คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : - - - - - - > History
สงครามชิงภพ
ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
การแก่งแย่งผืนปฐพี
ไม่มีที่ใดเลยที่ไร้ซึ่งเสียงกรีดร้อง
ไม่มีที่ใดเลยที่ไร้ซึ่งความตาย
ทุกย่อมหญ้าถูกปกคลุมด้วยเปลวเพลิง
ฟุ้งไปด้วยกลิ่นคาวของหยาดโลหิต...
เผ่าเทพปีศาจ สร้างความเป็นอมตะจากซากกองศพ ฉีกกระชากสิ่งมีชีวิตด้วยกรงเล็บแห่งความกระหาย กลืนกินวิญญาณแห่งแสงสว่าง สร้างราตรีที่มืดมิด
เผ่าเทพสวรรค์ สร้างเวทมนตร์แห่งศรัทธาและความดีงาม ต่อต้านราตรีที่มืดมิดด้วยแสงสว่างของวีรชน
เผ่าสรรพสัตว์ ใช้สัมผัสอันเฉียดคมต่อต้านเวทมนตร์ เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยสิ่งที่เรียกว่าพลังแห่งความเชื่อ
เผ่าเอลฟ์ หลบหนีเข้าพงไพร สร้างเขตแดนจากธรรมชาติกีดกั้นภัยสงคราม เพื่อคงดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์
เผ่ามนุษย์ ไร้ซึ่งกำลัง ไร้ซึ่งพลังเวทย์ ไร้ซึ่งสิ่งต่อกร ถูกไล่ต้อนจนแทบไม่มีผืนแผ่นดิน แต่ทว่าความหวังยังมีอยู่ เผ่าเทพสูงสุดทั้งหนึ่งร้อยห้าสิบเก้าองค์ที่ปกติแล้วจะไม่ร่วมสงครามใดๆ ทั้งสิ้น เป็นเผ่าที่เหนือกว่าเผ่าเทพปีศาจและเผ่าเทพสวรรค์ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือมนุษย์ทั้งมวล จนเป็นต้นเหตุให้เกิดการสูญสิ้นซึ่งเผ่าพันธ์ในตำนาน
"โธ่เอ้ย!! ไอ้เจ้าพวกเทพเจ้าสูงสุดตายกันให้หมด!!" เทพปีศาจสร้างก้อนพลังเวทย์สีดำทมิฬขนาดที่สามารถบดบังดวงอาทิตย์ได้โจมตีใส่เทพเจ้าสูงสุด
"อย่าคิดว่าเหนือกว่าพวกเราได้น่ะ!! ไอ้เทพเจ้าสูงสุด!! รับนี้ไปซะ!!" เทพสวรรค์สร้างมหาเวทย์กางเขนแห่งความเที่ยงธรรมตกลงสู้ผืนดินทำลายล้างทุกอย่างให้กลายเป็นผงธุลี
บาเรียสีเงินถูกสร้างขึ้นโดยเทพเจ้าสูงสุดที่เหลืออยู่ไม่ถึงสิบองค์เพราะกำลังถูกไล่ฆ่า จากความแค้นที่ยาวนานของเทพปีศาจ จากความอิจฉาริษยาในอำนาจของเทพสวรรค์ ด้วยเหตุผลทั้งมวลนี้ทำให้เทพเจ้าสูงสุดถูกทั้งสองเผ่าไล่ฆ่าจนเกือบหมดสิ้น
"พวกเราคงไม่รอดแล้วแหละ" ชายแก่หนวดขาวพูดขึ้นในขณะที่มือยังคงส่งพลังเวทย์เสริมบาเรีย
"ท่านเทพเจ้าสูงสุดลำดับที่หนึ่ง กาเรียส อย่าพูดเช่นนั้นเลย พวกเรายังไม่แพ้เสียหน่อย" ชายหนุ่มผมดำว่า
"ใช้เจ้าพูดถูกสหายแห่งข้า แต่ว่าพวกเราเหลือไม่ถึงสิบคนจะให้ทำอย่างไรเล่า เทพเจ้าสูงสุดลำดับที่ ยี่สิบเอ็ด" ชายหนุ่มผมทองว่า
"อย่าพูดเช่นนั้นสิ ข้าเชื่อว่าพวกเราสามารถปกป้องความดีงามได้อย่างแท้จริง"
"ช่วยไม่ได้ เฮ้อ...ทุกคนฟังข้า ข้าขอชีวิตพวกเจ้าทั้งหมดเพื่อใช้เวทย์บทที่หนึ่ง ต้นกำเนิดของชีวิตได้หรือไม่ "
ทุกเสียงตอบรับ ทุกคนยินดีสละชีวิตเพื่อที่จะนำโลกกลับสู่ความสงบสุข เทพเจ้าสูงสุดทั้งสิบองค์กำลังลอยขึ้นเป็นวงกลมเกิดเป็นแสงนวลแห่งเวทย์ที่สามารถปัดเป่าได้ทุกอย่าง แสงบริสุทธ์เจิดจ้าขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับจะปกคลุมโลกทั้งใบได้ และในที่สุดก็เกิดเป็นวงเวทย์ขนาดใหญ่ยิ่งกว่าโลกทั้งใบ มันครอบคลุมโลกทั้งใบไว้ด้วยความอบอุ่น
"พวกแกคิดจะทำอะไร!!" เทพปีศาจกล่าวถามอย่างหวาดกลัว
"นะ..นั้นมันเวทย์ต้นกำเนิดของชีวิต นี้พวกแกคิดจะทำลายล้างโลกแล้วสร้างขึ้นใหม่อย่างงั้นรึ" เทพสวรรค์ผงะด้วยความกลัว
"ไม่ใช่เลย เหล่าเทพทั้งหลาย ข้าเพียงแต่ต้องการให้โลกกลับมาสงบสุขอีกครั้ง เพราะเหตุนี้พวกเจ้าจงหายไปพร้อมกับข้าเถอะ..." สิ้นเสียงของกาเรียส ร่างของเทพทั้งสิบองค์ก็เกิดประกายเจิดจ้าสีรุ้งสว่างสดใสวิ่งผ่านไปทั่วโลกา ทุกสรรพสิ่งถูกดูดกลืนหายไปท่ามกลางแสงเหล่านั้น
"..." หนาว ทำไมกันทำไมเราถึงรู้สึกมืดจริง ตัวข้าค่อย ๆ ลืมขึ้น "ไม่จริงใช่ไหม ข้ายังมีชีวิตอยู่งั้นหรอ ท่านเทพเจ้าสูงสุด กาเรียส นี้ท่านทำไมถึงผลักข้าออกมาจากวงเวทย์ ท่านประสงค์สิ่งใดกัน" ตัวข้ายืนขึ้นบนผืนแผ่นดินที่ว่างเหล่า ข้ามองดูไปรอบ ๆ ไม่มีอะไรเลย
"ข้าว่าข้ารู้แล้วว่าควรทำอะไร"
ความคิดเห็น