ข้อความสุดท้ายแด่คนโกหก - ข้อความสุดท้ายแด่คนโกหก นิยาย ข้อความสุดท้ายแด่คนโกหก : Dek-D.com - Writer

ข้อความสุดท้ายแด่คนโกหก

หลอกลวง...ยังพอทน

ผู้เข้าชมรวม

484

ผู้เข้าชมเดือนนี้

2

ผู้เข้าชมรวม


484

ความคิดเห็น


0

คนติดตาม


1
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  25 ก.พ. 49 / 17:33 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ


     
    ข้อความสุดท้ายแด่คนโกหก

    อย่าถามได้ไหมว่าทำไมฉันต้องทำแบบนี้
    ถามตัวเองก่อนจะดีไหมว่าทำสิ่งใดลงไปแล้วบ้าง
    ถามตัวเองก่อนจะดีไหมว่าสิ่งที่ทำลงไปถูกต้องแล้วหรือ

    หลอกลวง...ยังพอทน
    ทรยศ...นั่นอาจเป็นความเข้าใจผิด
    เสแสร้ง...ก็คิดว่าอาจมีเหตุผล
    แต่รู้ไหมเมื่อนำมารวมกัน...
    มองโลกแง่ดีแค่ไหน...โง่อย่างไร
    ก็ยังต้องเสียน้ำตา...
    สิ่งเหล่านี้ทำร้ายใครต่อใคร...หลายคน
    โดยเฉพาะคนที่จริงใจมาตลอด
    แต่คนเหล่านี้คงไม่มีค่า...จึงทำกันได้ลงคอ

    ความสัมพันธ์มันสร้างยาก
    ระยะเวลาไม่อาจยืนยันว่าทุกสิ่งจะมั่นคง
    ระยะเวลากลับทำให้ทุกอย่างพังทลาย
    เพราะระยะเวลาพิสูจน์ความจริงทุกอย่างให้เปิดเผย
    ทำลายทุกสิ่ง...ง่ายดาย...ชั่วพริบตา

    คิดให้ดีได้ไหม...ก่อนตัดสินใจกระทำ
    อย่างน้อยก็รู้สึกตัว...ว่ากำลังจะทำอะไร
    อย่าทำเพียงแค่ส่ายหน้าปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่องและไม่ได้ทำ
    อย่าโทษว่าคนอื่นไม่ดี
    อย่าบีบน้ำตาเรียกความสงสาร
    อย่าคิดว่าเดินหนีปัญหาแล้วทุกสิ่งจะจบ
    เศษซากสิ่งที่โดนทำลายยังอยู่
    รอยแผลต่อให้จางเท่าไหร่ก็ยังเป็นรอยแผล
    และบางแผล...กาลเวลาก็ไม่อาจลบเลือน

    ทำได้แค่มองตาฉัน...แล้วบอกว่าทุกสิ่งเป็นเพียงข่าวลือใช่ไหม
    แต่จะให้ฉันทำอย่างไรในเมื่อฉันรู้ความจริงแล้ว
    ...จากทุกคนที่ไม่โกหก...
    ความจริงไม่เคยตาย...ไม่รู้หรือ
    แต่จนวันนี้ยังมาโกหกกัน...ทำไปเพื่ออะไร

    รู้ตัวบ้างไหมว่ากำลังมีความสุขบนความทุกข์ผู้อื่น
    รู้ตัวบ้างไหมว่ากำลังหัวเราะอยู่บนคราบน้ำตาคนรอบข้าง
    เคยคิดว่าความสัมพันธ์นี้มีค่า...สุดท้ายฉันก็คิดไปเอง
    เมื่อพบว่าคน ๆ หนึ่งที่เคยไว้ใจ
    กลับสนใจแต่...ตัวเอง

    เสียใจที่ต้องพูดและทำอย่างนี้
    นานแค่ไหนแล้วกับการที่ฉันต้องทนอยู่
    จบกันเสียที...เส้นความอดทนขาดผึง
    อยากให้รู้ไว้สักครั้ง
    "ไม่มีคำว่าอภัยสำหรับคนไม่สำนึก"
    บางสิ่งแตกสลายไป...ร้องไห้เสียใจ
    แต่เมื่อความสัมพันธ์นี้จบลง
    ฉันกลับต้องหัวเราะ...ดีใจ
    จะโกหกต่อไปก็เชิญ...แต่โกหกตัวเองให้ได้ด้วยแล้วกัน

    หลอกลวง...ยังพอทน
    ทรยศ...นั่นอาจเป็นความเข้าใจผิด
    เสแสร้ง...ก็คิดว่าอาจมีเหตุผล
    แต่รู้ไหมเมื่อนำมารวมกัน...
    มองโลกแง่ดีแค่ไหน...โง่อย่างไร
    ก็ยังต้องเสียน้ำตา...
    สิ่งเหล่านี้ทำร้ายใครต่อใคร...หลายคน
    โดยเฉพาะคนที่จริงใจมาตลอด
    แต่คนเหล่านี้คงไม่มีค่า...จึงทำกันได้ลงคอ

    ความสัมพันธ์มันสร้างยาก
    ระยะเวลาไม่อาจยืนยันว่าทุกสิ่งจะมั่นคง
    ระยะเวลากลับทำให้ทุกอย่างพังทลาย
    เพราะระยะเวลาพิสูจน์ความจริงทุกอย่างให้เปิดเผย
    ทำลายทุกสิ่ง...ง่ายดาย...ชั่วพริบตา

    คิดให้ดีได้ไหม...ก่อนตัดสินใจกระทำ
    อย่างน้อยก็รู้สึกตัว...ว่ากำลังจะทำอะไร
    อย่าทำเพียงแค่ส่ายหน้าปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่องและไม่ได้ทำ
    อย่าโทษว่าคนอื่นไม่ดี
    อย่าบีบน้ำตาเรียกความสงสาร
    อย่าคิดว่าเดินหนีปัญหาแล้วทุกสิ่งจะจบ
    เศษซากสิ่งที่โดนทำลายยังอยู่
    รอยแผลต่อให้จางเท่าไหร่ก็ยังเป็นรอยแผล
    และบางแผล...กาลเวลาก็ไม่อาจลบเลือน

    ทำได้แค่มองตาฉัน...แล้วบอกว่าทุกสิ่งเป็นเพียงข่าวลือใช่ไหม
    แต่จะให้ฉันทำอย่างไรในเมื่อฉันรู้ความจริงแล้ว
    ...จากทุกคนที่ไม่โกหก...
    ความจริงไม่เคยตาย...ไม่รู้หรือ
    แต่จนวันนี้ยังมาโกหกกัน...ทำไปเพื่ออะไร

    รู้ตัวบ้างไหมว่ากำลังมีความสุขบนความทุกข์ผู้อื่น
    รู้ตัวบ้างไหมว่ากำลังหัวเราะอยู่บนคราบน้ำตาคนรอบข้าง
    เคยคิดว่าความสัมพันธ์นี้มีค่า...สุดท้ายฉันก็คิดไปเอง
    เมื่อพบว่าคน ๆ หนึ่งที่เคยไว้ใจ
    กลับสนใจแต่...ตัวเอง

    เสียใจที่ต้องพูดและทำอย่างนี้
    นานแค่ไหนแล้วกับการที่ฉันต้องทนอยู่
    จบกันเสียที...เส้นความอดทนขาดผึง
    อยากให้รู้ไว้สักครั้ง
    "ไม่มีคำว่าอภัยสำหรับคนไม่สำนึก"
    บางสิ่งแตกสลายไป...ร้องไห้เสียใจ
    แต่เมื่อความสัมพันธ์นี้จบลง
    ฉันกลับต้องหัวเราะ...ดีใจ
    จะโกหกต่อไปก็เชิญ...แต่โกหกตัวเองให้ได้ด้วยแล้วกัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×