Fic.[Jelsa] melt your heart ปลดล๊อคหัวใจ ยัยราชินีหิมะ

ลำดับตอนที่ #18 : chapter 15.5 R U there for me..? (จบตอนพิเศษตอนแรก//ยังเหลืออีกตอน)

❄ Special Chapter : 
Are you there for me..? JACK ❄
△ Presented by Papermail. △





ระวังหัวใจที่แข็งกระด้างจนไร้ความรู้สึกให้ดี
เพราะมันกำลังจะถูก " ละลาย "


 

เอลซ่าฝืนมือหนาที่ดันตัวเธออยู่อย่างสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่มีท่าทีที่เธอจะเอาชนะแรงของอีกฝ่ายได้เลย

หัวใจของร่างบางเต้นถี่ระรัว..จนเผลอกลั่นหายใจ ร่างบางค่อยๆช้อนใบหน้าของตนขึ้นมาอย่างช้าๆ...ดวงตาสีฟ้าสดของเอลซ่าจ้องมองเข้าไปในนัยน์ตาของอีกฝ่ายราวกับโดนสะกด

ทุกอย่างหยุดนิ่งจนได้เสียงเสียงหายใจที่หอบถี่ของร่างตรงหน้า มือเรียวบางที่เคยผลักอีกฝ่ายให้ออกห่างตนค่อยๆอ่อนแรงลงราวกับยอมจำนน

.

.

.

.

“เอลซ่าอยู่รึเปล่า..?? ช่วยด้วย..ของเยอะแยะเลยโอลาฟถือไม่ไหว..” เสียงอู้อี่ของโอลาฟดังออกมาจากทางอีกฝากหนึ่งของบานประตู…

เรียกสติของเอลซ่าให้ตื่นจากภวังค์

เอลซ่ารีบเบี่ยงหน้าไปอีกทางเพราะไม่กล้ามองหน้าอีกฝ่าย ใบหน้าสีขาวนวลตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อและยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆเมื่อคิดถึงเรื่องที่กำลังจะเกินขึ้นหากโอลาฟไม่เข้ามา

เมื่อกี้เรากับแจ๊คเกือบจะ...

“อยู่ในนี้รึเปล่าเอลซ่า...อะ..โอลฟมีของมาให้เยอะแยะเลยนะ”

โอลาฟ!!.. เอลซ่ารีบหันไปมองอีกฝากของประตูที่ค่อยๆเปิดออก ร่างบางตัดสินใจกดร่างของแจ๊คลงด้านล่างพร้อมกับร่างของตน

ร่างทั้งคู่จมอยู่ภายใต้น้ำใส บรรดากลีบดอกไม้นานาพันธุ์ลอยปลิวตามแรงหวนของน้ำที่พัดวนอยู่รอบกายทั้งสอง แสงจากอีกฟากของบานหน้าต่างส่องผ่านเข้ามากระทบกับคลื่นน้ำที่สั่นไหวอยู่ทางด้านบน ก่อนจะหักเหส่องเป็นทางยาวกระทบกับใบหน้าทั้งของสองที่ใกล้กันจนแทบจะไม่สามารถขยับถอยหนีได้เลย

.

.

.

.

ทั้งคู่จ้องมองกันเนินนานจนแทบลืมเวลาที่ไหลเวียนไปเรื่อยๆ มือหนาของแจ๊คค่อยๆโอบเอวร่างบางไว้ก่อนจะค่อยลูบไล้ไปทั่วตามแรงปรารถนา แต่ทว่าจู่ๆร่างของเอลซ่าก็ค่อยๆหมดสติลงต่อหน้า

มือหนาช้อนใบหน้าของเอลซ่าเข้าหาตน พร้อมกับเขย่าร่างบางเบาๆเพื่อเรียกสติแต่ก็ไม่เป็นผล

แจ๊คโน้มใบหน้าอีกฝ่ายเข้าหาตนอีกครั้งก่อนจะประกบริมฝีปากของตนเข้ากับร่างบาง ลิ้นหนาดันริมฝีปากอีกฝ่ายเพื่อนำทาง ลมหายใจที่ค่อยๆส่งผ่านอย่างช้าๆถูกช่วงชิงอย่างโหยหา เอลซ่าปรือตาขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆหลับตาลงอีกครั้งพร้อมกับสติที่ค่อยๆเลือนลางลงไปทุกที

เด็กหนุ่มตัดสินใจดันร่างของเอลซ่าขึ้นจากน้ำก่อนจะช้อนตัวของเธอขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้างของตนพล่างเขย่าร่างบางที่ไม่ได้สติไปพลางๆตลอดทาง แต่ก็ไม่ลืมที่จะคว้าผ้าขนหนูตรงปากประตูมาคลุมร่างบางที่ไร้อาภรณ์เอาไว้

แจ๊ควางเอลซ่าลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาก่อนที่สายตาเขาจะไปสะดุดกับอะไรบางอย่างที่วางไว้อย่างระเกะระกะตรงเท้า

.

.

.

.

.

.

เอลซ่าลืมตาขึ้นช้าๆก่อนจะพยายามยันตัวเองลุกขึ้นนั้งอย่างสะลึมสะลือ ส่งผลให้ผ้าห่มผืนหนาที่เคยคลุมร่างอยู่ค่อยๆร่วงลงสู่ด้านล่างเผยให้เห็นว่าตนกำลังสวมชุดกระโปรงสีเขียวยาวประมาณครึ่งเข่าที่ถูกปักเป็นลายดอกไม้นานาพันธุ์ด้วยด้ายหลากสีสัน บริเวณด้านบนเปิดไหล่ออกเล็กน้อยเผยให้เห็นไหล่ขาวนวลน่าสัมผัส แต่ขณะเดียวกันก็สะกดทุกสายตาที่ได้มอง

ร่างบางเอนตัวพิงไปกับพนังอย่างเบลอๆก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆเพื่อมองหาเจ้าโอลาฟตัวแสบ แต่กลับไปสะดุดเข้ากับร่างของแจ๊คที่นั่งอยู่ข้างเตียงด้วยสีหน้าจริงจัง

ถ้าอยากเห็นใบหน้าของเทพผู้ทิทักษ์ผู้มีดีกรีกวน เกรียนระดับเทพ ที่เอาแต่เล่นสนุกไปวันๆทำหน้าจริงจังละก็..คงมีแต่ตอนนี้แหละ

“แจ๊ค..อ่านอะไรอยู่หน่ะ” ร่างบางค่อยๆเขยิบไปทางด้านแจ๊คที่นั่งพิงขอบเตียงอยู่ก่อนจะทิ้งตัวลงไปนอนบนเตียงนุ่มอีกครั้งด้วยอาการเมื่อยล้า มือเรียวบางเอื้อมไปสะกิดร่างของแจ๊คที่มัวแต่สนใจสิ่งตรงหน้าจนไม่ได้ยินเสียงของเธอเลยแม้แต่น้อย

“นี้...สนใจหน่อย..อ่านอะไรอยู่” เอลซ่าเริ่มทำหน้ามุ่ยมือเรียวบางที่สะกิดร่างของแจ๊คอยู่หยุดลง...

ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกระชากผมอีกฝ่ายแรงๆหนึ่งทีโทษฐานที่ไม่ยอมสนใจเธอ

หากเป็นปกติแจ๊คคงรีบหันมาดึงเปียเธอกลับแล้ว แต่ครั้งนี้กลับไม่มีปฏิกิริยาสนองตอบจากอีกฝ่าย เอลซ่าค่อยๆก้าวลงจากเตียงก่อนจะเดินมาหยุดลงตรงหน้าเด็กหนุ่ม ร่างบางย่อตัวลงเล็กน้อยพร้อมกับก้มตัวลงไปมองชื่อหนังสือที่เด็กหนุ่มกำลังตั้งหน้าตั้งตาอย่างจริงจัง

วิธีปรนนิบัติภรรยายามตั้งครรภ์ ♥.....
 

เอลซ่าอ้าปากค้างกับชื่อที่เขียนไว้ที่หน้าปกก่อนจะเอื้อมมือไปดึงหนังสือออกจากอีกฝ่ายแต่ทว่ามือหนาก็ดันหัวของเธอให้ออกห่างจนสุดแขนจนทำให้เธอทำอะไรกับเจ้าหนังสือที่มีชื่อขัดใจเธออย่างบอกไม่ถูกไม่ได้เลยสักนิด

ฝีมือแกสินะ เจ้าโอลาฟ......เตรียมตัวโดนโยนลงเตาพิงได้เลยแก....

เอลซ่าคิดอย่างโมโห แต่มันก็ไม่น่าหงุดหงิดเท่ากับการที่คนตรงหน้าเธอตั้งหน้าตั้งตาอ่านมันอย่างจริงจังเลยสักนิด

“อย่าแย่งสิ” แจ๊คว่าจบก็กระโดนขึ้นไปนั่งบนเตียงโดนที่ไม่ได้ละลายตาออกจากตัวอักษรเลยแม้แต่นิดเดียว

“มีตั้งหลายเล่ม..” แจ๊คว่าจบ....สายตาของเอลซ่าก็ไปสะดุดเข้ากับบรรดากองหนังสือขนาดย่อมที่กองอยู่ที่พื้น


ร่างบางกวาดสายตาอ่านรายชื่อหนังสืออย่างคราวๆ

สามเดือนแรกในครรภ์ของลูกน้อย

พัฒนาการที่ดีสร้างได้..

คู่มือตั้งชื่อบุตรอันเป็นที่รักของคุณ

อาการแพ้ของของภรรยา..คุณสามีช่วยได้

เข้าใจอารมณ์หวานใจยามตั้งครรภ์

เอลซ่ามองบรรดาชื่อบนกองหนังสือขนาดย่อยก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อย ฝ่ามือเรียวบางวางลงบนหนังสือเล่มที่สูงสุดในกองอย่างจงใจ ไอเย็นแผ่ออกจากฝ่ามือช้าๆก่อนจะแช่แข็งบรรดากองหนังสืออย่างไม่ใยดี

ฉันเผาแกแน่โอลาฟ!!...บอกลามาชแมลโล่ได้เลย...... เอลซ่าคิดในใจพล่างลุกขึ้นยืนแต่กลับมีไม้เท้าของเด็กหนุ่มที่เธอคุ้นเธอเป็นอย่างดีเกี่ยวเอวของเธอไว้ก่อนจะดึงตัวเธอให้ล้มลงบนเตียง

“ทำอะไรกับหนังสือของฉัน..” แจ๊คก้มลงมองร่างเอลซ่าที่นอนอยู่ข้างตนด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ มือหนาวางขังร่างบางเอาไว้ทั้งสองด้านเพื่อไม่ให้หนีรอด

พูดเต็มปากเลยนะว่าเป็นหนังสือของนายน่ะ... เอลซ่าคิด

“แล้วทำไมนายไม่ยอมใส่เสื้อผ้าห่ะ..ไม่กลัวเป็นหวัดหรือไง” เอลซ่าว่างพร้อมกับดิ้นอย่างไม่ยอมแพ้ แจ๊คปล่อยร่างบางให้หลุดดจากพันธนาการก่อนจะเหลือบตามองไปที่ตู้หนังสือขนาดใหญ่ที่ตอนนี้มันกลายเป็นราวตากผ้าไปเรียบร้อยแล้ว

เอลซ่ามองภาพตรงหน้าแว๊บแรกก็แทบลมจับ ร่างบางรีบวิ่งไปที่ตู้หนังสือสุดรักสุดหวงแหนของตนที่มีทั้งตรากฎหมาย แผนผังรายชื่อราชนิกูลของอาเรนเดลล์ และหนังสือหายากจากทั่วทุกมุมโลก


ร่างบางยืนไว้อาลัยกับบรรดาหนังสือสุดที่รักของเธออย่างเสียดาย “หนังสือฉัน..เปียกหมดแล้ว”

เอลซ่าเดินหน้ามุ้ยไปที่ตู้เสื้อผ้าก่อนจะกระชากเปิดมันออกอย่างหัวเสีย มือเรียวเล็กเอื้อมไปหยิบเอาชุดที่เธอคุ้นเคยดีมาหนึ่งชุด..ถึงแม้ว่าเธอเลือกเอาตัวที่เล็กที่สุดแต่มันก็คงหลวมสำหรับคนตรงหน้าเธออยู่ดี

เอลซ่าโยนชุดสีน้ำเงินไปทางร่างของเด็กหนุ่มที่ทำหน้ายิ้มมีความสุขที่อย่างน้อยตนก็ทำให้หญิงสาวที่ชอบปกปิดความรู้สึกโวยวายออกมาได้สำเร็จ

“ใส่ซะสิ จะ..” เอลซ่าพูดยังไม่ทันจบดี แจ๊คก็หยิบมันขึ้นพาดไหล่ของตนมาก่อนจะปลดผ้าขนหนูของเอลซ่าที่เจ้าตัวแอบหยิบมาใช่อย่างจงใจลงพื้น โดยที่ไม่ได้สนใจเจ้าของผ้าผื่นนั้นที่ยื่นทำหน้ามุ้ยอยู่ตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย


“ทำอะไรของนายนะแจ๊ค” เอลซ่ารีบยกมือขึ้นมาปิดตาของตนเอาไว้ก่อนจะรีบหันหลังไปอีกทาง 

“อะไร..? ทำเหมือนไม่เคยเห็น ยังไม่ชินอีกหรือไง” แจ๊คว่าขณะที่กำลังสวมเสื้อผ้าของตนต่อไปโดยไม่ได้สนใจปฏิกิริยาของร่างตรงหน้าเลยสักนิด

“จะไปชินได้ไงเล๊า!!”

“ก็หันมามองสิ....” แจ๊คว่าจบก็เอื้อมมือของตนไปกุมมือของร่างบางเอาไว้จากทางด้านหลังก่อนจะเอื้อมมาโอบเอวอีกฝ่าย พร้อมกับเกยคางของตนลงบนไหล่ที่เรียวเล็กนั้นก่อนจะกระชิบเบาๆที่ข้างหูของเอลซ่า “...จะได้ชิน...

..เพราะเดียว...ก็ได้เห็นจนเบื่อ..”

“นายนี่มัน..” เอลซ่ารีบหันหลังมาเพื่อตั้งใจจะดุเด็กหนุ่มที่นับวันยิ่งแกล้งเธอแรงขึ้น แต่ก็ต้องอึ่งกับภาพตรงหน้าแม้ว่าชุดที่เธอยกใช้เจ้าตัวใส่จะดูหลวมไปนิดแต่มันกับยิ่งส่งให้คนตรงหน้าดูสง่าขึ้นมาราวกับคนะคน

แจ๊คสวมชุดแขนยาวสีฟ้าสดชายสาบเสื้อถูกประดับด้วยดิ้นสีทอง พร้อมกับยศบนบ่าที่เจ้าตัวก็ดูไม่ออกเหมือนกันว่ามันคือยศอะไร ส่วนด้านล่างเป็นกางเกงขายาวสีเทาคาดสีขาว


มือหนาที่กำลังจะหยิบสายพาดไหล่ออกต้องหยุดซะงั้กเมื่อสายตาของเขาไปสะดุดเข้ากับตัวอักษรหนึ่งที่ประดับอยู่กับเข็มกลั้ดที่ทำจากทองคำอย่างดี

King of arendelle (ราชาแห่งอาณาจักรอาเรนเดลล์)...

แจ๊คปล่อยมือออกจากสายพาดไหล่นั้น ก่อนจะเดินมาหาร่างบางที่ยื่นอึ่งอยู่ “เป็นไงโอเคไหม..?” แจ๊คหยักไหล่เบาๆก่อนจะถามเอลซ่าที่ยื่นหน้าแดงอยู่ตรงหน้า

“กะ..ก็โอเค” เอลซ่าว่าจบก็รีบหันหน้าไปทางอื่นแต่ทว่ามือหนาก็คว้าตัวเธอไว้ก่อนจะค่อยๆช้อนใบหน้าของเธอขึ้นมาสบสายตากับตนเอง

ร่างบางหน้าร้อนขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุมือเรียวบางรีบผลักออกจากร่างหนาก่อนจะรีบวิ่งไปอีกทาง

แจ๊คอมยิ้มกับภาพตรงหน้าก่อนจะเดินไปหยิบกล่องพยาบาลที่เตรียมเอาไว้ตั้งแต่เช้า

เด็กหนุ่มเดินไปหาร่างบางที่วิ่งไปหลบอยู่มุมห้องก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นมาพาดบ่าด้วยมือเพียงข้างเดียว “จะทำอะไรน่ะปล่อยข้านะ ปล่อ---ย เวียนหั----ว”

แจ๊ควางร่างบางลงข้างเตียงพร้อมกับกดไหล่ให้เอลซ่านั่งลงก่อนจะวางกล่องยาไว้ข้างๆตน มือหนาค่อยๆแกะผ้าพันแผลออกอย่างเบามือ...

ทางด้านอันนาและโอลาฟ

“เจ้าแน่ใจหรอว่าพี่เอลซ่าหายไปจากห้องนะโอลาฟ” อันนาที่กำลังรีบวิ่งกุรีกุจอมาที่ห้องนอนของเอลซ่าถามโอลาฟที่เป็นคนมาบอกข่าวตนว่าเอลซ่าหายตัวไป

“แน่ใจสิ..กะ...ก็โอลาฟเข้าไปในห้องแล้วไม่เจอใครเลย” โอลาฟพยายามอธิบายจนกระทั่งทั้งคู่มาถึงหน้าห้องของเอลซ่า

“พะ..” มือเรียวบางของอันนาที่กำลังจะเคาะบานประตูเรียกต้องซะงักลงมือเสียงของพี่สาวตนที่ดังลอดบานประตูออกมา

“เบาๆสิแจ๊ค..ข้าเจ็บนะ ทำแรงเกินไปแล้ว”

“จะจิกไหล่ข้าทำไมเนี้ย...  เจ้านั้นแหละอย่าเกร็งสิอยู่นิ่งๆ มันไม่โดนจุด”

“โอ๊ย..ตาบ้าทำอะไรของนายนะ ตั้งใจทำหน่อสิ ไหลเปื้อนฉันหมดแล้ว”

“โทษที......แต่ถ้าขยับแบบนี้เลือดออกข้าไม่รู้ด้วยนะ ข้าเตื่อนเจ้าแล้ว”

“โอ๊ย!! ก็บอกให้ทำเบาๆไงข้าเจ็บนะ”

อันนาเอื้อมมือมาปิดหูโอลาฟก่อนจะค่อยๆอุ้มเจ้ามนุษย์หิมะขึ้นมาก่อนจะเดินออกไปจากบริเวณนั้น

 

เพื่อชดเชยการรอคอยของรีดเดอร์ที่หายไป 4 วัน รู้สึกผิดเหมือนดองฟิคข้ามปี (ปาดน้ำตา) 555+ เมลล์เลยอัพสองวันติดกัน (ถึงจะเป็นตอน 0.5 แต่ก็13 หน้านะไม่น้อย 555+) และอันเนื่องมาจากคาดว่าเดียวคอมเม้นต์ก็คงจะถึง 289 ในไม่ช้าเพื่อเป็นการไถ่โทษตอนหน้า (ตอน 16) จะมาในรูปแบบ NC. แจ๊คโหดแต่ทำไมแจ๊คถึงโหดเดียวรู้กัน

ปล.ฟิคเมลล์กำลังจะมีครบรสแล้วเย้ๆๆ หวาน(มีมานานแล้ว) โหด(กำลังจะมาไง) เศร้า(มาชัวร์อีกไม่นานไม่บอกว่าตอนไหน) 

ปล.เมลล์มีตอนในใจอยู่ 2 แบบไม่เกียวกับตอนที่จะถึงนะ คือ 1.แจ๊คโหโมหึงโกรธโยนลงเตียง และ 2. แจ๊คมาช่วยเอลซ่าจากคนนิสัยไม่ดี (ยังไม่รู้ว่าจะเขียนตอนไหนแต่เอนๆไปทาง 2 เพราะมองแล้วน่าจะบรรยายออกมาได้ดีกว่า) รีดเดอร์ช่วยเลือกๆ แต่ไม่แน่ใจว่าจะเขียนตามที่บอกไหมนะ แต่วางใจได้ได้อ่านทั้ง 1 และ 2 แหละ เดียวจะเขียนลงแบบ out of script

ขอฟิค หรือนิยายที่ NC หนักๆหน่อยกำลังศึกษา 555+ ก็ใสๆอยากรู้ว่ายังไงเป็นอะไร อะไรเป็นยังไงต้องอ่าน 555+

บายคะรักรีดเดอร์จุ๊ฟๆๆ
 

 

B ♔ W