Blufera ความหวังครั้งสุดท้าย

มีคำกล่าวว่า
 

"ความหวังและความฝันเป็นสัญลักษณ์ของการมีชีวิต"
 

หากไร้แล้วซึ่งความหวัง ชีวิตที่มีอยู่ก็ไร้คุณค่า ไร้จุดหมาย
 

ถึงแม้จะยังมีลมหายใจแต่ก็เป็นเพียงสิ่งมีชีวิต...

ที่ไร้ชีวิต


 

  "มนุษย์" เป็นสิ่งมีชีวิตที่ยากจะเข้าใจใช่ไหมล่ะคะ

  มีอารมณ์ ความรู้สึกและความต้องการสูงกว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ

  เส้นทางของวังวนแห่ง ความลุ่มหลง

  ความรัก ความแค้น และความกลัวของมนุษย์

  ย่อมมีบ้างที่จะก่อให้เกิดสิ่งผิดพลาดครั้งใหญ่ที่ยากจะแก้ไข






 

ยินดีต้อนรับสู่นิยายแฟนตาซีกึ่งโรแมนติก โลกในจินตนาการของเราค่ะ

"Blufera ความหวังครั้งสุดท้าย"






 

     
        “แล้วเธอล่ะ เกลียดเขาไหม”

     ดวงตาสีน้ำตาลเข้มหันไปสบ

       
       “ไม่”

     คำตอบเรียกรอยยิ้มจางๆจากบุรุษผู้ถาม

        “คนอย่างเขาไม่สมควรได้รับความรู้สึกใดๆจากใครทั้งนั้น หากเราเกลียดเขา
     เราก็จะจำเขาได้ เขาไม่มีค่าพอให้ใครจดจำหรอก”

     รอยยิ้มเลือนหายไปจากใบหน้า...

        “สำหรับเขาแล้ว แม้แต่ความเกลียดชัง มันก็มากเกินไป”

     พลันคำพูดของสตรีนางหนึ่งก็ลอยเข้ามาในหัว

    ความรู้สึกเจ็บปวดที่เขาไม่ควรจะมี..

    ความเจ็บปวดที่เขาลืมเลือนไปแล้ว...

     ‘คนไร้หัวใจแบบนั้น ไม่มีค่าพอสำหรับความรู้สึกอะไรทั้งนั้น แม้แต่ความเกลียดชัง มันก็มากเกินไป’

  เอาตัวอย่างมาให้ชิม

  อยากให้ลองอ่านดู เรื่องนี้มีแทบทุกเผ่าพันธุ์ในโลกแห่งจินตนาการจริงๆค่ะ

  อ่านเถอะะะ อ่านทิ้งอ่านขว้าง อ่านผ่านๆ นั่ง นอน ยืน เดิน เข้าห้องน้ำอ่านก็ได้ 55


 

Silver galaxy