ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สายสัมพันธ์ มิตรภาพ ( Hunter x hunteR )
เรื่องโดย
แก๊ง hunter : cilluo
---------------------------------------------------------------------------------------------
“ คิลัวร์ ลูกจะไปจริงๆหรือ “
“ ครับพ่อ “
ในห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งที่ประดับไปด้วยเงินละโลหาขาววาว บ่งบอกถึงฐานะของผู้ที่อาศัยครอบครองเป็นเจ้าของ
ซึ่งมีสองนามที่กำลังสนทนา….สองนามแห่งตระกูลนักฆ่า….
สองนามที่ต่างเป็นเลือดเดียวกัน….สองนามที่มีความเหมือนในความแตกต่าง…..
หนึ่งนามนั้นได้ยืนกรานที่จะเลิกราไปจากสิ่งที่ทำ
ด้วยชื่อแห่งวงการในเงามืด….
ชื่อที่หลายคนหวาดหวั่น
ชื่อที่หลายคนยำเกรง
………โซลดิ๊ก……….
“ คิล… ไม่ว่าลูกจะเป็นยังไงลูกก็คือลูกของพ่อเสมอ “ หนึ่งนามเอ๋ย
“ ครับ พ่อ… “ อีกนามตอบรับ เหมือนกับคุยกับคนที่ไม่คุ้นเคย
“ พ่ออาจไม่ดีเองที่เคี่ยวเข็ญแกมากเกินไป…. ถ้าลูกจะไปจริงแล้วล่ะก็ ลูกจะสัญญากับพ่อได้ไหมว่า… “
- - - ลูกจะไม่มีวันทรยศแก่พวกพ้องของลูก - - -
“ ผมไม่มีวันที่จะทรยศกอร์นครับ…. ผมสัญญา “
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
……. กลิ่นอายแห่งทะเล และ ป่าเขา …….
……. กลิ่นอายแห่งมิตรภาพ มากมาที่งดงาม ……..
ท่ามกลางป่า ของหมู่เกาะ คลายเวลท์ เกาะท่าเรือส่งออกสิ้นค้าพื้นเมืองทางทะเลที่งดงาม…. มีสหายคู่หนึ่งที่พาเพื่อนมาเยี่ยมเยียนที่ที่เขาเคยจากมา….
หนึ่งหนุ่มน้อยฮันเตอร์ ผมชี้สากดำ ดั่งความมุ่งมั่นสูงสุดที่ไม่มีวันพังทลายลง ตาสีน้ำตาลสดใสไร้เดียงสา ผู้ที่มีจุดประสงค์ เพื่อตามหาพ่อที่ทิ้งเขาไปตั้งแต่ยังเล็ก ผู้ที่คิดถึงเรื่องความถูกต้อง และ พวกพ้อง อันดับแรกซึ่ง ไม่สนใจว่าจะดีหรือเลว….
อีกหนึ่ง หนุ่มน้อยที่ดูสดใสร่าเริง จนยากที่จะรู้ว่าเขาคือเขาคือนักฆ่าหัวกระทิจากตระกูลโซลดิ๊ก ผมที่นุ่มลื่นสีเงินเหมือนขนแมวถูกดูแลมาอย่างดี พร้อมกับนัยตาสีเทาที่ดูเหมือนแบกรับอะไรสักอย่างที่แสนหนักหนา ดวงตาที่พร้อมจะกัดกินทุกสิ่งที่สบตาให้หาไปในแกมสีดำ ของสีเทา !
“ กอร์น นี่หรอบ้านของนาย “ หนุ่มน้อยผมเงินกล่าว
“ ใช่ อาจจะไม่เหมือนเดิมที่เคยอยู่ แต่ คุณมิโตะ ทำความสะอาดทุกวันเลยล่ะ “ ร่างเล็กพูด
“ อืม… ไม่เป็นไรหรอกน่ากอร์น ถึงบ้านนายจะเป็นยังไงฉันก็อยู่ได้ “ หนุ่มน้อยพูดพลางมองบ้านที่ถูกน้ำท่วมไปครึ่งหลัง !
---------------------------------------------------------------------------------------
“ คุณมิโตะคร้าบ ผมกลับมาแล้ว “ กอร์นตะโกนกล่าวทักทายด้วยสีหน้าที่ดีใจ
“ ก…. กอร์น “ หญิงงามร่างหนึ่งกล่าวอย่างตกใจ ในขณะที่ตนถือตะกร้าผ้าออกมาตาก
“ ครับคุณมิโตะ ผมพาเพื่อนมาด้วย “ กอร์นพูดเอ่ยด้วยความดีใจ ที่ได้เจอกันคนที่ตนจากไปนาน
“ กอร์น นี่แม่นายหรอ “ คิลัวร์กล่าวกับเพื่อนข้างกายตน
“ … “ เจ้าบ้านที่กำลังแบกตะกร้าผ้ายืนอึ้งไปครู่หนึ่ง
“ เธอทั้งสองคนรีบไปอาบน้ำ ! จากนั้นเอาเสื้อผ้าไปใส่ในตะกร้าแล้วรีบลงมาจัดโต๊ะอาหารเดี๋ยวแม่จะทำกับข้าวให้ “ หลังจากที่พูดเสร็จผู้มาเยือนทั้งสองรีบวิ่งไปทำในสิ่งที่พูดทันที โดยที่กอร์นยังไม่ได้ตอบคิลัวร์
“ อื้ม…. ไม่ใช่แม่ก็เหมือนแม่ล่ะ คุณมิโตะน่ะดูแลฉันมาตั้งแต่ยังเล็ก “ กอร์นกล่าวขณะที่วิ่งไปทำในสิ่งที่โดนสั่ง
+++++++++++++
จบตอน 1
แก๊ง hunter : cilluo
---------------------------------------------------------------------------------------------
“ คิลัวร์ ลูกจะไปจริงๆหรือ “
“ ครับพ่อ “
ในห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งที่ประดับไปด้วยเงินละโลหาขาววาว บ่งบอกถึงฐานะของผู้ที่อาศัยครอบครองเป็นเจ้าของ
ซึ่งมีสองนามที่กำลังสนทนา….สองนามแห่งตระกูลนักฆ่า….
สองนามที่ต่างเป็นเลือดเดียวกัน….สองนามที่มีความเหมือนในความแตกต่าง…..
หนึ่งนามนั้นได้ยืนกรานที่จะเลิกราไปจากสิ่งที่ทำ
ด้วยชื่อแห่งวงการในเงามืด….
ชื่อที่หลายคนหวาดหวั่น
ชื่อที่หลายคนยำเกรง
………โซลดิ๊ก……….
“ คิล… ไม่ว่าลูกจะเป็นยังไงลูกก็คือลูกของพ่อเสมอ “ หนึ่งนามเอ๋ย
“ ครับ พ่อ… “ อีกนามตอบรับ เหมือนกับคุยกับคนที่ไม่คุ้นเคย
“ พ่ออาจไม่ดีเองที่เคี่ยวเข็ญแกมากเกินไป…. ถ้าลูกจะไปจริงแล้วล่ะก็ ลูกจะสัญญากับพ่อได้ไหมว่า… “
- - - ลูกจะไม่มีวันทรยศแก่พวกพ้องของลูก - - -
“ ผมไม่มีวันที่จะทรยศกอร์นครับ…. ผมสัญญา “
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
……. กลิ่นอายแห่งทะเล และ ป่าเขา …….
……. กลิ่นอายแห่งมิตรภาพ มากมาที่งดงาม ……..
ท่ามกลางป่า ของหมู่เกาะ คลายเวลท์ เกาะท่าเรือส่งออกสิ้นค้าพื้นเมืองทางทะเลที่งดงาม…. มีสหายคู่หนึ่งที่พาเพื่อนมาเยี่ยมเยียนที่ที่เขาเคยจากมา….
หนึ่งหนุ่มน้อยฮันเตอร์ ผมชี้สากดำ ดั่งความมุ่งมั่นสูงสุดที่ไม่มีวันพังทลายลง ตาสีน้ำตาลสดใสไร้เดียงสา ผู้ที่มีจุดประสงค์ เพื่อตามหาพ่อที่ทิ้งเขาไปตั้งแต่ยังเล็ก ผู้ที่คิดถึงเรื่องความถูกต้อง และ พวกพ้อง อันดับแรกซึ่ง ไม่สนใจว่าจะดีหรือเลว….
อีกหนึ่ง หนุ่มน้อยที่ดูสดใสร่าเริง จนยากที่จะรู้ว่าเขาคือเขาคือนักฆ่าหัวกระทิจากตระกูลโซลดิ๊ก ผมที่นุ่มลื่นสีเงินเหมือนขนแมวถูกดูแลมาอย่างดี พร้อมกับนัยตาสีเทาที่ดูเหมือนแบกรับอะไรสักอย่างที่แสนหนักหนา ดวงตาที่พร้อมจะกัดกินทุกสิ่งที่สบตาให้หาไปในแกมสีดำ ของสีเทา !
“ กอร์น นี่หรอบ้านของนาย “ หนุ่มน้อยผมเงินกล่าว
“ ใช่ อาจจะไม่เหมือนเดิมที่เคยอยู่ แต่ คุณมิโตะ ทำความสะอาดทุกวันเลยล่ะ “ ร่างเล็กพูด
“ อืม… ไม่เป็นไรหรอกน่ากอร์น ถึงบ้านนายจะเป็นยังไงฉันก็อยู่ได้ “ หนุ่มน้อยพูดพลางมองบ้านที่ถูกน้ำท่วมไปครึ่งหลัง !
---------------------------------------------------------------------------------------
“ คุณมิโตะคร้าบ ผมกลับมาแล้ว “ กอร์นตะโกนกล่าวทักทายด้วยสีหน้าที่ดีใจ
“ ก…. กอร์น “ หญิงงามร่างหนึ่งกล่าวอย่างตกใจ ในขณะที่ตนถือตะกร้าผ้าออกมาตาก
“ ครับคุณมิโตะ ผมพาเพื่อนมาด้วย “ กอร์นพูดเอ่ยด้วยความดีใจ ที่ได้เจอกันคนที่ตนจากไปนาน
“ กอร์น นี่แม่นายหรอ “ คิลัวร์กล่าวกับเพื่อนข้างกายตน
“ … “ เจ้าบ้านที่กำลังแบกตะกร้าผ้ายืนอึ้งไปครู่หนึ่ง
“ เธอทั้งสองคนรีบไปอาบน้ำ ! จากนั้นเอาเสื้อผ้าไปใส่ในตะกร้าแล้วรีบลงมาจัดโต๊ะอาหารเดี๋ยวแม่จะทำกับข้าวให้ “ หลังจากที่พูดเสร็จผู้มาเยือนทั้งสองรีบวิ่งไปทำในสิ่งที่พูดทันที โดยที่กอร์นยังไม่ได้ตอบคิลัวร์
“ อื้ม…. ไม่ใช่แม่ก็เหมือนแม่ล่ะ คุณมิโตะน่ะดูแลฉันมาตั้งแต่ยังเล็ก “ กอร์นกล่าวขณะที่วิ่งไปทำในสิ่งที่โดนสั่ง
+++++++++++++
จบตอน 1
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น