[SF] - ChanBaek - ‘Slow train หวานเย็น’

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

◊ SQWEEZ 

. .Slow train หวานเย็น. .

"แบคฮยอน"
"ห. .ห๊ะ"
"ขอกินหน่อยดิ"

 

Short Fic เล็กๆน้อยๆจาก Neimme
หวังว่าทุกคนจะร่วมฟินไปหวานเย็นถ้วยนี้นะคะ
ทำแท๊กไว้เผื่อผู้คนจะสนใจ ถถถถ #Ficสลท
เม้นน้อยพี่ไม่ว่า อ่านเยอะสิดี 55555
ตรงไม่ดีหรืองงตรง ติชนกันได้นะ จุ้บ <3

 

เนื้อเรื่อง

◊ SQWEEZ                                                    

[SF] - ChanBaek - ‘Slow train หวานเย็น’

 

           
การที่ บยอยแบคฮยอน ไปดู ปาร์คชานยอล ซ้อมบาสหลังเลิกเรียนทุกวัน มันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาไปสะแล้ว แต่วันนี้เขามีเป้าหมายบางอย่างที่ต้องทำก่อนก็คือ..ไปซื้อเครปญี่ปุ่นข้างนอกโรงเรียน หลังจากซื้อเสร็จ เขาตั้งใจว่าจะกลับมาดูชานยอลซ้อมบาส ไปนานไม่ได้เดี๋ยวชานยอลคิดถึง-////-

          “มึงงง ไปยังง่าา เร็วๆเดดดด่” แบคฮยอนเร่งคยองซู

          “เดี๋ยวดิ เก็บของก่อนน”

          “เสร็จยังงงง กูหิวแล้ววว”

          “เสร็จแล้วจ่ะๆ ไปๆ” ว่าจบทั้งแบคฮยอนและคยองซูก็เดินลงอาคารและมุ่งหน้าไปหาเครปญี่ปู่นแสนอร่อยหน้าโรงเรียนทันที

          .

          .

          .

          .

          .

          .

          .

          .

          “ไหนอ่ะ เครปญี่ปุ่นของมึง-___-” แบคฮยอนยู่ปากทันทีเมื่อมองไปยังหน้าโรงเรียนแล้วไม่เห็นรถขายเครปญี่ปู่นอย่างที่คยองซูว่า

          “ก็เมื่อวานวันยังขายอยู่เลยนี่หน่าแบค งั้นไปหลังโรงเรียนไหมละ?"

          “โหย ไม่เอาอ่ะ ไปหลังโรงเรียนเสียตังค์เยอะ ไม่อาไม่ไป”

          “แล้วจะเอาไง งั้นซื้อตรงซุ้มอาหารหน้าอาคารKไหมล่ะ?"

          “เอางั้นก็ได้ ซื้อเสร็จจะได้ไปหาชานยอลเลย>_<"

            แต่เดี๋ยวก่อนทุกคนนนน อย่างเพิ่งว่าคิดว่าแบคฮยอนกับชานยอลเป็นแฟนกันนะ ความจริงแล้วแบคฮยอนแอบชอบชานยอลมา1ปีแล้ว ทุกๆวันของแบคฮยอนก็มีแค่ตื่นแต่เช้ามาเรียน เรียนเสร็จก็ลงไปสนามบาสกับคยองซู สนามบาสที่มีเซฮุนน้องของคยองซูแล้วก็มีชานยอลที่รักของแบคฮยอนซ้อมอยู่ด้วยเช่นกัน

          “เห้ยมึง วันนี้มีหวานเย็นด้วยอ่ะ ไปซื้อกันนนน” แบคฮยอนเห็นเด็กรุ่นน้องเดินถือถ้วยหวานเย็นออกมาจากซุ้ม ก็รีบลากคยองซูไปซื้อทันที

            เมื่อทั้งคู่มาถึงสนามบาสก็จับจองที่นั่งกินหวานเย็นทันที ชานยอลที่เห็นแบคฮยอนตั้งแต่ซุ้มอาหารก็ทำเป็นไม่สนใจซ้อมบาสต่อ

          “เฮ้ยไอแบค ฝากหน่อย” จื่อเทาเดินมาฝากหวานเย็นที่เขาซื้อมาไว้กับแบคฮยอน

          “เฮ้ยไอเทา แล้วกูจะกินยังไงเนี้ยยยย ไอเพื่อนเลวววววว” แบคฮยอนแหกปากลั่นทันที โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองอย่างไม่สามารถรู้ถึงความหมายนั้นได้

          “แบคฮยอน” เสียงทุ้มจากมุมสนามบาสเรียกแบคฮยอน

          “ห..ห้ะ?"

          “มันคือไรอ่ะ”

          “ห..หวานเย็น”

          “ขอกินหน่อยดิ” ห..หา ข..ขอกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ0//0 แบคฮยอนคิดในใจ

          “จะกินของใครอ่ะ ข้างขวาของกู ข้างซ้ายของเพื่อนมึง” ถึงแบคฮยอนจะพูดแบบนั้น แต่เขาก็ยื่นถ้วยหวานเย็นทางซ้ายมือที่เป็นของจื่อเทาให้ชานยอล

            “กินแม่งทั้งสองอันอ่ะ แล้วของมึงอ่ะ เอาหลบทำไม รังเกียจขี้ปากกูไง๊?” ชานยอลถามทำท่าจะเดินเข้าไปหยิบหวานเย็นอีกถ้วยที่แบคฮยอนแอบไว้ข้างหลัง

          “ไม่ให้กินหรอก กูหวง มึงเคยเห็นกูแบ่งของกินให้ใครด้วยไง๊?” ป่าวหรอก ความจริงเขาเขินต่างหาก ถ้าชานยอลกินช้อนเดียวกับเขามันก็จะมีค่าเท่ากับ. . .=///////=

          “กำลังจะเคยเห็นแล้ว เพราะฉนั้นเอาให้ดูกินเดี๋ยวนี้”

          “ไม่ ให้ กินนน แบร่ :P ” คนตัวเล็กแลบลิ้นใส่เพื่อนร่างสูง แล้วยื่นถ้วยหวานเย็นของจื่อเทาไปใกล้ๆหน้าชานยอล

            “มึงจะให้ไม่ให้?”

          “แหน่ะ แล้วทำไมมึงต้องโหดด้วยอ่ะ กินถ้วยไหนมันก็เหมือนกันนั่นแหละ” แบคฮยอนยู่ปากใส่ชานยอล และในจังหวะนั้นเอง ชานยอลก็สามารถแย่งชิงหวานเย็นถ้วยของแบคฮยอนมาได้

            “เฮ้ยย!! ชานยอล!! เอาของกูคืนมานะโว้ยยยย”

          “โถ่ๆ อะไรของมึงเนี่ย แค่คำเดียวเองนะ ทำเป็นหวงไปได้” ด้วยความหมันเขี้ยว ชานยอลเลยยีผมแบคฮยอนไปที แล้วก็ได้รับค้อนวงโตจากแบคฮยอนกลับมา

          .

            .

            .

          “แหน่ะๆ” เมื่อแบคฮยอนเดินกลับมา คยองซูก็ทำหน้าที่ทันที

          “อะไรเล่า!!-///-”

          “เขากินหวานเย็นมึงอ่ะ”

          “เออ รู้แล้ว-///-”

          “ช้อนเดียวกับมึงด้วยนะ”

          “เอออออออ รู้แล้วโว้ยย จะย้ำทำไมนักหนาเนี่ยยยย-//////////-” แบคฮยอนจัดการไล่ฝาดคยองซูที่ทำให้ตัวเองเขิน เขาก็รู้อยู่หรอกว่าการกินช้อนเดียวกันน่ะ มันหมายถึงอะไร แต่ก็ไม่อยากจะนึก ยิ่งนึกยิ่งเขิน-////-

          “5555555555 แล้วจะกินต่อป๊ะเนี่ย?”

          “กินดิเสียดายของ-//-” ว่าจบแบคฮยอนก็จัดการกินหวานเย็นโดยใช้ช้อนที่ชานยอลเพิ่งกินไปเมื้อกี๊. . .

          .

          .

          .

          .

          .

          .

          .

            หลังจากที่แบคฮยอนให้ชานยอลกับหวานเย็นของตัวเองแล้ว เขาก็มานั่งข้างสนามบาสดูพวกนักบาสโรงเรียนซ้อมบาสกันอย่างเมามันส์ แต่ก่อนที่จะถึงตาที่ชานยอลจะต้องชูทลูกบาส เขาก็กวักมือเรียกแบคฮยอนแล้วพูดขึ้นมาว่า

          “อร่อยอ่ะ มานี่ดิ๊ อยากกินอีก” นั่นไง แบคฮยอนกะแล้วว ว่ามีครั้งแรก ก็ต้องมีครั้งที่สองรอให้แบคฮยอนทำใจก่อนสิชานยอลลลล

          “ทำไมไม่ซื้อล่ะ มาขอกินทำไม” ปากก็พูดไปงั้น แต่ใจจริงน่ะ. .ไม่ต้องขอแบคฮยอนก็ให้กิน. .

          “ไม่มีตังค์” ว่าจบชานยอลก็ทำการเฉาะหวานเย็น แล้วตักกินคำใหญ่

          “ห่า พอแล้ว เดี๋ยวกูไม่อิ่มมม ไอเชี่ยยยพอแล้วสาดด” แบคฮยอนร้อง ชานยอลก้มลงมากินหวานเย็นใกล้เกินไป ขนาดเล่นบาสเหงื่อท่วมตัวกันได้กลิ่นหอมอ่อนๆเลย-////-

          “ขอบคุณครับ^^” ชานยอลพูดพร้อมกับเอามือวางลงบนหัวของแบคฮยอนแล้วก็เดินไปซ้อมบาสต่อ.....ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกก นี่มันอะไรกันนนนนน รู้จักกันมา2ปีเต็มๆไม่เคยจะทำอะไรแบบนี้กับเขาเลยสักครั้ง อดคิดไม่ได้ว่าชานยอลอาจจะคิดเหมือนกันเขา เจอกันไม่ค่อยจะยิ้มหรอก แล้ววันนี้กลับยิ้มสะหวานจนเห็นฟันครบทั้งปาก ย๊ากกกกกก นี่มันอะไรกันนนนน แบคฮยอนอยากจะวิ่งไปกรี๊ดบนดาดฟ้าอาคารเรียนของเขาจริงๆ!!!

          “ฟินไหมละมึง” คยองซูถามยิ้มๆ

          “สุดๆครับเพื่อนมึง-////////-” แบคฮยอนบอกกับตัวเองไว้ว่าช้อนคันนี้ เขาจะเก็บไว้ยันหลานของเขาจะมีเหลน!! โมเม้นแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆนะครับ บยอนแบคฮยอนบอกเลย

          -End-