คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : บทที่ 18 โต้กลับ
อาไปให้อิ่มเลย 3 ตอนรวด เหอๆอย่าบ่นนะตอนสุดท้ายค้างไว้แบบน่าอัดสุดๆ
"มีใครบอกฉันได้บ้างมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?..."รูบี้เอ่ยถาม แต่ไม่ผู้ใดตอบกลับ เพราะต่อหน้ามีเพียงซากศพที่ตายแล้ว
"หืม?"รูบี้สังเกตคนๆหนึ่งที่ชี้อะไรบ้างอย่าง เขาพิจารณ์มองจึงรู้เป็นการบอกทาง
"..."รูบี้โค้งคำนับก่อนไปทางที่ชี้ เขาไปเรื่อยๆและได้พบศพที่ตายพร้อมบอกทางเป็นสาย จนกระทั้งศพสุดท้าย
"..."รูบี้มองศพอย่างสลดก่อนจะเอ่ย
"ขอบคุณมาก คุณเคนอิจิ..."เขาโค้งคำนับ แล้วหันไปทางที่ชี้ต่อไป
"ลูกเมียคุณ ผมจะบอกให้ลุงดูแลให้ดีที่สุด.."รูบี้พูดก่อนจะวิ่งออก ศพเคนอิจิที่นอนอยู่จู่ๆก็ลดมือลง เหมือนหมดหน้าที่พร้อมเผยสิ่งที่คล้ายรอยยิ้ม
"พนันหมื่นเยน ว่าไม่โดน"แม่ทัพที่นำขบวนเอ่ยขณะที่มองเชลยศึกที่วิ่งหนี ไม่กี่วินาทีต่อมาลูกธนูก็ลอยไปปัดกลางหลังผู้วิ่ง
"ข้าได้!! หมื่นเยน"ชายผู้ยิงพูด เขาเป็นคนเดียวกับที่บุกเข้าไปจับยุย
"อึก!.."ยุยถูกมัดด้วยเชือกและถูกปิดปาก เธอพยายามดิ้นให้หลุดแต่ไม่เป็นผล
"เอาละที่เหลือคือให้นายไปซุ่มยิงพวกที่จะตามละ และข้านำทัพเข้าตีอีกรอบ"แม่ทัพออกคำสั่งกับผู้ที่กำลังงวนอยู่กับการเก็บเงิน
"คับ"ว่าแล้ว นายกองก็จัดทหารนำขบวนขึ้นเขาทั้งที
"ไป"แม่ทัพสั่งขบวนเคลื่อนไปอย่างช้าๆ
-บนเขา-
"ข้างหน้านี้ละคับ"ผู้เป็นรองบอกกับหัวหน้า ทันใดนั้นกลับมีเงาโผล่มาด้านหน้า
"ท่านใช่คนที่โจมตี ขบวนพ่อค้าหรือเปล่า?"คำถามถูกถามจากผู้มาเยือน
"พวกเจ้าไปก่อน เดี๋ยวข้าตามไป"นายกองสั่งลูกน้องแล้วค่อยเดินออกจากพุ่มไม้
เมื่อออกมาแสงที่สาดส่อง ลอยไปกระทบกับใบหน้าอีกฝ่าย ทำหน้าเห็นนัยน์ตาสีแดงชาด
"ใช่ ข้าเอง.."นายกองตอบรับ
"หึ รู้สึกขอบคุณยิ่งที่ท่านยอมรับ"ชายหนุ่มพร้อมเริ่มตั้งต่า
"ข้าก็เช่นกัน ที่ได้สู้กับมือสังหารอันดับหนึ่ง.."อีกฝ่ายตอบรับ
ไม่กี่วิต่อมารอบๆนั้นก็ดังด้วยเสียงโลหะปะทะกัน
"เอาละ รอตรงนี้แหละ"รองนายกองสั่ง
"รู้สึกว่าวันนี้แขกจะเยอะจังนะ.."รองนายกองหันไปมอง ชายสองคนที่ยืนอยู่ด้านบน
"คุณซิลเวอร์ช่วยกำจัดลูกจ๊อกที ตัวหัวผมเอง"ชายร่างดำสูงบอกคนข้างๆ อีกฝ่ายไม่ตอบแต่ตั้งท่าพร้อม
"ฉันขอพนันแสนเยนว่า แกทำไม่ได้"รองนายกองท้า
"งั้น...ฉันขอพนันร้อยล้านเยนว่า หัวนายหลุดจากบ่าแน่.."คาซึโต้ พร้อมกางกงเล็บ
"แค่กๆ...กุหลามงามย่อมมีหนามที่แหลมคม..."นายกองผู้ที่นำพลธนูขึ้นเขากำลังแย่
เขาพิงตัวกับต้นไม้เลือดไหล อย่างหยุดไม่อยู่ ชายหนุ่มที่สู้กับเขายืนมอง ด้วยสภาพที่แทบไม่เป็นอะไรเลย
"..แต่น่าเสียดาย..ที่.."เขากะพูดประโยคโปรดของตน แต่อีกฝ่ายยืนมือมาจับหมวกเขา แล้วพูดตัด
"ใช่..น่าเสียดายที่รอบๆนั้นมักมีแต่หนอนบุ้งอย่างเจ้า.."
"เฮอะ.."นายกองยิ้มก่อนจะล้มลง และไม่ลุกขึ้นมาอีก หมวกของเขาค้างอยู่ในมือของอีกฝ่าย
"ได้เวลาละ"รูบี้สวมหมวกแล้วเดินลงด้านล่าง
"เฮ่อให้ตายสิแบบนี้ ใครจะจ่ายหนี้ร้อยล้านกับฉันละนี้?"คาซึบ่นกับตัวเอง
"ไปกันเถอะ"ซิลเวอร์ควักมือเรียก คาซึถอนหายใจก่อนเดินตาม
"หืม? นั้น*นาตะนี้?"แม่ทัพสังเกตผู้ที่ควบม้าตามมา เขาน่าจะอยู่บนเขาตามคำสั่งนี้ (*นาตะ คือชื่อของนายกองคนที่นำทัพขึ้นเขา)(ชื่อไรฟะ ไร้การแต่งเติมที่สุด/รูบี้)(เออน่า แค่ตัวประกอบ จะชื่อเท่ไปทำซากอะไรเล่า?/มารเพลิง)
"เจ้าอยากตายหรือไง? ขัดคำสั่งแบบนี้?"เขาถามคนที่ควบม้า แต่อีกฝ่ายไม่ตอบพร้อมตั้งอาวุธหมายฟาดฟัน
เคร้ง!
"เจ้าทำอะไรกันของเจ้า หรือว่าเจ้าคือไส้ศึก?"แม่ทัพงุงงงกับการกระทำของอีกฝ่าย ทั้งคู่ปะดาบกันบนหลังม้า
"ใช่ข้าคือไส้ศึก!!"อีกฝ่ายตอบพร้อมฟาดดาบ ดาบเกือบโดนหน้าแม่ทัพแต่มีง้าวมาขว้างและกระท้อนกลับ ทำให้ฝ่ายที่โจมตีตกม้านอนแนบนิ่ง
"ฟู่ ดีนะที่ข้ามาช่วยท่านทันเวลา"ผู้ที่มาคือฮัวสง(ใครจำได้บ้างหว่า) สองแม่ทัพรับใช้ง้าวจ่อคอผู้ที่นอนอยู่
"เจ้านาตะ มันบ้าไปแล้วละสิท่านฮัวสง"แม่ทัพบอก
"เจ้านี้...ไม่ใช่นาตะหรอก.."ฮัวสงมองผู้ที่นอนแล้วเอ่ย
"นั้น!? มันเป็นใคร ท่านรู้จักหรอ?"ฝ่ายที่ฟังถามทันที
"อืม..ถ้าใช่คนเดียวกันละก็..มันคือไอ้เด็กเวรที่ยามาโต้ฆ่าไม่ตายเลยละ"ฮัวสงพูด
ฝ่ายที่นอนเผยยิ้ม ก่อนดาบสีเพลิงพุ่งขึ้นปัดง้าวทั้งสองออก ผุ้ที่นอนกลิ้งถอยมา และก้มีเงามาทับร่างแม่ทัพทั้งสอง
"คัมภีร์ ซาซิมมู..."ทั้งสองมองเจ้าของเสียง ดวงสีแดงแต่คนละคนกลับผู้ที่กลิ้งไป หมัดของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยประจุไฟฟ้า
"พยัคฆ์ขาวคำราม!!"หมัดของผู้โจมตีกระแทกลงพื้น
คลื้นอัดกระแทกกระจายไปรอบๆ ทำลายพื้นที่และทำให้ม้าตื้นตะนก แม่ทัพทั้งสองต้องตกจากม้า
"หนอยย.."ทั้งสองหมายเอาคืน แต่เงาของดวงตาสีทองกลับปรากฏเบืองหน้า ทวนสีทองแกว่งผ่าแม่ทัพเป็นสองส่วน ฮัวสงยกกันทันจึงไม่เป็นไร
"เจ้า..!?"
"หืม? เราเคยรู้จักกันด้วยหรอ?"ชายดวงตาทองพูด
"รุกฆาต!!"รูบี้เอ่ย ไม่กี่วินาทีทหารกวนตงก็เริ่มทยอยออกมา รอบฮัวสงและทหารไว้
จบตอน
"เหลี่ยวหยวน หว่อ เจ้าลองไปคุยเรื่องนี้กับลูกชายข้าดูสิ"
"ขอต้อนรับ ท่านหัวหน้าซากทัพ"
"ที่..แท้..ไส้ศึกคือ.."
รูบี้พบกับพี่ชายของนามิ เพื่อปรึกษาเรื่องไส้ศึก แต่แล้วพวกเขากลับอยู่ในวงล้อมศัตรูนับหมืน!?
ที่มาของโศกนากรรม ที่จะเปลี่ยนประวัติสาสตร์ พลาดไม่ได้(ถ้าพลาดตาย!! อะล้อเล่น)
ใกล้จุดไคลแม็กนิดๆละ ดูแล้วเม้นกันเยอะเด๋อ
ความคิดเห็น