-----บนบ่าของคุณ........มีแมลงปอไหม+++++ - -----บนบ่าของคุณ........มีแมลงปอไหม+++++ นิยาย -----บนบ่าของคุณ........มีแมลงปอไหม+++++ : Dek-D.com - Writer

-----บนบ่าของคุณ........มีแมลงปอไหม+++++

บนบ่าของคุณ มีแมลงปอหรือป่าว

ผู้เข้าชมรวม

445

ผู้เข้าชมเดือนนี้

1

ผู้เข้าชมรวม


445

ความคิดเห็น


0

คนติดตาม


0
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  11 ต.ค. 49 / 15:40 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

    บนบ่าของคุณมีแมลงปอไหม……..



    มีเมืองเล็กๆ ที่สวยและสงบสุขเมืองหนึ่ง มีคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมาก
    ทุกวันพวกเขาจะพากันไป ดู ชม พระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาด
    และไปส่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่ชายหาดตอนโพล้เพล้
    ทุกคนที่เคยพวกเขาพบเจอจะมองด้วยสายตาอิจฉาในความรักของคนคู่นี้เสมอ..

    แต่แล้ววันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุรถชนขึ้น
    หญิงสาวผู้โชคร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส
    เธอนอนเงียบๆ อยู่บนเตียงของโรงพยาบาล
    วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า เธอก็ยังคงไม่ฟื้นคืนมา
    ตอนกลางวัน
    ชายหนุ่มจะมาเฝ้าอยู่ที่หน้าเตียง
    ร้องเรียกคนรักของเขาเสมอ ทั้งๆ ที่เธอไม่ตอบสนองใดๆ เลย

    ตกกลางคืน
    ชายหนุ่มจะไปสวดภาวนาอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าที่โบสถ์นอกเมือง
    เขาร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง ไม่มีจะไหลออกมาอีกแล้ว
    ผ่านไป 1 เดือน
    หญิงสาวยังคงหลับใหลไม่ฟื้นเหมือนเดิม
    ส่วนชายหนุ่มก็ดูจะซูบเซียวขึ้นทุกวัน
    แต่ก็ยังคงสวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอยู่เสมอไม่หยุดแต่แล้ววันหนึ่ง
    พระผู้เจ้าก็เกิดเห็นใจในรักของชายหนุ่ม
    และตกลงที่จะ(ประทาน)พรให้แก่เข า
    พระผู้เป็นเจ้าได้ถามชายหนุ่มว่า
    “เจ้ายอมที่จะแลกพรนี้ด้วยชีวิตของเจ้าไหม”
    ชายหนุ่มตอบโดยไม่ลังเลว่า “ ผมยอมครับ”
    พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า “งั้นดีฉันจะให้คนรักของเจ้าฟื้นขึ้นมา
    แต่เจ้าต้องแลกกับการกลายเป็นแมลงปอเป็นเวลา 3 ปี เจ้าจะตกลงยอมไหม”
    ชายหนุ่มได้ฟังดังนั้น แต่ก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม “ผมยอมครับ”
    ฟ้าสางแล้ว
    ชายหนุ่มได้กลายเป็นแมลงปอสวยงามตัวหนึ่ง
    เขาบอกลาพระผู้เป็นเจ้าแล้วรีบบินกลับไปที่โรงพยาบาล
    หญิงสาวฟื้นขึ้นมาแล้วจริงๆ
    มีนายแพทย์หนุ่มยืนอยู่ข้างๆ เธอ คุยเรื่องอะไรกันสักอย่างหนึ่ง
    แต่ช่างเสียดายที่เขาไม่สามารถที่จะได้ยิน..
    หลายวันผ่านไป
    หญิงสาวแข็งแรงพอที่จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว
    แต่เธอดูไม่มีความสุขเลย เธอออกตระเวนหาข่าวคราวของชายหนุ่ม
    แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าชายหนุ่มหายไปอยู่ที่ไหน
    หญิงสาวยังไม่ละความพยายามที่จะตามหาชายคนรักของเธอ
    ชายหนุ่มซึ่งอยู่ในร่างของเจ้าแมลงปอได้(แต่)บินวนเวียนอยู่รอบตัวหญิงสาวไม่ห่าง
    (ทว่า)เขาไม่สามารถที่ส่งเสียง ไม่สามารถโอบกอด(เธอ)
    เขาทำได้แค่เพียงเฝ้ามองดูหญิงสาวไม่ให้คาดสายตาเท่านั้น
    ฤดูร้อนผ่านไปแล้ว
    ลมฤดูใบไม้ร่วงพัดใบไม้ปลิวร่วงหล่นจากต้นไม้ใหญ่
    เจ้าแมลงปอจำต้องจากที่นี่ไปแล้ว
    นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้บินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาว
    เขาอยากใช้ปีกของเขาลูบใบหน้าของหญิงสาว
    อยากใช้ปากเล็กๆ จูบที่หน้าผาก
    แต่อย่างไรก็ดีร่างเล็กบอบบางในคราบของแมลงปอ
    ก็ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากหญิงสาวได้

    แค่พริบตา ฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือน
    เจ้าแมลงปอรีบบินกลับมาหาคนรักของเขา
    เพื่อจะพบว่าร่างอันคุ้นตานั้น บัดนี้ได้ยืนเคียงคู่อยู่กับชายรูปร่างสันทัดคนหนึ่ง
    ภาพๆ นั้นทำให้เจ้าแมลงปอเกือบจะบินตกลงมาจากอากาศเลยทีเดียว

    ชาวบ้านต่างกล่าวขานถึงเรื่องอุบัติเหตุที่ทำให้หญิงสาวได้รับบาดเจ็บสาหัส
    ทำให้ได้พบกับแพทย์หนุ่มที่น่ารัก และ ใจดี คนนั้น
    และยังกล่าวถึงความรักของคนทั้งคู่ที่เหมือนถูกกำหนดมาอย่างไรอย่างนั้น
    แน่นอนพวกเขายังคงพูดถึงหญิงสาวที่สดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายนัก
    เจ้าแมลงปอรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก

    หลังจากนั้นไม่กี่วัน
    แมลงปอเห็นแพทย์หนุ่มผู้นั้นพาคนรักของตนไปชายทะเลเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น
    พลบค่ำก็อยู่(ที่)ชายหาดเพื่อดูพระอาทิตย์ตก

    สำหรับเขาแล้ว
    นอกจากบินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาวแล้ว เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย
    หน้าร้อนของปีนี้ช่างยาวนานนัก
    เจ้าแมลงปอบินต่ำลงๆ ทุกวันด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด
    เขาไม่มีเรี่ยวแรงเพียงพอที่จะบินเข้าใกล้ หญิงอันเป็นที่รัก
    ท่าทางการพูดคุยกันอย่างสนิทสนมของคนทั้งคู่
    เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของทั้งคู่ ทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวยิ่งนัก
    ย่างเข้าฤดูร้อนของปีที่ 3
    เจ้าแมลงปอไม่ค่อยไปเฝ้าดูคนรักของเขาแล้ว
    บ่าของเธอบัดนี้ถูกโอบกอดด้วยมือของแพทย์หนุ่ม
    ใบหน้าถูกประทับจูบอย่างเบาๆ จากเขาผู้นั้น
    ดูท่าทางแล้วไม่มีทางเลยที่หญิงสาวจะมีเวลาที่จะไปคิดถึงแมลงปอที่เจ็บปวดตัวหนึ่ง
    ยิ่งไม่มีทางที่จะไปคิดถึงอดีตสิ่งที่ผ่านไป

    วันครบรอบปีที่ 3 ที่พระผู้เป็นกำหนดไว้ใกล้มาถึงแล้ว
    คนรักของเจ้าแมลงปอกับนายแพทย์หนุ่มได้จัดพิธีแต่งงานขึ้นในวันสุดท้ายนั้นเอง
    เจ้าแมลงปอค่อยๆ บินเข้าไปในโบสถ์ และไปเกาะที่บ่าของพระผู้เป็นเจ้า
    เขาได้ยินเสียงของคนรักที่ดังมาจากข้างล่างตอบรับคำสาบานของพระผู้เป็นเจ้าว่า
    “ฉันยอมรับ”
    เขาเห็นแพทย์หนุ่มคนนั้นสวมแหวนให้คนรักของเขา
    ตามด้วยจุมพิตที่แสนหวานของคนทั้งคู่

    เจ้าแมลงปอปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา
    พระผู้เป็นเจ้าถามแมลงปอว่า “เจ้ารู้สึกเสียใจไหม”
    เจ้าแมลงปอเช็ดน้ำตาแล้วตอบว่า “เปล่า”
    พระผู้เป็นเจ้าถอนหายใจแล้วพูดต่อว่า
    “งั้นพรุ่งนี้เจ้าก็ได้กลับเป็นเจ้าคนเดิมแล้ว”
    เจ้าแมลงปอส่ายหน้าอย่างช้าๆ ก่อนตอบว่า
    “ขอผมเป็นแมลงปออย่างนี้ไปตลอดชีวิตเถอะครับ”
    บางบุพเพ(ชะตา) ถูกกำหนดมาเพื่อที่ต้องสูญเสียไป
    บางบุพเพ ตอนจบไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด
    รักคน ๆ หนึ่ง ไม่จำเป็นต้องได้รับรักตอบ แต่
    เมื่อได้รับรักจากใครคนหนึ่งเราต้องดูแลรักษามันไว้อย่างดี

    บนบ่าของคุณมีแมลงปอไหม……..

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×