คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : บทที่ 37 ทัศนศึกษาแสนป่วน 2 ลักพาตัว
"เอาละถึงกันแล้วนะ ทุกคนเตรียมของอะไรให้เรียบร้อย"
"..."เซ็ตซึนะมองมาทางรูบี้
"(เธอมองเราอีกแล้วหรือว่าพลัสเซิลพูดถูก?)"รูบี้คิด
-วัดคิโยมิสึ-(กรี๊ด ไอ้แมลงสาบดูนี้สิ/มินะ)(ใจเย็นเจ้ อายเค้า/มารเพลิง)
"เกียวโตๆๆ"คาซึพูดอย่างอารมณ์ดี
"ตรงนี้หรอกที่ใครๆชอบมาโดดกัน?"แซฟไฟรมองลงไปด้านล่าง
"ตรงนี้คือ เวทีแห่งคิโยมิ ในพงศาวดารมีบันทึกว่ามีคนโดดถึง 234ครั้ง รอดถึง85% ถึงว่าสูงมากค่ะ"ยูเอะอธิบาย
"กรี๊ด เธอนี้รู้เยอะจัง"แซฟไฟรเอ่ย(รอดเยอะจริงอะ ไอ้แมงสาบลองไปดูสิ ผั๊วะ/มินะ)(กรี๊ดดด!!~ อ๊ากก!!.../มารเพลิง)(ตายยัง?/มินะ)(เจ้!! ทำแบบนี้มันเจ็บนะ/มารเพลิง)(โดด 235ครั้ง รอดบวกอีกหนึ่ง/ยูเอะ)
"ยูเอะนะ เป็นคนคลั้งไคล้ปูชนียสถานที่เก่งกาจ จนหาตัวยากเลยละ"โนโดกะแนะนำตัวเพื่อน
"ส่วนที่นี้คือน้ำตกโอโทวะ เชื่อกันว่าใครกินน้ำจาก3รางนี้จะสมหวังในเรื่องต่างๆ ขึ้นอยู่ที่ว่ากินรางไหน"ยูเอะไกด์ต่อ
"จริงดิ รางเป็นยังไง?"คนในห้องถาม
"เอ่อ เริ่มจากขวาก็ สุขภาพ การเรียน ความรัก.."สิ้นคำ นักเรียนหญิงแทบทั้งหมดรีบเข้าไปแย่งกันรองน้ำที่ซ้ายสุดทันที(อ้าวเจ้ ไปรวมกับเค้าด้วยหรอ/มารเพลิง)(เรื่องของฉันว่าแต่แกเถอะ กินแต่รางขวาสุดหรือไงไม่ตายซะที/มินะ)
"อืม อร่อยดีแฮะ เอิก!!"นักเรียนที่เข้าเริ่มเกิดอาการเมา
"เอ๋? เกิดไรขึ้น"รูบี้งง
"รูบี้บนนี้มันมีลังเหล้ามาเทใส่ด้วยละ"แซฟไฟรปีนขึ้นไปดู
"เฮ้ย ไหงเป็นนั้น"รูบี้รีบสั่งแซฟไฟรเอามันออก แล้วสั่งคนอื่นช่วยกันยกคนที่เมา
"...."หลังจากนั้นไม่นานยุยเดินมาที่รางซ้ายสุด
"////"เธอมองซ้ายขวาก่อนจะรองน้ำที่นั้นแล้วเก็บ รีบตามคนอื่นไป
"..."เซ็ตซึนะยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดแบบเงียบๆ
-ที่พัก-
"เฮ่อ ทำไมมีแต่เรื่องละนี้.."รูบี้นั้งพัก
"ผมว่า ต้องเป็นฝีมือของพวกอริแน่ และนางที่ชื่อเซ็ตซึนะต้องเป็นพวกมันแน่"พลัสเซิลบอก
"แต่ว่านะ..เราไม่มีหลัก.."รูบี้ไม่จบแซฟไฟรก็เดินมา
"นี้มีอะไรหรอ?"รูบี้เลยเล่าเรื่องให้ฟัง
"เอ๋? จริงหรอที่พวกเราโดนใครบางคนจ้องเล่นงานนะ"แซฟไฟรถาม
"ใช่ แต่ฉันก็ไม่แน่เท่าไรนะ เรื่องคุณเซ็ตซึนะ"รูบี้ตอบ
"เอาเถอะ นายรีบไปอาบน้ำเข้าละ"แซฟไฟรเตือน
"เฮ่อ สบายจัง"รูบี้ผ่อนคลายขณะแช่น้ำร้อนที่บ่อ พร้อมกับโปเกมอน
"นั้นสินะ ถ้าไม่ต้องมากังวลเรื่องต่างๆนะ"ซูซูเอ่ย(โปเกนาวิเกียร ติดตั้งระบบกันน้ำได้ รูบี้เลยติดมาด้วย)
"หือ? รู้สึกว่าจะมีใครมานะคับลูกพี่ รุ่นพี่ซูซู"พลัสเซิลหันไปมอง รูบี้หันตามแต่แล้วก็ตกใจ
"(คุณเซ็ตซึนะ!?)"เธอเข้ามาจากด้านประตูผู้หญิง เธอกำลังตักอาบด้วยกระบอก
"นี้หมายความว่าบ่อรวมอะดิ"ซูซูเอ่ย
"สงสัย"/รูบี้
"ชัวร์ป๊าดขอรับ"พลัสเซิลเสริม
"หืม? ดูไปเค้าก็จัดว่าเป็นคนสวยคนหนึ่งนะ"รูบี้วิจารณ์
"อืมขอรับ แบบนี้เรียกว่า ยามาโตะนาเดจิโกะ(กุลสตรีญี่ปุ่นแท้)"พลัสเซิลเสริม
"เฮ้ย ไม่ได้มาดูเค้าได้ไงรีบไปเถอะ"รูบี้บอก
"นั้นสิ จับได้เดี๋ยวคุณแซฟไฟรจับฟาดแน่"ซูซูถอย แต่รูรูกลับเดินพลาดทำให้เกิดเสียง
"หือ? ใครนะ!!"เธอไม่รีรอรีบหยิบดาบขึ้นมา
"เอาแล้ว!!"รูบี้รีบถอยไปหลังก้อนหิน
"วิชาชิเมริว.."เธอรุกมาตรงก้อนหิน
"..ดาบผ่าศิลา"ดาบฟันออกก้อนหินที่บังรูบี้ถูกผ่าแนวนอน
"ชิ"รูบี้ใช้เศษหินยิงใส่ที่มือ ดาบหลุดแต่เธอยังคงรุก
"(ช่วยไม่ได้แฮะ..)"รูบี้เห็นฝีมืออีกฝ่าย ไม่ประมาทรีบเข้ารุก มือทั้งสองคนคว้าไปจับคออีกฝ่ายแต่รูบี้ถึงก่อน
"อ้าว คุณรูบี้หรอค่ะ"เธอมองรูบี้ด้วยอาการแปลกใจ
"..เธอพูดแบบนี้หมายความไง?"รูบี้งง ก่อนที่ทั้งสองจะหันมาอายเพราะแก้ผ้า แล้วจึงค่อยเริ่มคุยกัน
"หมายความว่าเธอไม่ใช่ศัตรูละสิ"รูบี้เอ่ยแล้วหันมามองเจ้าตัวปากดี
"ใช่ค่ะ ฉันได้หน้าที่ดูแลคุณหนู"
"คุณหนู!?"รูบี้งง
"อ่อหมายถึง คุณโคเทงาว่า ยยุนะค่ะ.."ทั้งสองคุยไม่จบเสียงกรี๊ดก็ดังมาจากห้องเปลียนเสื้อ
"เฮ้ แซฟไฟร โคเทงาว่า!!"รูบี้กับเซ็ตซึนะเปิดเข้ามา เห็นหญิงสาวสองคนโดนฝูงเอปาล์มรุม
"ว๊ายอย่าดูนะ!!"ทันทีเห็นว่าคนมาคือรูบี้สองด้านในรีบเตะของใส่
"เหวอ!"รูบี้เซไปล้มเซ็ตซึนะ
"แย่ละ ยุยจัง"แซฟไฟรมองร่างที่โดนแบกออกไป
"หยุดนะ"ทั้งสามรีบใส่เสิ้อผ้าแล้วตาม
"เกิดอะไรขึ้น"คาซึที่ผ่านมาถาม
"คาซึดูแลทางนี้ที"รูบี้บอก
"เจอแล้ว!!"รูบี้วิ่งตามออกไปไม่ทันไรก็เจอ แถมพร้อมตัวการด้วย
"แย่ละ "อีกฝ่ายเห็นรีบวิ่งไปยังรถไฟฟ้าที่หยุดขบวน ไว้
"อย่าหนีนะ"พวกรูบี้ตามเข้าไป รถไฟก็ปิดลง
"เอานี้ไปกิน"อีกฝ่ายเรียกมาริลลี่ออกมาพร้อมพ่นน้ำจากปาก ก่อนตัววิ่งไปอีกโบกี้แล้วปิดประตู
"โฮ่ๆๆๆ เชิญจมน้ำตายไปก่อนเถอะ"อีกฝ่ายวิ่งออกประตูไป(เจ้ ช่วยด้วยว่ายน้ำไม่เป็น/มารเพลิง)(จะบ้า ฉันก็แย่เหมือนกัน/มินะ)
"ชิ เคลื่นไหวไม่ค่อยได้เลยแบบนี้ขาดอากาศก่อนแน่"เซ็ตซึนะพยายามทุบกระจกแตกมันช่วยได้แค่รั่วนิดเดี๊ยว
"หนอย..ก.."รูบี้กำมือเหมือนเตรียมชักดาบ(เฮ้ย รูบี้จะใช้ไอ้นั้นหรอ?/มารเพลิง)
"Ground Saber!!"สิ้นเสียงตู้โบกี้ระเบิดออกเป็นรูปวงดาบ น้ำระเหิดพริบตา แต่ดูแล้วอนุภาคน้อยกว่าตอนเครก้ามาก
"ยุย!!!"ตัวตลกเพลิงพุ่งออกมาแทบทันทีที่ระเบิด ไฟนั้นพุ่งไปขวางคนที่ลักพาตัว
โครม! ตัวตลกลงจอดพร้อมเปลวไฟ
"อย่าหนีนะ"พวกเซ็ตซึนะวิ่งตามมา
"ส่งเธอคืนมา"รูบี้ยื่นดาบชี้หน้า
"(คนนี้ๆ ได้ยินว่าพาเหตุการณ์มามาก ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเรื่องจริง)"เซ็ตซึนะมองรูบี้
"ชิ"อีกฝ่ายไร้ทางหยิบใบยันต์ในกระเปล่าออกมา แล้วโยนใส่เปลวไฟลุกไหม้ไปทั่ว
"ฮ่าๆๆ เก่งยังไงถ้าทีเผลอต้องตายทั้งนั้น"
"แย่ละ"เซ็ตซึนะเห็นท่าไม่ดีรีบวิ่งแต่แซฟไฟรห้ามไว้
"พอใจหรือยัง?.."รูบี้เอ่ยดวงตาสีแดงเขาจ้องผ่านมาจากกลางวงเพลิง เปลวไฟค่อยถูกดูดเข้าตัวดาบและชุดคลุม
"อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นนางนี้ตาย!!"อีกฝ่ายขู่พร้อมเรียกโปเกมอนที่เหลือออกมา ล่อทั้งเอาเส้นประสาทของสามคนแตก
ฟุบ!ฟุบ! เซ็ตซึนะเข้าฟันอีกฝ่ายจนลอย แซฟไฟรเข้าจัดการโปเกมอน เงาสีแดงพุ่งไปหาตัวการ
ฟูบ! รูบี้ฟันแล้วรับตัวยุยที่สลบไว้ ก่อนจะลงหมุนตัวหยุด
"ทำไม แค่เด็กสองสามคน.."อีกฝ่ายตกใจ
"เพราะคุณ เลือกหาเรื่องผิดคนละสิค่ะ"เงาสีดำผมประกายสีทองบลอนร่อนลงมา
"*โกลดเด้น ดาร์กเนค!?" (*ชื่อในวงการของยามิ)
"ยามิจัง!!"แซฟไฟรมองเด็กสาวที่โผล่มา
"ยามิเธอ มาได้ไง?"รูบี้ถาม
"ฉันได้รับจ้างให้มาดูแลค่ะ"ยามิตอบ
"(โกลดเด้นดาร์กเนค มือสังหารอันดับต้นๆ เค้ารู้จักกับคนแบบนี้คนไม่ใช่คนธรรมดา)"เซ็ตซึนะคิด
"ถ้าไม่ติดว่ารับงานอยู่ ฉันจะฆ่าคุณเลยละ"ยามิบอกรูบี้
"อ่อเหรอ ฝากที่เหลือด้วยละ"รูบี้โบกมือลาพร้อมอุ้มร่างยุยกลับไป(เดี๋ยวรอด้วย/มารเพลิง)(เอ๋? รอเดี๋ยวสิ/มินะ)
จบตอน
"ฟังนะโนโดกะ เธอต้องใช้โอกาสนี้สารภาพไปเลย"
"อ..เอ่อ..คือว่า รูบี้คุง."เดทกลางทัศนศึกษา
"ที่จริงฉันตกหลุมคุณแต่วันแรก ..ฉัน..ฉันชอบคุณค่ะ"
ความคิดเห็น