แม่มดสาวหัวใจกุ๊กกิ๊ก ภาค2

ลำดับตอนที่ #111 : เปิดฉาก

เคียวน์ " ทองเหลือง เคลือบสีกำแพงไม้โดยเร็ว "

กล๊าส " หึ ทำไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก "

บราวไวท์ " จริงมั้ยคะ ท่าน "

กล๊าส " ข้าศึกของข้า โอกูลจงบุกโจมตีเดี๋ยวนี้ "

เคียวน์ " กองหน้า "

กราเซ่/ชิฟฟอน " ประจัญบาน "

บราวนี่ " กองกลางเตรียมหอกกับโล่ให้พร้อมนะ "

มาม่อน " ระวังตัวด้วยนะ ทุกคน "

คาคาโล " กองหลัง เตรียม คันธนู "

เคียวน์ " หน่วยซุ่มโจมตีทำอะไรกันอยู่ละฮึ หน่วยลวงตาอีก "

ดุ๊ค " พลธนู ยิงได้ "

มาม่อน " พลหอก ขว้างไป เร็ว "

บราวไวท์ลงมาประชิดศึกกับกองหน้าอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เมื่อมาประลองกับชิฟฟอน

ชิฟฟอน " หึ อย่ามาดูถูกฝีมือฉันนะ "

บราวไวท์ " แกบังอาจมากเลยนะ ยัยตัวดี ที่บังอาจทำให้ฉันเจ็บปวดทรมานอยู่ภายใต้นั้น ฉันยังมีเรื่องที่จะต้องชำระแค้นอยู่กับแกไม่น้อยเลยนี่ "

ชิฟฟอน " ก็เอาสิ ฉันไม่ได้หวงห้ามอะไรแกซะหน่อย ยัยแก่ "

บราวไวท์โมโหมาก ก็ยิ่งมีพลังมากขึ้น

ผ่านไป3ชม.

ช้อคโกล่า : ชูการ์ ชูการ์รูน ช้อคโก้รูน ผงควันระเบิดโกโก้ จงออกมา :

พวกปีศาจของโอกูลได้รับลูกหลงนี้จึงทำอะไรฝ่ายโรงวโยมไม่ได้ ฝ่ายโรงวโยมจึงได้โอกาสบุกรุกโอกุลจนต้อนมุมทันที

เคียวน์ " หน่วยลวงตานี่นา กลิ่นช้อคโก้ "

หน่วยซุ่มโจมตี

ฮารุกะ : วอเทอร์ ไอซ์ :

โรบิ้น : กระสุน ควันไฟ :

กล๊าส " กลิ่นนี่มัน อบเชย ไม่สิ กลิ่นช้อคโก้ ช้อคโกล่าสินะ "

ชินนาม่อนปรากฏตัวข้างหลังกล๊าส

ชินนาม่อน " เป็นคำตอบที่ถูกและผิดนะ ราชันแห่งโอกุล " : ชินนาม่อน ฮาร์ท เมจิเคิล เซอร์ไพรท์ "

กล๊าสโดนคาถานี้เข้าไปเต็มๆ ทำให้ลูกน้องสมุนของฝ่ายโอกุล และบราวไวท์ ทนฟังเสียงอวดครวญทรมานไม่ได้ จึงต้องสลายตัวกลับไป

บราวน์ไวท์ " จงจำไว้ อีก10วันเราจะยกทัพกลับมาใหม่ รุ่งเช้าวันที่11 เราจะยกทัพกลับมาทันที ฮึ้ย "

ชิฟฟอนกับเคียวน์พยักหน้า

เคียวน/ชิฟฟอน : กระสุนดินสายฟ้าพิฆาต :

บราวไวท์ " กรี๊ดดดดดดด ฝากไว้ก่อนเถอะ พวกแก๊ ต้องตาย ลูกหลานโรงวโยมมันต้องตาย "

ทั้งกองทัพ " เย้ ฮิ้ว รบครั้งที่1 เราชนะ "

เคียวน์ " หยุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฟังๆๆๆๆ  เมื่อเวลา10วันก็ไม่มากไม่น้อย เราจึงอยากให้ทุกคนฝึกวิชาการรบให้แน่นยิ่งขึ้น และจะขอต้อนชาวบ้านชาวเมืองกลับมาทำมาหากินเป็นเวลา8วัน เพราะบางที่มันอาจจะโผล่มาเช้าวันที่10ก็เป็นได้ ขอให้ทุกท่าน ที่ได้รับบาดเจ็บรักษาตัวที่รพ.เสียก่อน ส่วนที่เหลือขอให้กลับไปพักผ่อนเสียก่อน " 

มิลค์/คาราเมล " เย้ สำเร็จ "

พวกเด็กๆ " ไชโย ได้กลับมาวิ่งเล่นอีกแล้ววว "

เคียวน์ " เฮ้อ เหนื่อยจริงๆนะเนี่ย เคียวน์กลับขึ้นบรรไดบนหอคอย "

คอฟฟี่ " น้ำชาจ้า พี่จ๋า "

เคียวน์ " จ้า "

ริบบิ้น " เฮ้อ คนรบก็เหนื่อย คนลุ้นก็เหนื่อย "

เคียวน์ " โรส มานี่หน่อยสิ "

โรส " คะ คุณอา "

เคียวน์ " อันที่จริงเธอน่ะ น่าจะเกิดมาเป็นลูกสาวฉันมากกว่านะ 2คนนั้นไม่ได้เรื่องเลย "

โคล่า/ท๊อฟฟี่ " โธ่ พ่ออ๊ะ หนูงอลจริงด้วย "

เคียวน์ " ถ้าไม่ได้หนู พวกอาพวกลุงป้าทั้งหลาย ก็คงไม่รอดนะเนี่ย หนูน่ะ ฉลาดด้านความรอบรู้ และก็การตัดสินใจ การแก้ไขปัญหา รับรองว่า อนาคตหนูเนี่ย ไปได้ไกลแน่นอน ไปไหนก็เอาตัวรอดได้สบาย "

ริบบิ้น " ถึงลูกฉันจะพูดไม่ค่อยชัด แต่เรื่องความรู้นี่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้ใหญ่เลยนะเนี่ย "

เคียวน์ " ไม่เหมือนเธอ ยัยพูดมาก "

ริบบิ้น " โธ่ เฮียอ๊ะ "

คอฟฟี่ " 555 อย่าโกรธกันน่า ริบจัง "

ชิฟฟอน " เอ่อ มาจอฟี่กับมาจอเฟอร์ ขอตัวกลับไปก่อนจะได้มั้ย "

เคียวน์ " อนุญาติ ฝากบอก เรียวกับเลนด้วยนะ ว่าให้พาชาวบ้านกลับมาที่เมืองได้แล้ว "

มาจอฟี่มาจอเฟอร์ " ได้จ๊ะ ฮิตายะคุง  มาจอฮาโต้ฝากบอกมาว่า เลี้ยงลูกให้กินผักเยอะๆนะ "

เคียวน์ " อะจึ๋ย มาจอฮาร์ต(มาจอฮาโต้) นี่เป็นคำสั่งของคุณเหรอครับเนี่ย "

คอฟฟี่ " ทุกคนช่วยกลับไปที่บ้านกอนเถอะจ๊ะ นี่ก็เย็นแล้ว ได้เวลาเลิกงานแล้วนี่ "

เคียวน์ " ใช่ๆ นี่คือคำสั่ง ใครไม่ออกไป จะตัดเงินเดือน500เอคูล "

ทุกคน " หวายค่าๆๆๆๆๆ จะออกเดี๋ยวนี้ล่ะ "

เคียวน์ " เอ่อ โคล่า ท๊อฟฟี่ วันนี้ลูกไปนอนที่วังกับเพื่อนนะ พอดีพ่อกับแม่ไม่อยู่ ไปธุระที่อื่นน่ะจ๊ะ ส่วนหอคอยจะให้องครักษ์เฝ้าให้ เดี๋ยวจะพาไปส่งที่วัง "

คอฟฟี่ " เอ๊ะ "

เคียวน์กระพริบตาข้างเดียวให้คอฟฟี่

คอฟฟี่ " อืม อะจ้า "

เคียวน์ " เดี๋ยวผมมา "

ที่วัง 

เคียวน์ " บราวนี่ พี่ฝากลูกหน่อยดิ "

บราวนี่ " จะไปไหนล่ะ ท่านเรคาเงะ "

เคียวน์กระซิบ " เอ่อ คือว่าพี่จะ...... "

บราวนี่ " อ๋อ ได้เลยฮะพี่ เดี๋ยวฝากให้ "

เคียวน์ " ขอบใจมากนะน้อง "

คาราเมล " ทำไมเหรอ "

บราวนี่ " อ๋อ 2คนนั้นน่ะเหรอ เขาจะ.....กันน่ะสิ "

คาราเมล " เหรอ หวานกันจัง "

เคียวน์ " กลับมาแล้วจ้า น้องจ๋า "

คอฟฟี่ " ค่ะพี่ ใกล้ค่ำแล้ว อาบน้ำก่อนสิจ๊ะ "

เคียวน์ " ข้าวมื้อเย็นขออร่อยๆหน่อยนะ คนมันเหนื่อย "

คอฟฟี่ " จ้า น้องจัดให้ "

เคียวน์ ^^

ทุ่มครึ่ง

คอฟฟี่ " ว่าแต่พี่เองก็น่าจะนัดวันอื่นก็ได้นี่นา ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วยล่ะ "

เคียวน์ " ก็มันรอไม่ไหวแล้วนี่ "

คอฟฟี่ " อยากมีลูกอีกคนรึยังไงกันน่ะ "

เคียวน์ " ก็นะ ประมาณนั้น ฉันเห็นละฉันทนไม่ไหวจริงๆ เสียชื่อหมด ลูกทั้ง2คนนี่ก็ไม่ได้ช่วยให้สถานการณ์มันผ่อนคลายบ้างเลย "

คอฟฟี่ " ก็ทำดีๆแต่แรกมันก็จบเรื่องแล้วนี่จ๊ะ "

เคียวน์ " น่านนะสิเน้อ ฉันละเบื่อกับชีวิตจริงๆ "

คอฟฟี่ " ฉันทานข้าวเสร็จแล้ว ขออาบน้ำก่อนล่ะ "

ในห้องน้ำ

คอฟฟี่มองดูตัวเองในกระจก

คอฟฟี่ " ตัวเราเปลี่ยนแปลงไปมาก ตอนนี้เรามีอนาคตแล้ว มีครอบครัวแล้ว มีคนรักแล้ว แถมยังมีลูกแล้วด้วย ฉันคิดถึงตอนที่ยังเป็นวัยรุ่นจังเลย นึกถึงตอนที่อาบน้ำแล้วคิดเรื่องต่างๆไปมากมาย "

http://www.youtube.com/watch?v=M0xxL583JhM

เคียวน์ได้ยินเสียงคอฟฟี่ร้องเพลงก็

เคียวน์ " วันนี้มันเป็นวันที่เธออารมณ์ดีมากเลยใช่มั้ยเนี่ย มันคงจะเป็นเพลงที่มีความหมายกับเธอมากตอนเป็นสาวสินะ "

คอฟฟี่ออกมา " นายได้ยินเสียงฉันร้องเพลงด้วยใช่มั้ย "

เคียวน์ " เพราะดี มันคงเป็นเพลงที่คิดขึ้นมาจากใจจริงๆ จนเป็นเพลงไร้สาระที่น่าฟังอะไรเช่นนี้ "
คอฟฟี่ " งั้นเหรอ ช่วงนี้กีตาร์ของนายนี่ก็เหงาน่าดูเลยนา นายไม่ค่อยมีเวลาจะจับมันเลย "

เคียวน์ " ฉันลืมคอร์ดไปกี่ตัวเเล้วก็ไม่รู้สิ 55 ช่างเหอะ เราเป็นถึงขั้นนี้แล้ว สิ่งที่ทำเพื่อบ้านเมืองต้องคิดมาเป็นอันดับแรก "

คอฟฟี่ " นายก็สมกับเป็นวีรบุรุษจริงๆ เคียวน์ 

เคียวน์ " เธอเองก็สมกับเป็นคู่ครองของฉันที่ดีจริงๆ คอฟฟี่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรับผิดชอบและดูแลเธอไปตลอดชีวิตนี้ "

คอฟฟี่ " ^^ ฉันดีใจจริงๆที่ได้เกิดมาเจอชายดีๆอย่างนาย ถึงแม้ว่า จะติดเหล้า เจ้าชู้ไปหน่อยก็เหอะ "

เคียวน์ " ดูสิครับ ท่านผู้ชม มันโปรโมตผมมาแต่ละอย่าง ต่อไปผมไม่เล่าต่อละ อย่ามาแอบดูผมละ ใครแอบดูขอให้ สอบ ตก กันนะครับ ไม่ได้เลื่อนชั้นด้วย ชิ "

โปรดติดตามตอนต่อไปจ้า