คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 11 เหตุการณ์ตาลปัตร
"เยี่ยมไปเลยพี่ปิงตอนนี้เราชนะแล้ว"นามิพูดขณะขบวนกำลังเคลื่อนที่มาหมู่บ้านใกล้ประตูเมืองทางใต้ตอนนี้รอบๆเงียบจนเหมือนป่าช้า ไม่มีใครมาขวางเลย แต่แล้ว...
"เฮ้อ..ฉันละหน่ายจริงๆ ทำไมต้องหาเรื่องใส่ตัวด้วยนะพวกเจ้านี้"ทหารได้ยินตกใจมองหาต้นเสียง และไปจบที่บนหน้าผาที่ชายคนหนึ่งสวมชุดคล้ายตัวตลกสีดำยืนอยู่
"ดูสิฮัวสง พวกนั้นมาแล้วละ"ชายคนนั้นดูเบื้องล่างไปหัวเราะไป ด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วอยากเตะ รอบข้างมีทหารของฮัวสง
"เครก้า!?"นามิเห็นศัตรูรีบชักดาบก่อนใครเพื่อน
"ไม่ห่วงหรอตอนนี้เจ้านั้นกำลังจะหนีออกเมืองมันคงไม่เสี่ยงบุกมา และต่อให้บุกมาแค่เราหนีเข้าเมืองมันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว"เซียงปิงพูดอย่างใจเย็น
"โฮ่ คำนวนไว้หมดแล้วหรอ มิน่าฮัวสงถึงยำแย่ขนาดนี้ นั้นข้าจะบอกอะไรดีๆให้"เครก้าพูดด้วยน้ำเสียงแสร้งชม
"ถ้าคิดว่ามันเป็นไปตามแผนที่เจ้าวางไว้ละก็คิดผิด เพราะฮัวสงไม่เคยรู้แผนก็เลยติดกับเจ้า.."เซียงปิงได้ฟังก็ทำหน้างง เจ้าตัวตลกไม่รอช้าอธิบายต่อ
"ไม่สิ..ต่อให้เขาไม่ติดกับ ข้าก็สั่งให้เขาไม่ติดอยู่ดี..และปานนี้ผู้นำซุนคงไปถึงวังแล้วมั้ย?"เครก้าพูดแบบทิ้งนัย นามิกับเซียงคิดได้ทันที
"นั้นแปลว่าท่านพ่อ/ท่านอา.."
"ใช่แล้วตอนนี้คงโดนเผาแล้วละ ว่าแต่ถ้ากองทัพกวนตงขาดผู้นำแล้วจะเป็นไงนะ"เครก้ายิ้มแล้วยกมือสั่งทหารบุก ทหารทางเซียงปิงกำลังรวนย่อมไม่อาจสู้ได้
"ยามาโต้!?"ยามาโต้เผยตัวทำให้สถานการณ์ยำแย่
"(แบบนี้คง...)"ยุยคิดแล้วเดินไปข้างหน้าทันที
"ยามาโต้ ท่านคงไม่ปฏิเสธหรอนะ..ทีฉันยอมสวาดิภักดิ์นะ?"ยุยโอบคอยามาโต้ไว้ แต่เจ้าตัวยังเฉย
"ยุย? นี้เธอ?"พวกคาซึเห็นก็ตกใจ
"เฮ้ย ยามาโต้นั้นมันของๆข้า"หลานของเครก้าเห็นแล้วตาร้อน ทันใดนั้นยุยพ่นเข็มพิษออกจากปากแล้วปากยามาโต้แรงกระแทกจนยามาโต้เอนหัวขึ้นไปมองฟ้า
"ยอดเยี่ยมแต่คิดหรอ?ว่าแผนนี้ได้ผล"ยามาโต้หันหน้ากลับเผยปากที่คาบเข็มทัน แล้วเหวี่ยงยุยไปทางพวกคาซึ มานามิรีบเข้าไปรับ
"นายน้อยยังคิดจะเอาอีกหรือ"ยามาโต้ถุยเข็มแล้วหันมาถามหลานเครก้าที่เห็นแล้วผวาดเมื่อคิดว่าถ้านั้นคือตัวเอง
"ข้า..ไม่เอาแล้ว"
"ดี! นั้นข้าเอาเอง"ยามาโต้ตอบทันทีที่ได้รับฟัง
"(หมอนี้..)"คาซึมองศัตรู
"เอาละฉันมีข้อเสนอดีๆให้พวกแก.."ยามาโต้ปล่อยตัวพวกเร้ดแล้วหันมาเจรจา
"ข้อเสนอ?.."คาซึทวนคำ
"ใช่ ข้อนั้นคือ ถ้าพวกนายชนะฉันได้จะฉันจะปล่อยพวกนายทั้งหมด กี่คนก็ได้เข้ามา"ยามาโต้ชี้
"งั้นฉันจะจัดการเองค่ะ.."ยามิแม้เพิ่งสู้เสร็จจนบาดเจ็บพูด เธอจะเดินออกแต่คาซึยกมือขวาง
"เธอดูแลพวกคุณเยลโลว์เถอะที่นี้ ฉันกับคาซึยะจัดการเอง"คาซึพูดกับยามิที่สภาพไม่พร้อม หันมองมานามิ้พยักหน้าตาม
"เอาละมาเลยกันเลยดีกว่า"
"เอาไงดีละ ท่านเซียง"ฮันซูถามขณะนี้พวกเขากำลังต้านข้าศึก ตัวประกันตายเรื่อยๆ ยิ่งไปกว่านั้นคือทหารรวนไม่ฟังคำสั่ง (เป็นไงดูถูกคนเขียนดีนัก รู้ไว้ซะบ้างว่าฉันอ่านสามก๊กจบไปเกิน3รอบแล้ว/มารเพลิง)
"หลานปู่..ปู้รู้ว่าเจ้าคิดอะไรทำตามนั้นเถอะ อย่าให้ปู่เป็นตัวถ่วงเลย"ชายชราในกรงที่เซียงปิงอยู่ใกล้(กรงเดียวกับรูบี้ที่โดนรัดคอ)พูดแล้วยื่นนมือมาปิดตาเซียงปิง รอบๆชายชราตัวประกันอื่นตายหมดแล้ว
"คับ.."เซียงปิงหลั่งน้ำตานิดหนึ่งแล้วหันไปหานามิ
"นามิช่วยฉันนหน่อย"
"พี่ปิง ควบแบบนี้ไปเรื่อยๆแล้วจะออกจากนี้ได้หรอ?"นามิถามขณะควบรถม้าลากกรงขังไปพร้อมๆกับเซียงปิงควบม้าตาม
"พี่ปิงข้างหน้าแม่น้ำแล้วนะ?.."นามิถาม แต่ไม่ได้คำตอบแถมโดยถามกลับด้วยเสียงที่เบาจนได้แค่สองคน
"นามิเจ้าชอบข้าจรองหรือเปล่า?"คำถามนี้นามิอึง เซียงปิงใช้จังหวะนี้แทงมีดใส่ม้าที่ลากรถ
"พี่ปิง!? ว๊าย!!!!~"นามิควบคุมม้าไม่ได้รถลากตกลงแม่น้ำ
"หากเจ้าชอบข้าจริง ก็เสียสละเพื่อข้าเถอะ ข้าเซียงปิงไม่เคยจะแต่งงานเพราะการเมือง"เซียงควบม้าไปเหยียบกรงขังแล้วกระโดดต่อข้ามแม่น้ำไปได้
"คุณหนู!!!!"ฮันซูหมายโดดไปช่วยแต่คนอื่นห้ามไว้
"(ไม่เคยคิด...ไม่เคยชอบเราเลยนั้นหรอ?)"นามิกำลังร่วงลงสู่ก้นแม่น้ำ
"(นี้เรา..สวรรค์ฉันไม่อยากตายใครก็ได้ ไม่ว่า ขี้เหร่ พิการ ตาบอดอย่างไร..)"นามิอยากดิ้นให้หลุดจากรถลากทีลงมาทับตัว แต่ออกแรงเท่าไรก็ไม่หลุด
"(ฉัน ซุน นามิ ยินดีแต่งงานด้วย...ใครก็ได้..)"เธอเริ่มหมดลมหายใจ
"(สวรรค์..ท่านนี้ช่างกลั้นแกล้งคนจริง..)"นามิเห็นเงาโปเกมอนสีฟ้ากำลังยกรถที่ทับเธอขึ้น พร้อมกับเงาคนผู้หนึ่งอยู่ด้านหลัง
"(ดูสิ..ขนาดคนตายยังยิ้มให้ฉันเลย)"เธอเห็นชายหนุ่มนัยน์ตาทับทิมกำลังดึงเชือกที่คอออกแล้วยิ้มมาทางเธอ...รูบี้งั้นเหรอ?
จบตอน
"(ขนาดลูกน้องยังขนาดนี้แล้วตัวหัวหน้ามันละ?)"
"หนึ่งท่าเห็นผล!!"
"(อะ!?ผี...ผี...ที่นี้ต้องเป็นนรกแน่ๆ)"
คาซึกับมานามิสู้กับยามาโต้ ผลจะเป็นเช่นไร ชัยชนะจะอยู่ที่ผู้ใด?
ความคิดเห็น