Just Friend [SJ EXO GOT7 INFINITE BTS]

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter1...เปิดเทอมวันแรก...

Just Friend
1

  3 January 2015 7:48 AM

"ดงเฮ จะสายแล้วนะลูก เร็วๆหน่อย!!"เสียงหวานดังลั่นบ้าน ทำให้ร่างบางที่อยู่ในห้วงนิทราบนเตียงสะดุ้งเฮือก แล้วร่างบางนั้นก็รีบพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัว..
 ร่างบางร่างเดิมวิ่งลงมาจากบันได ในชุดนักเรียน คว้ากระเป๋าเป้สะพายข้างเอาไว้ แล้วนำขนมปังหน้าแยมทีผู้เป็นแม่อย่างแดอึน ทำเอาไว้ให้


8:52 AM @ SM SCOOL
 
 "แฮ่กๆๆ เหนื่อยเป็นบ้าเลย อุตส่าห์วิ่งมา ก็ไม่ทนอยู่ดี!!"ร่างบางยืนหอบอยู่หน้าสนามบอล ตอนนี้นักเรียนที่มากันก่อนหน้าได้เดินเข้าห้องกันเป็นแถวไปเสียแล้ว ร่างบางจึงทำได้แต่ไปดูว่าตัวเองอยู่ห้องไหน คิดได้ดังนั้นร่างบางก็เดินไปที่บอร์ดประชาสัมพันธ์ทันที

 "ลี ดงเฮ..ลี ดงเฮ"ร่างบางยืนพูดชื่อใครซักคน ซึ่งถ้าให้เดาแล้ว น่าจะเป็นชื่อของร่างบางนั่นแหละ
"อ่า..เจอแล้ว ม.1-B หอA..อื้ม"ร่างบางหรือดงเฮพูดจบก็เดินไปยังตึกเรียนของตนทันที

  ในขณะที่ดงเฮกำลังเดินไปที่ตึกเรียน หน้าบอร์ดประชาสัมพันธ์ก็มีผู้มาเยือนคนใหม่ เป็นผู้ชายร่างสูงโปร่ง หน้าละม้ายคล้ายนักร้องวงSuper Junior

"คิม คิบอม.."ร่างสูงผู้ที่มาใหม่คาดว่าน่าจะหาชื่อตัวเองอยู่ คิม คิบอม นั่นอาจจะเป็นชื่อของร่างสูงนั่นก็ได้

 9:35 AM @ ม.1-B 

"นักเรียนทุกคนครับ ทราบกันดีอยู่แล้วใช่มั๊ยครับว่า..นักเรียนทุกคนในสถานะตอนนี้ ก็คือเด็กใหม่ และที่สำคัญพรุ่งนี้นักเรัยนทุกคนในชั้นม.1จะต้องเข้าไปแนะนำนำตัวกับทุกคนในโรงเรียนที่หอประชุม เข้าใจนะครับ เอาล่ะ ครูชื่อยุนโฮนะ ครูยังไม่ได้รู้จักพวกเธอกันเลย แนะนำตัวเริ่มจากฝั่งนี้ครับ"คุณครูผายมือมาทางโต๊ะที่อยู่ติดกับกำแพงข้างประตู
"ลี.."
"ขอโทษนะครับ!!"ร่างบางที่กำลังจะแนะนำตัวยังพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงๆหนึ่งแทรกขึ้น แล้วก็ปรากฏเจ้าของเสียงนั้น เป็นร่างสูงโปร่งของใครคนหนึ่ง ซึ่งคนๆคั้นก็คือคิม คิบอม นั่นเอง
"เฮ้อ..ไม่เป็นไรคราวนี้ ถือว่าเปิดเทอมวันแรกครูจะให้อภัยเธอ แต่ถ้าคราวหน้าล่ะก็..แนะนำตัวต่อไปเลยครับ"ครูแกเว้นช่วงไว้ก่อนจะทำท่าปาดคอ น่ากลัว..
"ล..ลี ซอนมุล ครับ"เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักเอ่ยสั่นๆแล้วนั่งลงที่เดิม
"ลี ซอนมินครับ^^"เด็กหนุ่มที่หน้าตาเหมือนกับซอนมุลอย่างกับแกะแนะนำตัว แต่อาจจะต่างกันตรงที่ความสดใสและร่าเริงก็..เป็น..ได้
"แทมินครับ"
"ชางซองครับ"
"แบคฮยอนครับ"
"จูเนียร์ครับ"
"เจบี"
"โจวมี่ครับ"
"เฮนรี่ครับ"
"ดงเฮครับ"
"คิม คิบอม"
"เลโอ"
"ฮงบินครับ^^"
ตอนแรกก็มีคนแนะนำตัวเป็นมารยาทนั่นแหละคือบอกสกุลของตนด้วย แต่หลังๆมานี่..(เหอะ!ไม่จำเป็นต้องบอก.เลโอ)



12:25 AM @Canteen

Donghae Part
"โหย กินไรดีเนี่ย คนก็เยอะน่ารำคาญชะมัดเลย!"ผมเป็นอย่างนี่แหละครับ เกลียดเสียงที่ดังกระหึ่ม เสียงซอกแซก จอแจ มันน่ารำคาญ ยิ่งคนเยอะๆนี่น่ารำคาญมากๆเลยล่ะ
"กินนมดีกว่า"ร่างบางพูด พอพูดจบก็เดินไปที่ร้านค้า ซึ่งที่ตรงนั้นมีคนน้อยกว่าที่อื่นในโรงอาหาร
"เอาอะไรดีจ๊ะ พ่อหนุ่ม.."คุณป้าคนขายทักถามผม
"เอา..นมสตอเบอร์รี่ กับ ขนมปังแยมอย่างละหนึ่งครับ^^"ผมบอกเมนูที่ต้องการกับป้าคนขาย ป้าแกก็หยิบแล้วยื่นให้ ผมดูแล้วน่าจะประมาณไม่เกินยี่สิบบาท
"พ่อหนุ่มจ๊ะ ลืมเงินทอนน่ะ"คุณป้าคนขายบอกผม ผมจะลืมได้ไงอ่ะ ก็ผมจ่ายไปตามราคาเซเว่นนี่น่า นมกล่องละ12 ขนมปัง7 มันก็ต้องเป็น19สิ
"เอ่อ ทั้งหมดนี่กี่บาทครับป้า"ผมถามป้าคนขาย
"15บาทจ่ะ"ป้าแกตอบยิ้มๆ
"อ่อ ครับ^^'"ผมเกาท้ายทอยเดินออกมาตรงสนามบอล หาที่นั่งตรงนั้นก็เต็มตรงนี้ก็เต็ม เห้อ หายาก เอาตรงนี้แหละนี่งแม่งตรงนี้แหละ
.
.
.
.
.
.
....ข้างสนามบอล....

"อร๊าย แก แกดูดิ่ ผู้ชายที่ตัวสูงๆดำๆ หน้าหล่อๆอ่ะ อร๊าย เท่ๆๆๆๆ"ผมว่าผมควรไปจากตรงนี้ เพราะไม่งั้นผมอาจระเบิดอารมณ์กับไอ้ตุ๊ดควายนี่ก็เป็นได้ โรงเรียนมันเป็นโรงเรียนชาย มันไม่แปลกหรอกที่จะมีผู้ชายที่ชอบเพศเดียวกัน แต่บางที..

เคะตัวเท่าควาย เมะตัวเท่ามด

นั่นเป็นอะไรที่เกลียดมากอ่ะ บอกตรงๆ

 

                 ------End Donghae Part------
 

 Kibom Part
ตอนนี้ผมเดินอยู่ตรงสนามบอลครับ เดินลัดสนามนั่นแหละ ไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินที่พวกเคะความเค้าพูดกันหรอกนะ ช่วยไม่ได้นั่นมันคือเรื่องจริงนี่ เห้อ เกิดเป็นคนหล่อนี่ลำบากจัง
ที่ผมเดินไปที่สนามเพราะว่าจะไปหารุ่นพี่ที่รู้จักกันนั่นแหละนะ พี่เค้าชื่อกีกวัง เป็นนักบอลโรงเรียนเลยนะ ผมน่ะ ว่าจะไปสมัครเข้าชมรมพี่เค้านั่นแหละ ฟุตบอลน่ะเรื่องถนัดเลย

"อ้าว ไอ้บอม ไปไงมาไงถึงมาอยู่นี่ว่ะ?"ผมล่ะเกลียดพวกที่รู้คำตอบอยู่แล้ว แล้วค่อยมาถามนี่ดิ่ 
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันพี่"ตอบแบบกวนๆ ยียวนบาทาพี่เค้าไปตามประสา
"เออๆ ช่างแม่งเหอะ ไอ้บอมเล่นบอลกับพวกกูป่าว"พี่กีกวังชวน
"แหม่ พี่ที่เคารพรัก เอ่ยบาทา เอ้ย เอ่ยปากชวนขนาดนี้ ก็ไม่พลาดอยู่แล้ว"




ตัด!!! หมดครึ่งแรกกกกกก
"เดี๋ยวนี้ เก่งขึ้นเยอะนี่หว่า"พี่กีกวังเอ่ยปากชมผม ผมล่ะปลื้มใจเหลือล้นจริงๆ
"ก็เงี้ยะแหละพี คนหล่อ ยังไงๆก็ต้องมีพัฒนากันบ้าง"ผมเก็กหล่อ แล้วหันไปส่งวิ้งค์ให้พวกเคะความเคะน้อยที่นั่งอยู่ พวกนั้นกระดี๊กระด๊ากันใหญ่เลย

 

'เค้าส่งวิ้งค์ให้ฉันด้วยอ่ะ อร๊าย เขิลอ่ะ'

'เค้าส่งให้ฉันต่างหากล่ะ'
สองประโยคนี้ เคะน้อยเค้าพูด

'พวกแกสองตัวน่ะ อย่ามาพูดมั่วสิ่ สามีเค้าก็ต้องส่งวิ๊งค์มาให้ภรรเมียเป็นธรรมดา จริงมั๊ย...'ตอนแรกก็พูกเป็นปดติ แต่พอถามก็กดเสียงต่ำลง น่ากลัว
อะไรน่ะหรอ ก็เคะควายที่เคะน้อยเรียกว่าเจ๊ยังไงล่ะ




 

ลงมาแค่นี้ก่อนเน้อ...ตอนต่อไปคาดว่า คิเฮคงได้เจอกันแน่ๆ วันนี้ขอลาไปด้วย..





รักคนอ่านทุกคนนร้า..^O^