คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : บทที่ 20 บทสรุปของชีวิต
โครม! ตูม! เสียงสนั้นไปทั่วบริเวณชายป่า
"ฟู่ Mimi!!.."รูบี้สั่งโปเกมอนมังกรที่อยู่ข้างๆ
"Rain Sword Dance!!"สิ้นเสียงน้าวนที่สะกัดทหารอยู่ก็สลายแล้วเผยให้ดาบน้ำแข็งจำนวนมากลอยอยู่ ดาบทั้งหลายกระจายไปปัดหัวทหาร
"อ๊าก!!"ทหารพากันล้มไปตามแนวที่ดาบลอย อีกด้านฮิเดะกำลังฟาดกองทหาร เหล่าทหารล้มตายไปมากแต่กลับไม่ใครถอย
รูบี้กระโดดกลับหัว ข้ามหัวทหารไปบริเวณที่ฮิเดะยืนอยู่ เขาจับดาบในมือก่อนจะกวาดมันออกเป็นวงกลม
"The Flame spread of the Stab(เพลิงลามทุ่ง)!!"วงดาบที่พื้นกลายเป็นไฟและกระจายเป็นวงกว้าง เผาทหารล้มตายไปหลายสิบคน
"ระวัง!!"ฮิเดะกวาดทหารที่อยู่รอบๆรูบี้ตอนลงพื้น
"ข้างหลัง!"รูบี้ทหารด้านหลังฮิเดะไปชนกลุ่มที่ถือทวน
"ข้างหน้า!"ขณะเดียวกันฮเดะเองก็แทงทหารด้านหน้า
ทั้งสองสลับกันรุกและรับ
"แฮ่ก แฮ่ก ให้ตายสิพวกมันเหลืออีกกี่คนละนี้"ฮิเดะถามรูบี้ขณะที่หลังทั้งสองชนกัน
"เรากำจัดไป4-5ร้อยคนคงเหลืออีกเก้าพันกว่าๆมั้ยคับ"รูบี้ตอบ
"ไม่นึกว่าข้างๆพยัคห์ร้ายฮิเดะจะมีมังกรร้ายอีกตัว.."แม่ทัพคนหนึ่งมองพวกเขาอย่างสบายใจ เขาถือง้าวใหณ่กลับมีลวดคล้องระหว่างปลายคมง้าวกับปลายด้ามจับ และที่หลังแบกลูกธนู
"เอาเถอะพวกมันต้องตายด้วยมือนี้แหละ เพราะข้าคือพลเกาทัณฑ์!!"เขาพูดก่อนเดินเข้าร่วมวง
"นี้ คุณพี่ฮิเดะ คุณเคยคิดถึงบทสรุปชีวิตของตัวเองหรือเปล่าคับ?"รูบี้ถาม
"บทสรุปของชีวิตข้านะ งดงาม ไม่ตระการตา ขึ้นๆลงๆ เป็นอนิจจัง"ฮิเดะตอบไปฟันไป
"หึ บทสรุปของคุณนี้ ไม่ค่อยตรงใจของผมเท่าไรเลย"รูบี้เอ่ย พวกเขาพยายามคุยให้ผ่อนคลายที่สุด
"(ฮึม เยอะแบบนี้มีหวังเราสองคนตายคู่แน่)"รูบี้ฟัดไปคิดหาทางออกไป
"ข้าดูออก ว่า.."เขามองร่างนายทหารตรงหน้าที่ถูกผ่าครึ่งจากด้านหลัง พร้อมกับเงาพุ่งมาหาเขา
เคร้ง! รูบี้ยกดาบกันทัน
"(ยอดฝีมือ!?)"รูบี้คิด ขณะแม่ทัพที่ทะลวงไปด้านหลังก็พูดต่อ
"..เจ้าเหนื่อยแล้ว"
"ใช่"รูบี้ตอบพร้อมดูแผลที่ต้นแขน
"ส่วนเจ้า.."เขาหันเล่นงานฮิเดะบ้าง แม้ที่เผลอฮิเดะก็รับได้
"..ก็เหนื่อยแล้วเช่นนั้น"
"ใช่..แต่ว่า"ฮิเดะจับอีกฝ่ายทุ่มข้างหลัง
"มันก็เพียงพอที่จะฆ่าเจ้า!!"เขาง้าดาบใส่ดาบอีกต่อยกลับ ฮิเดะถึงกลับชะงัก รูบี้งงทำไมถึงชะงักได้ละ
"ข้าขอย้ำอีกครั้งว่าข้าคือพลเกาทัณฑ์"ในมือแม่ทัพกลับลูกธนูและลูกธนูนั้นเสียทะลุคอของฮิเดะ
"!?"รูบี้เข้ากวาดทำให้แม่ทัพถอยออก เขารับร่างฮิเดะที่ล้มลง
"ขอโทษทีนะ..ดูเหมือนชั้นจะถึงบทสรุปแล้วละ"ฮิเดะพูด
"ถ้านายรอดไปได้ฝากดูแลน้องสาวฉันด้วย"พูดจบฮิเดะก็สิ้นใจ รูบี้ยังคงนั้งอึ่ง นายกองคนใกล้ๆใช้โอกาสง้าง้าวใส่ และฟาดลง
พริบตาเดียวรูบี้หลบง้าวแล้วจับนายกองคนนั้นมานอนพร้อมจ่อดาบ
"ฉันนะยังไม่ต้องการบทสรุปของชีวิตหรอกนะ"รูบี้เอ่ย
"ถ้าไม่อยากให้หมอนี้ตายถอยไป!!"รูบี้ขู่ แต่มันกลับไม่เป็นผลเพราะทหารยังคงรุกเข้า
"ชิ!!"เขากัดฟันพร้อมแทงคนที่นอน ลุกขึ้นสู้ต่อ
เช้ง! เคร้ง!
"แฮ่ก แฮ่ก อะ!?"ทันใดนั้นลูกธนูก็ลอยมาจากด้านหลังพุ่งมาหลังรูบี้ที่เหนื่อยล้า
"ขอย้ำอีกคราละกัน ว่าข้าคือพลเกากัณฑ์"รูบี้มองลูกธนูที่พุ่งเหมือนภาพสโลว เขาจะตายแล้วหรอ?
"!?"ลูกธนูพุ่งมาห่างรูบี้ไม่กี่เซน แต่กลับมีอีกลูกมาปัดทิศทาง
โครม! กงล้อขนาดใหญ่ที่เกิดจากโล่ยักษ์สองอันติดกันกลิ้งฝ่ากองทหารมาอยู่หน้ารูบี้
"ช้าสินะ เจ้าหัวสาหร่าย"รูบี้เอ่ย เมื่อกงล้อแยกข้างมีคนผิวดำถือโล่สองอัน(กงล้อแต่ละข้างนั้นแหละ)โผล่จากรอยแยกนั้น
"หนอย..!?"แม่ทัพอีกฝ่ายเห้นว่าลูกธนูตัวเองพลาดหมายเข้าฟาดฟัน แต่กลับมีลูกมาปัดที่ขา
"ทางนั้นหรอ?"เขามองไปต้นทางมีคนอยู่อยู่บนหน้าผาที่ห่างไกล มองด้วยสายตาประมาณกิโลหนี่งได้ คนนั้นคือ ยุย
"มาช้า แต่ว่า..."แม่ทัพหยิบลูกธนูเป็นการประกาศดวล
"..เป็นคู่ต่อสู้ชั้นเยี่ยม"ยุยพูดพร้อมกลับตั้งท่าพร้อมรับคำท้า
จบตอน
สงครามนำไปสู่ความสูญเสีย
"อย่าแตะต้องเธอนะ ไม่งั้นแกไหม้แน่"
"(ลาก่อน...มานามิจัง ทุกคนฝากที่เหลือด้วย.)"
"ยุยยยยยยยยย!!!!!!!"
เสียงคำรามเมื่อจากลา สิ่งที่จะผันเปลี่ยนจากสนามรบเป็นขุมนรก!!
ความคิดเห็น