"ทิฟฟานี่"มาหานะ"แท

ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 18

 ตอนที่ 18 

หลังลอยกระทงเรียบร้อยแทยอนก็ชวนทิฟฟานี่กลับยิกๆเพราะคำที่ว่าติงนังก็ติงนังค่ะคุณแทดังกึกก้องอยู่ในหู
อยู่ตลอดเวลา... "เดี๋ยวแทขับให้ฟานี่นะ" แทยอนพูดอารมณ์ดีก่อนจะรีบเดินไปเปิดประตูรถให้
ทิฟฟานี่นั่ง แล้วตัวแทยอนก็ไปประจำที่ด้านคนขับ... "ฟานี่นมอ่ะ" แทยอนเอ่ยขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้
"นมอะไร" 
"ก็กินนมวันลอยกระทงไง"
"เดี๋ยวแวะซื้อเซเว่นก็ได้...~.~" 

ขับรถอย่างอารมณ์ดีได้กินนมวันลอยกระทงไม่พอยังได้ติงนังกับฟานี่ที่รักอีกอะไรแทยอนจะมีความสุข
ขนาดนั้น อาจเป็นเพราะช่วงเวลาหลังเลิกลอยกระทงคนเยอะจัดจนทำให้รถติดแทยอนก็เลยสบโอกาส
มองทิฟฟานี่เป็นระยะๆ "มองอยู่ได้ไม่เบื่อหรอ"
"ก็สวยอยากมอง" แทยอนพูดชมทิฟฟานี่อีกครั้งส่วนทิฟฟานี่เองก็เริ่มจะชินกับคำชมของแทยอนเสียแล้วช่วยไม่ได้ฉันสวยจริงๆนี่หน่า
.
.
"แท...." ทิฟฟานี่เอื้อมมือเบาเสียงเพลงวิทยุก่อนแล้วนิ่งไปสักพักก่อนจะเอย.. "คือ...ฟานี่ว่า..."
ทิฟฟานี่อึกอักไปพักหนึ่งจนแทยอนเอะใจ... "ฟานี่ว่าอะไรค่ะ" แทยอนพูดเพราะ..แทยอนพูดเพราะแบบนี้
ก็น่ารักอีกแล้วซินะ.. "ว่าไงฟานี่ว่าอะไรเอ่ยย" แทยอนหันหน้ายิ้มกว้างกับหญิงสาวคนข้างๆที่มีสถานะว่าแฟน
ทิฟฟานี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่..จนแทยอนแอบลุ้นว่าทิฟฟานี่จะพูดอะไร..
.
.
"เราไปเดทกันไหม??" แทยอนแอบอึ้งไปเล็กน้อยไม่คิดมาก่อนว่าทิฟฟานี่จะชวนไปเดท..แบบทิฟฟานี่เนี่ย
น่ะหรอชวนคิมแทยอนไปเดท...แทยอนเบิกตาโตก่อนจะชี้นิ้วเล็กน้อย.. "เดทกับแทหรอฟานี่"
"ก็แทแฟนฟานี่แล้วจะให้ฟานี่ไปเดทกับใครถ้าไม่ใช่แท..เดทกันนะ" แทยอนอยากจะร้องไห้ดีใจเสียไม่ได้
เดทกับทิฟฟานี่ แทยอนจะไปเดทกับทิฟฟานี่สาบานได้นี่..แทยอนคนนี้นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
"ดีจัง..." ทิฟฟานี่แอบงงกับคำพูดของแทยอน.. "อะไร...ดีจัง"
"ก็เป็นแฟนกับฟานี่จริงๆแล้ว จูบกันแล้ว.. แล้วก็กำลังจะเดทกันอีก..ดีจัง" แทยอนยิ้มกว้างอารมณ์ดี
ทิฟฟานี่เองก็อารมณ์ดีไม่แพ้กันและรับรู้ได้ว่าตั้งแต่มีแทยอนเข้ามาในชีวิตรู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไป>.<
.
.

-คอนโดห้องแทฟานี่- 

แทยอนเดินคอตกเข้าห้องมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มอย่างหมาหมดสภาพก็ตีสองครึ่งแล้วจะให้มาลั๊ลล๊าร่าเริงก็คง
กระไรอยู่.. "แทชุดนอน..นี่ฟานี่เตรียมให้แล้วนะอาบน้ำด้วยล่ะ" ทิฟฟานี่พูดก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง
แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพักก็ยังคงเห็นแทยอนนอนอยู่ที่เดิม..
.
.
"แท...นี่สกปรกอีกแล้วนะบอกให้ไปอาบน้ำไงล่ะ" ทิฟฟานี่ดึงแทยอนที่ง่วงนอนจนนอนหลับไปแล้วให้ลุกไปอาบน้ำ
แต่..ทิฟฟานี่อดรู้สึกโล่งใจไม่ได้...แบบนี้ก็คงไม่..ไม่ติงนังอะไรนั้นแล้วใช่ไหม
.
.
"แท..แท" ทิฟฟานี่สะกิดเรียกแทยอนเบาๆ "อืม.." แทยอนพูดงัวเงีย
"เราจะไม่ติงนังกันใช่ไหมคืนนี้" แทยอนพยักหน้างึกงักคนง่วงจะตายอยู่แล้วจะมาติงนงติงนังอะไรกันล่ะฟานี่
.
.
"ง่วงอะ T.T"
"งั้นแทไปอาบน้ำนะฟานี่เตรียมชุดนอนให้แทแล้ว" แทยอนพยักหน้างึกงักก่อนจะเดินไปหยิบชุดนอนที่ทิฟฟานี่
เตรียมไว้ให้และในระหว่างที่แทยอนกำลังเดินไปอาบน้ำทิฟฟานี่ก็ถามย้ำให้แน่ใจอีกครั้ง "คืนนี้เราจะไม่ติงนังกันจริงๆใช่ไหมแท"
"ง่วงงงงงงงงงงฟานี่แทง่วงงงงงงงงงงงงงงงงงงติงไม่ไหวแล้วอ่าาาาา" ทิฟฟานี่หัวเราะคิกคักชอบใจอย่างน้อยๆ
คืนนี้ก็ไม่ต้องทนฟังแทยอนเล้าลื้อเรื่องอย่างว่าอีกต่อไปคำคืนนี้ไม่ว่าแทยอนจะออกมาจากห้องน้ำแล้วทั้งคู่จะนอน
จับมือกันหรือไม่จับมือกัน..แต่ทิฟฟานี่ก็รอดพ้น..ติงนังไปได้หนึ่งคืน.. <--- แล้วคิดว่าจะรอดทุกคืนหรอฮิฮิ

.
.

เช้านี้เป็นวันที่ทั้งคู่ไปเดทใช่ไหมแต่ทิฟฟานี่ก็ยังคงต้องไปทำงานเช่นทุกวันส่วนแทยอนก็อย่างที่รู้เกิดอาการ
ไม่อยากจะไปทำเสียงั้น... "ฟานี่....ฟานี่" และก็ส่งเสียงเอะอะในทุกๆเช้าเหมือนเดิม
.
.

"อะไรอีกอ่ะแท" ทิฟฟานี่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ไปจิบกาแฟไปเช่นทุกวัน <-- คุณนายมากมายอีกแล้ว
"เมื่อคืนอ่ะ..ฟานี่เมื่อคืน" ตายล่ะดูแทยอนทำหน้าเข้าสิจริงจังได้อีก "แทเป็นไรป่าวเนี่ยมาทำหน้าทำตาเนี่ย"
"โห..ฟานี่ไม่ให้ทำหน้าทำตาได้ไง...ไหนว่าเมื่อคืนเราจะติงนังกันพูดซะดิบดีเลยค่ะติงนังก็ติงนัง" 
แทยอนพูดไปส่ายหัวไปหน้าเซ็งไป ส่วนทิฟฟานี่ก็ยิ้มชอบใจแทยอนนี่เพี้ยนได้อีกแต่ก็..น่ารักดี <-- เอาเข้าไป!
"เธอนี่จริงๆเลยนะไหนว่าง่วงไอ้เราสะกิดแล้วสะกิดอีกว่า..แน่หรอแทไม่ติงนังแล้วแน่หรอ"
แทยอนไอ้แต่ยืนนึกอ้าปากหวอ.. "จริงง่ะ..แทได้พูดหรอว่าง่วงฟานี่ได้สะกิดแทแน่แล้วจริงหรอ"
"^_______^(แทน่ารักอ่ะ)...จริงๆ" ทิฟฟานี่พยักหน้ายิ้มตาปิดให้แทยอน แทยอนได้แต่ส่าย
หัวเซ็งๆก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนั่งข้างๆแล้วพิงศรีษะอ้อนทิฟฟานี่ "อ้อนอีกแล้วอ่าาาอยากได้อะไรอ่ะ"
"อยากได้ฟานี่" แทยอนพูดเสียงอ่อย.... "บ้า" ทิฟฟานี่ก็เลยเขินซิค่ะ
.
.
"ขอมือหน่อยได้ไหมอากาศหนาวๆไม่ชอบเลยขอมือหน่อยอย่าเฉยเมยจนฉันนั้นต้องเสียใจ
อยากขอแค่ได้ไออุ่นจากเธอได้ไหม..บอกความรู้สึกข้างในก่อนหน้าหนาวคราวนี้จะผ่านไป..."
แทยอนร้องเพลงลอยๆให้ทิฟฟานี่ฟังพร้อมลุกยืนแล้วส่งมือให้ทิฟฟานี่ถึงแม้ทิฟฟานี่จะงงไปบ้างก็ส่งมือกระชับ
ตอบแทยอน...และแทยอนก็ค่อยๆดึงตัวทิฟฟานี่มากอดหาความอุ่นจากไอหนาวที่เริ่มมาเยือน
"ร้องเพลงหรอ"
"อ่าห๊ะ...เมื่อเช้าแทว่าอากาศมันหนาวๆนะ" ทิฟฟานี่อดยิ้มออกมาไม่ได้เลยก่อนจะค่อยๆลูบหลัง
ปลอบแทยอน... "หายหนาวยังเนี่ยกอดกันแบบนี้" 
"ยังเลย..." แทยอนพูดอ้อน.. "ทำไมอ่ะอยู่ด้วยกันไม่อบอุ่นหรอ"
"อยู่ด้วยกันอบอุ่นแต่...เรากอดกันไม่ค่อยแน่นเลย..มันก็เลย..ยังไม่ค่อยอุ่น"
"นี่ก็จะหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะ " ก็จริงนะแทยอนตอนนี้คุณกำลังกอดฉันซะแน่นเลยนะเจ้าเล่ห์จริง >.<
.
.

"แทเดินไปส่งฟานี่นะ..จับมือไปด้วยไงจะได้อุ่นๆอีกอย่างฟานี่ไม่ต้องเปิดแอร์แรงเลยนะที่ออฟฟิตอ่ะ
เดี๋ยวเป็นหวัดแล้วก็อืมมมเสื้อฟานี่หนาไหมเนี่ย" แทยอนจับเสื้อทิฟฟานี่พิจารณาไปมาก่อนจะพูดต่อ
.
.
"แทว่าฟานี่ใส่ผ้าคัคตอลจากเบอร์เบอรี่ไหมยี่ห้อนั้นทำเสื้อผ้าหน้าหนาวดีนะ" อยู่ๆแทยอนก็พูดเรื่อง
เสื้อผ้าแบรนเนมขึ้นมาอย่างคล่องแคล้วทิฟฟานี่แอบหมั้นใส้แทยอนนี่ไปรู้เรื่องเสื้อผ้าแบนเนมตั้งแต่เมื่อไร
"ไฮโซจริงนะย่ะ" ทิฟฟานี่แซวแทยอนจนแทยอนเบิกตาตัวยิ้มเขินๆก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง..
.
.
"รีบๆกลับนะเดทของเรารอฟานี่อยู่" แทยอนส่งยิ้มหวานให้ทิฟฟานี่..ถึงแม้จะไม่ได้พูดถึงแต่แทยอนไม่เคยลืมเลยจริงๆ
"กลัวว่าถ้าฟานี่ไปถึงแล้วแทนั้นแหละที่ยังไม่มา"
"จะไม่ไปได้ไงแทโดดงาน" แทยอนพูดไปเดินจับมือทิฟฟานี่เพื่อไปส่งทิฟฟานี่ที่รถ.. "แทเมื่อไรทำงาน"
"ฮ่าฮ่า..จริงๆแล้วเขาไม่โทรมานี่ถ้าพี่ช่วงกับพี่กุ๊กโทรมาก็คงต้องไปแหละ"
"แล้วถ้าเขาโทรมาเย็นนี้อ่ะ...เดทของเรา...." แทยอนไม่รอให้ทิฟฟานี่พูดจบก็แทรกขึ้นมา
"ไม่ไป..เพราะคืนนี้คือคืนพิเศษของเรานะเดทแรกของเราหลังจากคบกันนะฟานี่" แทยอนบีบมือทิฟฟานี่แน่นแทนคำสัญญา
.
.
"จูบได้ป่าว" แทยอนยังคงมีคำถามแบบนี้ทุกวันก่อนที่ทั้งคู่จะจูบกันแทยอนก็ต้องขออนุญาติทิฟฟานี่เสียทุกครั้งไป
"อยากจูบก็จูบไม่อยากจูบก็ไม่ต้องจูบแทจะขอก่อนทำไมเนี่ยทุกวัน" ทิฟฟานี่ส่ายหัวพูดขำๆ แทยอนนี่แปลกประหลาดเสียจริงๆ
"แล้วถ้าเกิดอยากปล้ำก็ปล้ำเลยใช่ป่ะไม่ต้องขอ" แทยอนพูด...ซื่อ...ซื่อหรอแทยอน..~.~
"T.T..(แทยอนนี่บ้าจริงๆเลยอ่ะไม่ชอบเลยจริงๆเวลาที่ซื่อบื้อเนี่ยยยยย)....เย็นนี้แต่งตัวดีๆนะแล้วเจอกัน" ทิฟฟานี่
รีบเปลี่ยนเรื่องก็เวลาที่แทยอนพูดเข้าเรื่องพวกนี้ทีไรอยากจะตายเสียให้ได้่ก่อนจะยื่นหน้า...
.
.

จุ๊บบบบบบ กันเบาๆสักเล็กน้อย

.
.

"รักนะที่รัก" แทยอนเปิดประตูรถให้ทิฟฟานี่ก่อนจะพูดแซวจนทิฟฟานี่ได้แต่เขินไปหมด..
"O.O" (บ้าแทยอนเนี่ยว่าจะไม่เขินแล้วนะมาพูดอะไรแบบนี้เนี่ยยยย)
"อย่ามาทำหน้าแบบนั้นซิ...รักนะที่รักเจอกันตอนเย็นนะปากที่รักหว๊านหวาน" 
"ไอ้บ้า..(อีตาบ้านี่ฉันเขินนะเนี่ยยย)" ทิฟฟานี่เขินไม่ไหวก่อนจะรีบๆปิดประตูรถทันที..แทยอนยืนโบกมือยิ้มหวานเย็นนี้..และเย็นนี้เราะจะเดทกัน!

.
.

สำหรับแทยอนและทิฟฟานี่ก็เฝ้ามองแต่นาฬิกาเมื่อไรจะถึงเย็นนี้เสียที ทิฟฟานี่เองก็ไม่ค่อยมีกระจิตกระใจทำงาน
ส่วนแทยอนก็นั่งไปยิ้มไป..หาแผนพูดหวานๆกับทิฟฟานี่ไปแต่...แต่มันเบื่อนี่หน่า...

.
.

เสียงเพลงรอสายจากสายปลายทางดังขึ้นต่อเนื่องและเสียงหวานๆก็เอ่ย..
.
.
(ว่าไงค่ะคุณแทยอน) ทิฟฟานี่รับโทรศัพท์อารมณ์ดี..นี่แฟนฉันขาดฉันสักนาทีสองนาทีไม่ได้เลยจริงๆใช่ไหมเนี่ย >.<
"ก็คิดถึงที่รัก" ((โอ้ยยยยยยเรียกแบบนี้อีกแล้วอ่ะนี่ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยถูกใครเรียกว่า..ว่าที่รักเลยอ่ะมันแปลกๆไงก็ไม่รู้))
(นี่แทเมื่อไรจะเลิกเรียกที่รัก)
"เลิกไม่ได้หรอกก็คนมันรัก" ((โอ้ยยยไม่ไหวแล้วอ่า..นี่เขินจริงๆแล้วนะเนี่ยแทอ่าาา)) ((ฮ่าๆฟานี่ต้องเขินอยู่แน่ๆเลยอ่ะ))
.
.
"เขินอ่ะดิ"
(ใคร..ใครเขินไม่มี๊)
"จริงงงงงงงงงงงงงงง"
(โทรมากวนหรอ..นี่ทำงานอยู่นะคนไม่มีงานก็เงียบๆไปเลยดีกว่า)
"โทรมากวนรักเราให้เข้มข้นต่างหาก..นี่ที่รัก..ที่รัก.." คนกำลังจะหวานกับแฟนจะแบ๊วกับแฟนอยู่ๆก็มีเบอร์แปลกๆโทรเข้าเครื่องแทยอน
.
.

"...เฮ่อ...ที่รักแป๊ปนะสายซ้อนที่ไม่ต้องการ..." แทยอนแอบเซ็งส่วนทิฟฟานี่ได้แต่ยิ้มขำๆกับพูดของแทยอน..ใช่แฟนฉันติดฉัน
จะตายไม่ต้องการใครแล้วล่ะนอกจากนั้นน่ะ >.< ส่วนแทยอนก็กดพักสายจากทิฟฟานี่ก็รับโทรศัพท์จากสายซ้อนนั้นที่ไม่ต้องการ
.
.

"ฮัลโหล"
(คิมแทยอน) เสียงผู้หญิงที่เหมือนจะคุ้นแทยอนก็ไม่คุ้นจนแทยอนอดถามไม่ได้เลยว่า..
"ใครอ่ะ" แทยอนก็แทยอนนะถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ทิฟฟานี่ก็จะพูดไม่มีหางเสียงแบบนี้ล่ะ
(เห๊อะ..ก็คนที่เธอยืนต่อว่าให้ฉันได้อายที่ผับเมื่อวันก่อนไง) แทยอนเซ็งขี้นมาทันที
.
.
((แทคุยกับใครเนี่ยยยยยยนานจังเลย))
.
.
"โทรมาทำไมฉันติดสายอยู่แล้วก็ไม่อยากคุยกับเธอ"
(เธอแน่ใจนะว่าเธอไม่อยากคุยกับฉัน)
"นี่ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกแล้วตอนนี้ฉันก็กำลังคุยกับแฟนฉัน"
(แฟนกำมะลอของเธอน่ะหรอ) แทยอนอึ้งไปทันทีที่รู้ว่าหญิงเมี้ยนรู้ความจริงระหว่างตนกับทิฟฟานี่แล้ว!
"นี่..นี่เธอ..พูดอะไรของเธออ่ะใครแฟนกำมะลอ"
.
.
((แทเนี่ยอะไรของเธอน่ะฉันเบื่อแล้ว)) แทยอนเห็นว่าเรื่องนี้คงต้องยาวแน่ๆจึงขอพักสายแล้วคุยกับทิฟฟานี่สักพัก
.
.

"ฮัลโหลฟานี่"
(กิ๊กโทรมาหรอค่ะนานเชียว) ทิฟฟานี่แกล้งพูดแซวแทยอน...
"ฟานี่แค่นี้ก่อนจะพอดี..คือพอดี..พี่ช่วงโทรมาอ่ะ" แต่ดูเหมือนว่าแทยอนจะไม่สนใจคำพูดของทิฟฟานี่เท่าไรจนทิฟฟานี่ได้แต่แปลกใจ
(อ่าห๊ะ) และน้อยใจเล็กๆ..ก่อนจะวางโทรศัพท์ไปอย่างเศร้าๆ
.
.

"นี่..เธอพูดอะไรใครแฟนกำมะลอ"
(ใครกันล่ะที่ทำสัญญาสามเดือนแล้วตกลงเป็นแฟนกันเพื่อบังหน้าแม่ของทิฟฟานี่) แทยอนถึงกับพูดไม่ออกถ้าเดาไม่ผิด
การโทรมาของหญิงเมี้ยนครั้งนี้ต้องเป็นการโทรที่ไม่ประสงค์ดีแน่ๆ
"เธอต้องการอะไร"
(ถ้าเธออยากรู้เย็นนี้เธอมาเจอกับฉันที่ร้าน.....พร้อมเงินอีกแสนห้า)
"ไม่ได้วันนี้ฉันไม่ว่าง..แล้วนี่..เธอจะทำอะไรเธอจะเอาเงินไปทำไมฉันไม่มีให้เธอหรอก"
(ไม่มี..งั้นเธอกับแฟนกำมะลอของเธอก็เตรียมตัวเห็นภาพฉันจูบกับเธอได้ที่หน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทุกฉบับในตอนเช้าวันพรุ่งนี้
พร้อมข่าวการลวงโลกของเธอกับแฟนกำมะลอของเธอไม่บอกก็คงจะรู้ใช่ไหมว่าครอบครัวของทิฟฟานี่เขาจะยัง..)
แทยอนส่ายหัวไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหญิงเมี้ยนผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ดีจะมีนิสัยร้ายกาจได้ถีงเพียงนี้
"วันนี้ฉันไม่ว่างขอเป็นพรุ่งนี้ก็แล้วกัน"
(เห็นทีว่าจะไม่ได้เพราะเวลาของฉันมีค่าถ้าวันนี้เธอไม่มาพร้อมเงินเธอก็เตรียมเป็นข่าวได้เลย)
"นานแค่ไหน"
(ก็ไม่นานหรอก...)
"ก็ได้" หลังวางโทรศัพท์แทยอนได้แต่พูดไม่ออก จะโทรบอกทิฟฟานี่เลื่อนัดเพราะมีงานด่วนก็..ไม่อยากทำแบบนั้นเพราะ
เมื่อเช้าแทยอนก็รับปากกับทิฟฟานี่ไว้แล้วว่าจะเลือกทิฟฟานี่ไม่เลือกงาน..แต่ถ้าไม่ไปข่าวนั้นก็..แทยอนเดินไปเดินมาสับสน
ไปหมดแต่เมื่อไม่มีทางเลือกก็คงจะต้องทำและหวังว่าจะกลับมาให้ทันนัดระหว่างตนกับทิฟฟานี่..

.
.
"เฮ่อออออออออออออ" แทยอนผ่อนลมหายใจอย่างเซ็งๆก่อนจะหยิบซองเงินจำนวนแสนหาออกมาความจริงแทยอนเก็บ
เงินคบนานแล้วแต่ก็ยังไม่ได้คืนทิฟฟานี่เสียที... "ฉันขอยืมเธออีกครั้งก็แล้วกันนะฟานี่" ก่อนจะเดินออกจากห้อง
ไปแบบเซ็งๆ


-ร้านอาหารตามนัด- 

.
.

"มาแล้วหรอค่ะ" หญิงเมี้ยนกระซิบข้างหูแทยอนจนแทยอนถอยหนีอย่างรังเกลียด
"นี่เงินที่เธอต้องการ" แทยอนส่งเงินพร้อมกับจะเดินออกแต่ดูเหมือนสงครามครั้งนี้หญิงเมี้ยนจะไม่ยอมจบง่ายๆเสียแล้ว
"เธอคิดว่าจะโยนเงินให้ฉันแล้วเธอจะออกได้งั้นหรอ"
"เธอต้องการอะไร" แทยอนตะคอกหญิงเมี้ยนอย่างหงุดหงิด
"กินข้าวกับฉันสักมื้อจะเป็นอะไรไปเพื่อแลกกับการที่เธอไม่ต้องตกเป็นข่าวฉาวไปทั่ว"
"นี่มันมากเกินไปหน่อยแล้วมั้ง"
"ไม่มากเกินไปหรอกกับข้อมูลที่ฉันรู้มามันก็สมเหตุสมผลกันแล้ว" หญิงเมี้ยนพูดด้วยแววตาดุดันจนแทยอนต้องนั่งลง
อย่างเซ็งๆ "อีกนานเท่าไร..ฉันต้องกินข้าวกับเธออีกนานเท่าไร"
"จนกว่าฉันจะพอใจ"
"แต่ฉันบอกว่าฉันมีนัดไงเธอไม่เข้าใจหรอ"
"ฉันไม่สนใจว่าเธอจะมีนัดหรือไม่มีนัดแต่ตอนนี้ฉันต้องการให้เธอกินข้าวกับฉันแล้วเธอก็ต้องกิน" หญิงเมี้ยนพูดพร้อม
เอามือลูบไล้ใบหน้าแทยอนอย่างผู้ชนะ "อย่ามาจับต้องตัวฉัน" แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"แฟนหวงหรอ"
"ฉันรัง-เกลียด-เธอ" แทยอนพูดเน้นเสียง...เกลียด..ใช่แทยอนเกลียดผู้หญิงคนนี้มากจนหาคำไหนมาพูดไม่ได้
"ผู้หญิงขี้วีน ปากร้าย หยิ่งยโสดูถูกคนแบบทิฟฟานี่มีอะไรดีนักหรอเธอถึงได้หลงแม่นั้นนักน่ะ"
"เธอมันน่ารังเกลียดยิ่งกว่าใส้เดือนกิงกืออีกรู้ป่ะ...ฟังไว้ด้วยทิฟฟานี่จะเป็นยังไงฉันไม่สนใจแต่ขอให้รู้ด้วยว่าผู้หญิง
คนนี้เป็นคนที่ฉันรัก..."
"แหมน่าอิจฉา..อยากรู้จริงว่าแฟนเธอเขาจะรักเธอเหมือนที่เธอรักเขาบ้างไหมนะ..น่าสนุก" หญิงเมี้ยนแสยะยิ้มมุมปาก
แทยอนได้แต่เบี่ยงหน้าหนีอย่างรำคาญ..และยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไรก็ไม่มีทีท่าว่าหญิงเมี้ยนจะให้แทยอนออกไปง่ายๆจน
ตอนนี้ทิฟฟานี่เลิกงานและได้โทรเข้าห้าแทยอน..
.
.

Ttttttttttttttttttttt "ที่รักโทรเข้า" แทยอนกำลังจะกดรับโทรศัพท์แต่หญิงเมี้ยนก็รีบดึง
โทรศัพท์ออกจากมือแทยอนแล้วกดทิ้งทันที..
.
.
"นี่เธอทำบ้าอะไรของเธออ่ะ" แทยอนพูดเหลืออดไม่คิดว่าหญิงเมี้ยนจะทำแบบนี้ กดเบอร์ทิฟฟานี่ทิ้งงั้นหรอ..!!
"ฉันไม่ให้เธอรับเวลาที่เธอกำลังอยู่กับฉัน"
"เป็นบ้าอะไรเนี่ย" แทยอนหงุดหงิดกระชากโทรศัพท์กลับคืนมาก่อนที่จะหมดความอดทนแล้วลุกเพื่อที่จะเดินกลับ
.
.
"เธอเลือกแบบนี้จริงๆใช่ไหม..ถ้าเลือกแบบนี้แฟนเธอก็จะเสียใจมากกว่าวันนี้ด้วยซ้ำ" แทยอนเงี่ยหูฟังอย่างชังใจ
(ทำไม..นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น...)
Ttttttttttttttttttt
Ttttttttttttttttttt "ที่รักโทรเข้า" แทยอนได้แต่มองโทรศัพท์
.
.
"ปิดเครื่องไปซะ" แทยอนหันมองหญิงเมี้ยนยิ่งหญิงเมี้ยนทำแบบนี้มาเท่าไรแทยอนก็ยิ่งเกลียดมากเท่านั้นก่อนจะไม่
มีทางเลือกและต้องทนนั่งกินข้าวกับหญิงเมี้ยนต่อไปอย่างกระสนกระวายใจและรู้สึกเป็นห่วงทิฟฟานี่อย่างบอกไม่ถูก
.
.


ด้านทิฟฟานี่รู้สึกใจเสียที่อยู่ดีๆแทยอนก็กดโทรศัพท์ทิ้งไม่พอเมื่อโทรไปอีกแทยอนก็ปิดเครื่องภายในใจตอนนี้
ไม่ได้โกรธแทยอนแต่มีเพียงแค่ความรู้สึกที่เป็นห่วงแทยอนเข้ามาทดแทนโทรเข้าเบอร์ที่ห้องแทยอนก็ไม่รับจนทิฟฟานี่เป็นกังวล
โทรหาเจสซิก้าและยุนอาก็บอกว่าแทยอนไม่ได้อยู่ด้วยโทรหายูริ ซอฮยอนและซันนี่ก็ได้รับคำตอบเดิมว่าแทยอน
ไม่ได้อยู่ด้วยส่วนเบอร์ที่ออฟฟิศทิฟฟานี่ก็ไม่ทราบ..
.
.
"แทยอนนี่เธอไปไหนกัน..นี่ฉันเป็นห่วงเธอรู้ไหม" ทิฟฟานี่ทำอะไรไม่ถูกและหนทางเดียวคือคงต้องไป
รอที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งที่นัดเดทกัน..
.
.
และไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนทิฟฟานี่ก็ชะเง้อคอคอยมองหาแทยอนอย่างเป็นห่วงไม่ยอมสั่งอะไรเพราะต้อง
การรอแทยอน รอแล้วรอเล่ารอ..รอ..ก็ยังไม่มีวี่แววว่าแทยอนจะมา
.
.
"แทยอนนี่เธอไปอยู่ที่ไหนกัน..นี่เธอจำนัดของเราได้ไหม..เธออยู่ไหนล่ะแทยอน" ทิฟฟานี่พูดน้ำตาคลอ
ทั้งเป็นห่วงทั้งน้อยใจตอนนี้ความรู้สึกมันสับสนกันไปหมดแล้ว..
.
.

"ขอโทษนะครับคือ..จะสั่งอะไรหรือป่าวครับครัวเราจะปิดแล้วนะครับ" บริกรเอ่ยถามทิฟฟานี่ที่นั่งใจลอย
สำหรับคืนนี้แทยอนคงไม่มาแน่ๆแล้วซินะ.. ทิฟฟานี่พยักหน้ารับอย่างเศร้าๆก่อนจะคิดในทางที่ดี..
.
.
"แทยอนเธออาจจะติดงานด่วนก็ได้..เราไปเจอกันที่บ้านก็ได้นะ" ทิฟฟานี่เดินออกจากร้านมาอย่างล่องลอย
ตอนนี้แทยอนของเธอไปอยู่ที่ไหนกันแน่...
.
.


สำหรับแทยอนไม่ว่าจะดึกดื่นมืดค่ำแค่ไหนก็จะไป..ไปที่ที่มีทิฟฟานี่อยู่ที่นั้นแทยอนรีบวิ่งเข้ามายังร้านอาหาร
ตามนัดถึงมันจะผิดเวลา...ไปไม่น้อย..ไม่น้อยเลยเพราะเมื่อเข้าไปถึงร้าน...

.
.
"ขอโทษนะครับคือว่าครัวเราปิดแล้วนะครับ" แทยอนใจหายวูบก่อนจะกวาดตามองหาทิฟฟานีทั่วร้านก็ไม่
พบจึงตัดสินใจเอ่ยถาม "คือ..คือว่าเห็นผู้หญิงในรูปนี้เข้ามาที่นี่หรือป่าวค่ะ" แทยอนยื่นรูปทิฟฟานี่ที่หน้า
จอมือถือให้พนักงานดู พนักงานได้แต่ส่ายหน้า สำหรับร้านอาหารหรูๆใหญ่ๆพนักงานไม่ได้มีคนเดียวหรอกนะ
คิมแทยอน !! แทยอนได้แต่ยิ่นนิ่งหน้าเศร้าคืนนี้เขาเป็นคนทำลายเดทของตัวเองใช่ไหม??...
.
.
แทยอนได้แต่เดินคอตกออกมาจากที่ร้านและที่ห้องคงเป็นที่สุดท้ายที่จะต้องหาทางแก้ตัวกับคนรัก..
.
.


-คอนโดห้องแทฟานี่- 

ทิฟฟานี่ค่อยๆเปิดประตูด้วยใจระทีกถ้าแทยอนไม่ได้อยู่ห้อง..แล้วแทยอนหายไปไหนกันนะแต่ความจริงที่ปรากฏ
ก็คือไฟในห้องมืดสนิทและถ้าไม่ผิดไปจากนี้คือแทยอนไม่ได้อยู่ที่ห้องใช่ไหม
.
.
"เธอไปไหนหรอแทยอน" ทิฟฟานี่พูด..พูดออกมาทั้งน้ำตาที่มันร่วงออกมาอย่างไม่รู้ตัว เสียใจ..น้อยใจอะไรกันแน่
ตอนนี้เธอหาคำตอบไม่ได้เลยจริงๆ ทิฟฟานี่ได้แต่นั่งรอ รอและหวังว่าแทยอนจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุดเมื่อถึงตอนนั้นแทยอน
ก็คงจะหาเหตุผลมาบอกเธอได้ว่าทำไมวันนี้ถึงไม่มาและปล่อยให้ทิฟฟานี่รอจนถึงร้านปิด
.
.
ที่ประตูหน้าห้องตอนนี้แทยอนได้แต่พิงกำแพงรู้สึกเสียใจ เสียใจจริงๆที่ต้องทำให้ทิฟฟานี่เสียใจไม่มีเหตุผล
อะไรเลยที่อยากจะอธิบายต่อทิฟฟานี่นอกจากแค่อยากจะขอโทษ..แค่อยากจะบอกรัก!! แทยอนค่อยๆ
เปิดประตูห้องออกไปและร่างผู้หญิงที่ตนรักก็ปรากฏด้วยดวงตาที่แสนเศร้า..
.
.
"แท..." ทิฟฟานี่โผกอดแทยอนแน่นสำหรับทิฟฟานี่เธอไม่เคยโกรธแทยอนเลยเธอจะโกรธแทยอนมากกว่านี้ถ้าแทยอน
หายไปแล้วเธอจะไม่ได้กอดแทยอนอีก... "แท แทหายไปไหนมารู้ไหมฟานี่เป็นห่วงแทนะ" แทยอนหน้าเสียพูดไม่
ออกก่อนจะกระชับกอดทิฟฟานี่แน่น "ฟานี่...ขอโทษนะ" ทิฟฟานี่ดึงตัวแทยอนออกก่อนจะสัมผัสลูบใบหน้าแทยอน
อย่างเบาๆและอ่อนโยน มือที่ทิฟฟานี่ลูบไล้บนใบหน้า แทยอนรับรู้ได้ว่าทิฟฟานี่เป็นห่วงแทยอนมาแค่ไหน "ขอโทษนะ"
"ไม่เป็นไรนะ...เป็นแฟนกันก็ต้องให้อภัยกันใช่ไหม" แทยอนพูดไม่ออกสบตาทิฟฟานี่ซึ้งใจตอนนี้อารมณ์ทุกอย่าง
มันหมดไปจะเหลือไว้ก็แค่ความรักความห่วงใยที่ทั้งคู่รู้สึกต่อกันทิฟฟานี่ทำอะไรไม่ถูกก่อนจะประคองใบหน้าแทยอนมาจด
ริมฝีปากแทยอนตอบรับริมฝีปากทิฟฟานี่อย่างร้อนแรงอารมณ์ของทั้งคู่ ณ ตอนนี้เหมือนต้องการอยากให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าทั้งคู่
ต้องการกันและกันมากแค่ไหน...แทยอนค่อยๆดันร่างทิฟฟานี่ไปตามทางทิฟฟานี่เองก็ไม่ได้อย่างที่ปฏิเสธแทยอนอีกต่อไป
แล้วรสจูบของทั้งคู่ยิ่งร้อนแรงมากขึ้นๆจนตอนนี้รู้ตัวอีกทีร่างของแทยอนก็ดันทิฟฟานี่ลงที่บนเตียงมือของทิฟฟานี่โน้มคอแทยอน
ลงมาจูบต่ออย่างดูดดื่มและ....................และ................
.
.
.



-จบตอน-