คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
“นูน่า เราเลิันเถอะฮะ” ำพูอ เว ึฮยอ ที่ทุนรู้ัในนาม ท็อป BIG BANG ไออล ที่ีที่สุอเาหลีใ้ ยั้ออยู่ในหูอ ปาร์ บอม ำพูที่เธอไม่เยลืมเลยเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ่อนที่เธอะเบิ้วเป็น 2NE1 ทุรั้ที่นึย้อนไป มันทำให้เธอเ็บปวทุรั้ วันนี้เธอือ ปาร์ บอม แห่ 2NE1 เธอำทำทุอย่าเพื่อให้ เาไ้เ็บปวับสิ่ที่เธอเยไ้รับ
******
บอม นั่รอ ีย ับ ท็อป ในห้ออัเสียเพราะวันนี้เธอ้อมาอัเสียเพล OH YEAH เธอนั่เล่นโทรศัพท์ัพัทั้ 2 ็เินเ้ามาในห้อ บอม เยหน้ายิ้มให้ ีย แ่ลับทำเหมือนมอไมเห็น ท็อป
“มาแล้วหรอ ีย “ บอม พูพร้อมับยิ้มหวานให้ ีย
“อโทษทีฮะที่มา้า” ีย รีบอโทษ บอม แล้วเินมานั่้าเธอทันที ส่วน ท็อป ็เินไปนั่หน้าอมฯ โยไม่สนใ บอม เ่นัน แ่เมื่อถึเวลาทำาน ทัู้่็แยเรื่อส่วนัวออ ารอัเสียินเวลานานมาน บอม ที่เหนื่อยับาร ทำิรรมโปรโมทอัลบั้มอ 2NE1 ไป้วยเผลอหลับไปอนที่ ท็อป เ้าไปอัเสีย้าใน ท็อป เินออมานั่้า ๆ ีย ่อนะเหลือบาไปมอ บอม ที่หลับอยู่ที่โฟา
“ผมออไปื้ออะไรทาน่อนนะฮะ เี๋ยวื้อมาฝา บอม นูน่า ื่นมาะไ้ทาน้วย เหนื่อยเลยหลับไปแล้ว ” ีย ถาม ท็อป ่อนะลุึ้นเินไปหา บอม แล้วับที่ศรีษะเธอเบาๆ ท็อป มอภาพรหน้านิ่่อนะพยัหน้า แล้วีย ็เิน ออไปาห้อ
******
-- ท็อป--
พอ ีย เินออไปาห้อแล้ว ผม็หันไปมอ บอม นูน่า ที่ำลัหลับอยู่บนโฟา ใบหน้าหวานที่ผมไม่มีวันลืมไ้เลยัวัน ใบหน้าที่เยมีรอยน้ำาในวันที่ผมอเลิับเธอ ั้แ่วันนั้นสายาที่เธอมอผมมัน็เปลี่ยนไป เธอเหมือนเป็นนล่ะนับที่ผมเยรู้ั เธอมัะแส้านน่ารัอเธอับทุน ยเว้นับผม ผมไม่เยิะปล่อยมือาเธอเลยแม้แ่วันเียว ไม่เยิเลยัรั้
---- ย้อนลับไปเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ----
“นาย้อห้ามมีแฟนนะ ึฮยอน เพราะ BIG BANG ำลัไปไ้ี” เสียท่านประธานัเ้ามาในหูอ ผม ทำให้ผมนิ่ไปับสิ่ที่ไ้ยิน
“ั้นรู้เรื่ออ นายับ บอมมี่ มาลอนั่นแหละ ให้ลวามสัมพันธเหลือแ่ พี่น้อ็พอ มันะเป็นผลีทั้ัวนายและ บอมมี่ ้วยเ่นันเพราะอีไม่นาน บอมมี่ ็้อเปิัวในานศิลปิน เหมือนับนายถ้ามี่าวพวนี้มันะทำให้ บอมมี่ โนโมี้วยเ้าใไหม” ผมนิ่ไปัพั่อนะพยัหน้ารับปาท่านประธานแล้วเินออมาาห้ออย่านไม่มีีวินระทั่ เินเ้ามาในห้อ้อมเ้น เธอหันมายิ้มให้ผม้วยรอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึหายเหนื่อยทุรั้ที่ไ้เห็นมัน
“นูน่า เราเลิันเถอะฮะ” อยู่ีๆ ผม็พูำนั้นออไป ใบหน้าที่เยมีรอยยิ้มหุบยิ้มลทันทีรอยยิ้มบนใบหน้าอเธอหายไปมันถูแทนที้วยรอยน้ำาที่่อยๆไหลลมาอาบแ้มใสๆอเธอ แ่เธอลับไม่ถามอะไรผมัำ เธอเินออไปาห้อทันที และั้แ่วันนั้นผม็ไม่เยเห็นรอยยิ้มนี้อีเลย
******
ผมมอใบหน้าเรียวสวยที่ำลัหลับอยู่บนโฟา นานเท่าไหร่แล้วนะที่ผมไม่ไ้้อเธอนานนานี้นระทั่เธอลืมาึ้นมาสบาับผม เธอลุึ้นมานั่อย่ารวเร็วพร้อมับวาามอไปรอบๆห้อ เธอะมอหา ีย ่วหลัมานี้ ีย สนิทับเธอมา มัะไปไหนมาไหน้วยันบ่อยๆ แล้ว ีย ็อบแล้เธออี้วย นบารั้ผมรู้สึอิา ีย มา
“ีย ไม่อยู่” ผมพูับเธอแ่เธอยัมอหา ีย โยไม่สนใที่ผมพู ผมสัเเห็นใบหน้าเธอีมาไรผมไม่เหื่อออเ็มไปหม ผมลุไปหาเธอทันที
“นูน่า ไม่สบายหรือป่าว” ผมเอื้อมมือไปำลัะแะหน้าผาเธอ แ่เธอลับถอนหนีผมไปนิโฟาอี้านนึ
“ไม่ไ้เป็นอะไร” เธออบผมแ่ใบหน้าเธอูไม่ีเอาเสียเลย ผมส่ายหัวแล้วเอื้อมมือไปับที่แนอเธอไว้แน่นทันทีที่ับแนเธอ็สัมผัสไ้ถึวามร้อนที่ออมาาัวอเธอ
“ัวร้อนนานี้บอไม่เป็นอะไรไ้ยัไ” ผมุเธอทันที
“ั้นบอว่าไม่เป็นอะไรไ” เธอพยายามะสะบัมือผมออแ่ผมลับับมือเธอไว้แน่นว่าเ่า
“ยัื้อไม่เยเปลี่ยนเลยนะ” ผมพูับเธอพร้อมับ่อยๆเลื่อนมือไปับที่แ้มใสๆนั้นอย่าอใไว้ไม่อยู่ ใบหน้าอผม่อยๆเลื่อนเ้าไปหาเธอ้าๆนใบหน้าอเราห่าันแ่ไม่ี่นิ้วผมสัมผัสถึลมหายใอเธอมันยิ่ทำให้ผมใเ้นแรึ้นว่าเ่าผม่อย ุมพิที่ริมฝีปาบานั้นผมสัมผัสไ้ถึหัวใที่เ้นแรอผมและเธอและเมื่อผมถอนริมฝีปาออาเธอำพูอเธอเหมือนับบหน้าผมเ้าอย่าั
“ั้นว่า ีย ูบเ่ว่านายอีนะ” เธอพูพร้อมับันัวผมออแล้วเินออาห้อไปทันที
***********************************************************************************************************
ความคิดเห็น