audition Jaejoong

เนื้อเรื่อง

แบบฟอร์มสมัครยัยตัวแสบของแจจุง

ตอบเป็นสีเขียวนะค่ะ

ชื่ออะไรเอ่ยเนี่ย??- ออดค่ะ

อายุละตะเอง- 14

ทำไมถึงมาสมัครนางเอกคยูล่ะ?- คาแร็กเตอร์ของแจน่าสนใจและก็เป็นคนที่ปลื้มอยู่ด้วยค่ะ

ชื่อที่ลงชื่อในไอดี- nicks-ka-nok

สัญญานะว่าถ้าติดแล้วจะไม่ทิ้งนิยายอิมอ่ะ-แน่นอนค่ะ ไม่งั้นออดคงไม่มาสมัครหรอกค่ะ อิอิ

ชื่อตัวละคร(ขอเป็นภาษาเกาหลีน๊า เอาความหมายด้วย )- ซองอึน แปลว่า พรจากสวรรค์

อายุ- 22

ลักษณะนิสัย- ไม่ชอบทำอะไรตามคนอื่นมีความคิดที่แปลกๆแหวกแนว ซุกซนอยู่นิ่งไม่ค่อยเป็น ชอบแกล้ง เจ้าคิดเจ้าแค้น กัดไม่ปล่อย เมื่อตั้งใจทำสิ่งใดแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ เป็นคนเอาจริงเอาจัง พึ่งพาได้ในหลายๆเรื่อง ให้คำปรึกษาได้เป็นอย่างดีไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยก็ตามแต่เธอก็ไม่รำคาญที่มีคนมาขอคำปรึกษาจากเธอ จนได้เป็นที่รักใคร่ของใครๆหลายๆคนที่รู้จัก รักครอบครัวเป็นที่สุด โดยเฉพาะพี่ชายของเธอที่คอยช่วยเธออยู่เสมอในทุกๆเรื่องแถมยังเป็นคนที่เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ขลุกอยู่กับเขา อาจเพราะเธอเป็นน้องเล็กจึงทำให้เธอมีนิสัยที่เอาแต่ใจตัวเองไปหน่อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นที่เรียกร้องเกินความจำเป็น เป็นคนคิดอะไรทำอย่างนั้น ภายนอกเธอดูเข้มแข็งแต่ภายในนั้นอ่อนไหวง่าย มีความมั่นใจในตัวเองสูง เด็ดเดี่ยว พูดอย่างที่คิดโดยไม่อ้อมค้อมพูดอย่างตรงๆ  มีเหตุผล(ส่วนใหญ่)ในบางเรื่อง เป็นคนที่เก็บอารมณ์เก่ง ไม่ค่อยแสดงออกมาว่ารู้สึกยังไง ไม่ให้ใครเห็นน้ำตาของตัวเองได้ง่ายๆ แต่ถ้าได้โกรธจนเส้นความอดทนถึงขีดสุดขาดลงแล้วล่ะก็เธอพร้อมที่จะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ แต่เป็นการระเบิดที่ค่อยๆทวีคูณความน่ากลัวด้วยสายตาอันเยือกเย็นเมื่อเห็นก็ต้องขนลุกบวกกับวาจาที่พูดด้วยน้ำเสียงที่ปกติแต่เชือดเฉือน เห็นใจคนอื่นๆ รอยยิ้มของเธอมี 2 ด้านด้วยกัน คือ อย่างแรกเต็มไปด้วยเสน่ห์แพรวพราวจากปากบางได้รูปเปรียบดังแสงอาทิตย์ที่แฝงไปด้วยความอบอุ่นอ่อนโยน แถมยังผนวกกับนัยน์ตาสีเข้มที่มีแววซุกซนเล็กๆ ระยิบระยับราวกับมีดาวอยู่ในดวงตาคู่นั้นนับแสนและเหมือนกับกำลังร่ายมนต์ให้ผู้ที่ได้มองต้องหลงใหล เคลิบเคลิ้ม แต่อย่างที่สองนี่สิ ช่างต่างอะไรกันอย่างนี้มีแต่ความเย็นชา ว่างเปล่า ผู้ใดได้พบเห็นไม่ต้องพูดถึงไม่กล้าแม้แต่จะมองดวงตาคู่นั้น มันน่ากลัวจนต้องสยบไปทุกราย รักอิสระ ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอไม่ถือตัวเมื่ออยู่กับคนที่รู้จัก แต่ในทางกลับกันถ้าอยู่กับผู้คนที่ไม่สนิทด้วยก็จะดูเหมือนหยิ่งยโส เป็นเจ้าแม่แฟชั่น ชอบชอปปิ้งเป็นชีวิตจิตใจ ชอบเที่ยวไปทุกที่ไม่ว่าที่นั่นจะมีสภาพเป็นยังไง ชอบสิ่งที่แปลกใหม่และกล้าที่จะลองสิ่งนั้นโดยไม่ได้คำนึงถึงความปลอดภัยสักเท่าไหร่ ขอแค่สนุกเท่านั้นก็เพียงพอสำหรับเธอ   

บุคลิกที่มองก็รู้ว่าเป็นเธอ- ใบหน้าเรียวกับผิวสีขาวอมชมพูอย่างเป็นธรรมชาติ มีดวงตาที่คมเข้ม จมูกเชิดรั้น ริมฝีปากบางเอิบอิ่มที่มีสีชมพูระเรื่อที่มักจะมีรอยยิ้มเล็กๆประดับอยู่ที่มุมปาก จึงทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น ผมยาวสลวยเป็นเงางามสีน้ำตาลธรรมชาติที่ยาวเกือบกึ่งกางหลัง เป็นลอนใหญ่ๆ รับกับใบหน้าเรียวได้เป็นอย่างดี  บวกกับร่างบางระหงที่ไม่ได้ผอมจนเกินไป  สัดส่วนกำลังดี ท่าทางที่เดินอย่างมั่นใจ แต่ละย่างก้าวช่างมั่นคงดูมีสง่าเป็นอย่างมาก

ประวัติครอบครัว- พ่อของเธอเป็นมาเฟียเก่าแม้จะห่างหายจากวงการมานาน เพราะเนื่องจากแม่ของเธอได้ขอร้อง แม่ที่แสนจะอ่อนโยน สวย แสนดี ราวกับนางฟ้า จึงทำให้พ่อตกอยู่ในกำมือได้ไม่ยากนัก แต่พ่อยังไม่จบง่ายๆแค่นั้นหรอก ยังมีลูกชายหัวแก้วหัวแหวนอีกตั้งหนึ่งคน ซึ่งสืบต่อกิจการของเขาได้ โดยเขาทำการสร้างบริษัทจิวเวอร์ลี่ จนมีชื่อเสียงโด่งดังเพื่อมาหลอกตาภรรยาของเขา กว่าภรรยาของเขาจะรู้ ลูกๆของเขาก็ได้เจริญรอยตามเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

สิ่งที่ชอบ- ดอกไม้ทุกชนิดที่มีสีสดใสและมีกลิ่นหอม ชอบสัตว์เลี้ยงที่ตัวใหญ่ ชอบชอปปิ้ง ไปเที่ยวในที่ที่ไม่เคยไป ทำสิ่งใหม่ๆ ชอบคนซื่อสัตย์ ไม่เสแสร้ง  ชอบแกล้งคน ชอบของหวานทุกอย่าง

สิ่งที่เกรียด- สัตว์เลื้อยคลานและสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำทุกชนิด กลิ่นเหม็น คนเสแสร้ง ไม่จริงใจ

สิ่งที่กลัว- ผี กลัวในที่มืดๆ

ความสามารถพิเศษ – เป่าฟลุต ร้องเพลง สามารถเอาแจกันวางไว้บนหัวแล้วเดินโดยที่ไม่ทำให้แจกันตกได้

งานอดิเรก- อ่านนิยาย เล่นกับสุนัขของตัวเอง แกล้งคน ชอปปิ้ง

อิมเมจ(อย่างต่ำ5รูป โหดไปป่ะ??)เอาหลายๆมุมนะ 

 

 

ชื่ออิมเมจ BOA
อิมเมจที่เป็นพระเอกคุณอ่ะ

 

คำถามชิงบท

1-วันนึงคุณมีโอกาสได้ไปงานเลี้ยงกับพี่ชายที่แสนเอาใจของคุณ ในขณะที่คุณแยกตัวออกมาคุณพบกับคยูฮยอนได้ยังไง? แล้วคุณแยกตัวออกมาเพราะอะไรกัน? ความรู้สึกแรกที่คุณได้พบและพูดคุยกับคยูฮยอนคือ...

“นี่ตัวร้าย  เค้าขอไปเข้าห้องน้ำแปบนะ พอดีเค้าปวดชิ้งฉ่องอ่ะ” เหอๆ เป็นไงฉันเรียกพี่ชายฉันว่ายตัวร้าย แปลกดีใช่ม้า หุหุ ขนาดเค้ายังเรียกฉันว่ายัยตัวแสบได้เลย

ระหว่างที่ฉันกำลังมองหาห้องปลดทุกข์อยู่นั้น ก็มีคนสะกิดแขนฉันเบาๆ ฉันจึงหันไปมอง เขาเป็นผู้ชายที่รูปร่างสูง ผิวขาว ดวงตามีสีเข้มแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์นิดๆแต่เต็มไปด้วยเสน่ห์แพรวพราว จมูกโด่ง รอยยิ้มน้อยๆที่ประดับอยู่บนปากเรียว ใบหน้าคมคายได้รูป

“ไม่ทราบว่าคุณมองหาอะไรอยู่รึเปล่าครับ”เสียงนุ่มทุ้มถามขึ้น ทำให้เธอหลุดออกจากความคิด

“เอ่อ...พอดีฉันกำลังมองหาห้องน้ำอยู่น่ะค่ะ”ฉันตอบกลับ

“งั้นให้ผมพาไปเอามั้ยครับ อ้อ ลืมไปเลยผมคยูฮยอนครับ”

“อ่อ ค่ะ แค่บอกทางฉันก็พอค่ะ” คำตอบของฉันทำให้เขาชะงักไปนิดนึง

“เอางั้นก็ได้ครับ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายก็จะเจอครับ เอ่อ..แล้วคุณชะ...”

“ขอบคุณค่ะ”แล้วฉันก็ยิ้มน้อยๆพร้อมคำขอบคุณ

นายนี่ยังไงกันนะ อยู่ๆก็เข้ามาทัก ทำตาเจ้าเล่ห์วิบวับใส่แถมไอ้รอยยิ้มอย่างมีเลศนัยนั้นด้วย ยังจะถามชื่อฉันอีก ดูๆแล้วถึงจะหน้าตาจัดอยู่ในระดับดีก็เหอะแต่รู้สึกไม่อยากรู้จักเลยสักนิด เหอๆ คนอย่างฉันแล้วไม่คบคนไปเรื่อยเปื่อยหรอกย่ะ อย่าให้เจอกันอีกเลย สาธุ!!!!!!

2-ต่อมาคุณได้มาทำงานร่วมกับคยูฮยอนโดยการถ่ายแบบด้วยกัน คุณรู้สึกอย่างไรเมื่อพบกับเขาอีกครั้ง แล้วคุณทำอย่างไรต่อไป?? (อยากให้บอกด้วยนะคะ ว่าถ่ายแบบชุดอะไร)

หา!!!นี่ฉันต้องไปเดินแบบชุดฤดูหนาวกับอีตาขี้หลีนั้นหรอเนี่ย โอ๊ย!อยากตาย ทำไมต้องมาเจอนายนี่อีกเนี่ย พระเจ้าทำไมถึงได้แกล้งลูกอย่างนี้ ฉันต้องไปพูดกับผู้จัดการซะแล้ว

“พี่คะ ทำไมไม่บอกกนูก่อนว่าจะต้องถ่ายแบบกับ เอ่อ...คุณคยูฮยอน” พอเจอหน้าฉันก็ยิงคำถามใส่ทันที

“อ้าว!!พี่ยังไม่ได้บอกซองอึนหรอกหรอเนี่ย ตายจริง ขอโทษด้วยนะจ๊ะ”พี่น่ะไม่ตายหรอกค่ะ แต่หนูนี่แหละจะตาย

“ปฏิเสธตอนนี้ทันมั้ยคะ คือ พอดีหนูมีนัดกับพี่ชายน่ะค่ะ” ฉันขอให้ทันด้วยเถอะ.......

“เอ่อ ไม่ทันแล้วล่ะจ้ะ เพราะงานจะเริ่มอีก2วันข้างหน้าแล้ว เอ่อ..แล้วซองอึนพอจะเลื่อนนัดพี่ชายของซองอึนได้มั้ย” เพล้ง....ความหวังฉันพังทลายทันทีที่พี่ผู้จัดการบอก

“แห่ๆ คือมันก็ไม่แน่หรอกนะคะ”ยังไงฉันก็ไม่อยากไปนี่นาถึงจะไม่ได้นัดกับนายตัวร้ายนั่นก็เถอะ

“ขอร้องล่ะ ช่วยหน่อยนะจ๊ะซองอึน เพราะพี่หาคนไม่ทันแล้วจริงๆนะ”พี่เค้าไม่พูดเปล่าทำตาวิบวับอ้อนวอนแถม ยังยกมือไหว้ฉันอีกด้วย

“พี่คะไม่ต้องไหว้หรอกค่ะ หนูเดินให้ก็ได้ค่ะ”แง้ๆในที่สุดฉันก็ต้องทนสายตาและท่าทางแบบนี้ไม่ได้ ก็เลยได้แต่ทำใจ ไม่เป็นไรยัยซองอึนมันเป็นชุดฤดูหนาวปกปิดมิดชิดอยู่แล้วอีกอย่างก็แค่แปบเดียวเท่านั้น แค่แปบเดียวเอง

แล้ววันนั้นก็มาถึง

ฮือๆ ฉันไม่อยากตื่นเลยต้องไปทำงานร่วมกับอีตาขี้หลีนั่น ฮึ่ย ไม่ได้เดี๋ยวจะโดนหัวเราะเยาะเอา

แล้วฉันก็รีบแต่งตัวไปที่ทำการถ่าย เพื่อที่จะได้เสร็จเร็วๆ ตอนนี้ฉันคิดเพียงแค่ให้การถ่ายทำราบรื่นและเสร็จให้เร็วที่สุด ฉะนั้นก่อนถึงที่ทำการถ่าย ฉันจึงแวะไหว้ศาลพระภูมิ

สาธุ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดจงดลบันดาลให้การถ่ายในครั้งนี้ทำราบรื่นและเสร็จให้เร็วที่สุดด้วยเถิดดด สาธุ

รู้สึกยังไงกับนิยายของอิมอ่ะ อยากรู้ๆ บอกหน่อยนะ- พอเริ่มอ่านพล็อตเรื่องกับคาแร็กเตอร์แล้วก็รู้สึกชอบ อีกอย่างน่าจะมีหลายคู่ ที่ดูแล้วว่ามีอะไรที่แตกต่างกันในแต่ละตัวละครทำให้ไม่น่าเบื่อ ความรักในหลายๆด้าน มองได้ในหลายแง่ ซึ่งน่าติดตามน่าค้นหาเป็นอย่างมากค่ะ

ส่งเป็นลิ้งค์เท่านั้นน๊า โชคดีจ้า