"ทิฟฟานี่"มาหานะ"แท

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

เมื่อ คืนแทยอนนั่งหางานจากอินเตอร์เน็ตจนรู้มาว่านิตยสาร HisoHisor Magazine (ไฮโซไฮซ้อแม๊กกาซีน)
กำลังต้องการหาช่างภาพด่วนแทยอนจึงตัดสินใจไปสมัคร งานที่นิตยสารนี้ทันที..

"ก็อยากจะให้คุณลองฝึกงานดูก่อน..เอา งี้มะรืนมีกองถ่ายอยู่กองนึงเราให้คุณเริ่มงานที่กองนั้นดู" หัวหน้ากองบอกอกล่าว
"ค่ะได้ค่ะ"
"ยังไงถ้างานคุณดี เราจะติดต่อคุณกลับไปอีกที"
"คุ่ะขอบคุณค่ะ"
"แล้วอย่าลืมวันศุกร์ที่ จะถึงนี่นี้เวลาแปดโมงเจอกันหน้าบริษัท..แทยอนนะ" หัวหน้ากองบอกอกล่าวชื่อแทยอนให้แน่ใจอีกครั้ง
แทยอนพยักหน้ายิ้มรับและ ไหว้บอกอก่อนจะขอตัวลาออกมา แทยอนคิดไว้แล้วแน่ว่าฝีมือการถ่ายภาพอย่างตนยังไงก็ต้องได้งานนี้
แน่ๆ แทยอนจึงขอไปฉลองให้ตัวเองที่ร้านอาหารดีๆสักมื้อก็คงไม่แย่จนเกินไป

.
.

ร้านอาหารเกาหลีสุดหรู ณ โคเรียทาวน์

.
.

"ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาา อิ่มแปล้สบายยยยมากมาย" แทยอนลูบพุงพร้อมยกแขนบิดไปมาอารมณ์ดีถึงมือนี้จะกินแพง
หน่อยแต่ก็นานๆ กินทีที่สำคัญเร็วๆนี้แทยอนจะต้องได้งานอย่างแน่นอนชัวร์ฟันธง..

"โอ้ ยยยยยยยยยยยยยย คนเรานี่ก็แปลกเงินไม่มีแต่อยากกินที่หรูๆ" เสียงแจ๋นๆแบบนี้จะมีใครไปได้แทยอนคงคิดว่า
ตัวเองหูฟาดไปชั่วขณะอึดใจ ที่ได้ยินเสียงบุคคลไม่พึงประสงค์

"คิดไว้แล้วไม่มีผิดเพี้ยนเสียง แจ๊ดๆๆแป้นแล๋นแบบนี้ก็เธอคงเป็นคนเดียวเท่านั้นล่ะ" แทยอนหันไปมองต้นเสียงพร้อมเบ้หน้าหมดอารมณ์
"นี่นายว่าใครเสียงแป๊น แล๋น"
"ก็เธอไงยังจะมาถาม"
"เอาเหอะน่าาา เอาเหอะน่าาาานี่ยังจะมาเถียงกันอยู่ได้ยูลหิวจะตายอยู่แล้วฟานี่"
"นั้น ซิเนอะเขาว่ากันว่าอย่าเอาเทพธิดาไปพาทีเสวนากะพวกผีเน่าโล่งผุ เฮ่ออเห็นแล้วน่าสงสารนี่จะมีเงินจ่ายหรือป่าวก็มิรู้..
นี่เอางี่ม๊ะฉัน จายให้นายเองก็ได้แค่ไม่เท่าไร" ทิฟฟานี่ทำทีเป็นยกแขนเท้าไหล่แทยอนพร้อมปรายตามองอย่างเชิดๆ...
.
.
"น้อง.... ไม่ต้องทอน" แทยอนวางแบงค์พันไว้ที่โต๊ะก่อนจะสะบัดไหล่ทิฟฟานี่จนทรุด ทิฟฟานี่ขมุบขมิบปากแอบด่าแทยอนในใจ
แทยอนส่ายหัวก่อนจะเดินออกจากร้านไป แบบเสียอารมณ์ ~.~ ทิฟฟานี่ได้แต่ยืนยิ้มมุมปากมองแทยอนเดินจากไป..
.
.
"นี่ ฟานี่ทำไมเธอถึงไปพูดว่าเขาแบบนั้นอีกแล้วอ่ะ" ยูริอดไม่ได้กับการกระทำของทิฟฟานี่เพื่อนสนิท
"ยูลมือไม่พายก็ไม่ควรเอา เท้ามาลาน้ำเงียบปากเธอไปดีกว่า"
"ให้ตายเหอะถ้าเหลือผู้หญิงอยู่ในโลกคน เดียวสาบานได้เลยว่าฉันจะไม่เลือกเธอและถ้ามีสองคนเธอกับเจสสาบานได้ว่าฉัน เลือกเจส"
"ก็แหม...เจสเขาแฟนเก่าเธอนี่..แล้วอีกอย่างสวยๆแบบฉันก็ไม่แล ตามองเธอหรอกแฟนฉันจะต้องเป็นเทพบุตร
ลงมาจุติบนโลกมนุษย์เท่านั้น แบบเธอและ...ไอ้หัวขโมยนั้นไม่มีวันเป็นได้"
"แล้วไปยุ่งอะไรกับเขา" นั้นซิถึงพูดไปแล้วทำไมทิฟฟานี่จะต้องไปพาดพิงแทยอนด้วยก็ยังไม่เข้า ใจ..ทิฟฟานี่ยักไหล่ไม่สนใจแล้วเสียงใสๆก็ดังขึ้น
.
.

"พี่ยู ลลลลลล"
"น้องซออออมาแล้วหรอ" ยูริหันไปยิ้มให้ซอฮยอนหวานใจวัยกระเตาะที่เพิ่งจะเป็นเฟรชชี่ ณ มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของเมืองไทย
"เชอะฉันหมดความหมายแล้วซิ" ทิฟฟานี่พูดประชดโดยมีซอฮยอนยิ้มหวานให้หญิงสาวชุดเดรสขาวเกาะอก
"เออ หมดและจะไปไหนก็ไปเหอะ" ยูริกล่าวพร้อมหันไปยิ้มกับซอฮยอน "เอาเชียวนะนี่ฉันไปช้อปก่อนก็แล้วกัน..พี่ไปก่อนนะซอ"
"ค่ะแล้วเจอะกัน นะค่ะ" ซอฮยอนบอกลา ทิฟฟานี่ยิ้มรับก่อนจะเดินเชิดจากไป..
.
.
"พี่ ยูลเดือนหน้าพี่ยุนก็จะมาแล้วนะพี่ยูลเตรียมตัวเจอพี่ของซอหรือยัง"
"จะ มาเมื่อไรพรุ่งนี้หรือวันนี้พี่ก็พร้อมเสมอไม่ต้องรอให้ถึงเดือนหน้าหรอก แล้วอีกอย่างต่อให้ใครๆมาพี่ก็ไม่หวั่น" ยูริพูดหน้ากวน
ซอฮยอนได้แต่ ยิ้มหวานให้คนตรงหน้า "แน่นะอย่าสั่นเป็นเจ้าเข้าก็แล้วกันบอกไว้ก่อนพี่ยุนของซออ่ะหวงน้องสาว วมากๆด้วย"
"อ๋อออออเหรออออออออออออ" ยิ่งพูดยูริยิ่งกวน "นี่แนะพี่ยูลนี่ทะเล้นจริงนะค่ะ" ซอฮยอนที่แขนยูริเบาๆ ยูริได้แต่ยกมือถูแขนไปมา
แสร้งทำหน้าเจ็บซอฮยอนทำไรไม่ถูกได้แต่ส่าย หน้าให้กับหวานใจ.. "แล้วพี่ฟานี่จะไปไหนค่ะนั้น"
"ยังยัยเนี่ยจะไปไหน ได้นอกจากช๊อปช๊อปแล้วก็ช๊อป"
"แล้วไปกับใครล่ะค่ะ"
"..................." ยูรินิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ไปกับใคร..ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะได้ข่าวว่าวันนี้เจสซิก้าติดธุระ
เรื่อง ธุรกิจกับที่บ้านพอดิบพอดี!!

.
.

แทยอนเดินมาหยุดรอร ถเมล์เพื่อกลับที่พักแต่รอเท่าไรก็ยังไม่รู้ว่าจะไปคันไหนเพราะไปไม่ถูกแล้ว โชคก็ช่วยให้แทยอน
พบรถสปอร์ตเปิดประทุนใจดีมาบีบแตร์เรียกเสียงดัง..

ปี๊ด ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

.
.

"ไง ย่ะ เงินหมดหมดตูดหรือไงถึงได้มายืนรอรถเมล์จนกลายไปหมาหน้าด่าง" ทิฟฟานี่จอดรถกระทันหันทันทีและ
พูดเยาะเย้ยแทยอน แทยอนส่ายหน้าทำไมนะ ทำไมชีวิตนี้ถึงได้มาวนเวียนอยู่กับยัยหลงตัวเองไม่จบไม่สิ้น แทยอนไม่อยาก
ต่อ ปากต่อคำกับทิฟฟานี่จึงหันหน้ามองรถเมล์ต่อไปและมันยิ่งทำให้คนอย่างทิฟฟา นี่เกิดฉุนเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคย
มีใครมาทำกริยามารยาทเชิดใส่ ทิฟฟานี่แม้แต่คนเดียว...
.
.
"นี่นายคิดว่านายเป็นใครถึงได้มาทำ กริยามารยาทแบบนี้ใส่คนเริดๆอย่างฉันห๊าาาาาาาาาาาา"
"..........................." (เมื่อไรรถจะมาว่ะรำคาญยัยนี่เป็นบ้า)
"นี่นายรู้ไหมว่าตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยมีใครเชิดใส่ฉันสักคนแต่นาย...นายนี่ไม่เคยดูสารรูปนายเลยจริงๆ" แทยอนเหลืออด
ทำกันนะสารรูปอย่างแทยอนมันเป็นแบบไหนถึงจะได้เชิดใส่ยัย หลงตัวเองนี่ไม่ได้
"ทำไมหน้าตา สารรูปแบบฉันมันเป็นยังไง" แทยอนกระแทกเสียงใส่ทิฟฟานี่ไม่พอยังเปิดรถขึ้นไปนั่งลอยหน้าลอยตา
กวน ประสาททิฟฟานี่ "นี่ใครใช้ให้นายขึ้นมาบนรถฉัน" "ไม่มีแต่ฉันจะขึ้น" แทยอนพูดลอยหน้าลอยตา ทิฟฟานี่ดัน
ตัวแทยอนเพื่อจะเปิดประตูแต่รถคันหลัง ที่จอดอยู่นานแล้วก็บีบแตรไล่รถทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ได้แต่หันหน้าหันหลังหันข้างๆ
เพื่อมองแทยอน... "นี่นายอย่ามาทำหน้าแบบนี้กับฉันนะ" ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"เอา เร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆรีบๆๆๆๆๆๆๆคันหลังบีบแตรไล่ใหญ่แล้ว" แทยอนพูดเร่งทิฟฟานี่จนทิฟฟานี่ต้องออกรถ
ด้วยความเร็ว... "ฮ่าฮ่าฮ่า" แทยอนหัวเราะสะใจและเสียงหัวเราะของแทยอนมันยิ่งเพิ่มปฏิกริยาแอฟเฟคให้ ทิฟฟานี่
เหวี่ยงแทยอนได้มากกว่าเท่าตัว "หืมมมมมมมมมไอ้หมาหน้าด่าง"
"ว่า ใครเป็นหมาเนี่ย" แทยอนหันไปมองทิฟฟานี่ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงสวยๆแบบนี้จะปากจัดได้ถึงเพียงนี้
"ว่า แกนั้นแหละ สารรูปแบบนี้ หน้าตาแบบนี้เป็นหมาก็บุญและ"
"คำก็สารรูปสองคำ ก็สารรูปถามจริงๆเหอะแม่นางฟ้า....(แน่ล่ะฉันสวยเหมือนเทพธิดาอยู่แล้วจะ เป็นนางฟ้ามันก็ไม่แปลกเพราะนายก็ยังคิด..
เฮ่อฟานี่เธอน่ะสวยจริงๆรู้ ตัวไหม)......สารรูปอย่างฉันมันเป็นยังไง"
.
.
"ไม่เห็นต้องถามก็ ดูไม่ได้น่ารังเกลียดขี้ขโมยโสโครกโลโซเมโซโปเตเมียเป็นเชื้อราตามผิวและไม่ ยอมใช้โทนาฟ"
(O.O...ยัยนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆผู้หญิงอะไรปากส้วมได้ อีกT.T)
.
.
"อี้ง อี้งไปเลยล่ะซิเพราะว่าฉันพูดจริงใช่ไหมล่ะ" ทิฟฟานี่ยิ้มมุมปากซะใจก่อนจะแกล้งแทยอนมากกว่าเดิมด้วยการเลี้ยวรถอย่างแรง
จน ตัวแทยอนเซแล้วหัวก็ไปโขกกระจก....โป๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แทยอนพูดไม่ออกได้แต่ส่ายหัว
นั่งคอตกแล้วสาบานกับตัวเองว่าชาติหน้าฉัน ใดก็ขอให้อย่าเจอผู้หญิงคนนี้อีกเลย แต่สำหรับทิฟฟานี่ก็ดีนะถ้าได้ไอ้คนคนนี้มาเป็นลูกไก่ใน
กำมือก็ดีจะ แกล้งให้หน้าเหลืองพูดไม่ออกเลยคอยดิ (ฮิฮิ ทิฟฟานี่ฉันอยากจะเอามือป้องปากตัวเองสะใจเป็นบ้าที่เห็นไอ้บ้านี่นั่งหน้า เหลือง
เถียงฉันไม่ออกสักคำ) ..... (เฮ่อออออยากจะรู้จังใครกันนะที่เป็นแฟนเธอเขาคงกินหญ้าเป็นอาหารแน่ๆ)
.
.

"ที่ นี่ที่ไหนเนี่ย" แทยอนถามทิฟฟานี่งงๆหลังจากกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามทิฟฟานี่เข้ามาก็เพราะชี อยู่ๆก็เลี้ยวรถมาจอดไว้แล้วก็เดินลงมาไป
อย่างไม่รอแทยอน "เดินตามฉันทำไม" ทิฟฟานี่พูดหางตา
"นี่ฉันจะไม่เดินตามเธอเลยถ้าฉันรู้ ว่าที่นี่ที่ไหนแล้วฉันก็ต้องการกลับที่พัก"
"หาเอาเอง" ทิฟฟานี่พูดอย่างไม่แยแส "ทำไมเธอทำตัวแบบนี้อ่ะ"
"ก็แล้วใครใช้ให้นาย มาขึ้นรถฉันแล้วอีกอย่างเหอะ..ฉันคงต้องเสียแอลกฮอลล์ไปอีกหลายลูกบากเซ็นติ เมตรในการชะล้าง
ทำความสะอาดเบาะที่นายนั่ง" แทยอนอึ้งถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้านี่ตกลงคิมแทยอนฉันคนนี้สกปรกถึงเพียงนี้ เลยหรอ
"นี่ฉันสกปรกมากนะหรอในสายตาเธอ"
"กล้าถาม" ทิฟฟานี่ตอบสั้นๆได้ใจความก่อนจะเดินเข้าร้านเสื้อแบรนเนมชื่อดัง
.
.

"สวัสดี ค่ะน้องฟานี่...อุ้ยต๊ายล่ะคุณน้องแหมเดี๋ยวนี้มีหนีบ..ฮันแน่คุณน้องแอบ ซุก..ใครมาด้วยค่ะนั้น"
พี่เป็ดสไตล์ลิสชื่อดังเจ้าของห้องเสื้อฟายเน่า ร้องทักหลังเห็นแทยอนที่เดินตามเข้ามาด้วย
"คนรับใช้น่ะค่ะพี่อย่าไปคิด มาก" ทิฟฟานี่ไม่ลังเลที่จะตอบ (อะไรกันเนี่ยเธอไม่ลังเลที่จะตอบคำอื่นเลยหรือไงฉัน
เหมือนคนรับใช้ขนาด นั้นเลยหรอ??) "ว้าวววคุณน้องขาาาหาที่ไหนมาค่ะคนรับใช้หน้าตาแบบนี้เดี๋ยวพี่จะไปหา
สัก คนสองคนน่ารักมั๊กมากกกกกกกกกกกกกกค่ะขอบ๊อกกกกกกกก"
"เอาไปซิค่ะแต่ต้อง ทำความสะอาดเยอะหน่อยนะค่ะเชื้อโรคเชื้อรามันเยอะโดยเฉพาะที่ปาก" แทยอนที่เงียบมานาน..
"ถามว่าที่นี่ที่ไหนฉันจะกลับ" พี่เป็ดตาโตอะไรกันหน้าตาก็ดีอินเทรนขนาดนี้ไม่รู้หรือไงที่นี่มัน..
"อุ้ย คุณน้องค่ะไปอยู่ไหนมาค่ะไม่รู้จักดิ เอมโพเรียม"
"โพรงโพเรียมอะไรไม่ สนใจทั้งนั้นแต่ตอนนี้ฉันอยากกลับ" แทยอนไม่ตอบยัยพี่เป็ดกระเทยหลากสีแล้วหันไปพูดกับทิฟฟานี่แทน
"นี่นายก็ รู้แล้วนี่งั้นก็กลับไปซิกลับไปได้และ" ทิฟฟานี่ออกปากไล่แทยอนส่ายหัวก่อนจะเดินหันหลังออกจากร้านไป..แต่ช้าแต่...
.
.

"โอ้ วววววววววววววววววววใครกันค่ะหน้าคุ้นๆ" เจสซิก้าร้องทักทันทีที่เห็นแทยอนเดินสวนออกไปแทยอนไม่ได้ว่าอะไรก่อนจะยิ้ม
พอ เป็นพิธีให้แล้วจากไปแต่เจสซิก้าไม่รอช้าที่จะเดินตามแทยอน ทิฟฟานี่หันไปเห็นก็แอบเบ้ปากหมั้นใส้ "เชอะ ยัยเจสแกจะแปรพรรค
หรือไง กันนะ..." แต่ทิฟฟานี่ก็หาได้สนใจไม่ก็ยังคงหันไปสั่งตัดชุดกับดีไซเนอร์ชื่อดังอย่าง เบิกบานใจ
.
.

"เดี๋ยว..เดี๋ยวก่อนซิเธอจะไปไหนอ่ะ" เจสซิก้ารีบวิ่งตามแทยอนพร้อมเรียกแทยอนไปด้วย แทยอนหันมามองเจสซิก้าอย่างแปกใจ
ก่อนจะชี้มายังตนเอง "กลับที่พักอ่ะ" แทยอนยิ้มตอบเจสซิก้าทำไมกันนะเป็นเพื่อนกับทิฟฟานี่ก็จริงแต่นิสัยช่างต่าง กันราวฟานี่กับเหว <---ไม่ใช่หรอกแอ๊บแบ๊วตาหน้าคนที่ดูดีต่างหาก>.<
"ให้ฉันไป ส่งไหม....เจสซิก้าจ่ะ" เจสซิก้าพูดหน้าตาเฉยพร้อมส่งมือเพื่อเป็นการสร้างสัมพันธ์กับแทยอน แทยอนยื่นมือจับเจสซิก้า
แล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร "เธอใจดีจังแต่ว่าไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวเรากลับเอง...เราแทยอน" เจสซิก้าได้ทีจับมือแทยอนทั้งนานไม่พอ
ยังแน่นได้อีกจนแทยอนรู้สึกตัว แล้วมองที่มือตนเอง "อุ้ยโทษจ่ะพอดีลืมตัว...." เจสซิก้าพูดแก้เขิน แทยอนยิ้มเบาๆให้ท่าทีเจสซิก้า
ก่อนจะเดินหันหลังให้ แต่คนอย่างเจสซิก้ามีหรอจะยอม... "น่าาาาานะนะให้ฉันไปส่งเหอะ" เจสซิก้าอ้อนวอนขอแทยอนไปส่ง
นานสองนานแทยอนก็ทนลูกตื้อของเจสซิก้าไม่ ได้เลยตัดสินใจให้เจสซิก้าไปส่ง
.
.

"เธอเป็นคนเกาหลีหรอ" เจสซิก้าถามขณะกำลังขับรถเพื่อไปส่งแทยอน แทยอนพยักหน้าแล้วว่า "กะมาหางานทำอ่ะ"
"หรอแล้วจะทำอะไรล่ะ"
"เราจบถ่ายภาพมาโดยตรงก็เลย กะว่าหางานเอาประมาณนี่ล่ะ"
"แล้วได้หรือยังหรอ"
"วันศุกร์นี่เราจะ ได้ทดลองงานงานหนึ่งแล้วล่ะ" แทยอนพูดยิ้มแววตามีความหวังเจสซิก้าเองก็รู้สึดดีใจกับแทยอนไปด้วย
"ขอ ให้โชคดีนะ" เจสซิก้าอวยพรให้แทยอนหลังจากจอดรถเพื่อส่งแทยอน "ขอบคุณนะ" แทยอนยิ้มตอบและก้าวเท้า
ลงจากรถ "แทยอน...เดี๋ยวก่อน" แทยอนหันมองเจสซิก้าอย่างแปลกใจ "เธอมีเบอร์ไหม" แทยอนยิ้มตอบแล้วพยักหน้า
อัน ที่จริงแทยอนเพิ่งจะซื้อเมื่อช่วงเช้าเพื่อติดต่อเรื่องงานกับที่บริษัทพอดี แทยอนเห็นว่าไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรจึงจดเบอร์โทร
ให้เจสซิก้าไป เจสซิก้ายิ้มรับแล้วยื่นนามบัตรให้แทยอนก่อนที่ทั้งคู่จะจากกันด้วยมิตรภาพ ดีๆ

.
.

-ดิเอมโพเริยม-

ทิฟฟา นี่นอนทำสปาหน้าอย่างสบายอารมณ์โดยมีพนักงานนวดหน้าไปพูดยอทิฟฟานี่ไป "แหมคุณฟานี่ผิวดีมากๆเลยนะค่ะเนี่ย
แต๋วแว๋วมองไกลๆก็เห็นหน้าคุณฟานี่ ลอยเด้งมาแต่ไกลเลยค่ะยังกับนางพยาหงษ์ฟ้า" ทิฟฟานี่นอนหน้าตึงแต่แอบยิ้มในใจ
ก็แน่ละคนอย่างฉันจะหาใครงามเท่าล่ะก็ ไม่มีแล้ว...

Tttttttttttttttttttt
เสียงโทรศัพท์ของทิฟฟานี่ดัง ขึ้น "jessri call"

"คุณฟานี่โทรศัพท์จากคุณเจสค่ะ" ทิฟฟานี่หยิบโทรศัพท์มารับอย่างหงุดหงิด "ไงนังเพื่อนตัวแสบแกไปตามไอ้หมาหน้าด่างนั้น
ถึงไหนแล้วล่ะย่ะถึงได้จำ ได้ว่ามีฉันคนนี้เป็นเพื่อนอยู่"
(นี่ยัยทิฟแกยามาพาลแกอยู่ไหนเนี่ย)
"อยู่ สปาหน้า"
(อะไรกันย่ะเมื่อวันก่อนแกก็ไปทำมาวันนี่แกทำอีกแล้วเดี๋ยวหน้า แกก็พังหรอก)
"โอ้ยยยยยยยไม่ได้เลยเพราะว่าเดี๋ยววันศุกร์จะมีแม๊กกาซีน มาขอสัมภาษณ์ฉันพร้อมลงปก"
(แม๊กกาซีนไรของแก)
"นี่ก็ของพี่เฉไฉไงไฮ โซไฮซ้อแม๊กกาซีนอ่ะก็เขาเห็นฉันเป็นเซเล็บชื่อดังอันดับหนี่งของเมืองไทยก็ เลยอยากจะสัมภาษณ์ฉันนิดหน่อย"
(แกก็เลยต้องไปสภาหน้าขัดผิวใหม่งั้น ซิ..ระวังเหอะหนังแกจะลอกออกมาเป็นแผ่นทำมันอยู่ได้)
"โอ้ยยยแค่นี้ เลย...พอๆๆๆฉันไม่มีเวลาคุยกับแกมากและเท่านี้"
.
.

ตู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

.
.

-และวันเริ่มงานของแทยอนก็ มาถึง-

แทยอนที่ตกแต่งห้องใหม่ หลังไปหาซื้อของเข้าหอจนตอนนี้เงินที่มีติดตัวก็แทบจะไม่เหลือแล้วแต่ถึงยัง ไงก็คงต้องกัดฟันมันต่อไป
ตอนนี้แทยอนได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาให้งานออกมาดี ที่สุดเพื่อโอกาสในการทำงานที่เมืองไทยและการพิสูจน์ตัวเองกับที่บ้านว่า สิ่งที่ตน
เลือกเรียนอย่างถ่ายภาพมันไม่ได้แย่อย่างที่พ่อกับแม่และพี่ สาวเข้าใจ..
.
.

Tttttttttttttt เสียงโทรศัพท์ของแทยอนดังขึ้น "เจสซิก้า โทรเข้า"

"ฮัลโหลเจสซิก้า"
(เต็ม ยศเชียวเรียกฉันเจสเฉยๆก็ได้...)
"ฮ่าฮ่าเจส...."
(ขอให้เธอโชคดีดี นะ..แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนหรอ)
"อยู่บนรถของบริษัทน่ะกำลังจะไปบ้านที่ เขานัดกองไว้"
(โอเคงั้นฉันไม่กวนเธอแล้วล่ะ)
"ขอบคุณนะเจส"

ตู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

วาง สายจากเพื่อนคนใหม่แทยอนก็เริ่มรู้สึกสบายใจขึ้นโดยมีทีมงานคอยให้กำลังใจ ถึงแม้บางคนจะบอกว่า
ตัวนางแบบที่จะให้สัมภาษณ์จะเรื่องมากอยู่ไม่น้อย แต่ภายในใจแทยอนก็ต้องทำใจดีสู้เสือและคิดว่าจะผ่านมัน
ไปได้...แล้วรถ ของทีมงานไฮโซไฮซ้อแม๊กกาซีนก็เลี้ยงซ้ายมายังคฤหาสน์สุดหรูอลังการงาน สร้าง..

.
.

"สมกับที่เป็นเศรษฐีเบอร์หนึ่งของเมืองไทย จริงๆหว่ะ" เสียงทีมงานพูดขึ้นกับแทยอน แทยอนยิ้มตอบไม่
พูดอะไรก่อนจะ ก้าวเท้าลงจากรถแล้วมองๆดูรอบตัวบ้าน
"อ่ะๆๆๆช่วยกันขนของลงไปเลย"
"อัน นี้วางตรงนั้น...อ่าาาาอันนี้ว่างตรงนี้" เสียงทีมงานพูดกันเอะอะโดยมีป้าเฉไฉเจ้าของนิตรสารลงทุน
มาดูงานนี้เอง โดยเฉพาะ

.
.

และเมื่อได้เวลาสัมภาษณ์พร้อมกับเก็บภาพไป ด้วยแทยอนที่ช่วยกันเซ็ตฉากกับทีมงานก็พร้อมก็คงได้เวลาของ
บุคคลสำคัญ ของหนังสือจะลงมาเสียที......

ทิฟฟานี่เดินเชิดหน้า190องศาตามสไตล์ ชุดที่ใส่วันนี้เป็นของอาร์มานี่ผ้าจีฟองที่นำเข้ามาจากอิตาลีเสื้อผ้า
หน้า ผมที่สวยใสไร้ที่ติจึงทำให้ทิฟฟานี่ยิ่งดูโดดเด่นเมื่อคนใส่หน้าสวยเด้งยิ่ง กว่าก้นเด็กแรกเกิดและเมื่องาม
ดังเช่นนางพยาหงษ์ฟ้าไม่แปลกใจเลยที่ทีม งานทั้งชายและหญิงต่างมองทิฟฟานี่ด้วยความชื่นชมและตกหลุมรัก
ไปตามๆ กัน...จะมีก็หนึ่งเดียวที่ยืนอี้งไปหลายนาทีแต่หาได้อึ้งไปเพราะความงามของ ทิฟฟานี่ไม่แต่กับนิ่งอึ้ง
ที่ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้จะต้องเป็นทิฟฟานี่ ด้วยและเขาคนนี้ก็คือคิมแทยอนผู้น่าสงสารนั้นเอง ~.~

"ไม่ค่ะ..ฟานี่ ไม่ถ่ายเด็ดขาดถ้านายคนนี้เป็นคนถ่าย" ทิฟฟานี่ชี้หน้าไปที่แทยอนหลังจากที่ทราบว่าตากล้อง
คือคิมแทยอน... "ไหนค่ะคุณป้าเฉ ไหนที่บอกว่าจะเป็นคุณใหญ่อำมาดหรือไม่ก็คุณบี๋ตากล้องชื่อดังแล้วทำไมค่ะ
ทำไม ถึงได้เป็นตากล้องแสนห่วยอย่างนายคนนี้" ทิฟฟานี่ยังคงวีนกับเฉไฉต่อไปแต่เฉไฉก็จนปัญญาที่จะทำอะไรได้
แทยอนเองก็ รู้ดีว่าอนาคตการทำงานที่นี่ของตัวเขาคงจะจบสิ้นแล้ว T.T แทยอนตัดใจไม่เป็นตากล้องตามที่ทิฟฟานี่
ต้องการแต่บอกอเองก็ยังยากจะ เห็นฝีมือของแทยอนจึงได้บอกแทยอนว่าหากทิฟฟานี่เผลอก็ให้หยิบกล้องที่แทยอน เตรียม
มาถ่ายได้เลยส่วนตากล้องที่จะถ่ายทิฟฟานี่ก็คงต้องรอคุณบี๋ตามที่ ทิฟฟานี่ต้องการ <--- ฟานี่ร้ายกาจได้อีก --'
.
.

"อ่ะ..เดี๋ยว ค่ะอืมมมมมฟานี่เห็นว่าไหนๆนายนี่ก็มาแล้วยังไงก็น่าจะให้เขาช่วยงานหน่อย ก็ไม่เห็นเสียหายเลยนี่ค่ะ"
แทยอนหันหน้ามองทิฟฟานี่อย่างแปลกใจ (นี่เธอจะทำอะไรของเธออีกล่ะ)
"คุณฟานี่ต้องการอะไรอีกหรือป่าวครับ"
"ก็...ฟา นี่ก็แค่อยากให้นายนี่มาเป็นเบ๊อย่าง..." ทิฟฟานี่ยกไหล่พูดกรีดกราย.. "อย่าง..ตอนนี้ฟานี่ร๊อนร้อนมาก"
"ครับ..คุณฟานี่...แล้วคุณฟานี่อยากได้ อะไรครับ" ทีมงานรีบถามเพื่อจะได้เอาใจทิฟฟานี่ถูก
"นายนี่..นั้นแหละ.. คนที่หน้าเหมือนหมา..ช่วยมาพัดให้ฉันทีซิฉันร้อนมากกก" ทิฟฟานี่ชี้ที่แทยอน แทยอนส่ายหัว
ในความเอาแต่ใจของทิฟฟานี่ไม่พอยังเป็นผู้หญิงที่เรื่อง มากได้โล่ห์อีกต่างหาก
.
.
"ยื่นบื้ออยู่ได้...โอ้ยยยยร้อน นนนนนนนนนนนน" ทิฟฟานี่แสร้งเอามือพัดไปพัดมาแทยอนจึงรีบหยิบพัดมาพัดให้ทิฟฟานี่
เสีย มิได้ ทิฟฟานี่แสยะยิ้มให้แทยอนอย่างสะใจ... "ฝากไว้ก่อนเหอะ" แทยอนกระซิบกับทิฟฟานี่เบาๆ..แต่แล้วววว
.
.
"โอ้ยยยยยย โอ้ยยยฟานี่คอแห้งงอยากกินน้ำ..ฟานี่หิวน้ำมากเลย"
"แททททททททท เอาน้ำให้น้องฟานี่กินซิ" เสียงทีมงานสาวสวยรีบส่งน้ำให้แทยอนเพื่อที่จะให้ทิฟฟานี่ดื่ม
.
.
"ฉัน ไม่รับฝากหรอกพวกโลโซฉันรับฝากแค่คนระดับเดียวกับฉันเท่านั้น" ทิฟฟานี่พูดจบก็เดินไปให้สัมภาษณ์อย่างสบาย
อารมณ์ที่ได้แกล้งแทยอน ส่วนแทยอนเมื่อพักจากการปรณนิบัติทิฟฟานี่ก็มาแอบถ่ายรูปทิฟฟานี่ไว้ตามที่ บอกอสั่ง...
แต่แปลกยิ่งแทยอนแอบถ่ายทิฟฟานี่มากเท่าไรแทยอนก็รู้สึกมี ความสุขอย่างบอกไม่ถูกเผลอลืมตัวจึงลั่นชัตเตอร์รั่วภาพ
ทิฟฟานี่ปาเข้า ไปก็ร้อยกว่าใบซึ่งมีอริยาบทของทิฟฟานี่เกือบจะทุกช๊อตของวันนี้..

.
.

"ขอบ ใจหลานฟามานะจ๊ะที่มานั่งให้สัมภาษณ์และถ่ายแบบให้นิตรสารป้า"
"อ๋อมิ เป็นไรมิได้หรอกค่ะคุณหญิงป้าเฉเรื่องเล็กๆน้อยๆฟานี่ก็สบายๆแต่ขออย่าง เดียวอะไรที่ขัดหูขัดตาขัดใจฟานี่ล่ะก็
ฟานี่ก็ต้องพูดกันเสียหน่อยล่ะ ค่ะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมใช้หางตาเหล่แทยอน
"ก็พอดีทางกองบอกอกำลังหา ตากล้องใหม่ก็ป้าก็ไม่ทราบล่วงหน้ายังไงก็ขอโทษหลานด้วยแล้วกัน"
"มิ เป็นไรมิได้หรอกค่ะคุณป้า"
"งั้นก็เท่านี้แล้วกันนะหลานนะ" ทิฟฟานี่ไหว้เฉไฉเจ้าของนิตรสารไฮโซไฮซ้อก่อนจะหันมองแทยอนที่เดินไม่สนใจ
ทิฟฟา นี่แล้วขึ้นรถทีมงามไปแบบสะใจ..สะใจทิฟฟานี่สุดๆ...

และช่วงค่ำ ณ ห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์ตระกูลฮวัง

.
.

"ฟานี่แม่มี เรื่องอยากคุยกับเราหน่อย"
"ฟานี่หรอค่ะ"
"ก็ใช่นะซิลูกชื่อฟานี่ หรือป่าวล่ะ"
"คุ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนแม่" ทิฟฟานี่แผดเสียง!!!!!!!
"นี่ ฟานี่...ลูกเองก็เรียนจบแล้ว..แล้วอีกอย่างลูกเองก็คบกับยูลมานานแล้ว" คุณหญิงแม่เริ่มเข้าประเด็นทิฟฟานี่ได้แต่
แปลกใจที่วันนี้แม่ของเธอมา ท่าทีแปลกๆที่สำคัญคบกับยูล..ใช่คบนานแล้วคบมาตั้งแต่เด็กแล้ว....แล้ว ทำไม??
"ก็ค่ะฟานี่เรียนจบแล้ว แล้วฟานี่ก็..ก็คบยูลมานานแล้ว..อันที่จริงก็คบมาตั้งแต่เด็กแล้ว"
"ใช่ ไงลูกแล้ววันนี้แม่ก็ไปคุยกับคุณหญิงป้าผ่องศรีสด" ใช่ป้าหญิงผ่องศรีสดแม่ของยูลก็เห็นไปคุยบ่อยอยู่แล้วก็บ้านอยู่ห่างกันแค่ นี้ทำไม..ฟานี่ไม่เข้าใจ
"ค่ะ..แล้วไงค่ะคุณแม่"
"ก็ไม่แล้วไงแม่กับ หญิงป้าผ่องอยากให้ฟานี่กับยูลหมั้นกันให้เร็วที่สุด"
"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา" ทิฟฟานี่ร้องตกอกตกใจตาโตก่อนจะมีเสียงแอมเบอร์น้องตัวแสบหัวเราะเยาะ "นี่ไอ้แอมเงียบไปเลยนะแก"
แอมเบอร์ส่ายหัวไม่สนใจแล้วหันไปเล่นเกมส์ต่อ "ไม่นะค่ะคุณแม่ อยู่ๆคุณแม่จะให้ฟานี่ไปหมั้นกับยูลได้ไงในเมื่อฟานี่กับยูลเราเป็นเพื่อน กัน"
"ก็จะทำไมไม่ได้ล่ะลูกยูลเขาก็เพียบพร้อมทุกอย่าง"
"ไม่ได้ค่ะ คุณแม่ยูลเขามีแฟนแล้ว"
"นี่ฟานี่แม่ไม่เคยเห็นหญิงป้าผ่องบอกเลยว่ายู ลมีแฟน ฟานี่ลูกอย่างมาอ้างโน้นอ้างนี่" ทิฟฟานี่พูดเท่าไรก็ดูเหมือนคุณหญิงแม่จะไม่เชื่อเธอเสียที
จนไม่รู้จะหา ข้ออ้างไหนมาพูดเพื่อไม่ให้เธอหมั้นกับยูล ยูลไม่ใช่สเป็คที่สำคัญทิฟฟานี่รู้จักนิสัยชายยูลดี...เอาก็เอา..หนทางสุด ท้ายแล้วนะฉัน..
.
.

"แต่แม่ค่ะ....ฟานี่มีแฟนแล้ว"
"O.O......" คุณหญิงแม่นิ่งไปพักใหญ่ไม่พอเล่นเอาแอมเบอร์หันหน้ามองพี่สาวอย่างคาดไม่ ถึงร่วมทั้งคุณพ่อที่เพิ่งกลับบ้านมาก็ได้ยิน
สี่งที่ลูกสาวพูดร้อยวัน พันปีไม่เห็นทิฟฟานี่จะชายแลตามองใครนอกจากออกไปไหนมาไหนกับชายยูลและเจสซิ ก้าแม้กระทั้งตอนอยู่อเมริกา
.
.
"ฟานี่..ว่าอะไรนะลูก" คุณหญิงแม่ย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจในสิ่งที่ลูกสาวพูด "คุณแม่ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ...ฟา-นี่-มี-แฟน-แล้ว"
.
.
"แฟนบอยน่ะค่ะ คุณแม่เข้าใจไหมค่ะ"
"เข้าใจก็เข้าใจนะลูกแต่ลูกไปคบ..คบกับแฟนลูกตั้ง แต่ตอนไหนทำไมแม่ไม่เห็นรู้เรื่อง"
"ก็เพิ่งคบกันไม่นานอีกอย่างแฟนฟานี่ ก็ทั้งน่ารักดูดีใสกิ๊กปากแดงแก้มแดงตลกรั่วเป็นพักๆนิสัยดีที่สำคัญรวยล้น ฟ้าทะลักออกมหาสมุทรแปซิฟิกเลยค่ะคุณแม่"
"ขนาดนั้นเลยหรอลูก" เสียงนิ่มๆของคุณพ่อทิฟฟานี่เดินยิ้มมาแต่ไกล "คุณพ่อขาาาาาา" ทิฟฟานี่พูดออดอ้อนก่อนจะกอดผู้เป็นพ่อเอาไว้
"จรงๆหรอลูกแฟนของลูกเนี่ย ยยยเพอร์เฟคสุดๆไปเลยนะเนี่ยชักอยากจะเห็นเสียแล้ว..โชว์ตัวให้พ่อดูหน่อย ได้ไหม"
"O.O....(ซวยแล้วไงยัยฟานี่แล้วฉันจะไปหาที่ไหนล่ะคนคนนั้น)..."
"ไง เรา...โชว์ตัวให้พ่อกับแม่ดูหน่อยได้ไหมลูก"
"ได้ซิค่ะไม่เป็นปัญหา เดี๋ยวฟานี่ไปบอกเขาก่อนให้เตรียมตัวเตรียมใจรอพบพ่อตาแม่ยายสักอาทิตย์ ก่อน" ทิฟฟานี่รีบหาข้ออ้างทันที โดยที่พ่อกับแม่
ทิฟฟานี่ได้แต่พยัก หน้าเพื่อเป็นการตกลง.....(งานเข้าฉันแล้วจริงๆ T.T)

.
.

-ห้องนอนสุดแสน..ของแทยอน-

แทยอน นั่งหน้าเครียดนับเงินที่พอจะเหลืออยู่บ้างอันน้อยนิดแล้วหากไม่ได้งานจริงๆ มีหวัง
แทยอนคงจะต้องใสหัวที่มีอยู่บากหน้ากลับไปหาพ่อแม่และพี่สาวที่ เกาหลี..
.
.

"ค่ามัดจำห้องครึ่งหนึ่งสามพัน...ค่าซื้อของหมด ไปพันสองค่าโทรศัพท์แปดร้อย..
เอาเหอะนะโทรเข้าโทรออกก็พอ..ค่าอาหาร.. เฮ่อออพูดแล้วเจ็บใจเป็นบ้ากินไปแค่
ห้าร้อยกว่าบาทจ่ายตั้งพัน..เธอนะ เธอ..ยัย..ยัยฟานี่..ชื่อเธอก็เพราะดี..แต่
ทำตัวไม่เห็นเหมาะกับ ชื่อ..." แทยอนนั่งบนถึงเรื่องเงินอยู่ดีๆแต่เมื่อนึกถึงทิฟฟานี่
ก็กลับ มีรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว..ทั้งๆที่ทิฟฟานี่ขี้วีน หลงตัวเอง ดูถูกแทยอน แกล้งแทยอน
สารพัดแต่ทำไมเมื่อนึกถึงทิฟฟานี่แทยอนก็เริ่มมีรอยยิ้มอย่าง ไม่รู้ตัว...
.
.

"ดูไปดูมาเธอก็...." แทยอนหัวเราะเยาะให้กับตัวเอง "....ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ...."
.
.
แทยอน นอนกดดูรูปทิฟฟานี่ไปมายิ่งดูก็ยิ่งทำให้แทยอนอารมณ์ดีและหายเหนื่อยใจได้ เป็นปลิดทิ้ง
หรือตอนนี้...แทยอน...ไม่หรอกก็แค่..ก็แค่สงสารทิฟฟานี่ที่ มีนิสัยแปลกประหลาดต่างหากก็เท่านั้น
.
.
ชอบเชิบที่ไหนเป็นไปไม่ ได้หรอก...ก็เพราะนิสัยแบบนี้ใครจะทนกับคนอย่างทิฟฟานี่ได้นะ

.
.

"เฮ่ อออออฉันอยากรู้จริงๆเลยนะฟานี่...ใครจะทนเธอได้"

.
.

-จบตอน-