คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ 15
บทที่ 15: แผนร้าย
หลังประชุมเสร็จคริสก็ลากจื่อเถามานั่งที่ห้องทำงานทันที
"ทำไมเจสสิก้าถึงกลับมาที่นี่ได้วะ ไหนว่าจะอยู่ที่โน่นเลยไง"คริสถามรัว
จื่อเถาเองก็หนักใจไม่น้อยสำหรับเรื่องนี้ เพราะไม่เคยคาดคิดว่าซูยอนหรือเจสสิก้าจะกลับมายังเกาหลีใต้ ในเมื่อหลายปีก่อนสมัยเรียนด้วยกันเธอได้ทิ้งคริสและหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กินกับสามีที่ฝรั่งเศสแล้ว จื่อเถสคิดย้อนไปสมัยที่เคยเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันที่มีเขา คริส ซูโฮ และซูยอน ใครๆ ก็รู้ว่าซูยอนนั้นคบอยู่กับคริส หญิงสาวทำตัวใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายเพราะคริสเป็นคนควักกระเป๋าจ่ายทุกอย่างให้
แต่พอแม่ของคริสเสียชีวิตลงและพ่อของคริสแต่งภรรยาใหม่แถมมีลูกติดด้วย ทำให้ซูยอนเริ่มตีตัวออกห่าง ซึ่งก็เป็นไปตามความคาดหมายของใครหลายๆ คน แต่คนที่ไม่ยอมรับความจริงมีเพียงคริสที่หลงซูยอนจนโงหัวไม่ขึ้น ใครพูดอะไรก็ไม่ฟัง จนกระทั่งซูยอนได้จดทะเบียนสมรสกับเศรษฐีหนุ่มแดนน้ำหอมที่รวยมาก และตัดสินใจทิ้งเกาหลีไป คริสเป็นบ้าเป็นหลังอยู่พักใหญ่ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้คริสเห็นผู้หญิงและพวกที่คล้ายผู้หญิงเป็นเหมือนงูพิษแว้งกัดได้ทุกเมื่อ
แต่พอคริสได้เจอกับเซฮุนนิสัยขี้เล่นทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่พอซูยอนกลับมานั้นทำให้เขารู้สึกสังหรณ์ใจ เพราะท่าทางของเธอเหมือนจะกลับมาปั่นหัวของคริสอีกครั้ง
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน หวังว่าคงไม่มีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นนะ”จื่อเถาพูดขึ้นทั้งๆ ที่ในใจของเขาตอนนี้กังวลไม่น้อยกว่าคริสเลย
“ฉันไม่ได้กลัวใจตัวเอง แต่กลัวว่าเธอจะไปทำอะไรเซฮุนต่างหาก นายก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้...”คริสเงียบไป เพราะรู้ซึ้งถึงพฤติกรรมของซูยอนแล้ว เชื่อว่าคราวนี้ไม่มาดีแน่นอน
ทั้งคู่พูดกันโดยหารู้ไม่ว่ามีคนแอบฟังอยู่ข้างนอก ซึ่งก็คือซูยอนนั้นเองเธอกัดริมฝีปากแน่นเมื่อทั้งคู่พูดถึงเธอในแง่ลบแบบนั้น แต่ว่าเธอได้ตัดสินใจแล้วหลังจากที่ทิ้งสามีเก่าไป และสืบเรื่องราวของคริสก็รู้ว่าเขาได้เป็นเจ้าของกิจการ SM แล้ว ทำให้เธอรู้สึกเสียดายไม่น้อยที่ทิ้งเขาไปกับสามีหนุ่มฝรั่งเศส
แม้ว่าสามีของเธอจะปรนเปรอให้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องเงิน เรื่องเซ็กซ์ และบันดาลความสุขทุกอย่างที่เธอต้องการ แต่เนื่องจากเธอยังเป็นผู้หญิงไฟแรงสูง ผู้ชายแค่คนเดียวอย่างสามีของเธอยังปรนเปรอได้ไม่พอ เธอเลยแอบเลี้ยงผู้ชายไว้อีกคน จนกระทั่งโดนจับได้นั่นแหละ เธอถูกเฉดหัวออกจากบ้านแต่ก็ไม่ยอมหย่า
เธอใช้เงินอุดปากพวกนักข่าวเรียบร้อย หวังคิดจะกลับมาหาคริสที่รวยล้นฟ้า แต่พอรู้ว่าเขาแต่งงานแล้วก็เจ็บใจเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าเขาจะลืมผู้หญิงสวยและเซ็กซี่อย่างเธอได้ลง ทั้งๆ ที่อดีตเธอทำให้เขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้นด้วยซ้ำไป
“ถึงคุณจะคิดกับฉันแบบนั้น แต่ก็อย่าหวังว่าจะรอดจากฉันไปได้นะคุณคริส”
ริมฝีปากแดงสดเชิดขึ้น ก่อนจะเดินออกไป ขณะเดินก็หยิบรูปของเซฮุนขึ้นมา เมื่อรู้ว่าเมียของคริสนั้นเด็กมากก็ยิ่งเจ็บใจ เพราะรู้ว่าเด็กๆ ใสๆ แบบนั้นผู้ชายร้อยทั้งร้อยก็ต้องหลงเข้าสักวัน
“แล้วฉันจะเฉดหัวแกออกจากการเป็นสะใภ้ตระกูลอู๋ ไอ้เซฮุน!!”
เสียงแหลมกล่าวอย่างมุ่งร้ายหมายหมาด ว่างานนี้ต้องสำเร็จเท่านั้น
+++++ พิศวาส เสน่หา +++++
วันต่อมา
ซูยอนได้เดินเข้ามายังห้องทำงานของคริส แต่งกายด้วยชุดเซ็กซี่ผ่าหลังสีแดงสด ตั้งใจยั่วยวนคริสโดยเฉพาะ เธอเดินเข้ามากอดข้างหลังของคริสไว้อย่างรวดเร็ว จนชายหนุ่มสะดุ้งตกใจ
“เจส!!”เสียงทุ้มอุทาน ก่อนจะพยายามแกะมือของหญิงสาวออกจากเอวของเขา
“เจสคิดถึงคุณจังเลย”แม้จะโดนตั้งท่ารังเกียจแต่เธอก็ไม่หวั่น เพราะต้องทำตามแผนของตัวเอง ซูยอนจึงกอดแน่นขึ้น แต่ก็ต้องขัดใจเมื่อคริสกระชากมือเธอออก
“เจส มีอะไรครับ”เขาถาม
ซูยอนยิ้มหวานก่อนจะนั่งลงที่โซฟาท่าทางยั่วยวนสุดขีด
“เจสจะมาหาเพื่อนเก่าไม่ได้เหรอคะ”
“...”คริสตอบไม่ถูก จะบอกว่าได้ก็ไม่ควร จะบอกว่าไม่ก็กลัวว่าเธอจะเสียหน้า แล้วอีกอย่างเธอก็มีสามีแล้วไม่ควรทำท่าเชิญชวนเขาแบบนั้น
“เจสว่าจะชวนวอนไปทานข้าวกลางวันน่ะค่ะ นี่ก็เที่ยงแล้วไปกันเถอะนะคะ”หล่อนว่าอย่างออดอ้อน เป็นมารยาหญิงที่เคยใช้ได้ประจำสมัยที่ยังคบกัน
“ผมมีนัดกับเซฮุนแล้วครับ”
“เซฮุน ภรรยาคริสเหรอคะ เจสอยากรู้จักจังเลย พาเจสไปด้วยนะคะ”เพื่อป้องกันไม่ให้คริสปฏิเสธเธอก็รีบไปเอาเสื้อสูทของเขามาถือไว้ ทำให้คริสรู้สึกเหมือนถูกมัดมือชก จึงต้องพาไปอย่างเสียไม่ได้
+++++ พิศวาส เสน่หา +++++
ทั้งคู่เดินทางมายังร้านอาหารที่นัดเซฮุนไว้แล้ว เซฮุนพอเห็นคริสเดินมาก็ลุกขึ้นยืน ก่อนจะหันไปเห็นหญิงสาวชุดเซ็กซี่อีกคนหนึ่งที่เดินควงแขนสามีของเด็กหนุ่มมาด้วยความงุนงง ว่าคริสพาใครมาด้วย
ครั้นคริสเห็นเซฮุนก็รีบแกะมือที่เหนียวเป็นปลิงของซูยอนออกทันที ก่อนจะหันไปยิ้มหน้าเจื่อนให้เซฮุน ซูยอนกัดปากอย่างไม่พอใจนิดๆ แต่ก็ต้องยอมทนต่อไป
“พี่คริส...”เซฮุนเรียกชื่อเมื่อคริสเดินเข้ามาถึง
“อุ๊ย นี่คุณเซฮุนใช่มั้ยคะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อจอง ซูยอน จะเรียกเจสสิก้าก็ได้เป็นเพื่อนคริสค่ะ”ซูยอนจีบปากจีบคอแนะนำตัวเอง
“สวัดดีฮะ เซฮุนฮะ”เซฮุนทักทายกลับพลางยิ้มอย่างใสซื่อ
ซูยอนจ้องมองเซฮุนอย่างอิจฉาในความใส ไม่เหมือนเธอที่ผ่านอะไรมามากแล้ว
“นั่งดีกว่าฮะ”เซฮุนเชิญ
คริสรีบนั่งลงข้างเซฮุนทันที ซูยอนมองอย่างไม่พอใจนิดๆ แต่ก็เก็บไว้ในใจก่อนปั้นหน้ายิ้มอย่างจริงใจให้เซฮุน ซึ่งเซฮุนเองก็ยิ้มตอบเหมือนกัน พออาหารที่สั่งไว้ยกมาเสิร์ฟเซฮุนก็ยกจานที่ใส่ถั่วให้คริสทั้งหมด
“คุณเซฮุนไม่ทานถั่วเหรอคะ”ซูยอนถามเมื่อเห็นเซฮุนยกจานถั่วของตัวเองให้คริส
“ผมแพ้ถั่วนะฮะ”เซฮุนตอบ ก่อนจะหยิบซอสมาปรุง
“แหม...ไม่เหมือนคริสเลยนะคะ รายนั้นเขาชอบถั่วจะตายไป ถ้าวันไหนขาดถั่วคงจะขาดใจตาย สมัยก่อนเจสซื้อให้ทานเป็นของว่างบ่อยๆ”ซูยอนจงใจทิ้งระเบิดในใจของเซฮุน เซฮุนหน้าเสียลงไปทันทีที่รู้ว่าอาการแพ้ถั่วอย่างรุนแรงของตัวเองทำให้คริสไม่ได้ทานถั่วไปด้วย ส่วนคริสนั้นก็ได้แต่นั่งอึ้งไม่คิดว่าซูยอนจะใช้ไม้นี้กับเซฮุน จึงรีบตอบแก้
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้านายไม่กิน ฉันก็ไม่กินเหมือนกัน”เสียงทุ้มว่า ทำให้ซูยอนหน้างอลงทันที แต่ก็ปรับสีหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วโจมตีเซฮุนต่อด้วยเรื่องของอดีตที่เซฮุนไม่เคยรู้มาก่อน ไม่ว่าจะเรื่องคริสไม่ชอบสีเขียว ไม่ชอบทานของหวานที่หวานมากๆ ซึ่งทุกอย่างล้วนแล้วมีแต่สิ่งที่เซฮุนไม่เคยรู้มาก่อนทั้งนั้น เด็กหนุ่มจึงรู้สึกน้อยใจอยู่ลึกๆ ที่เขาไม่เคยบอกตนเองเลย
คริสเห็นท่าไม่ดีจึงรีบทานแล้วตัดบทขอตัวก่อน
“เจส ผมคงไปส่งคุณไม่ได้เพราะต้องพาเซฮุนไปส่งที่วิทยาลัย คุณกลับแท็กซี่ได้ใช่มั้ย”คริสถาม
ซูยอนหน้าเสียทันทีที่คริสดักทางเธอ แต่ก็ปั้นหน้ายิ้มตอบรับ
“ได้ค่ะ แค่พาเจสมารู้จักคุณเซฮุนก็เป็นเกียรติมากพอแล้ว”ซูยอนแสร้งยิ้มให้เซฮุน
คริสพยักหน้าก่อนจะเรียกเช็คบิล พอจ่ายเสร็จก็รีบออกไปทันที
ซูยอนนั่งกำมือแน่นที่คริสหักหน้าเธออย่างนี้ ทิ้งเธอไว้ที่ร้านคนเดียว ตามองคนทั้งคู่ที่จูงกันออกไปอย่างมุ่งร้าย แม้ว่าวันนี้จะยังไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ก็เชื่อว่าระเบิดที่เธอวางไว้ในใจของเซฮุนดูจะได้ผลดี อีกไม่นานหัวใจของเซฮุนจะต้องแตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่มีชิ้นดี
+++++ พิศวาส เสน่หา +++++
เซฮุนเดินขึ้นรถอย่างเงียบๆ สร้างความอึดอัดในใจของคริสเป็นอย่างมาก ซึ่งเขาเองก็ไม่พอใจเหมือนกันที่ซูยอนพูดถึงเรื่องอดีตให้เซฮุนฟัง
“เซฮุน เป็นอะไรไปน่ะ”คริสถามอย่างเป็นกังวลกลัวว่าเด็กหนุ่มจะคิดมาก เพราะรู้ว่าเซฮุนนั้นเทียบซูยอนไม่ได้ในเรื่องเล่ห์มารยา
“ทำไมพี่คริสไม่เคยบอกผมเลยเรื่องที่ชอบถั่ว”เซฮุนถามขึ้น
คริสอึกอักทันทีเมื่อเซฮุนถามคำถามนี้ เพราะทุกวันนี้เขาแทบจะไม่แตะถั่วเลย ยกเว้นตอนออกมากินข้าวนอกบ้าน ทุกครั้งที่จานอาหารของเซฮุนมีถั่ว เขาก็จะอาสาจัดการให้เสมอ
“เพราะผมแพ้ถั่ว พี่คริสก็เลยไม่ได้ทานของชอบ”เซฮุนพูดอย่างน้อยใจ ก่อนก้มหน้าลง
คริสเห็นแบบนั้นก็เข้าใจดี ก่อนจะดึงเอาร่างเล็กเข้ามากอดเบาๆ
“ไม่ใช่ว่าไม่บอก แต่ไม่อยากให้นายไม่สบายใจต่างหากล่ะ ว่าเราชอบคนล่ะแบบ แต่นั่นมันอดีตนะ ตอนนี้ฉันปรับตัวได้แล้ว อะไรที่นายชอบฉันก็ชอบหมดแหละ”เสียงทุ้มปลอบประโลมไม่ให้คิดมาก
“รวมทั้งเรื่องสีเขียวด้วยเหรอฮะ”เซฮุนเงยหน้าขึ้นไปถาม คริสยื้มตอบ
“ต่อให้นายอยากได้ทุกอย่างเป็นสีเขียว ฉันก็ทำให้ได้นะ”ชายหนุ่มยิ้มให้ เซฮุนยิ้มตอบ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบที่ริมฝีปากบางของคริสเบาๆ
“รักพี่คริสจัง”เสียงหวานกล่าวเบาๆ ด้วยอาการเขิน
คริสที่นั่งอึ้งในการกระทำของเซฮุนก็ได้แต่นั่งยิ้ม เพราะน้อยครั้งที่เซฮุนจะจูบเขาก่อน มันให้ความรู้สึกดีกว่าจูบเองด้วยซ้ำ
“จะกลับบ้านเลยมั้ย”คริสถามเมื่อออกรถ
“อยากกินชานมไข่มุข”เซฮุนพูดเสียงใส พร้อมกับยิ้มและส่งสายตาอ้อนๆ ให้คริส
“ได้เลยครับเจ้าหญิง”ว่าแล้วก็รีบบึ่งรถตรงไปที่ร้านชานมไข่มุขร้านโปรดของเซฮุนทันที
+++++++++++++
มุมเม้าท์มอย
จบไปอีกตอนแบ้ว~~
ช่วงนี้รีดเดอร์อย่าถือสาไรท์นะคะ
ถ้าไรท์ดูเพี้ยนๆ ไปสักนิด
พอดีเรียนมากไปหน่อย
ความคิดเห็น