คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : บทที่ 42 คืนวันฝนตก
"เอาๆกินได้"รูบี้เอ่ยขณะหม้อไฟกลางโต๊ะเดือด(โอเค กินละคับ/มารเพลิง)(แกไม่เกี่ยว/รูบี้)
"อือ อร่อยจังนะค่ะ"เซ็ตซึนะติชม พวกเขากินหลังจากทำงานที่ทัศนศึกษาเสร็จ(อ่อ ไอ้งานคุ้มครองนะหรอ/มารเพลิง)
"(กินหลายคนมันก็สนุกอยู่หรอก...แต่ว่า..)"รูบี้หันไปมองเด็กสาวที่นั้งอยู่ข้างๆมิคัง
"อาหารที่นี้อร่อยดีนะค่ะ"ยามิยัดอาหารใส่ปลา
"แหม ฝีมือพี่นี้ ว่าแต่ปกติยามิจังกินอะไรละ"มิคังถาม
"ไทยากิ.."ยามิตอบสั้นๆ
"เอ๋!?"ทุกคนยกเว้นรูบี้งงตามๆกัน
"(นั้น จานหลักของเขาเลยละ)"รูบี้คิด(แต่นั้นก็เป็นอาหารที่แกยื่นให้หล่อนคนแรกนี้/มารเพลิง)
ซ่า ซ่า ซ่า...
"อะ ฝนตก"รูบี้ฟังเม็ดฝนที่ร่วงโรยกระทบพื้น
"สงสัยงานนี้หนักด้วย.."แซฟไฟรเปิดออกไปดู
"..งั้น พวกเธอค้างนี้สิ"แซฟไฟรหันมาชวนเซ็ตซึนะกับยามิ เซ็ตซึนะหันมาทางรูบี้เพราะเขาถึงว่าเป็นเจ้าบ้าน (ไม่ต้องขอมันหรอก ฉันยังอยู่โดยไม่ขอเลย/มารเพลิง)(รอให้ฉันหารังของแกเจอก่อนจะถีบแกออก/รูบี้)
"เชิญครับ..ห้องยังมีเหลืออยู่"รูบี้ตอบแล้วซงน้ำชา
-ห้องอาบน้ำ-
"เฮ่อ ทัศนศึกษานี้เหนื่อยจริง.."รูบี้ลงแช่ในอ่าง
"ว่าแต่รูบี้พวกผู้หญิงเขาจะอาบได้หรอ ห้องแค่นี้"ซูซูเอ่ย เพราะอ่างใหญ่(บ่อน้ำร้อน)ก็เข้าไม่ได้ฝนตกแถมยังไม่ได้เตรียมทำความสะอาดอะไรเลย
"ยัยมิคังคงมีวิธีของเขานะ"รูบี้เอ่ยก่อนจะพิงกับขอบอ่าง
"ว่าแต่มิคัง เราจะเข้าไปได้ยังไงต้อง 4คน"แซฟไฟรถาม
"ไม่ต้องห่วงนะ นี้"มิคังชูเครื่องมือพิสดารในมือ
"อะไรนะ"
"ดูแล้วกัน"มิคังเอาเครื่องติดข้างประตู แล้วกดปุ่ม
"เอ่?"รูบี้ที่อยู่ด้านใน สังเกตรอบๆที่เปลี่ยน วินาทีต่อมาห้องแคบๆกลายเป็นห้องน้ำกว้าง ขนาดโรงอาบน้ำขนาดเล็ก
"เฮ้ย หรือว่า"รูบี้มองไปที่ประตูเห็นเงาสี่สาวยืนอยู่
"ว้าว ยอดไปเลย"แซฟไฟรเดินเข้ามา
"นั้นสิค่ะ เวทองเมียวยังทำไม่ได้เลย"เซ็ตซึนะเดินอึ้ง
"(ทำไม!! ให้ตายเหอะ)"รูบี้ที่ดำอยู่ในอ่างครางในใจ
"ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ฉันทำเองได้"ยามิพูดกับมิคังที่ขัดตัวให้
"หือ?"เธอมองไปบริเวณที่รูบี้ดำอยู่
"มีไรหรอ?"มิคังถาม
"เปล่าค่ะ..."
"(ยัยยามิ สัมผัสคมจริงเว้ย)"รูบี้ที่ขึ้นมาหายใจแทบจะลงไปแอบไม่ทัน(ใช่ คนยิ่งว่ายน้ำเก่งอยู่/มารเพลิง)(อย่างแกอยู่ใต้สัก สองสามชั่วโมงแล้วขึ้นมาอัดซัดหมัดก็ไม่ตายหรอก/รูบี้)
"นี้ คุณเซ็ตซึนะ คราวหน้าสอนวิธีใช้ดาบบ้างสิ"แซฟไฟรเอ่ย
"อะก็ได้ค่ะ"
"นี้มิคัง ยามิจังมาเร็ว"แซฟไฟรชวนอีกสองคนที่อยู่ข้างอ่างให้เดินไปกลางอ่าง
"(โอเค ตอนนี้แหละ)"รูบี้มองสองสาวที่เดินห่างไปแล้วรีบขึ้นหมายจะออก
"หืม?อะไรนี้"พลัสเซิลที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมาเดิน ก็สังเกตเครื่องที่อยู่หน้าห้องน้ำ
"อืม..ปุ่มไรหว่า"พลัสเซิลปีนขึ้นมากดปุ่ม วินาทีต่อมาห้องน้ำกลับสภาพเดิม
"เฮ้ย!?"รุบี้ตกใจสี่สาวเข้ามาเบี่ยงเขาที่กำลังจะลุกจากอ่าง ด้านสี่สาวก็ตกใจไม่แพ้กัน
"ว๊าย!! รูบี้"
"เอ๋? พี่มาได้ไง"
"....."
"เดี๋ยวฉันนะ.."รูบี้ยกมือห้าม พวกยามิไม่ฟัง
"ตาย!!"
"จ๊ากกกก!!"
"หลับต่อดีกว่า"พลัสเซิลที่ยื่นหน้าห้องรีบกลับห้องโดยเร็ว(เฮ้ย อย่าหนีนะเว้ย/มารเพลิง)
"อูย สามโหดหรือไง"รูบี้จับแผล
"นี้นะ พวกพี่เขากับยามิจังไม่เอาจริง"มิคัง
"เพราะเธองั้นแหละ"รูบี้หันมาตวาดน้อง(อย่าบ่นมากเลย ฉันยังโดนเลย/มารเพลิง)
"จึกกก!!~"รูบี้สะดุ้งเมื่อประตูด้านหลังเปิดออก (เจี๊ยกกก!!~/มารเพลิง)
"ขอโทษด้วยค่ะ"เซ็ตซึนะเข้ามาขอโทษ ด้านแซฟไฟรทำท่างขอโทษนิดๆ
"ถ้าคุณตั้งใจทำละก็ฉันฆ่าคุณแน่"ส่วนยามินอกจากไม่ขอโทษยังขู่ต่ออีก(นี้ขนาดยั้งมือแล้วนะ/มารเพลิง)
"เอาเถอะ แยกย้ายนอนได้ละ"รูบี้เอ่ยก่อนแยกตัว
-กลางดึก-
โครม! เสียงฟ้าผ่าดังโครมๆ แต่มี้เสียงอย่างปะปน ตึก!
"เสียงไรนะ"รูบี้ได้ยินแล้วนอนไม่หลับ เขาเปิดประตูไปดู
"หรือว่า..โจรละนี้"ซูซูเอ่ย
"หือ? คุณเซ็ตซึนะ?"รูบี้ทักหญิงสาวที่เพิ่งออกจากห้อง
"เออ คือว่าฉันนอนไม่หลับเลยออกมาเดินหน่อยนะค่ะ"เซ็ตซึนะบอก
"ว่าแต่เมื้อกี้เสียงอะไรหรอค่ะ"เธอถาม
"ไม่รู้เหมือนกันสงสัยเป็นขโมย ไปดูกันหน่อยมั้ยคับ"รูบี้เอ่ย
"ค..ค่ะ"
"ห้องยัยมิคังก็ไม่มีแฮะ"รูบี้เปิดประตูเข้าไปห้องน้องสาว
"เฮ้ย!!"รูบี้หลบคมดาบแล้วมองไปที่ยามิที่ยืนหลับ
"จึก หลับทั้งๆที่ยืนนี้นะ"รูบี้มองแม้เธอหลับแต่ก็ยังมีการป้องกันตัวตลอด(เจ้เล่นแบบนี้ แล้วใครจะกล้าเข้าใกล้ละนี้/มารเพลิง)
"ห้องต่อไปเถอะ"พวกรูบี้เดินไปเรื่อยจนใกล้ห้องครัว
"อืม..กำลังเปิดตู้เย็นใหญ่เลย"รูบี้มองดูสายตาเหนื่อยใจ นี้เขาต้องออกไปซื้อใหม่อีกหรอ
โครม! เสียงฟ้าผ่าดัง
"กรี๊ดดด!!"เซ็ตซึนะเข้ากอดรูบี้
"เอ๋? คุณเซ็ตซึนะ.."รูบี้งง เซ็ตซึนะแยกออก
"หรือว่า คุณ.."รูบี้จะเอ่ยอีกฝ่ายปิดปากไว้
"กรุณาอย่าพูดนะค่ะ"เซ็ตซึนะอายยกดาบขู่(โธ่ แค่ฟ้าผ่ากลัวไรวะ/มารเพลิง)(เงียบซะ/เซ็ตซึนะ)(จ๊ากกก!!! ฟันเลยหรอ?/มารเพลิง)
"เออ...ได้คับแต่กรุณายกดาบลงก่อนเถอะครับ.."รูบี้เอ่ย
"..ข..ขอโทษค่ะ"เซ็ตซึนะรีบเอาออก
"!?"ทั้งสองเพิ่งรู้สึกว่าขโมยที่เปิดตู้เย็นอยู่ด้านหลังแล้ว
"เดี๋ยว คุณเซ็ตซึนะนั้นมัน.."รูบี้รู้ตัวคนร้ายแต่เซ็ตซึนะพุ่งเข้าก่อน
"อะไรๆ "หญิงสาวคว้าตัวเซ้ตซึนะไว้แล้วพลักกลับ
"ฉันเข้าบ้านน้องชายผิดด้วยหรอ.."อีกฝ่ายถามพร้อมจับเหล้ายัดปาก
"ก็อย่าเข้าบ้านมากินตอนดึกสิ..พี่!!~"รูบี้ตอบ
"แหมๆ น้องคนนี้ปีกกล้าขาแข็งแล้วแฮะ อะแน่พา ญ มาค้างด้วย.."อายูมิชี้หน้าเซ็ตซึนะที่ยังงง
"ไม่ใช่ซะหน่อย."รูบี้/เซ็ตซึนะ
"ไม่ต้องเขิน มาพี่ช่วย"อายูมิที่เมาเละจับหัวสองคนไว้
"เอ๋? เดี๋ยวสิ(แรงควายไม่เปลี่ยนเลย).."รูบี้พูด
"อะ "อายูมิจับหน้าทั้งสองชนกัน ฝีปากประกบ
"เย้!พีธีเสร็จแล้ว ฉลองกันหน่อย"อายูมิยัดเหล้าที่เหลือเข้าปากก่อนจะสลบค้างที่(พีธีอะไรละนี้ เจ้นี้มันแต่งงานชัดๆ เฮ้ด้วยดิอย่าหลับ ขี้เกียจอุ้ม/มารเพลิง)
"..."ทั้งสองยังแข็งถื่ออยู่(ช่วงนี้เอ็งก็โชคดีจริง ดวงความรักมาแรงหรือไง/มารเพลิง)
"..ระ...รีบพาพี่เขาไปห้องก่อนเถอะ"รูบี้เอ่ยก่อนทั้งสอง(สามบวกคนเขียน)คนจะพาตัวอาจารย์สาวไปนอน
-เช้าวันต่อมา-
"ไปก่อนละค่ะ"เซ็ตซึนะเอ่ยลา
"เอ่อ รูบี้คุงเรื่องเมื่อวานอย่าบอกใครนะค่ะ"เซ็ตซึนะกระซิบ
"เรื่องไหนละคับ"รูบี้ถาม (เรื่องไหนละระหว่างกลัวฟ้าผ่ากับจูบนี้/มารเพลิง)(เงียบไปเลย/เซ็ตซึนะ)
"ทั้งสองอย่างละค่ะ"เซ็ตซึนะบอก
"งั้นฉันไปละค่ะ"เซ็ตซึนะโบกมือก่อนหันหลัง
"คุยอะไรกันมิทราบ"แซฟแฟรถาม
"ไม่ใช่เรื่องควรรู้ละกัน"รูบี้ตอบ
"เมื่อคืนนายทำอะไนกันแน่บอกมานะ"แซฟไฟรเริ่มอาละวาด
-สถานี รถไฟ-
"ที่นี้ ไม่นานแล้วนะ ยังเหมือนเดิมเลย.."เสียงหญิงสาวเอ่ยหลังจากลงรถ
เธอเป็นใคร?
จบตอน
"สวัสดีรูบี้.."
"..ฮะ..ฮินาโกะ!?"
"..ฉันมาเยี่ยมตามสัญญาละสิ"
ความคิดเห็น