูดีๆ คำว่า แนน และ
> >
> > >>เอ ถ้าเขียนติดกัน มันคือ "นานา" นี่คือความปรารถนาสุดท้ายของเขา
> >–
> >
> > >>เขาอยากให้ตัวเขาเองเป็นคนสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่กับคนที่เขารัก...เพราะไม่มีหัวใจเทียมสำรอง"
> >
> > >>เปี๊ยง....แนนโดนสะกิดต่อมความจำเข้าเต็มเปา...เธอเคยเห็นป้ายมูลนิธิขึ้นหราที่โรงพยาบาล
> >
> > >>แต่เธอไม่เคยเฉลียวใจสักนิด...มิน่า
> >
> > >>ทำไมหมอและพยาบาลต้องให้เกียรติและดูแลเธอดีเสียจนน่าแปลกใจ
> >
> > >>ทั้งๆที่เธอไม่มีส่วนได้เสียกับโรงพยาบาลแม้แต่บาทเดียว
> >
> > >>
> >
> > >> "ทันทีที่มีการยืนยันว่าเงินเข้าบัญชีทางโรงพยาบาล
> >
> > >>เขาก็ยิงตัวตายในห้องน้ำโรงพยาบาลครับ ทิ้งโน้ตไว้ว่า มอบหัวใจให้เธอ
> >
> > >>- เขามอบหัวใจของเขาให้คุณ" ทันทีที่กอล์ฟพูดจบ
> >
> > >>แนนปล่อยโฮออกมาเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆ
> >
> > >>โต๊ะรอบข้างหันมามองแนนเป็นตาเดียว....เอคือเจ้าของหัวใจ
> >
> > >>หัวใจที่อยู่ในร่างของแนน
> >
> > >>
> >
> > >> "เขายอมแลกทุกอย่างกับคุณจริงๆ"
> >
> > >>กอล์ฟพูดพลางวางของทั้งหมดที่เอเคยฝากไว้กับทางโรงพยาบาลคืนให้กับแนน
> >
> > >>มีทั้งเครื่องเล่นเทป ม้วนเทป จดหมาย.....
> >
> > >>
> >
> > >> "ผมคงไม่กล้าขอหัวใจคุณหรอก หัวใจคุณเป็นของเขา
> >
> > >>หัวใจเขาเป็นของคุณ" ใช่ หัวใจเอเป็นของแนน
> >
> > >>เป็นของแนนจริงๆ...ตอนนี้หัวใจแนนตายไปเรียบร้อยแล้ว ตายไปพร้อมกับเอ
> >
> > >>ตายไปพร้อมกับผู้ชายที่ยอมทุกอย่างเพื่อเธอ
> >
> > >>
> >
> > >> "กุหลาบดอกนี้ เขาบอกผมก่อนไปเข้าห้องน้ำว่า...วาเลนไทน์ที่จะถึง
> >
> > >>รบกวนซื้อกุหลาบสีแดงให้คุณสักดอก
> >
> > >>ขอแค่ดอกเดียวก็พอ...เป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของเขา"
> >
> > >>กอล์ฟพูดพลางเช็ดน้ำตา
> >
> > >>นั่งนิ่งๆสักพักก่อนลุกจากโต๊ะไป....ทิ้งแนนนั่งนิ่งอยู่เพียงลำพัง
> >
> >
> > >> "เอรักแนนนะ" "เอรักแนนนะ" "เอรักแนนนะ"
> >
> > >>คำพูดซ้ำๆดังมาจากเครื่องเล่นเทป
> >
> > >>เป็นคำพูดเดียวกันที่พูดกันซ้ำโดยไม่มีการตัดต่อทั้งเทป.....เทป 120
> >
> > >>นาทีโดยมีเพลงประกอบเบาๆ
> >
> > >>แนนค่อยๆคลี่จดหมายออกอ่าน....จดหมายที่มีเนื้อความเพียงบรรทัดเดียว
> >
> >
> > >> "หัวใจเอ...เขียนคำว่ารักไว้ เขียนให้แนนคนเดียว"