คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Alice in Slot | อ๊ะ!! กระต่ายขาว....
| Alice in Slot | 'อลิซ...แห่งความเกียจคร้าน'
Slot No.1 : อ๊ะ!! กระต่ายขาว....
แซ่ก แซ่ก.....
เสียงทุ่งไม้ใบหญ้ากำลังพลิ้วไหวไปตามแรงลม ท่ามกลางสีเขียวขจีของต้นหญ้าและสีม่วงของดอกลาเวนเดอร์ หญิงสาวร่างเล็กกำลังนั่งอ่านหนังสือใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่...
“อลิซ” เสียงเรียกขานทำให้ ‘อลิซ’ หันไปมองทางต้นเสียง
“พี่คะ..” อลิซปิดหนังสือแล้วหันไปคลี่ยิ้มบางให้กับพี่สาวของเธอ
“วันนี้มีงานเลี้ยงที่คฤหาสน์นะ...จะไปกับพี่ไหม?” ผู้เป็นพี่เอ่ยถามน้องสาวของตน
“ไม่ล่ะค่ะ อลิซไม่ชอบงานเลี้ยง...” อลิซยิ้มให้กับพี่สาวของเธออีกครั้ง คำตอบของเธอทำให้พี่สาวต้องถอนหายใจยาว
“เฮ้อออ....อลิซล่ะน้า...ไม่เคยจะไปงานเลี้ยงกับเขาซักครั้ง” อลิซได้แต่ยิ้ม
“ก็ได้ๆ อลิซอยากอยู่ที่นี่ก็ตามใจจ้ะ พี่ไปแล้วนะ เดี๋ยวต้องช่วยคุณพ่อเตรียมงานอีก”
“ค่ะ” อลิซยิ้มให้ก่อนจะมองพี่สาวของเขาที่เดินไปจนลับตาแล้วค่อยๆเอนหลังเพื่อพักผ่อนใต้ต้นไม่ใหญ่
<ALICE Chapter>
หลังจากที่พี่ของฉันเดินหายลับไปแล้ว ฉันก็เริ่มที่จะง่วงขึ้นมา ฉันค่อยๆเอนหลังพิงต้นไม้สูงใหญ่ เฮ้อ...ร่มเย็นจริงๆ....
“อ๊ะ!! สายแน่ๆเลย สายแน่ๆ” ไม่ทันที่ฉันจะหลับตา เสียงปริศนาอันเหลียมสูงเสียดฟ้า(เว่อร์จังอลิซจ๋า = =;;) ทำให้ฉันต้องลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง มันจะอะไรนักหนา น่ารำคาญ คนจะหลับจะนอน -*-
“สายแล้ว ไม่นะไม่...!!” ชำเลืองมองรอบกายของตนเอง ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนช้า เพื่อที่จะหาต้นเสียงได้ง่ายขึ้น....
....กระต่าย??....
“หวา~...จะทันไหมเนี่ย!!”
.....พูดได้??....
“โอ๊ย!! เสื้อนี่น่ารำคาญจริงๆ!!”
…..แถมใส่เสื้อกั๊ก?!?...... เมื่อฉันตะลึงกับความแปลกใหม่(?)ของกระต่ายขาวพูดได้ซักพัก ฉันก็นึกขึ้นได้ว่า....เวลานี้.....ฉันควรนอน (อลิซซซ =[]=;;) ฉันจึงไม่สนใจกระต่ายบ้านั่นแล้วเอนกายพิงต้นไม้สูงต่อ
ฟึ่บ!!....
หลังจากเสียงพุ่งไม้ที่ถูกจู่โจมด้วยกระต่ายขาวสปิริตสูง(อะไรของหล่อน ={}=) หยุดลง ไม่กี่นาทีเจ้ากระต่ายตัวเดิมก็โผล่หน้าออกมาเหมือนเดิมพร้อมพูดด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดเล็กน้อย
“ทำไมเธอไม่ตามฉันมาห๊ะ!! (คงไม่เล็กน้อยแล้วมั้ง= =)” หา...เจ้านั่นพูดกับใครน่ะ?
“พูดกับฉันเหรอ? เจ้ากระต่ายอ้วน...”
“บังอาจเรียกฉันว่าเจ้ากระต่ายอ้วนเหรอ!!! ทำไมอลิซครั้งนี้ถึงได้กวนส่วนล่างขนาดนี้ห๊า!!!” กระต่ายอ้วนตะโกนด่าฉันแว้ดๆๆ ฉันก็แค่พูดตามความจริงนี่นา = =;;
“ฉันก็กวนส่วนล่างแบบนี้ทุกครั้ง ไปได้แล้ว สายแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันจะนอน” ชักหมดอารมณ์กับเจ้าตัวสีขาวๆนี่แล้วนะ จะนอนก็ไม่ได้นอนมัวแต่เถียงกับเจ้ากระต่ายปากมากนี่อยู่เนี่ย!
“ฉันไปไม่ได้ถ้าไม่มีเธอไปด้วย...” โอ้โห...โคตรโรแมนติกอ่ะ ฉันไปทำอะไรให้เจ้านี่วะ(ไม่สุภาพนะหนู=w=)
“ฉันมีความสำคัญจังเลยนะ...เลิกพูดหวานได้แล้ว แกไม่ใช่เจ้าชายขี่ม้าขาวนะ ถึงจะได้มาพูดอะไรกับฉันแบบนี้” คนที่จะพูดแบบนี้กับฉันได้ต้องหล่อ รวย ดูดี และมีชาติตระกูลเท่านั้น ชาติกระต่ายฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ -*-
“โว้ยยยย!!! พูดหวานบ้าอะไรเล่า!! ฉันพูดความจริงต่างหาก! เธอต้องไปกับฉันไม่งั้นฉันถูกตัดหัวแน่ๆ!!” ............ (เริ่มมีรอยร้าวที่หน้า=w=) สรุปห่วงตัวเองใช่ป่ะ =//= (โคตรซึนอ่ะอลิซเอ๊ย!)
“ฉันง่วง”
“จะบ้ารึเปล่า!!! เธอง่วงแต่ฉันกำลังจะโดนฆ่านะ!! ถ้าเธอหลับอยู่ตรงนี้ หัวฉันก็จะหลุดออกจากบ่า ถ้าหากเธอไม่ไปกับฉันตอนนี้ เกมก็จะไม่เริ่ม และถ้าเธอไม่กระดิกหัวแม่เท้าเธอซักนิดล่ะก็ เธอก็ไม่ได้เจอสงคราม!!! เธอช่วยเข้าใจหน่อยสิ! นี่มัน บลาๆๆๆ แว้ดๆๆๆ @#^*$#!@8%(%$^&$$*( ” ฮ้าววววว~!!! อืมๆ แล้วฉันจะตื่นขึ้นมาฟังนะเจ้าอ้วน.......
TALK :: เย้~!!! แต่งแล้วๆๆ ความคิดกำลังพรุ่งปรี๊ดดด!!! คราวนี้อลิซมาแนวกวนๆค่ะ กวนเพราะง่วง เกรียนเพราะอยากนอน =*= โอ้...อลิซหนออลิซ .... ในเมื่ออลิซหลับอย่างนี้...กระต่ายน้อยของเราจะเป็นเช่นไร =[]= จะหัวหลุดจากบ่ารึไม่!?! ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า~~
ความคิดเห็น