ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009

เนื้อเรื่อง

        
  โรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 เป็นโรคที่แพร่ติดต่อระหว่างคนสู่คน  พบที่ประเทศเม็กซิโกและสหรัญอเมริกา แล้วแพร่ไปอีกหลายประเทศ

เชื้อสาเหตุ

          เกิดจากเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ ชนิด เอ เอช 1 เอ็น 1 (A/H1N1) เป็นเชื้อตัวใหม่ที่ไม่เคยพบมาก่อน  เกิดจากการผสมสารพันธุกรรมระหว่างเชื้อไข้หวัดใหญ่ของคน หมู และนก เชื้อนี้สามารถถูกทำลายด้วยความร้อนจากการปรุงอาหารที่อุณหภูมิ 70 องศาเซลเซียสขึ้นไป

การแพร่ติดต่อ

         คนส่วนใหญ่ติดโรคนี้จากการถูกผู้ป่วยไอจามรดโดยตรง เนื่องจากมีเชื้อไวรัสอยู่ใสเสมหะ น้ำมูก น้ำลายผู้ป่วย แต่บางรายอาจติดเชื้อทางอ้อมผ่านมือหรือสิ่งของเครื่องใช้ที่ปนเปื้อนเชื้อ เช่น แก้วน้ำ ลูกบิดประตู โทรศัพท์ ผ้าเช็ดมือ เชื้อจะเข้าสู่ร่างกายทางจมูก ตา และปาก

          ไม่ติดต่อจากการกินเนื้อหมู

อาการป่วย

          ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะเริ่มมีอาการหลังได้รับเชื้อไวรัส 1-3 วัน บางรายอาจนานถึง 7 วัน อาการจะใกล้เคียงกับอาการไข้หวัดใหญ่ที่พบปกติ เช่น ไข้สูง ปวดศรีษะ ปวดเมื่อยตามตัว อ่อนเพลีย ไอ มีน้ำมูก เจ็บคอ อาจมีอาเจียน ท้องเสีย ถ้าอาการไม่รุนแรงส่วนใหญ่หายป่วยโดยไม่ต้องนอนโรงพยาบาล หากรุนแรงจะมีอาการหอบ เหนื่อย ไอมาก เจ็บหน้าอก หายใจลำบาก และเสียชีวิตได้ เนื่องจากมีอาการของปอดอักเสบรุนแรง

การรักษา

          ขณะนี้ยังไม่มีวัคซีนป้องกันโรคนี้ สำหรับวัคซีนไข้หวัดใหญ่ที่ใช้ในปัจจุบัน ไม่สามารถป้องกันไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ชนิดนี้ได้ ผู้ป่วยที่อาการไม่มาก เช่น มีไข้มันต่ำๆ ตัวร้อนจัด และยังรับประทานได้ให้ดูแลรักษาตัวที่บ้าน โดย

          1.รับประทานยารักษาตามอาการ เช่น ยาลดไข้พาราเซตามอล 1-2 เม็ด ทุก 4-6 ชั่วโมง หรือสมุนไพรฟ้าทะลายโจร 4 เม็ด วันละ 3 ครั้ง จะทำให้อาการเจ็บคอและลดไข้ลง ควบคู่กับการเช็ดตัวลดไข้เป็นระยะด้วยน้ำสะอาดไม่เย็น
          2.ดื่มน้ำเปล่าหรือน้ำผลไม้มากๆ งดดื่มน้ำเย็น
          3.รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ย่อยง่าย เช่น โจ๊ก ข้าวต้ม ผัก ผลไม้ เป็นต้น
          4.พักผ่อนหลับให้เพียงพอ ในห้องที่อากาศถ่ายเทได้ดี
          5.สวมหน้ากากอนามัยไว้ตลอดเวลา เพราะหากมีอาการไอ จามจะได้ไม่แพร่เชื้อ

ผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงต้องรีบไปโรงพยาบาลทันที  แพทย์จะพิจารณาให้ยาต้านไวรัส คือ ยาโอลเซลทามิเวียร์