คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ 16 ข้อเสนอ
"อ..อืม..ที่นี้?"รูบี้ที่เพิ่งตื้นสำรวจห้องที่ตนนอนอยู่
"อ้าวตื่นแล้วหรอ?"โกลด์เปิดเข้ามาพร้อมกับซิลเวอร์และคาซึ
"คุณโกลด์ คุณซิลเวอร์!! อุบ!"รูบี้จะลุกไปรับแขกแต่ก็เจ็บที่แผล
"อย่าฝืนเลยนะ สภาพนายตอนนี้รอดมาได้ก็ดีแล้ว"ซิลเวอร์พูด
"นั้นสินายเป็นแมลงสาบรึไง"คาซึกวนคนเจ็บแบบไม่เกรง
"ว่าแต่นายเจอแล้วใช่มั้ย..แซฟไฟรจังนะ?"โกลด์เอ่ยขึ้นมา
"...คับ..รู้ได้ไงคับ?"
"ก็รู้จากแม่สาวผมทองที่หิ้วนายมา ว่าเป็นผู้หญิงตาฟ้า ผมน้ำตาล.."
"แถมยังทำให้นายยืนอึ่งกิ๊มกี๊ ได้คงมีแค่คนเดียว"โกลด์พูดตามความคิด ซึ่งก็ตรงหมดทุกอย่าง
"...อ่อ!! แล้วโคเทงาว่าละ ยั้ยนั้นใช้ยาพิษนี้!?"รูบี้นึกเรืองได้รีบถาม
"อ่อ พวกผู้หญิงอยู่ที่ห้องริมนู้น แต่ว่า..."โกลด์พูดไม่จบรูบี้ก็วิ่งสวนไปแล้ว
"ให้ตายสิ นี้มันหว่านเสนห์ไว้กี่คนละนี้?"คาซึเกาหัว
"นั้นสิเนอะ"โกลด์หัวเราะ ด้านรูบี้เร่งฝีเท้าแล้วเปิดประตูอย่างรวดเร็ว
"โคเทงาว่า!!"ประตูเปิดแทบจะพัง แต่เวลาเหมือนหยุดต่อหน้าสิ่งที่เขาเห็น
"เฮ้ย!?"รูบี้ตะโกนหลังจากเห็นสามสาวกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า(นามิ ยุย มานามิ) คนที่อยู่ในห้องหน้าแดงเพราะอาย (โอ้แม่เจ้า ไม่เห็นนาน บุญจริงๆ/มารเพลิง)
"มองไรยะ/คนลามก/อีตาบ้า!!"สามสาวอัดรูบี้กระเด็นออกจากห้อง ไปหัวปัดดิน(ฟู่ หลบทัน/มารเพลิง)(แน่ใจหรอ?/นามิ)(จ๊ากกก!!!/มารเพลิง)
"ให้ตายสิรูบี้คุงที่หน้าคราวหลังหันเคาะบ้างนะ(ตอนที่มาเยี่ยมบ้านก็ครั้งหนึ่งละ)"ยุยยังหน้าแดงด้วยโมโหปนอาย
"ขอโทษ..คือว่า..แค่เป็นห่วง.."ประโยคเดียวทำให้ยุยหายโกรธ กลับรู้สึกเขินแทน (ใช่ๆเป็นห่วงงงจริงๆ/มารเพลิง)(สำหรับนายฉันไม่เชื่อ เอาไปอีกดอก/ยุย)
"เป็นไรเปล่าหน้าแดงๆ"รูบี้ถามแบบซื่อ (โห ไอ้ซื่อบื้อ/มารเพลิง)
"เอาเถอะ ฉันไม่เป็นไรแล้วละ"ยุยแก้ขัดโดยทำทีรวมผมสีดำยาวของเธอ เป็นหางม้าด้านหลัง
"หืม? อืม..เหมาะดีนี้"รูบี้วิจารณ์
"ข..ขอบใจ"ยุยหลบหน้าเพราะอาย ขณะที่นามิจ้องพฤติกรรมทั้งคู่
"อะพี่เร้ดละ?"รูบี้นึกถึงอีกคนได้ (แหมนึกถึงสาวก่อนรุ่นพี่ด้วยนะเอ็ง/มารเพลิง)
"คุณเร้ดไม่เป็นใช่มั้ยคับ"รูบี้ถาม
"อืมเห็นเขากำลังให้หมอเทวดาที่ขึ้นชื่อดูอยู่นะจ๊ะ"เยลโลว์ที่อยู่หน้าห้องบอก
"หมอเทวดาอะไรฉันไม่สนหรอก ฉันสนแต่เด็กสาวที่ตามปู่แกตั้งหาก"โกลด์ทำท่าคึก
"ฉันเห็นด้วย"คาซึเสริม
"นั้นบุกเลย!!"โกลด์ไร้ท่าทีสำรวมเปิดประตู แล้วแสร้งก้าวพลาดทันที พวกที่เหลือมองอย่างเหนื่อยใจ
"ว๊ากก!! ขอโทษทีน้องสาว"โกลด์ล้มไปกอดเด็กสาวแล้วรีบลุกมาดูหน้า
"ฮะ ฮะ พี่โกลด์นี้ขำจัง"เสียงคุ้นเคยและใบหน้าที่เห็น โกลด์ถึงกับหน้าซีดพร้อมปากที่เอ่ยชื่อีกฝ่ายช้าๆ
"ม...มิคัง!!~"โกลด์รุ้สึกถึงลางมรณะด้านหลัง รูบี้ควันออกจากปากแล้ว ราวบอกว่า น้องข้าใครอย่าแตะ
โครม สิ้นเสียงโกลด์นอนนิ่งกับพื้น
"โธ่ รูบี้เบาๆหน่อยก็ได้"โกลด์พยุงตัวขึ้น แล้วหันมองรอบ เขาเปลี่ยนเป้าหมายทันทีที่เห็นหญิงสาวผมดำยาวหันหลัง อยู่นอกห้อง
"ไง น้องสาวไปเที่ยวกับพี่มั้ย?"แทบจะทันทีที่หญิงสาวคนนั้นหันกลับมาโกลด์ก็หน้าซีดอีกรอบ
"นายคิดจะทำอะไร..?"ดวงตาสีฟ้าจ้องอย่างอาฆาต
"ค..คริส!?"ไม่กี่วินาทีต่อมาเสียงก็ดังอีกรอบ (ตายแน่แก -*-/มารเพลิง)
"ขอโทษด้วยค่ะ"เยลโลว์รีบเข้ามาขอโทษตามมารยาท
"โอ้ ไม่เป็นไรๆ รู้สึกว่าจะรู้จักกันนี้นา"ชายแก่ผมขาว หน้าตาใจดีพูด
"คุณเร้ดเป็นอะไรมากมั้ยคับ"รูบี้ถามหมอ
"อืม..สาหัสพอควรดีละที่ฉันยังอยู่"ชายแก่เริ่มไล่พิจารณ์จากแขน เร้ดมองตาม
"ใช้เวลาเท่าไรคับ"รูบี้ถามต่อ เพราะถ้าให้เขารักาาละก่อนคงไม่ตำกว่าเดือน
"3วัน"ชายชราตอบเสร็จก็ดัด หักส่วนต่างของเร้ดทันที คนมองอยู่เจ็บแทน
"โอ๊ย เจ็บ!!"เร้ดตะโกน ชายชราหยุด
"เจ็บหรอแปลกจริง"เร้ดประหลาดเมื่อไม่รู้สึกเลยแถมขยับได้แล้วด้วย
"สุดยอด"เยลโลว์มองอย่างสนใจ
"อืม..ถ้าจะหายหายขาดก็ต้องออกกำลังและกินยาตามนี้ละนะ"ชายชราส่งใบสั่งยาให้ ยุยรับแล้วชวนนามที่รู้ทางออกไป
"ขอบคุณมากจริงๆคับ/ค่ะ"เร้ดกับเยลโลว์โค้งคำนับ
"อืมคนหนุ่มๆสาวๆนี้ดีจริง ฉันว่าจะหาผู้สืบทอดอยู่เหมือนกัน"ชายชราพึมพำ
"นั้นก็เอาพี่เยลโลว์เป็นศิษย์เลยสิค่ะ ปู่"มิคังเข้ากอดคอเยลโลว์ ชายชราไม่คิดจะปฎิเสธ
"จริงๆหรอค่ะ"เยลโลว์ถาม ชายชราพยักหน้า
"ส่วนเธอลองเอานี้ฝึกดูสิ โครงสร้างร่างกายเธอเหมาะดี"หมอเทวดายืนหนังสือเล่มหนึ่งให้เร้ด
"นี้มันวิชาต่อสู้นี้คับ?"เร้ดงง คัมภีร์ต่อสู้กลับมาอยู่กลับหมอได้
"เห็นแบบนี้ เมื่อก่อรฉันเองก็ท่องไปทั่วแล้วเหมือนกัน โฮะๆ"ชายชราหัวเราะ
"อูย เสียงเจ๊าแจะอะไรละนี้"โกลด์ตื่นขึ้นมา พร้อมกับสำรวจรอบๆ
".."รูบี้มองอยู่อย่างเงียบ เขายิ้มก่อนเดินออก
-ห้องของผู้นำตระกูลซุน-
"ลุงข้อเสนอนั้นนะ ผมตกลง"รูบี้เอ่ยเมื่อนั่งอยู่หน้าโนบุ(พ่อของนามิ)
พวกเขาตกลงอะไรกัน?
ช่วงเวลาที่ผ่านไป 1เดือน ซากทัพ รวมกับกวนตง?
"งานหรอ?"
"กุหลาบงามย่อมีหนามที่แรงคม.."คำพูดเดิมซ้ำๆ แต่มันยังมีต่อ..
"...น่าเสียดายที่รอบกุหลาบมักมีแต่หนอนบุ้ง"
อัภพจนได้ นานไปนิดเพราะกู้ข้อมูลไม่ได้ เรื่องค่าตัวหรอ ไม่จ่ายอยู่แล้วอิอิอิ
ทนหน่อยนะจะแว่บมาบ่อยๆ
ความคิดเห็น