คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 6
Chapter6
เมื่อวานหลังจากเล่นสงครามโยนปลาเสร็จ เราก็กลับมาที่รีสอร์ท เชอรีนที่เล่นทั้งวันก็หลับสนิทไปตามระเบียบ แต่ก็ไม่พลาดที่จะตื่นขึ้นมากินข้าวเย็น แบบตรงเวลาเป๊ะๆ
ส่วนวันนี้ฉันก็วางแผนไว้ว่าเราจะไปดำน้ำดูประการังปลูกป่านั่งสมาธิ บลาๆๆไม่ใช่ละ - - แค่ดำน้ำดูประการังเฉยๆ รายละเอียดฉันก็บอกบอกทุกคนไปแล้วเมื่อคืน วันนี้ก็วันที่สามแล้วซินะก็คงใหกล้ที่จะต้องกลับกรุงเทพหล่ะ เวลาที่เรามีความสุขนี่ชอบผ่านไปเร็วจังนะ -3-
“แกรนด์ อยากไปดำน้ำแล้ว!!!><”เชอรีนพูดก่อนจะกลิ้งๆอยู่บนเตียง
“รอแปปซิ เธอไปบอกพี่ๆไปว่าให้เตรียมตัวได้แล้ว”
“อืม เธอก็รีบแต่งตัวเร็วๆนะ”
พอฉันแต่งตัวเสร็จ ฉันก็โทรเรียกเรือที่เราจะนั่งไปวันนี้ ก่อนที่จะเดินออกไปข้างนอกและไปเคาะประตูที่ห้องของพี่ๆแต่ก็ไม่มีใครออกมาฉันเลยเดินไปที่หน้ารีสอร์ทเพราะคิดว่าทุกคนต้องรออยู่ข้างหน้าแน่ๆ ซึ่งฉันก็คิดไว้ไม่ผิด ทุกคนยืนรอฉันอยู่จริงๆด้วย
“แกรนด์ มาแล้วๆ” เชอรีนพูดทำให้พี่ฮั่นที่ยืนหันหลังอยู่หันมาทางฉัน
วันนี้พี่ฮั่นใส่เสื้อแค่เสื้อนอกบางๆกับกางเกงว่ายน้ำ ซึ่งมันสามารถมองทะลุเข้าไปจนมองเห็นซิกแพ็คได้-///- ฉันเชื่อว่าต้องมีคนใจละลายแหงๆถ้ามาเห็นพี่ฮั่นตอนนี้ดูได้จากพนักงานที่เค้าเตอร์ที่แทบจะเป็นลมกันอยู่แล้ว
“ไปกันเถอะ เดี๊ยวเรือจะมาแล้วใช่มั้ย”พี่ฮั่นถามก่อนจะเดินมาหาฉัน แล้วปล่อยให้พี่อ้นกับเชอรีนยืนด้วยกันอยู่สองคน
“ค่ะ”
(Cherreen’s Part)
ฉันหน่ะ แทบจะใจละลายตั้งแต่อยู่หน้าห้องของพวกพี่ๆแล้ว เพราะตอนที่ฉันเคาะประตูไปคนที่เปิดประตูมาก็คือ พี่อ้นนั่นเอง -///- แล้วเมื่อกี้ตอนจะขึ้นเรือพี่อ้นก็ยังจับมือดึงฉันขึ้นเรืออีกต่างหากแถมยังมานั่งข้างๆฉันอีก(โดนฮั่นกับแกรนด์แกล้ง)
ฉันเหลือบมองพี่อ้นนิดนึงซึ่งพี่อ้นก็หันมาพอดี ทำให้เราสบตากันพอดีเป๊ะ เขินอ่ะ -///-หัวใจจะหลุดออกมาจากตัวแล้วอ่ะ
“แฮ่ม สบตากันปิ๊งๆเลยน^^”พี่ฮั่นกระแอ่มก่อนจะพูดขึ้น ทำให้ฉันหลบสายตาจากพี่อ้นไป ฉันเดาได้เลยว่าฉันคงจะหน้าแดงมากแน่เลย
“เอาหล่ะน้องๆถึงแล้วหล่ะ^^”พี่คนขับเรือพูด
ทุกคนลงน้ำไปหมดละ เหลือแต่ฉันที่ค่อยๆว่ายตามไปเพราะฉันว่ายน้ำไม่เก่งเท่าไรแต่ก็พอว่ายได้ ทำไมทุกคนว่ายน้ำกันเร็วจัง ว่ายไปซะไกลเลย
“เชอรีน เร็วๆซิ”
“อืม แปปนึงน้า”
เสื้อชูชีพฉันมันก็ลอยมาดันคอจริง- - ฉันค่อยๆดึงลงมาแต่มันก็ลอยขึ้นอีก ฉันเลยกระชากลงมา แคว้ก!! ซวยละเสื้อชูชีพขาด-{}- ฉันเลยค่อยว่ายตามไปเกาะเสื้อชูชีพ ซึ่งอยู่ๆขาฉันก็ปวดและชาขึ้นมา ซวยซ้ำซวยซ้อนจริ๊งจริง ตะกริวกินขาT0T
“แกรนด์!!พี่อ้น!!....พี่ฮั่น!!..บุ๋งๆๆ ช่วยด้วย!!”ฉันพยายามตะเกียดตะกายก่อนที่แขนจะหมดแรง และค่อยๆจมไป
“เชอรีน!”ฉันได้ยินแค่นั้นก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดไป
(End Cherreen’s Part)
มาอัพแล้วนะงับ รีดเดอร์ จะบอกว่าตอนหน้าไรท์เพิ่มบทสวีตของฮั่นแกรนด์ จะบอกว่าแต่งเองฟินเอง-.-
ปล.ทำไมไม่รักไรท์เตอร์กันหรอไม่เม้นกันเท่าไหร่เลย มีเม้นกันไม่กี่คนเอง T^T
ปลล. love you นะ รีดเดอร์
Shira
kuma
ความคิดเห็น