คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 9 หนี?
"ยามาโต้!?"นาโต้ที่ล้มอยู่มองคนที่มา
"(คราวนี้แม่ทัพใหญ่เลยหรอ?)"ยุยที่อยู่หลังประตูอดคิดไม่ได้กับสภาพยามาโต้หลังจากนี้ต่อไป
"เจ้ามันเจ้างั้งอย่างที่นางพูดจริงๆ"ยามาโต้เดินผ่านนาโต้ที่ล้มแบบไม่แยแส
"ฉันละอดคิดไม่ได้ว่า นางผู้นี้มีอะไรดีท่านพ่อบุตรธรรม(เครก้า)ถึงให้เจ้าปกป้อง"เขาพูดขณะที่มองยุยๆปพร้อมๆกัน
"แต่เจ้าเถอะ ดูเหมือนภักดีต่อท่านพ่อ แต่กับส่งข่าวให้พ่อเจ้ารู้.."คำพูดยามาโต้ทำให้ยุยงง
"พ่อเจ้า งาโต้ ครูฝึกกระบี่ที่เป็นไส้ศึกตายแล้ว"ยามาโต้พูดพร้อมปัดกระบี่ของงาโต้ไว้หน้านาโต้ นาโต้ได้ฟังก็ช็อค
"(ที่แท้เขาคือลูกของไส้ศึก)"ยุยมองนาโต้ที่ยังเลือนลอย
"นำตัวเขาไป"ยามาโต้พูดแล้วเดินออกมา
"ย๊าก!!"คาซึตวัดกงเล็บอาวุธประจำตัวทำทหารล้มไปหลายคน
"ดูหลังบ้างสิยะ"มานามิใช้ตุ้มเหล็กทุบคนที่อยู่ด้านหลังคาซึ
"หน้าเธอก็ดูบ้างสิ"คาซึกระโดดเตะทหารด้านหน้า
"....."ทั้งสองทะเลาะกันไป ดูเผินๆว่าแค่ทะเลาะกันธรรมดา แต่ท่วงท่ากลับเข้ากันได้อย่างแปลกประหลาด
"ฮึบบบ!!"มานามิทุบพื้น พื้นดินเกิดรอยร้าว ทหารกระเด็นแยกออกเป็นทาง
"เร็วๆ"พวกคาซึเปิดทางให้พวกเร้ด แล้วหันมาทะเลาะกันต่อ
"หึ ทะเลาะกันยิ่งรักกันนะ"เร้ดแซว
"ไม่ใช่ซะหน่อย"คาซึรีบโต้
"นี้คาซึกิอย่าเสียมารยาทสิ"มานามิเทศน์ คาซึอุดหู คู่นี้ทะเลาะกัน แม้ทหารเห็นยังอดอายแทนไม่ได้
"หึ.."เร้ดยิ้มแล้วพยามก้าวเดิน เร้ดฝืนสังขารวิ่งไม่ออก เยลโลว์จึงพยุงเขาวิ่ง
"ไปกันเถอะค่ะคุณเร้ด"เยลโลว์ยิ้มให้ เร้ดหน้าแดงทำอะไรไม่ถูก(ทำอะไรก็ช่างแกสิ แต่นี้มันสนามรบเฟ้ย หัดปรับตัวหน่อย =.=/มารเพลิง)(อิจฉาละสิ/คาซึ)(เออ -.-/มารเพลิง)
"ไป!!"คาซึเดินเปิดทาง ตามด้วยพวกเร้ด ยามิ และมานามิรั้งท้าย
"เอาละปิดทางเลย คาซึยะ"คาซึส่งสัญญาณหลังจากเร้ดวิ่งผ่านไปแล้ว มานามิเหวี้ยงลูกตุ้มไปชนเสาบ้านถล่มลงมาทับทาง
"นั้นไงประตู"พวกเขาวิ่งมาที่ประตูตะวันตกซึ่งตอนนี้ไร้คนเฝ้าแล้ว
"ยามิเธอพาเร้ดไปก่อน พวกฉันจะคอยรูบี้"คาซึสั่ง
"ได้ค่ะ"ยามิจับเยลโลว์และเร้ด ออกนอกประตูมุ่งหน้าไปทางที่นัดหมายไว้
"ยามาโต้..."นาโต้นั้งก้มมองกระบี่ของผู้เป็นพ่อ
"ข้าไม่ขอร่วมโลกกับเจ้า!!"เขาหยิบกระบี่ พุ่งเข้าหายามาโต้ ยามาโต้ปัดทิ้งด้วยมือเปล่า เขาจึงรีบมาพายุยไป
"วิ่ง!!"ตอนนี้พวกเขาวิ่งเขาไปในห้อง นาโต้สำรวจบริเวณใต้เตียงและกดปุ่ม ทันใดนั้นทางลับก็เปิด
"อย่าให้พวกมันหนีไป"ทหารเริ่มตามมา และกำลังจะแทงนาโต้
"กินนี้ซะ"ยุยปล่อยมีดซัดใส่ทหาร ทำให้ทหารต่างไม่กล้าเข้าใกล้ นาโต้ยืนตะลึง
"ไป!!"คราวนี้ยุยเป็นฝ่ายลากนาโต้เข้าทางลับ นาโต้รีบปิดทางแล้วล็อค ทหารที่เข้ามาก็เปิดมันอีกไม่ได้แล้ว แต่ยามาโต้กลับยิ้ม
"เป็นไปตามแผน..."
-10นาทีต่อมาที่ด้านนอกเมืองทางตะวันตก-
"อะนายน้อย"ชายฉกรรจ์หลายคน รอรับนาโต้อยู่ปากทางออก แต่สีหน้าพวกเขาดูโศกเศร้า
"นายท่านเขา..."ลูกน้องหนึ่งพูดทั้งน้ำตา
"ข้ารู้แล้ว"นาโต้พูดอย่างสลด
"ท่านผู้นี้?"และแล้วคำถามก็ถูกยิงมาทางยุย
"อ่อ สหายข้าเอง"นาโต้ขึ้นม้า ยุยขึ้นอีกตัว
"เอาละ ฉันขอตัวไปสมทบกับพรรคพวกก่อนละ"ยุยเอ่ยลา
"นั้นข้าขอไปด้วย ท่านมีบุณคุณต่อข้า ข้าอยากทดแทน"ยุยได้ยินก็ไม่ได้ห้ามอะไร เพราะเธอรู้ว่าห้ามยังไงคนนี้ก็ไม่ฟังอยู่ดี
จบตอน
ความคิดเห็น