คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : บทที่ 43 ตามคำสัญญา
กริ๊ง ก่อง!
"มาแล้วๆ"รูบี้วิ่งไปเปิดประตู
"ไง รูบี้!!"คาซึทัก รูบี้ปิดประตูทันที ก่อนเดินกลับ
"เดี๋ยวดิ แกนี้ไล่แขกหน้าตายเลย"คาซึเปิดแล้วเดินตาม
"มาทำไมอีกละ?"รูบี้ถาม
"วันนี้ฉันเอาข่าวมาให้เฟ้ย"คาซึตอบ
"ข่าว? ข่าวไรวะ"รูบี้ถาม
"เมื่อวานแม่ของฮินาโกะโทรมาว่า เธอกำลังมาที่นี้"รูบี้จากดื่มชาใจเย็นถึงพ่นใส่หน้าคาซึ
"จริงเดะ มาเมื่อไร"
"คาดว่าวันนี้คงถึง.."คาซึพูดไม่จบเสียงดัง
กริ๊ง ก่อง!
"นั้นพูดปุ๊ปมาปั๊ป.."รูบี้รีบวิ่งไปเปิดประตู
"สวัสดีรูบี้.."เสียงหญิงสาวทัก
"..ฮะ..ฮินาโกะ!?"รูบี้แม้รู้ว่าต้องเจอแน่กลับยังตกใจไม่หาย
"เธอมาที่นี้ทำไมหรอ"รูบี้ถาม(มาหาแกไง/มารเพลิง)
"..ฉันมาเยี่ยมตามสัญญาละสิ"ฮินาโกะตอบ (สัญญา? อ่อรู้แล้ว ใครไม่เก็ตก็ไปดูภาคแรกเอา/มารเพลิง)
"..."เมื่อเข้ามาด้านในรูบี้นั้งเงียบ มีแต่คาซึที่คุยกับฮินาโกะราบลื้น
"จริงหรอ? เธอกับมานามิคบกัน"ฮินาโกะถาม
"ใช่ ถึงยัยนั้นบอกว่าไม่ได้คบก็เหอะ"คาซึตอบ
"อะ ฮินาโกะจัง"แซฟไฟรที่ลงจากห้องตัวเองทัก
"โอดามากิจัง"ทั้งสองเข้าทักตามประสาหญิง ด้านรูบี้เครียดไม่หาย
"อะ รถไฟชนกันแล้วหรอ?"มิคังเข้ามากระซิบหูรูบี้
"มิคัง!"รูบี้ไล่ตวาด มิคังหัวเราะอย่างสะใจ
"อะใช่ ฉันไปเยี่ยมคนอื่นก่อนดีกว่า.."ฮินาโกะบอก
"เดี๋ยวสิ เธอซุ่มซ่ามจะตาย ยิ่งไม่มาที่นี้ไม่หลงแน่หรอ?"คาซึถาม
"ฉันไปด้วย"รูบี้เอ่ย
"งั้นก็ปลอดภัยหน่อย..มั้ย?"คาซึหันมามองแซฟไฟรที่หน้าออกอาการเล็กน้อย
"ดูนั้นสิเปลี่ยนไปเลยแฮะ"ฮินาโกะชี้
"ว๊าย!!"เธอสะดุ้งขาตัว(เอาอีกแล้ว ทำได้ไง/มารเพลิง) รูบี้ใช้มือรับเหมือนเป็นเรื่องปกติ
"ให้ตายสิ อยู่ที่นู้นล้มกี่พันครั้งละนี้"รูบี้ถาม
"แหะๆ ขอบใจนะ"ฮินาโกะเดินต่อ โดยที่ทั้งสองไม่สังเกตคนที่ตาม
"..."แซฟไฟรจ้องห่างๆ
"นั้น ฮินาโกะซุ่มซ่ามจริง"คาซึเอ่ย
"พี่ก็ทำเท่เกินไปนะนั้น"มิคังเสริม
"ว๊ายยย!!"แซฟไฟรตกใจ
"เอาน่า รีบตามไปเถอะ"ทั้งสามตามสองคนไปที่ต่างๆ
"เฮ่อ เหนื่อยจัง ว่าแต่พวกโอดามากิจังหายไปไหนนะ"ฮินาโกะกลับมาพักที่บ้านรูบี้ แล้วถามหา รูบี้เดินออกมาดู
"เอ๋? นี้มัน"รูบี้มองกระดาษที่ตั้งอยู่บนเตียงแซฟไฟร
จาก แซฟไฟร
ถึง รูบี้
วันนี้มานามิชวนฉันไปนอนอยู่เพราะพ่อแม่เขาไม่อยู่ เพราะงั้นฉันจะค้างบ้านมานามิวันหนึ่ง
"เอ๋? ไม่จริงมั้ย?"รูบี้อ่านอย่างไม่เชื่อ
"มีไรหรอ?"ฮินาโกะขึ้นมาตาม
"ว้าว ห้องนี้คิดถึงจังนะ"ฮินาโกะเอ่ยแล้วมองรอบๆ
"นั้นสินะ.."รูบี้เอ่ย
"เอ๋? โอดามากิจังไปค้างบ้านมานามิหรอ เพราะฉันหรือเปล่า?"ฮินาโกะมองกระดาษ
"ไม่ใช่หรอก(เอาน่ายัยมิคังยังอยู่)"รูบี้คิด
"หืม? เขาเพิ่งสังเกตกระดาษอีกแผ่นที่ซ้อนกัน
จาก มิคัง
ถึง รูบี้
วันนี้ตาลุงตัวดำ(คาซึ)บอกว่ามีเกมใหม่หนูเลยไปเล่มที่บ้านตาลุงตัวดำ วันหนึ่ง
"ไม่นะ.."รูบี้อ่านแล้วคราง(งานเข้าแล้ว/มารเพลิง)
"(หมายความว่า...)"เขามองรอบๆ
"(วันนี้อยู่แค่สองคนนั้นหรอ?)"รูบี้คิดหนัก
-3 ทุ่ม-
"เธอนอนห้องนี้ไปนะ"รูบี้เอ่ย ก่อนจะเดินเข้าตน
"(ยัยบ้านั้นคิดอะไรของเขาอยู่นะ)"รูบี้ถามในใจ
"ฮัด...เช้ย!!"แซฟไฟรจาม
"(ตาบ้านั้น..)"แซฟไฟรหน้าบูดขณะเดินซื้อของกับมานามิ
"แซฟไฟรจังแน่ใจหรอ"มานามิถาม
"เรื่องไรหรอ?"แซฟไฟรถามกลับ
"เรื่องที่เธอจะปล่อยสองคนนั้นไว้สองคนนะ"มานามิ
"ตาบ้านั้น จะอยู่กับใครไม่เห็นเกี่ยวกับฉันซะหน่อย"แซฟไฟรเดินหนี
"..เฮ่อ.."มานามิเห็นแล้วก็เหนื่อย เธอหันไปซื้อของร้านหนึ่ง ส่วนแซฟไฟรเดินเรื่อยเปื่อย
"!?"ทันใดนั้นรถตู้สีดำก็จอดหน้าแซฟไฟรแล้วเปิดออก
"หา!?"ชายกรรจ์ด้านในออกมาใช้เครื่องช็อคไฟฟ้าจับตัวแซฟไฟรไว้แล้วพาขึ้นไป ของข้าวและบอลตกลงพื้น
"แซฟไฟรจัง!?"ออกมาก็ไม่ทันแล้วแซฟไฟรโดนพวกลักพาตัวจับไปแล้ว
จบตอน
"ว่าไงนะ!?"
"เดี๋ยว..รูบี้.."
"อย่าไป..เลย..อยู่กับฉันเถอะ"
ถึงเวลาต้องเลือก
ความคิดเห็น