ปราการร้ายซ่อนใจรัก [รีไรท์ 2562 / ภาคต่อ เจ้าสาวซ่อนรัก]

...คำโปรย…

 “อ้อ...แผลนี่คือการเอาคืน ?”

ชายหนุ่มเอียงไหล่ใส่เธอ รอยเลือดไหลยาวถึงศอก

“ใช่ ! ตาต่อตา ฟันต่อฟัน”

“ดี !”

ปราการกระโจนขึ้นเตียงเพื่อข้ามไปหานิชดา แต่เธอวิ่งหนีไปอีกด้าน เขาเดาทางไว้แล้วจึงกระโดดมาขวางได้อย่างว่องไว หญิงสาวผงะแทบจะหงายหลัง ตั้งหลักได้ก็รีบถอยทันที

ชายหนุ่มแสยะยิ้มก่อนพยักหน้าช้าๆ

“ฉันก็ชอบอะไรที่มันแฟร์ๆ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เธอเขวี้ยงหัวฉัน ฉันก็เขวี้ยงหัวเธอบ้าง เหมือนกับที่เธอยิงหัวฉัน เอาคืนที่ฉัน...ได้เธอ”

เพียะ !

นิชดาสะบัดมือใส่หน้าของปราการเร็วกว่าที่เธอจะควบคุม มันเป็นไปเองด้วยแรงขับของความเกลียดชัง

“คนหยาบ ! นี่คงจะภูมิใจในความเลวของตัวเองสินะ ถึงชอบพูดถึงมันบ่อยๆ แต่จำไว้เถอะว่าสิ่งที่แกทำเอาไว้ จะทำให้แกไม่มีความสุขไปตลอดชีวิต”

ปราการนิ่งงันไปครู่หนึ่งเพราะฤทธิ์ฝ่ามือ เขายกมือลูบหน้าตัวเองเบาๆ อย่างใจเย็น ก่อนจะหันมายิ้มแล้วเอ่ยลอดไรฟัน

“ไม่ยากหรอก จะหาความสุขน่ะ มันง่ายจะตายไป ความทุกข์ของเธอคือสุขของฉันนิชดา ฉันไม่ตบผู้หญิง แต่ชอบกัด เหมือนๆ กับเธอ”

#ปราการร้ายซ่อนใจรัก

#พรรษ