ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    2JUN(BEAST):Because of you เพราะนายนั่นแหละ !!!

    ลำดับตอนที่ #9 : หลงป่า....กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด >O

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 630
      3
      10 เม.ย. 54

    ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!

    ว้ากกกกกกกกก  เสียงนกหวีดมหาประลัยของใครวะ  คนกำลังนอน -*- อารมณ์เสียหมด  อะ อ้าว...ทักทายตอนเช้านะครับผู้อ่านทุกท่าน -///- ยังจำผมได้ป่าวเนี่ย..?  ผม จุนฮยองไงฮะ ^^ ตอนนี้พวกผมมาเข้าค่ายกันฮะ แล้วนี่อะไรยังมืดอยู่แท้ๆ จะรีบปลุกทำม้ายยยย TOT  ผมหันซ้ายหันขวา เพื่อที่จะหานาฬิกามาดูเวลา แล้วก้อต้องตกใจอ้าปากค้าง -O- (แมลงวันบินเข้าปากแล้วเฮ้ย :: ไรเตอร์ ) กรี๊ดดดดดดดดดดดด  ผู้ชาย !!  ผู้ชายคนนี้ เค้าเป็นครายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  นี่มันไม่ใช่ไอ้หน้าแก่นี่นา  เพราะเค้าคือ  ไอ้หน้าหล่อ  -///- ก้อดูจุนนั่นแหละครับ   ผู้ชายอะไรขี้เซาจริงๆ  นกหวีดดังขนาดนี้ยังนอนหลับอยู่ได้  ขณะที่ผมกำลังจะปลุกไอ้หน้าหล่ออยู่นั้น  ผมก้อเห็น... เห็น !! เห็นว่าไอ้หน้าหล่อนี่ มันหล่อจริงๆ  ผู้ชายอะไรก้อไม่รุ ขนาดหลับยังหล่อ  ให้ตายเหอะ  อยากจะปล้ำ !! ไม่ได้ๆ  เราจะทำแบบนั้นไม่ได้  ผมนั่งพิจารณาชายหนุ่มตรงหน้าอยู่อีกสักพักว่าจะปลุกดีหรือไม่  เพราะไม่ค่อยได้เห็นหน้ามันในมุมนี้มากนัก  ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ไอ้หน้าหล่อนี่มากขึ้น  ว้ากกกกกกกกกกกกก   ยิ่งมองใกล้ๆ มันยิ่งหล่อ  แม่จ๋าาาาาาาาา  ยงกุนทนไม่ไหวแล้ว >//< ขอหอมแก้มซักทีเหอะแวร้  ( แว้กกกก อิด๗กมาแนวหื่นอ่า >///< :: ไรเตอร์ ) อย่าเพิ่งตื่นนะเฟร้ยยยย ในขณะที่ผมกำลังยื่นหน้าเข้าไปเพื่อจะหอมแก้ม ( หรือลักหลับคุณลุงของไรเตอร์)....

    "จะลักหลับเค้าหรอ ที่รัก" แว้กกกกกกก  แกจะรีบตื่นทำม้ายยยยย  ตรูยังไม่ได้หอมเลย  เสียดาย -.,-

    "อะไร อะไร  อย่ามากล่าวหากันนะ  ใครจะลักหลับแกห๊ะ  คิดเองเออเอง"  ผมรีบตอบออกไป  ต้องปกปิดให้หมด  อย่าให้มันรู้ความจริง ว่าเราจะลักหลับมัน ฮึ้ยย่ะ

    "แล้วเมื่อกี้ที่รักจะทำอะไรอ่ะ?"กรี๊ด  เรียกว่าที่รักด้วยอ่ะ  เขิน >///< เฮ้ย !! แล้วตรูจะเขินทำไมฟระ  ตรูเป็นเมะนะเฮ้ยยยย

    "ใครที่รักแกฟะ --* ชั้นก้อแค่จะตบยุงหรอกน่า  ไม่มีอะไรหรอก" หุหุ ผมรีบหาข้ออ้างปัญญาอ่อนมากๆเพื่อไม่ให้ไอ้หน้าหล่อนี่สงสัย

    "อ้าว..นึกว่าจะหอมแก้มชั้นซะอีก" แว้กกกกกกกกก รุได้ไงฟระ ว่าตรูจะทำอ่ะ  แกอ่านใจคนได้หรืองายยยย >o<

    "อย่ามากล่าวหาตรูนะเฟร้ย  ไม่มีหลักฐาน อย่ามาปรักปรำนะ" อ้ากกก ปกปิด ปกปิด สุดขีดดดดด

    "ใครบอก  ชั้นมีพยานนะ  เอ้า ใครเป็นพยาน ยกมือหน่อย ( พรึ่บบบบ  เค้าเป็นพยานให้ยุนดูจุนค่ะ เมื่อกี้ยงกุนจะหอมแก้มคุณลุงจริงๆ :: ไรเตอร์ //  คนอ่านก้อเป็นพยานค่ะ :: รีดเดอร์ )" แว้กกกก พยานเพียบเลย  ฮือๆๆ ยงกุนล่ะอายยยT///T

    "อยากหอมดีๆก้อบอกเซ่ะ ทำไมต้องลักหลับด้วย  เดี๋ยวชั้นจัดให้เลย"ว้ากกกก  พูดอย่างเดียวก้อได้ ไม่ต้องยื่นหน้ามา  เดี๋ยวจับกดซะเลยนี่ (ได้ข่าวว่า เรื่องนี้แกเป็นเคะนะ :: ไรเตอร์ //  ไม่เอาเว้ย  ตรูจะเป็นเมะ :: ยงกุน // ไม่ไม่ไม่ ไม่ยอมหรอก แกต้องเป็นเคะนะอิโจ๊ก ชั้นเป็นคนแต่งนะ :: ไรเตอร์ // ไอ้คนแต่งบ้าอำนาจ ยงกุนอยากจะบ้า T^T :: โจ๊กเกอร์)

    "ใครอยากจะหอมแกกัน อย่ามาหล...อุ๊บ oxo"
    ร่างสูงตรงหน้าไม่รอให้ร่างเล็กพูดจบ หากแต่ส่งมอบริมฝีปากของตนประกบริมฝีปากบาง สอดลิ้นลิ้มรสความหวานภายในโพรงปากเล็กอย่างเชี่ยวชาญ  เกี่ยวกระกวัด กักเก็บความหวานจากปากของร่างเล็กราวกับคุ้นเคยเป็นอย่างดี  ร่างเล็กที่ยังตกใจไม่หายได้แต่ส่ายลิ้นหนีลิ้นของร่างสูง หากแต่นั่นเป็นการเพิ่มความหวานให้แก่ร่างสูง  ร่างสูงประกบปากและเก็บความหวานอยู่นาน จนร่างเล็กหายใจไม่ออกจึงประท้วงด้วยการทุบอกแกร่งนั่น  ร่างสูงจึงจำต้องถอนปากออกมาอย่างเสียดายในความหวานนั้น

    "แฮ่กๆ -///- แกทำอะไรเนี่ย "

    "มอร์นิ่งคิสไงครับที่รัก"มอร์นิ่งคิสบ้าบออะไรวะเนี่ย  นี่มันคิสแบบ...แว้กกกกก

    "ไอ้บ้า  มอร์นิ่งคิสมันแค่จุ๊บเบาๆไม่ใช่เรอะ  แล้วแกจะ...เพื่ออะไร"

    "อ้าวเหรอ  ชั้นนึกว่าแบบเมื่อกี้คือมอร์นิ่งคิสซะอีก ^^" แว้กกกก  ไม่พูดเปล่ายังมีหน้ามายิ้มอีก  เว้ยยย ตรูเขินนะเฮ้ย -///-

    "แว้กกกก  อย่าอยู่เลยมึงงงงงงง ตายซะเถอะ ย้ากกกกกก"

    ""อ๊ะๆๆ จะทำอะไร  เดี๋ยวไม่ได้โดนแค่จูบหรอก  เอามั้ยล่ะ  ตอนนี้กำลังปลอดคน"มึงจะทำอาร้ายยยยย  มึงอย่านะเฮ้ย  ปลอดคนบ้าบออะไรเล่า  เสียงนกหวีดเพิ่งดังไปเมื่อกี้เนี่นย  อ๊ะ!! เหมือนผมจะนึกอะไรออก

    "กี่โมงแล้ววะ ?" ผมหันไปถามไอ้หน้าหล่อนี่

    "ตีห้าครึ่งแล้ว"

    "ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ไอ้ท่านยุน  แกกับชั้น  สายแล้ววววววว"อ้ากกกกกกกกกกก  ผมร้องเสียงดังสุดความสามรถที่ชาย(เคะๆ)คนหนึ่งจะทำได้ เพราะว่าพวกผมสายไปเกือบครึ่งชั่วโมง  แบบนี้อาจารย์จะลงโทษพวกผมมั้ยเนี่ย? 

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ณ ลานกว้าง สยามพาราเซตามอล ไม่ใช่ !! ลานกว้างธรรมดานี่แหละ

    ตอนนี้ผมยืนอยู่ข้างๆโยซอบที่ยืนอยู่ข้างฮยอนซึงและมีไอ้หน้าหล่อยืนอยู่ข้างๆอีกที  เอ้างงล่ะสิ เรียงแบบนี้นะ  คนที่หนึ่ง ไอ้หน้าหล่อ คนที่สองคือผม คนที่สามโยซอบ และคนที่สี่คือฮยอนซึง

    "โยครับ  ตื่นได้แล้ว  อย่ามาทำหน้าตาแบบคนไม่ตื่นสิครับ  คนมองหมดแล้วเนี่ย  ถ้ายังไต่น  คืนนี้เค้าไม่รับรองนะว่าจะเกิดอะไรขึ้น"ฮยอนซึง  พูดอะไรกับโยซอบไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือพยายามปลุกโยให้ตื่น  แต่คงยากเพราะโยเป็นคนขี้เซามากกกก

    "พรึ่บ  ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว  คืนนี้อย่าทำอะไรนะ"เฮ้ยย  ทำไมวันนี้มันตื่นง่ายจังฟระ  ทุกทีนี่ปลุกยากอย่างกับปลูกบ้านสิบหลัง

    "อ้าว นักเรียน  ฟังทางนี้นะจ๊ะวันนี้เรามีกิจกรรมนั่นก้อคือ Walk Really  หรรษา  ตอน ผจญภัยในป่าใหญ่ ไอ่ ไอ่ ไอ่ ไอ่  โดยกิจกรรมนี้ เราจะให้นักเรียนทุกคน จับกลุ่มกัน กลุ่มละ หกคน เพื่อทำกิจกรรมนี้  โดยมีวัตถุประสงค์หลักก้อคือ สร้างความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง  ดังนั้นในแต่ละกลุ่มจะต้องมีรุ่นน้องอยู่ด้วยนะคะ  กิจกรรมนี้จะเริ่มโดยการที่ทุกกลุ่มจะมีแผนที่ เข็มทิศและคำใบ้แรก เพื่อที่จะหาคำใบ้ที่สอง และหาพาไปหาคำใบ้อื่นๆ  เราจะเริ่มกิจกรรมกันตอนเจ็ดโมงครึ่ง  ระหว่างนี้ก้อขอให้นักเรียนทุกคนไปทำภารกิจส่วนตัวให้เรียบร้อย ทั้งอาบน้ำ กินข้าว และจับกลุ่ม  เชิญค่ะ"โหยยยย กิจกรรมอะไรเนี่ย ยุ่งยากชะมัดเลยแฮะ  แต่เอาเหอะ รุ่นน้องนี่เดี๋ยวให้กวังมาอยู่กับเราก้อได้

    "จุนฮยอง ไปอาบน้ำด้วยกันมั้ย?" ฮั่นแน่รู้ล่ะสิว่าเสียงใคร  ถูกต้องนะคร้าบ  เสียงโยซอบนั่นเอง  รู้นะว่าคุณคิดว่าเป็นไอ้หล่อนั่นใช่มั้ย

    "คงไม่ได้หรอกโย เพราะยงกุนจะอาบน้ำกับชั้น" แว้กกกก ตรูไปตกลงจะอาบกับเมิงตอนไหนวะ  เดี๋ยวเลือดกำเดาตรูไหล-.,-

    "แต่ว่า.."โยซอบพยายามพูดอะไรซักอย่าง

    "ถูกต้องแล้วครับโย  โยต้องอาบน้ำกับเค้าต่างหาก"ว้ากกกก  ทำไมไอ้ฮยอนซึงมันมองโยตาเชื่อมงั้นแวร้  มันมีอะไรก๊านนนนน

    "อื้ม  เค้าแล้วแต่ตัวอ่ะ"โยซอบหันไปตอบฮยอนซึง  มีเค้ามีตัว  นี่เมิงสองคนเป็นอะไรก๊านนน  TOT

    ในขณะที่ผมกำลังบ้ากับอาการของสองคนนี้อยู่นั้น....

    "ฮยองๆๆ  ผมขออยู่กับฮยองด้วยนะ" กีกวังน้องชายผมวิ่งกระหืดกระหอบลากน้องชายไอ้หน้าหล่อนี่มาถามผมเพื่อจะขออยู่กลุ่มด้วย

    "ได้สิ  เนี่ยพี่ก้อกะว่าจะให้กวังอยู่กับพี่นี่แหละ" ผมหันไปพูดกับน้องผม  เอ้อ  ครบหกคนพอดีแฮะ  มีผม กวัง โย ไอ้หล่อ ซึง แล้วก้อดงอุน เป๊ะ !!

    "เย้   ชั้นบอกนายเเล้ว เห็นมั้ย  ยังไง ฮยองต้องให้พวกเราอยู่ด้วย" ประโยคนี้ น้องชายผมหันไปบอกน้องชายไอ้หล่อ โดยมีน้องชายไอ้หล่อยืนยิ้มอยู่

    "อือ  "โห  เมิงตอบได้สั้นมากไอ้น้องชาย  น้องตรูพูดซะเยอะ  เมิงตอบ อือ แค่เนี้ยอ่ะนะ

    "อือ  ไปอาบน้ำเหอะดงอุน  ชั้นร้อนแล้วอ่ะ"

    "กีกวัง  นายเป็นแฟนดงอุนหรือไงเนี่ย?"โยซอบเอ๊ยยย แกถามทำม้ายยยย  นั่นมันน้องชั้นนะเฮ้ยย

    "-///- ป่าวซะหน่อยพี่โยซอบ  ผมกับดงอุน เป็นแค่เพื่อนกันนะฮะ" แล้วแกจะห้าแดงทำไมฟระ ไอ้น้องบ้า

    "ไม่ได้เป็น ก้อไม่ได้เป็นสิ จะหน้าแดงทำไมเล่า" น่านไง เป็นเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง เก่งนักไอ้เรื่องทำให้คนอื่นเขินเนี่ย

    "เงียบไปเลยนะ ซนดงอุน ชิส์-3- !!"
     
    "ไปอาบน้ำเหอะ เดี๋ยวจะช้า นายยิ่งอาบน้ำช้าอยู่"

    "ใครอาบช้า  นายอาบเร็วเองตะหาก เชอะ!! ชั้นจะไปอาบน้ำแล้วนะ  จะไปมั้ย เดี๋ยวจะให้อาบคนเดียว เร็วสิ" กีกวังจ๋า น้องช่วยทำอะไรให้มันรักนวลสงวนความเป็นเคะหน่อยเซ่  ไปชวนผู้ชายอาบน้ำแบบนั้นได้ยังง้ายยยยยยย แล้วยิ่งเป็นน้องไอ้หล่อด้วยแล้ว  พี่ล่ะ ไม่อยากจะคิด ToT

    "ไปโย  ไปอาบน้ำกัน  เดี๋ยวช้า  จะมาทำกิจกรรมไม่ทัน"

    "อื้อ ปะ  ไปก่อนนะ  แล้วเจอกัน" ประโยคท้ายโยหันมาลาผม  จะหันมาลาทำไมเนี่ย กะอีแค่อาบน้ำ เดี๋ยวก้อเจอกันแล้ว

    "นี่ จะไปอาบน้ำได้ยัง  ถ้านายช้า  ชั้นจะอาบห้องเดียวกับนายนะ"แว้กกกกกกก ไม่ต้อง ตรูอาบคนเดียวได้

    "ไม่ต้องเลย ตรูอาบคนเดียวได้เฟร้ย -*-" ผมพูดพร้อมกับหันไปแยกเขี้ยวใส่แล้วจึงเดินกลับเต๊นท์ไปเตรียมของอาบน้ำ  หู้วววอากาศลบแปดองศา  หนาวโคด  นี่ผมต้องอาบน้ำโดยมีอุณหภูมิติดลบเป็นเพื่อนเหรอเนี่ย

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ณ ลานกว้างที่เดิม...

    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  เขินเว้ยย  >//<  อย่าสงสัยว่าผมมาโวยวายทำไม  ก้อสุดท้าย เมื่อเช้า  ผมต้องอาบน้ำกับไอ้หล่อนั่นอยู่ดีอ่ะ  เพราะอะไรร้มั้ย  เพราะผมไปช้าอ่ะดิ มันเลยไม่มีห้องน้ำ  ผมก้อเลยต้องอาบด้วยกัน  ผมแอบมองหุ่นมัน  โห  หุ่นมันโคตรดีอ่ะ  มี ซิกส์ แพ๊คด้วย เนียนโคตร มีกล้ามกำลังดี  ผมงี้เกือบร้องเพลง วงแขนกล้ามเป็นมัดๆ อุ๊ยน่าจะกัดแขนเล่นเบาๆ~ อยู่เเล้ว  ดีนะตั้งสติทัน  ผมอาบน้ำงี้ ต้องหันหลังอย่างเดียวเลย  ไม่กล้ามองตรงๆ กลัวเลือดกำเดาไหล (ได้ข่าวว่าแกเพิ่งจะร้องเพลงมาหมาดๆ นี่แกไม่ได้มองตรงๆเรอะ อิโจ๊ก :: ไรเตอร์ //  ชั้นแอบมองเว้ย -///- :: ยงกุน) แต่มันนี่สิ  อารมณ์โคตรดี อาบน้ำไปร้องเพลงไป อารมณ์สุนทรีย์ดีจริงๆ

    "คิดไรอยู่  เรื่องเมื่อเช้าหรอ"แว้กกกก ตรูกำลังคิดอะไรเพลินๆ เมิงจะเอาคางมาเกยไหล่ตรูทำม้ายยยยยย

    "อะไร เรื่องเม่อเช้าอะไร  เมิงอย่ามา"ผมรีบบอกออกไป  กลบเกลื่อนและปกปิดความคิดของตัวเอง

    "เอ้า  เอาล่ะ  ทุกคน พร้อมแล้วใช่มั้ย  ใครแบ่งกลุ่มครบแล้ว มาเอาแผนที่ เข็มทิศ แล้วก้อคำใบ้เลยนะจ๊ะ  อ้อ กิจกรรมนี้ ทุกคนต้องออกจากป่าก่อนห้าโมงเย็นนะ  เชิญจ้ะ" เสียงอาจารย์ดังขึ้น ขัดจังหวะสนทนาของผมกับไอ้หล่อ  เฮ้อ..เริ่มกิจกรรมแล้วเหรอเนี่ย

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ณ ป่าใหญ่ (ไรเตอร์ไม่รู้จะเขียนว่าอะไรแล้วอ่ะ)

    (DUJUN  PART)

    สวัสดีคร้าบทุกคน  ไม่เจอกันนานเลยนะคร้าบบบบ  คิดถึงผมบ้างมั้ย  ตอนนี้พวกผมกำลังจะแบ่งหน้าที่กันครับ  เรากำลังจะเดินป่ากัน^^  โดยมีฮยอนซึงเป็นคนถามว่าใครจะทำอะไร

    "อือ  ใครจะเป็นคนถือแผนที่?"เป็นคำถามแรกครับ

    "เค้าเอง  เดี๋ยวเค้าเป็นคนถือเอง"ถูกต้องนะคร้าบ  ยังโยซอบนั่นเอง  เฮ้ย  แต่ว่ามันจะรอดมั้ยเนี่ย?

    "แน่ใจนะโย ว่าทำได้" ฮยอนซึงถามขึ้นด้วยความไม่แน่ใจ  เมิงไม่ต้องถามหรอกไอ้ซึง  ตรูมั่นใจว่าโยทำไม่ได้แหงๆ

    "แน่ใจสิ เค้าทำได้อยู่เเล้ว"โยซอบ ตอบด้วยความมั่นอกมั่นใจ  แต่ทำไมผมถึงคิดว่ามันดูไม่น่าไว้ใจยังไงยังงั้น

    "เฮ้อ  เอาก้อเอา  ต่อไปเป็นเข็มทิศ  ใครจะเป็นคนถือ"

    "พรึ่บ  ผมเองฮะฮยอง  ผมอยากถือ *O*"แว้กกกกกกก ทำไมผมเห็นว่า ตาน้องกีกวังเป็นประกายแปลกๆ เหมือนเจอของเล่นใหม่ ยังไงไม่รู้  ผมจะไว้ใจได้มั้ย

    "งั้นชั้นขอเป็นคนถือคำใบ้นะ"ที่รักของผมเองครับ อิอิ  น่ารักที่สุดเลย ( แหมเว้ย  คนอื่นล่ะไม่ไว้ใจ  ไว้ใจแต่อิโจ๊กเนี่ยเเหละ :: ไรเตอร์)

    เมื่อแบ่งหน้าที่คนถือของจำพวกแผนที่ เข็มทิศและคำใบ้แล้ว  คราวนี้มันก้อเหลือ เป้!! หกใบ ที่พวกผมทั้งสามอันได้แก่ ฮยอนซึง ดงอุน และผม ต้องแบก  มันไม่ใช่ของพวกผมทั้งหมดซะหน่อย อย่ามามองแบบนั้นเซ่ะ !!! มันของสาวๆ(?)ต่างหากล่ะผมต้องถือให้ที่รักผม ที่เหลือผมคิดว่าพวกคุณคงรู้นะ

    "หนักมั้ย?  "เสียงของที่รักผม เดินเข้ามาถาม ว้าววววว เป็นห่วงเค้าหรอตัวเอง>//<
     
    "ไม่หนักเท่าไหร่  แค่นี้น่ะจิ๊บๆ  หนักหว่านี้ก้อยกมาเเล้ว"ผมตอบออกไป ดีใจที่สุดที่รักเป็นห่วง

    "หนักกว่านี้เหรอ  เคยแบกอะไรที่หนักกว่านี้อีกหรอ?"เค้าถามผมอีกครั้ง

    "อื้อ  เคยอุ้มคนสวยน่ะ หนักกว่านี้ตั้งเยอะ ^^ " ผมหันไปตอบยิ้มๆ

    "ใคร -*-" เค้าหันหน้ามาถามผมแบบเครียดๆ  ถ้าผมไม่คิดไปเองนะ ผมว่าเค้าหึงผมแน่เลย  ดีใจจัง ^///^

    "ก้อ...นายไง  ตอนที่เป็นลม แล้วชั้นพาไปห้องพยาบาลอ่ะ  คนสวยคนนั้นก้อคือนาย"ผมตอบเค้าไป

    " -///- เรอะ  ไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย"อ้ากกกกกก หน้าแดงด้วยอ่ะ  อยากจับกด  อยากจับกด  จะน่ารักไปไหน  >O<

    ในขณะที่ผมกำลังเดินคุยไปกับสุดที่รัก ไอ้ฮยอนซึงก้อหยุดเดินซะงั้น   มีไรวะ....

    "เฮ้ยย มึงหยุดเดินทำไมไอ้ซึง" ผมเดินไปถามเพื่อนรักที่เดินนำหน้า

    "เอ่อ..กูรู้สึกว่าเรากำลังจะหลงป่าว่ะ"ไอ้ซึงมันหันมาตอบผมด้วยหน้าตาที่ซีดราวกับไม่มีเลือด  กะอีแค่หลงป่า  จะกลัวอะไรวะ  อ๊ะ ผมลืมบอกไปสินะว่า...

    "อะไรนะฮยอง  พวกเราหลงป่าเหรอ  ดงอุน เค้ากลัวอ่ะ ฮือๆ"น่าน  กีกวังปี่แตกแล้วครับ  หันไปซบน้องชายผมด้วย  ตกลงมันเป็นเพื่อนกันแน่หรอวะ  มีคงมีเค้าด้วย แต่เอาเหอะ ยังไงน้องผมก้อได้กำไรเต็มๆ

    "โอ๋ๆๆ  ไม่เป็นไรนะ  มีเค้าอยู่ตรงนี้ ตัวเองไม่ต้องกลัวนะ"น้องชายผมนี่ เหมือนผมจริงๆ (พูดด้วยความภูมิใจ) เผลอปุ๊บ ตอดปั๊บ  สำเนาถูกต้อง ฮ่าๆๆๆ

    "เราหลงทางจริงๆเหรอซึง  เค้ากลัวอ่ะ ฮึกๆ ฮือ"น่านปะไร คนที่สอง ปี่แตกไปอีกหนึ่ง  ฮยอนซึงล่ะปลอบแทบไม่ทัน

    "นายไม่เป็นไรใช่มั้ย?"ผมหันไปถามสุดที่รักแล้วก้อพบว่า

    "ดูจุน เราหลงป่าจริงๆหรอ" สุดที่รักของผมกำลังช็อคครับ  เพราะอะไรรุมั้ย เพราะเค้าเรียกผมว่าดูจุนน่ะเซ่  ปกติเค้าเรียกผมแบบนี้ที่ไหนเล่า -3-"

    "อืม  คาดว่านะ" ผมตอบเค้ากลับไป

    "ฮึกๆ ชั้นกลัวอ่า  " เค้าพูดจบ ก้อวิ่งเข้ามากอดผม ผมงี้ตะลึงในตอนแรก แล้วก้อกอดเค้าตอบ พลางปลอบเค้าให้หยุดร้องไปด้วย  กำไรชัดๆ อิอิ ผมกอดและปลอบเค้าอยู่พักใหญ่ ก้อกว่าเเม่เจ้าประคุณแต่ละคนจะเงียบได้ ใช่ย่อยเมื่อไหร่ สามคนประสานเสียงกันลั่นป่า  กว่าจะหยุดได้ เอาซะเหงื่อตก  ผมตั้งสติอยู่พักนึง ก้อเดินเข้าไปหาไอ้ซึงและขอดูแผนที่กับเข็มทิศ..

    "เอ้อ  ผมลืมได้ไง  ว่าผมมีพี่ชายเป็นนักสำรวจป่า" ดงอุนน้องชายผม เดินเข้ามาและยิ้มได้เมื่อนึกอะไรออก  ใช่แล้วครับ ผมเป็นนักสำรวจป่า เข้าป่ากับป๊ามานับครั้งไม่ถ้วน หลงมาก้อเป็นร้อย  แค่นี้ จิ๊บๆครับ  ผมเลยไม่ตกใจไง

    "อื้อ  เดี๋ยวชั้นขอหาทิศเหนือก่อนนะ"ผมเริ่มลงมืออ่านแผนที่ และหาทิศที่ถูกต้องจนสามารถพาทุกคนมายังทางเข้าป่าได้  และผมก้อได้รับหน้าที่ให้เป็นคนอ่านแผนที่กับเข็มทิศ  จนภารกิจในวันนี้สำเร็จได้  ผมพาทุกคนออกมาจากป่าโดยปลอดภัย  แถมออกมาเป็นทีมแรกด้วย เก่งมั้ยล่ะครับ^^

    "เหนื่อยมั้ย?"ที่รักผมเองครับที่เดินเข้ามาถาม

    "นิดหน่อย  แต่หายแล้ว"ผมตอบเค้าออกไป แล้วผมก้อนึกอะไรได้

    "นี่ ขอรางวัลที่พาพวกนายออกจากป่าได้หน่อยดิ่"ผมบอกกับเค้า  แล้วเค้าก้อหันหน้ากลับมา พร้อมเอียงหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงสงสัย  น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก   คืนนี้สงสัยผมจะไม่ได้นอนแหงมๆเลย >O<

    ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด   ผมขโมยหอมแก้มเนียนใสไปฟอดใหญ่  ในขณะที่เจ้าตัวยังตกใจไม่หาย เสร็จแล้ว ผมก้อรีบวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้น แล้วผมก้อได้ยินเสียงโวยวายของเค้า หึหึ  ได้กำไรจนอิ่มเลยวันนี้ ^^

    (DUJUN PART END)

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Writer Talk

    สวัสดีคร่าทุกคน  ตอนนี้เป็นอะไรที่เหนื่อยมาก
    เพราะสมองตัน คิดบทไม่ออก ด้นสด อีกแล้ว
    ต้องขอโทดที่อัพช้าและหายไปนานมาก (กราบงามๆซักที)

    ไรเตอร์ว่า ตอนนี้เป็นตอนที่ไรเตอร์เขียนยาวมากๆเลยนะ
    หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าอีไรเตอร์มันหายไปไหนมา
    ไรเตอร์ขอบอกเลยว่า.. ไรเตอร์ไม่ได้ไปไหน
    แต่ไรเตอร์อู้ (แวะเป็นคนเหนือนิดนึง)(ตบเปรี้ยงงง !!)

    แต่ต่อไปไรเตอร์สัญญาว่า จะมาอัพบ่อยๆ

    ปล่อยลิงที่หนึ่ง ตอนนี้ไรเตอร์มีเรื่องใหม่อีกเรื่อง ฝากรีดเดอร์ไปอ่านด้วยนะคะ
    ปล่อยลิงที่สอง อ่านแล้วช่วยเม้นทีค่ะ  ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจแต่ง

    ปล่อยลิงตัวสุดท้าย ( มันจะเยอะไปไหนฟระ :: รีดเดอร์) ไม่มีอะไรหรอกค่ะ  ไว้เจอกันตอนหน้านะคะ (ตบอีกเปรี้ยง)

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×