คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 3 - วันแรกก็งานก็ (เข้า) มาแล้ว
กริ๊งงงงงงงง !!
เสียงกริ้งเข้าโรงเรียนดังขึ้นในวันรุ่งขึ้นดังขึ้น เหล่านักเรียนทั้งชายและหญิง ทั้งเด็กประถมยันไปจนถึงมหาวิทยาลัยต่างคนต่างเร่งฝีเท้าเพื่อไปโรงเรียนคิงฟอร์ดให้ทัน เกิดการชนและเบียดกันเล็กน้อยเมื่อถึงทางแยกไปยังแผนกต่างๆของโรงเรียนคิงฟอร์ด เพราะแต่ละระดับชั้นจะเรียนกันในพื้นที่แยกกันเป็นโซนๆๆ แต่ถึงแม้ว่าจะมีการวิ่งกันพลุกพล่านอลม่าน แต่ก็ยังถือว่าเป็นระเบียบเรียบร้อยและไม่ได้มั่วซั่วกันเหมือนมดแตกรัง
ผมกับชายในตอนนี้ที่ใส่ชุดนักเรียนพร้อมและกำลังเดินตามนักเรียนคนอื่นๆไปยังห้องเรียนของเรา ซึ่งเดินออกจากบริเวณหอพักของนักเรียนมัธยมปลายไปแปบเดียวก็ถึงที่หมายแล้ว แถมยังมีระบบบันไดเลื่อนพร้อมลิฟต์บริการอีก จนผมอดคิดไม่ได้ว่า มันจะทำหรูไปถึงไหนกันฟะเนี่ย
"เมื่อคืนหลับสบายปะนพ" ชายถามผมขณะที่ผมกับเขาขึ้นบันไดเลื่อนไปพร้อมกับนักเรียนคนอื่นๆ
"ก็งั้นมั้ง" ผมพึมพำ พลางเอามือรวบกระโปรงขณะที่ขึ้นบันไดเลื่อน เพราะรู้สึกว่าข้างหลังผมมันมีแต่ผู้ชายกันทั้งนั้น
"ได้รูมเมทเป็นสาวในฝันของแกด้วยละเนี่ย คงจะได้กระหนุงกระหนิงกันทั้งคืนเลยสิท่า" ชายแอบแซวผม
"แบบงั้นได้ก็ดีแดะ" ผมเบะปากบ่น "เมื่อคืนหลังจากช่วยกันเก็บของ ฉันก็ได้แต่นอนไม่กลับทั้งคืน เพราะเธอเอาแต่ชวนคุย ปัญหาก็คือ ดันเป็นเรื่องที่ผู้หญิงเขาคุยกัน ซึ่งฉันไม่รู้เรื่องสักกระติ๊ด T^T"
"ลืมไปว่านายเป็นผู้หญิงอยู่นี่หว่า" ชายถอนหายใจ "เออ ลืมบอกไป เมื่อวานพี่เฟิร์นเขามาหาฉันที่ห้องพักอะ เขาให้ฝากบอกนายว่าอย่าไปหลุดปากบอกนะว่าเราเป็นผู้ชาย ไม่งั้นเรื่องเกิดแหง"
"ฮะๆ เกือบหลุดเหมือนกันเมื่อคืน" ผมบอกตรงๆ "แล้วรูมเมทของนายคือใครเหรอ"
"ถามได้ง่ายมาก หัวหน้าห้องไง" ชายบอก "แต่เอาจริงๆฉันไม่ได้เจอเขาหรอก ฉันตื่นขึ้นมาเขาก็ออกจากห้องไปแล้ว"
"จะขยันอะไรมากมายนักหนานะ คอยดูนะ ขยันแรกๆ หลังๆจะหมดสภาพ" ผมนินทาเขาอย่างสนุกปาก
"ผมไม่ใช่แบตตารี่นะ จะได้หมดสภาพนะ"
เสียงบุคคลที่สามดังขึ้น ทำให้ผมกับชายหันไปมอง และก็ต้องพบว่าหัวหน้าห้องกำลังยืนอยู่หลังพวกผม
"เย้ยยยย ! หัวหน้า มาตั้งแต่เมื่อไหร่" ชายรีบถามอย่างรวดเร็ว
"ตั้งแต่ถามได้ง่านมาก หัวหน้าห้องไง" เขาทวนประโยคที่ผมกับชายคุยกันเมื่อสักครู่นี้ เล่นทำเอาผมโล่งใจที่เขาไม่ได้แอบฟังตั้งแต่ทีแรก "เดี๋ยวตามผมมานะครับ จะพาเข้าไปยังห้องเรียนครับ"
"อะ เออ อืม" ผมตอบรับเขา และเมื่อเดินออกจากบันไดเลื่อนเขา หัวหน้าห้องเดินนำพวกผมไปยังเส้นทางในอาคารเรียนเพื่อไปยังห้องเรียนของพวกเรา
ถ้านี่ไม่มีคำว่าโรงเรียนหรือห้องที่เขียนเอาไว้ว่าห้องนี่มันห้องของชั้นอะไรนี่ผมนึกว่าผมกำลังเดินอยู่ในห้างสรรพสินค้า เพราะทั้งเสา ผนัง และพื้นนั้นทำออกมาเหมือนกับในห้างขนาดใหญ่ไม่มีผิด บางโซนจะมีประตูและหน้าต่างกระจกกั้น และเมื่อเดินเข้าไป (ประตูเป็นประตูกระจกเลื่อน) ข้างในก็เย็นฉํ่าไปด้วยแอร์ที่เปิดเอาไว้ตลอด โดยส่วนมากเป็นโซนสำหรับทางไปเรียนของห้องปฏิบัติการต่างๆ แต่เมื่อออกมาข้างนอกก็ไม่ต้องกลัวว่าจะปรับตัวไม่ทัน เพราะอากาศที่นี่เย็นสบายเพราะรูปแบบของอาคารออกแบบมาเพื่อรับลมเต็มที่ และมีต้นไม้เยอะเอามากๆ และเมื่อหัวหน้าห้องเดินนำทางพวกเราไปสักพักก็ถึงห้องที่เขียนว่า ม.5/2
"เดี๋ยวจะให้ทั้งสองคนแนะนำกับทุกคนนะครับ" หัวหน้าห้องบอก "รอตรงนี้แปบนึงนะ"
หัวหน้าห้องพูดจบก็เดินเข้าไปในห้อง ซึ่งแม้แต่ประตูห้องเรียนยังเป็นระบบเลื่อนอัตโนมัติเลย ทำให้ผมคิดว่าเหมือนตัวเองกำลังเข้าไปอยู่ในยานอวกาศเอนเตอร์ไพรส์ของหนังเรื่องสตาร์ เทรคซะแล้ว
"ตื่นเต้นไหมนพ" ชายถามผม
"มันคงไม่มีประสบการณ์ไหนที่ตื่นเต้นเท่ามาแนะนำตัวว่า หวัดดีค่า ฉันชื่อมิ้นจังที่น่ารักที่สุดนะค่ะ หรอกนะ" ผมประชด
"เอาหน่าๆ ยังไงพี่เฟิร์นเขาก็ต้องหาทางที่ทำให้นายกลับคืนร่างเดิมได้แน่ๆ" ชายปลอบผม
"อืม" ผมพยักหน้าเพื่อขอบคุณที่เขาให้กำลังใจผม
เสียงประตูเลื่อนเปิดขึ้น พร้อมกับหัวหน้าห้องที่เดินออกมา
"เชิญครับ" เขาบอกกับผม ชายพยักหน้าให้ผมก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปเป็นคนแรก ผมสูดหายใจลึกๆ ก่อนที่จะเดินตามเข้าไป
ภายในห้องเรียนนั้นผมบอกได้ตรงๆเลยว่ามันไม่เหมือนห้องเรียนตามที่ผมคิดเอาไว้ล่วงหน้าสักนิด โต๊ะนักเรียนทำจากไม้อัดชั้นดี มีแป้นวางระบายความร้อนให้โน๊ตบุคพร้อม พร้อมทีเสียบปากการาวกับโต๊ะสำนึกงาน เก้าอี้ยังเป็นกึ่งๆโซฟาด้วยซํ้า กระดานหน้าห้องก็เป็นกระดานไวท์บอร์ด แถมข้างบนมีสไลด์พร้อมเครื่องโปรเจคเตอร์ที่ฉายพร้อม นอกจากนี้มุมห้องยังมีตู้กดนํ้าดื่มให้อีกต่างหาก เครื่องปรับอากาศทำให้ในห้องนี้เย็นฉํ่า ทั่วทั้งห้องสะอาดเอี่ยมแทบไม่เห็นฝุ่นจับแม้แต่นิดเดียว ผมคิดได้คำเดียวว่า มันจะหรูไปไหนฟะ
นักเรียนทั้งชายและหญิงต่างคนต่างจับตามองดูผมและชายเป็นแถบ นักเรียนชายจะใส่ชุดสูทหรู ผูกเนทไทเอาไว้ที่กลางอก ส่วนนักเรียนหญิงอย่างพวกผมนั้นใส่กระโปรงสั้นพร้อมเสื้อสูท และติดโบว์เอาไว้ตรงกลางอก นอกจากที่หน้าตาะจะหล่อๆสวยๆ ราวกับดารานางแบบย่อส่วนมาเป็นนักเรียนแล้วยังมีคนที่ผมคุ้นๆทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นไอ้ต้า เด็กหนุ่มโรคจิต หรือสาวเฮี้ยวผมสั้นอย่างแมว และแม้แต่ฝน แอร๊ยยย อยากไปนั่งข้างๆเธอจัง
"เอาหละครับ ที่คือเพื่อนใหม่ของเรา ยังไงช่วยแนะนำตัวเองด้วยนะครับ" หัวหน้าห้องบอกกับพวกผม
"สวัสดีครับ ผมชื่อชายนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ชายแนะนำตนเอง พอเขาพูดจบ เสียงปรบมือก็ดังขึ้น
"ตาคุณละครับ มิ้น" หัวหน้าห้องยิ้มให้ผม ผมก้าวขาออกไปข้างหน้า และมองไปรอบๆ ผมกลืนนํ้าลายอึกใหญ่ก่อนที่จะจำใจพูดประโยคที่ผมเกลียดที่สุด
"สะ สวัสดีค่า หนูชื่อ กนกพร พิกุลทอง คะ ค่า ชื่อเล่น ชื่อ มิ้น คะ ขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ"
ดัดจริตได้ใจจริงๆตู ผมคิด
แต่หลังจากที่ผมแนะนำตัวเสร็จ ปรากฎว่าทั่วทั้งห้องนั้นกลับเงียบกริบ สายตาของพวกเขาจ้องมองดูผมมากกว่าชายเสียอีก มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกภูมิใจแปลกๆยังไงก็ไม่รู้แฮะ เอ๊ะ ทำไมผมคิดอะไรแปลกๆแบบนี้เนี่ย
"เอาหละ ใครมีคำถามอะไรจะถามเพื่อนใหม่ไหมครับ" หัวหน้าห้องถาม
"มีครับ" ต้ารีบยกมือขึ้น "ผมมีอะไรจะถามชายครับ"
"ครับ?" ชายมองดูต้า
"สนใจจะเข้าชมรมชาวโมเอะไหมครับ" ต้าถามด้วยนํ้าเสียงจริงจัง "โปรโมชั่นพิเศษ เมื่อเข้าชมรมแล้วเราแถมโดจินหื่นให้ฟรี..."
ผวั๊ะ !!
เสียงฟาดแหวกกลางอากาศออกมาเล่นทำเอาผมกับชายแทบเหวอ เพราะว่าแมวนั้นคว้ารองเท้านักเรียนของเธอฟาดไปยังหน้าของต้าจนเด็กหนุ่มเกือบหงายหลังล้มลงไป
"ยังไงรบกวนระงับความหื่นเอาไว้ด้วยนะครับต้า ขอบคุณ" หัวหน้าห้องบอก ทั่วทั้งห้องหัวเราะชอบใจ โดยที่ต้านั้นนั่งลงเงียบๆ ตาเขียวปี๊ด
เวร เถื่อนกันอย่างนี้เลยเรอะ ผมคิดเพราะมันต่างจากทัศนคติที่ผมคิดเอาไว้มากเลยสำหรับนักเรียนห้องนี้
"เอาหละเดี๋ยวระหว่างรออาจารย์มา พวกเธอไปนั่งที่ก่อนนะ ชายไปนั่งตรงนั้น ส่วนมิ้นไปนั่งข้างๆฝนละกัน" หัวหน้าห้องชี้แต่ละที่ให้พวกผมดู นั่นทำให้ผมกึ่งดีใจปนอายพร้อมกัน ที่จะได้นั่งข้างๆฝน
และเมื่อผมไปนั่งข้างๆฝน เธอไม่รอช้าที่จะมาเม้าท์กับผมทันที
"วันนี้โผล่มาก็ได้เห็นต้าโดนอัดแต่เช้าเลย ฮิฮิ ตลกจังเลยเนอะ" ฝนหัวเราะคิกคัก
เห็นเป็นเรื่องโจ๊กกันไงเนี่ย ผมหัวเราะแห้งๆ
"แต่อย่างว่านะ ต้าเขาอกหักมาตั้งหลายหน เขาทำแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก" ฝนยิ้มเศร้าๆเล่าให้ผมฟัง
"อ้าวเหรอ แล้วไปอกหักอีท่าไหนหละ" ผมถามบ้างด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ก็ทุกครั้งที่เขาไปจีบนะ เขาโดนผู้หญิงหลอกสารพัดเลยแหละ ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว หรือมาคบกับเขาเล่นๆ หลอกเอาเงินเขาบ้างเงี้ย แต่แปลกนะที่เขาไม่นึกโกรธแค้นอะไรพวกเธอเลย เขาจึงได้ผันตัวเองมาตั้งชมรมคนหื่น เพื่อพยายามสนใจสาว 2D แทนยังไงหละ" ฝนเล่าให้ผมฟัง
เป็นเราคงเกลียดผู้หญิงตายสิแบบนี้ ผมคิด
"อ้อ ใช่ ฉันรู้วิธีการช่วยต้าแล้วหละ มิ้นจัง ช่วยไปเป็นแฟนต้าทีสิ" ฝนแนะนำผม
"หา อะไรนะ" ผมตกใจแทบช็อค
"เอ๋า ก็ถ้าต้าชอบสาว 3D ได้และเจอผู้หญิงดีๆได้ เขาก็จะได้เลิกทำตัวหื่นไงหละจ๊ะ" ฝนยิ้มหึๆ
"บะ บ้าเหรอ ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะเรื่องแบบนี้" ผมพยายามปฏิเสธ แต่แปลกที่หัวใจผมเต้นแปลกๆ ผมพยายามสลัดความรู้สึกนั้นทิ้ง
"ฮิฮิ ล้อเล่นจ้า" ฝนยิ้มหึๆ จนผมอยากจะอ้าปากค้างซะให้ได้
โด่ ฝนง่า พูดแบบนี้เดี๋ยวก็บอกฉันรักเธอซะเลย ผมเอามือตนเองถูกับกระเป๋านักเรียน โดยพฤติกรรมทั้งหมดนั้นหัวหน้าห้องแอบจับตามองตลอด
"อาจารย์มาแล้ว" มีผู้หญิงไว้ผมเปียคนหนึ่งบอกทุกคนในห้อง ทำให้ทุกคนหยุดเงียบกริบกันทันที
เมื่อเสียงประตูเลื่อนเปิด และก็มีอาจารย์เดินเข้ามา เขาเป็นอาจารย์ผู้ชายที่รูปร่างงามสง่า ใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาคมกริบ เรียกได้ว่าเป็นใบหน้าสะท้านสาวๆมาๆ เขาเดินยึดอกมาอย่างมาดมั่นและวางกระเป๋าของท่านบนโต๊ะอาจารย์ และเมื่อหัวหน้าห้องบอกทำความเคารพแล้ว อาจารย์หน้าหล่อก็มองไปรอบๆห้อง แล้วก็เอ่ยทักทาย
"สวัสดีฮ้านักเรียนที่รักของครู ขอต้อนรับสู่เทอมใหม่กันนะจ๊ะ อร้ายยยย" อาจารย์พูดเสียงหวานหยดย้อยชวนน่าขนลุกพร้อมกับบิดตูดไปมาเป็นจังหวะ เล่นทำเอาสาวๆในห้องแทบเอาหัวทิ่มโต๊ะด้วยความผิดหวัง
"ฮะๆ" ผมพยายามไม่คิดรังเกียจอะไรอาจารย์เขา เพราะว่าผมอยู่โรงเรียนชายล้วนมาตั้งสี่ปี ทำให้เจอแต่กระเทยเยอะมาก ผมพยายามที่จะไม่ทำท่ารังเกียจอะไรอาจารย์
"ถึงจะเป็นวันแรกก็ตามนะฮ่ะ แต่ว่าอาจารย์ยังไงก็ต้องขอสั่งงานหน่อย" อาจารย์กระเทยหยิบปากกาไวท์บอร์ดขึ้นมาแล้วก็หันหลังบิดตูดให้พวกผม (ผมแอบเห็นชายทำท่าอยากอาเจียนขึ้นมา) แล้วก็เขียนบนกระดาน
"ให้นักเรียนทำการบ้านมายี่สิบข้อ แล้วก็รายงานอีกสามสิบชิ้น โครงงานอีกสี่ชิ้น ใบงานอีกห้าชิ้น พรีเซนต์ด้วยอีกหกงาน บราๆๆๆ"
โอ้ววว ตรูตายยยยย
------------------------
หลังจากเลิกเรียนแล้ว ผมแทบโล่งใจออกมาด้วยความโล่งอก เพราะไอ้การบ้านมหาโหดที่ผมนับได้เกือบร้อยข้อนั้นไม่ได้สั่งทีเดียวแต่เป็นการบ้านทั้งเทอม แต่คะแนนทั้งหมดก็คือเป็นคะแนนเก็บถึง 80 % นั่นหมายความว่าต่อให้สอบตกก็ยังมีคะแนนช่วย โอ้ว สวรรค์ของผมแต๊ๆ ต่อให้ทำงานทุกๆอาทิตย์แบบนี้มันก็ยังดีกว่าสอบแล้วกัน
และหลังเลิกเรียน ผมบอกลาชายแล้วก็กลับไปยังหอเพื่อไปจัดของต่อ ระหว่างนั้นฝนเดินเข้ามาในห้อง
"มิ้นจังจ๋า" เธอทักผม
อยากให้เธอเลิกทักผมแบบนั้นซะจริงๆ ผมคิดในใจอย่างท้อแท้
"จ๋า"
"ห้องอาบนํ้าเปิดแล้วนะ เค้ารู้นะว่ามิ้นจังยังไม่ได้อาบนํ้าเลย ไปอาบก่อนก็ได้นะ" ฝนบอกผม
ผมหน้าแดงเล็กน้อยเพราะความอายเพราะจริงอย่างที่เธอพูด ผมยังไม่ได้อาบนํ้าเลย เหตุเพราะห้องนํ้าในห้องนั้นมีแต่อ่างล้างหน้ากับซักโครก แถมตอนเช้าผมก็ตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเรียน แถมยังไม่รู้ด้วยว่าห้องอาบนํ้าอยู่ไหน
"ห้องอาบนํ้าจะอยู่ตรงปลายสุดทางเดินนะ เดินขึ้นไป เลี้ยวขวา เดินลง แล้วหันหลังกลับ เดินเลี้ยวซ้าย เดินอ้อม แล้วก็ถึงแล้วจ้า" ฝนบอกทางให้ผม
"เอ่อ มันมีทางอื่นอีกมะที่มันไม่ต้องเดินเลี้ยวนู่นเลี้ยวนี่นะ" ผมถามเพราะเมื่อกี้จำทางไม่ได้
"จ้า งั้นเดินลงบันไดไปก็ถึงละ" ฝนบอก
อะ ปัด โถ่ !!
"งั้น ขอตัวก่อนนะ" ผมหยิบสบู่ แชมพูพร้อมขันและผ้าเช็ดตัวรวมไปถึงชุดนอนเอาไปด้วย
"จ้า" ฝนยิ้มก่อนที่จะหันหลังให้ผมแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว ผมถอนหายใจออกมาอย่างเสียดายก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง
ผมคิดอยากที่จะบอกความจริงกับเธอมากๆ อยากบอกให้เธอรู้ว่าผมเป็นผู้ชาย และเป็นผู้ชายที่แอบชอบเธอมาโดยตลอด แต่ถ้าทำแบบนั้นจริงผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะคิดยังไงกับผม ผมได้แต่ส่ายหัวด้วยความหมดหวังก่อนที่จะเดินไปตามที่ฝนบอก
มีป้ายบอกทางไปยังห้องอาบนํ้าตลอดทาง นั่นทำให้ผมไม่หลงแน่ และเมื่อผมเดินไปถึงหน้าห้องอาบนํ้าแล้ว มีประตูปิดอยู่และไม่ใช่ประตูเลื่อนอัตโนมัติ มันเป็นประตูไม้ธรรมดา และเมื่อเปิดเข้าไปก็เจอตู้ล็อคเกอร์ ฝากรองเท้ากับเสื้อผ้าเอาไว้ และเมื่อผมเดินเข้าไป ก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่ผมเห็น
ห้องอาบนํ้านี้มีอ่างอาบนํ้าที่ดัดแปลงเหมือนสระว่ายนํ้าขนาดใหญ่ เป็นบ่อนํ้าร้อน มีควันไอนํ้าลอยออกมามากมาย แถมมีแท่นกระโดดอีกต่างหาก รอบๆอ่างอาบนํ้านั้นจะมีห้องอาบนํ้าเดี่ยวๆ พร้อมฝักบัวและเครื่องทำนํ้าอุ่นพร้อม แถมมีที่กดเอาแชมพูและสบูเหลวอีกด้วย อีกฝั่งหนึ่งจะมีอ่างล้างหน้าพร้อมกระจกวางเรียงรายไปทั่ว มองๆไปแล้วมันทำให้ผมนึกถึงโรงอาบนํ้าในญี่ปุ่นเหมือนที่ผมดูในการ์ตูนบ่อยๆ และมีป้ายแปะผนังเอาไว้พร้อมกำกับภาษาอังกฤษว่า 'กรุณาล้างตัวก่อนลงอ่าง'
ผมเดินไปที่ห้องอาบนํ้า หลังจากปลดเสื้อผ้าออกแล้วก็ชำระล้างตัวเอง (เผลอจับของตัวเองเล่นจนเพลินและก็หน้าแดงว่าตัวเองทำอะไร) จากนั้นพอล้างตัวเสร็จแล้ว (ทั้งสบู่และแชมพูที่เอามาด้วยแทบไม่ได้ใช้เพราะกดเอาจากในห้องนํ้าเอา) ผมก็ค่อยๆลงไปแช่ในอ่างนํ้าอุ่น และเมื่อผมมองไปมองมา พบว่าไม่มีใคร จึงปลดผ้าขนหนูออกแล้วก็เปลือยกายตัวเองกลางอ่างอาบนํ้า มันมีความลึกแค่หัวเข่าผมเอง ผมเลยลงไปทั้งตัวและระดับนํ้ามันก็พอดีคอผมพอดี ผมเอนกายพักผ่อนไปกับอ่างนํ้าอุ่นที่ทำให้ทั่วทั้งตัวของผมผ่อนคลายไปทั่วทั้งกาย
"อ้า สบายตัวจัง" ผมครางออกมาราวกับปลดปล่อย "จะว่าไปก็ถือว่าเป็นข้อดีของเรามั้งที่ได้มาอยู่ในหอหญิงและได้มาที่หรูๆแบบนี้ แอร๊ยย ถ้าเกิดมีสาวๆเข้ามาละก็ สวรรค์แต๊ๆ"
ผมยิ้มแฉ่งราวกับคนบ้าเมื่อจินตนาการเกินขอบเขต แต่เมื่อมีเสียงประตูเปิดดังขึ้น และพอผมหันไปมอง ก็ต้องแทบช็อค
เพราะตอนนี้มีสาวๆห้องของผมทยอยเดินเข้ามากันเป็นแถบ โดยที่ต่างคนต่างเอาผ้าขนหนูปกปิดร่างกายตัวเองเอาไว้ เหล่าสาวๆยังพูดคุยและกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ บางคนว่า ว่างแบบนี้เยี่ยมเลย หรือ วันนี้เรียนเป็นไงบ้าง ผมรีบเอาหัวมุดเข้าไปในนํ้าอุ่นอย่างรวดเร็ว
แย่แล้วๆๆๆ ทำไงดีๆ ผมรีบมองหาผ้าเช็ดตัวที่ผมโยนทิ้งไป และก็เจอมันอยู่ข้างๆ ผมรีบเอามือโผล่เหนือนํ้าแล้วก็เอามันลงในนํ้า รีบพันผ้าเช็ดตัวตัวเองในนํ้าแล้วรีบแหวกดำนํ้าแล้วอ้อมไปในสุดของอ่างอาบนํ้าทันที และหวังว่าไอนํ้าที่ลอยขึ้นมา จะทำให้ปิดบังตัวของผมได้นะ เสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆดังขึ้นมามากขี้นเมื่อพวกเธอเริ่มเข้าไปชำระล้างตัวเอง บางคนเริ่มเข้ามาในอ่างอาบนํ้าขนาดใหญ่แล้ว คลื่นนํ้ากระเพื้อมเข้ามาเล่นทำเอาผมเสียวสันหลังวูบ
"เอ แล้วมิ้นจังไปแล้วเหรอเนี่ย" เสียงของฝนดังขึ้น เมื่อผมค่อยๆเอาหัวโผล่เหนือนํ้าเพื่อมองดูเธอ ก็พบว่าเธอยังอยู่ในชุดผ้าขนหนูและกำลังมองไปมารอบๆ ภาพของฝนในชุดผ้าขนหนูผืนเดียวเล่นทำเอาผมอยากเลือดกำเดากระฉูด
"มิ้นจังนี่ ใช่นักเรียนมาใหม่ใช่มะ" เสียงของแมวดังขึ้นอีก
"ใช่ๆ เป็นรูมเมทของฉันเองนะ" ฝนยิ้มให้กับแมว "ถึงท่าทางเธอจะแปลกๆหน่อยก็เถอะ แต่ฉันว่าเธอเองน่ารักใช่ย่อยเลยนะ"
ผมอยากเอาหัวตัวเองโขกกับพื้นห้องนํ้าเมื่อเธอพูดแบบนี้ เพราะมันทำให้ผมเจ็บซํ้าใจมากมาย
"แต่ก็น่ารักจริงๆนะ" เสียงของผู้หญิงอีกคนดังขึ้น "หน้าตาก็สวย หุ่นก็ดี สำคัญ หน้าอกใหญ่มากๆด้วยแหละ"
"พรู้ดดดดดดด!!" ผมเผลอพ่นลมออกมาจากปาก และนํ้าในอ่างมันก็อยู่ระดับปากผมด้วย เลยทำให้เหมือนกับว่าผมกำลังพ่นนํ้าพอดี
"เอ๊ะ เสียงอะไรนะ" แมวมองไปรอบๆ "หรือว่าพวกผู้ชายมันแอบเข้ามาในนี้"
"บ้า ไม่มีหรอกหน่า" ฝนหัวเราะคิกคัก "เธอนี่คิดมากเรื่องผู้ชายมากเกินไปแล้วนะจ๊ะ แมว"
"พวกผู้ชายนะมันเป็นพวกเห็นผู้หญิงอย่างพวกเราเป็นของเล่นนะย่ะ พวกผู้ชายยังไงมันก็เลวกันทั้งโลกนะแหละ ไว้ใจไมได้สักคน" เธอกำหมัดแน่นราวกับกำลังกล่าวคำปฏิภาณตน
ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเธอพูดว่าผู้ชายมันเลว
"อย่างน้อยมันก็ไม่ทุกคนหรอกหน่า" ผู้หญิงผมเปียบอก "อย่างน้อยๆ ฉันว่าอย่างบางคนก็ใช้ได้นะ อย่างหัวหน้าห้องไง คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ เท่ก็เท่ ฉลาดก็ฉลาด แถมเป็นผู้นำที่ดีด้วย"
"นี่ๆ ยัยฟ้า อย่าบอกนะว่าเธอแอบไปหลงเสน่ห์หัวหน้าห้องเขาแล้วนะ" แมวพูดเหมือนนํ้าเสียงจะต่อต้านความคิดนั้น
"ว้าว จริงเหรอฟ้า" ฝนรีบยื่นหน้าถามด้วยความสนอกสนใจอย่างยิ่ง
"มะ ไม่ใช่นะ นี่ อย่าจ้องมากสิย่ะ" ฟ้าพึมพำ
เหอ จ้องอะไรอ่ะ ผมรีบผุดหน้าขึ้นมาจากนํ้าด้วยความสนใจอย่างยิ่ง
"งั้น เดี๋ยวเค้าไปล้างตัวก่อนนะ" ฝนลุกขึ้นแล้วก็เดินหายไป ซึ่งแมวก็ยังพูดเตือนฟ้าเรื่องให้ระวังผู้ชายอยู่
ผมมองไปรอบๆ ซึ่งสาวๆแต่ละคนเริ่มทำธุระส่วนตัวกัน ผมพยายามมองหาทางที่จะหนีออกไปจากที่นี่
รีบซิ่งก่อนดีกว่า ผมพยายามแหวกนํ้าเพื่อลุกขึ้นจากนํ้า แต่เมื่อผมขึ้นมาได้ ก็ต้องเจอกับคนที่ผมยังไม่อยากเจอในสภาพตอนนี้เท่าไหร่
"อ้าว มิ้นจัง อยู่นี่เองเหรอ เค้านึกว่าเรากลับห้องไปแล้วนะ" เสียงฝนทักขึ้น และเมื่อผมเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าฝนกำลังก้มหน้ามองดูผมอยู่
บะ แบบนี้ฝนก็รู้เด๊ะ ว่าเมื่อกี้ฉันจ้องอกเธอเต็มๆเลย แว๊กกก ซวยแย้วววว
"มะ ไม่ใช่นะฝน คือ ขอโทษนะ ฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจ" ผมรีบลุกขึ้นและขอโทษเธอ
พรืด !
"แว๊กกกกกก !!"
"ว้ายยยยยยย !!"
โครม !!
ผมก้าวพลาดจนเผลอหงายหลัง มือของผมพยายามหาที่จับเอาไว้ แต่ที่จับเอาไว้ได้ก็มีแต่หัวไหล่ของฝนเท่านั้น ทำให้เธอร่วงลงมาทับตัวผมซะงั้น หัวของผมกระแทกกับพื้นห้องนํ้าดังโครม ทำให้ตอนนี้ฝนนอนทับผมอยู่
"อูย เจ็บๆๆๆ" ผมพึมพำ แต่เมื่อผมลืมตาขึ้นผมก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อเจอฝนนอนทับผมอยู่
"ฝน คือ ขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจ เอ้ย ฉันไม่ได้ตั้งใจ" ผมรีบขอโทษเธอ
"อุ้ย มิ้นจังทำแบบนี้ คิดอะไรกับเค้าปะเนี่ย" ฝนลืมตาปรือมองผม
หน้าของผมแดงกระทันหัน จะว่าไม่คิดอะไรมันก็ไม่ใช่ แต่แน่นอนไม่ได้คิดเรื่องอะไรเสื่อมแบบนั้นแน่นอน
"ว้าย ตายแล้ว" แมวเดินมาดูเสียงเอะอะโครมคราม "นี่ มิ้น นี่เธอ..."
แย่แล้ววว งานเข้าตรูแย้วววว
"เธอเป็นเลสปะเนี่ย" แมวถามด้วยความสงสัย
"ปะ เปล่า คือพอดีฉันลื่นอะ" ผมรีบผลักให้ฝนลุกขึ้น แล้วก็มีผู้หญิงอีกคนมาช่วยพยุงให้ผมลุกขึ้น แต่ว่ามือของเธอมาจับโดนเอวผมพอดี
"อุ้ย อย่านะ ฉันบ้าจี้นะ" ผมรีบบอกกับเธออย่างรวดเร็ว
"อ๋อ บ้าจี้เหรอตัวเอง" ฝนหรี่ตามองผมอย่างชั่วร้าย "สาวๆ จ๊ะ ยืมแรงหน่อยนะ"
"อะ อะไรงะ" ผมมองไปรอบๆ ก็ต้องเจอสาวๆเริ่มรุมล้อมผม
"เมื่อกี้นี้บอกว่าบ้าจี้ใช่มะ" ฝนยิ้มหึๆ "โทษฐานทำมิดีมิร้ายเค้า งั้นสาวๆ รุมเล้ยยยยยย >0<"
จี๋ จี๋ จี๋ จี๋
"ย๊ากกกก ฮะฮะ ฮ้าา อย่า อย่าจับตรงนั้น อร้ายยยย ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ้ย ไม่ไหวแล้ว หายใจไม่ทัน ก๊าก ก๊าก ก๊ากกก ช่วยล่วยยยยยย ฮี้ ฮี้ ฮี้ ไม่ ไม่ไหวแล้ว อ้าา ฮ่า ฮ่าฮ่า อย่าจับเอวช้านนนน ฮ้าาา ฮ่าฮ่าฮ่า กั้ก กั้ก กั้ก"
---------------------
เกร็ดเนื้อเรื่อง By คนเขียน
ไม่รู้ติดเรทไปไหมนะตอนนี้ =_=
ไหนๆก็พูดถึงหอพักของโรงเรียนคิงฟอร์ดแล้ว ก็น่าจะมีห้องอาบนํ้า โดยปกติที่มหาลัยหรือตามโรงเรียนต่างๆก็มักจะมีห้องอาบนํ้ารวมอยู่แล้ว แต่จะเป็นแบบไหนนั้นก็ขึ้นอยู่กับแต่ละโรงเรียนและมหาลัย (ซึ่งโดยส่วนมากจะเป็นที่ซักผ้าไปในตัวเลย) แต่กรณีของโรงเรียนคิงฟอร์ดนั้นจะเป็นห้องอาบรวมขนาดใหญ่ที่รองรับนักเรียนได้ทั้งแผนก (ม.1 - ม.3 , ม.4 - ม.6) โดยแบบของห้องนํ้านี้ผมได้ไอเดียมาจากสโมสระว่ายนํ้าแห่งหนึ่งที่มีห้องอาบนํ้า ซาวน่า และอ่างนํ้าวนในตัว แต่ด้วยการที่โรงเรียนนี้เกิดจากนายทุนญี่ปุ่นและอเมริการ่วมกันสร้าง จึงลองดัดแปลงหน่อย เช่นระบบล็อคเกอร์และอ่างนํ้าอุ่น ก็เป็นจากญี่ปุ่น ส่วนระเบียบและห้องอาบนํ้าส่วนตัวก็เป็นของอเมริกา โดยห้องอาบนํ้าของโรงเรียนคิงฟอร์ดนั้นจะเปิด 2 ช่วงเท่านั้น ก็คือช่วงเช่า ตี 4 - 7 โมงเช้า และตอนเย็นก็คือ บ่าย 4 โมง ถึง 3 ทุ่ม เพื่อให้แม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดนั่นเอง แต่ใครจะมาตอนไหนก็ไม่มีใครรู้ ดังนั้นมิ้นจังก็เลยงานเข้าเมื่อดันอยากลองลงอ่างอาบนํ้าโดยไม่รู้ว่าจะมีคนมา
ส่วนห้องเรียนของโรงเรียนคิงฟอร์ดนั้นผมได้เพิ่มเติมฟังก์ชั่นเข้าไป นั่นก็คือ เปลี่ยนสภาพจากเดินเรียนเป็นนั่งเรียน (ยกเว้นวิชาบางวิชาต้องเดินไป) ดังนั้นในห้องเรียนจึงต้องมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน โดยผมได้ดัดแปลงห้องเรียนของมหาลัยเอามาใส่ครับ
ทีนี้คงมีคนสงสัยถามผมแน่ๆว่า ทำไมมิ้นจังภาคนี้ยอมรับตัวเองได้ง่ายจังว่าตัวเองเป็นผู้หญิงหรือทำไมเพื่อนๆถึงเล่นกับมิ้นจังได้เลย ไม่เหมือนภาคปกติ ก็ต้องชี้แจงว่ามันเป็นภาคพิเศษที่แยกออกมา การดำเนินเรื่องเลยเร็วหน่อยครับ แต่ยังไงเอาจริงๆผมว่าแฟนๆก็คงรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว
ความคิดเห็น