+++เนื้อเพลง ละครเวที ฟ้าจรดทราย +++

ลำดับตอนที่ #18 : ใบ้และหูหนวก (หัวหน้าทหาร, ชาริฟ)

ใบ้และหูหนวก (หัวหน้าทหาร, ชาริฟ)

(ทหาร) โอมาน โอมาน พวกเราคือกองกำลังของราชันโอมาน
โอมาน โอมาน ขัดขืนต้องตาย ใครขืนต้องตาย เด็ดหัวให้ท่านโอมาน

{ (ชาริฟ) พวกทหารโอมานกำลังลาดตระเวนอยู่แถวนี้ อยู่นิ่งๆน่ะแล้วคอยทำตามฉัน
จำไว้น่ะว่าเธอเป็นใบ้แล้วก็หูหนวก ถ้าเธอทำแผนแตกเราสองคนตายแน่ }


(ทหาร) โอมาน โอมาน พวกเราคือกองกำลังของราชันโอมาน
โอมาน โอมาน ................................
โอมาน โอมาน ขัดขืนต้องตาย ใครขืนต้องตาย เด็ดหัวให้ท่านโอมาน

(หัวหน้าทหาร) พวกแกเป็นใครกำลังจะไปไหน ทำไมจึงมาเดินทางอยู่สองคน
(ชาริฟ) เราเป็นพ่อค้าจะไปที่จาอุฟ นี่เด็กรับใช้เรา เราผ่านทางนี้มานานหลายปี
(หัวหน้าทหาร) เจ้าพูดจริงหรือ พวกแกเจอใครท่าทางแปลกๆไหม เรามีรางวัลให้ถ้าเจ้าพบมัน
(ชาริฟ) งั้นหรือ คนที่ต้องการท่าทางเป็นอย่างไร
(หัวหน้าทหาร) เป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ผู้ชายดูสูงศักดิ์
อีกหนึ่งเป็นหญิงฝรั่งงดงาม ราวนางฟ้า
(ชาริฟ) ไม่เลย ไม่เจอ ใครที่เหมือนท่านพูดมา หลายวันนี้มา ยังไม่เห็นผู้ใด
แล้วมีหญิงงามราวนางฟ้าจริงหรือไร ถ้าเราพบเธอคงจำได้ติดใจ

{ (หัวหน้าทหาร) งั้นหรอ ค้นตัวมัน
(ทหาร) ลุกขึ้น }

(ทหาร) มันไม่มีอะไร ทุกอย่างไม่น่าสงสัย มันเป็นแค่พ่อค้า อย่างที่ได้ว่าเอาไว้
(หัวหน้าทหาร) งั้นค้นตัวมันอีกคน
(ชาริฟ) นั่นมันไอ้ใบ้ เด็กรับใช้ปัญญาอ่อน ทั้งโง่ทั้งเซ่อ ท่านอย่าได้ใส่ใจ
(หัวหน้าทหาร) หุบปากจงเงียบไป ข้าเรียกไอ้ใบ้ไม่ใช่แก ไอ้ใบ้จงเข้ามา ไม่ได้ยินหรืออย่างไร
(ชาริฟ) มันไม่ได้ยินหรอก โทษทีข้าลืมบอก ไอ้นี่มันหูหนวกด้วยนาย
(หัวหน้าทหาร) เจ้ามันคนชั้นต่ำ กล้าดียังไงกัน เอามือเจ้านั้นออกไป
(ชาริฟ) นายท่าน นายท่าน อย่าไปใกล้ไอ้ใบ้เลย ท่านจงระวังมีโรคร้ายน่ากลัว
นายท่าน นายท่าน มันเป็นเรื้อนตัวผุผอง ถ้าแตะต้องตัวจะติดโรคร้ายจากมัน
(หัวหน้าทหาร) อย่าแตะต้องมันมันคนละชั้น เราคือกำลังแห่งองค์โอมาน
อย่าลดตัวไปอยู่ใกล้ไอ้พวกคนจร เอาไอ้เชื้อโรคนี้ไปไกลๆ
แต่อยากให้แกจำคำนี้ไว้ ถ้าคิดลวงเราจับได้จะฆ่าให้ตาย
(ชาริฟ) ใครจะกล้าไปหลอกนายท่าน ข้ากับไอ้ใบ้มันคนต้อยต่ำ
ขอบคุณท่านช่างมีน้ำใจ ยอดทหารขององค์โอมาน
(หัวหน้าทหาร) หยุดเดี๊ยวนี้ จงหยุดตรงนั้น เจ้าจะไปไหนไอ้พวกชั้นต่ำ
ห้ามไปไหนถ้ายังไม่สั่ง อย่ามาทำรู้ดีเกินไป
เพื่อนแกนั้นมันน่าสงสัย ข้าว่าไอ้ใบ้ช่างแปลกพิกล
ข้าจำได้แกบอกใช่ไหม ที่ว่าไอ้ใบ้นี่มันหูหนวก
ต่อให้เสียงดังซักเท่าไหร่ แน่นอนมันต้องไม่ได้ยิน
ต่อให้เสียงปืนกระบอกนี้ มันก็ย่อมไม่ได้ยิน

{ (ชาริฟ) นายท่าน }
{ Bang }