กลอนเน่าแต่งเอง

ลำดับตอนที่ #204 : กลอนบทที่201

มาคอยคิดมาคอยนั่งจมปลัก

อยู่กับรักที่เกิดเพียงฝ่ายเดียว

เธอไม่มองไม่เคยจะแลเหลียว

แสนห่อเหี่ยวหัวใจเสียเหลือทน

เธอไม่รักก็ยังทนรักอยู่ได้

แล้วยังไงคนอื่นว่าก็ไม่สน

ไม่ใส่ใจกี่คนต่อกี่คน

สาละวนในใจมีเพียงแต่เธอ

                                 12/12/12