lnw online: [ปิดปรับปรุงชั่วคราวค่ะ]

ลำดับตอนที่ #29 : ดันเจี้ยน: ทะเลดวงดาว(3)(แก้ไขท่าไม้ตายของชายน์จ้า)

และแล้วชายน์ก็ได้พบกับเพลเยอร์คนอื่นนอกจากกลุ่มปาร์ตี้ของเขาเอง


มารีน...เอลฟ์หญิงตัวเล็กๆ ดูท่าทางอ่อนแอ  เธอเล่าว่าตัวเธอเลือกเล่นเวทย์สายน้ำ  จับพลัดจับผลูไม่รู้อิโหน่อิเหน่ไปโดนปูเสฉวนฆ่าตายจึงมาโผล่ที่ดันเจี้ยน ทะเลดวงดาวแห่งนี้  ทว่าเพราะการที่เธอเล่นเวทย์สายน้ำ  ทำให้เธอไม่สามารถโจมตีมอนสเตอร์ตัวไหนในดันเจี้ยนนี้ได้เลยได้แต่หนีหัวซุก หัวซุนไปวันๆ

ชายน์เรียกดูค่าสถานะตัวละครของเธอ (โดยได้รับอนุญาติจากเจ้าตัวแล้ว) พบว่าเลเว่ลยังไม่ต่างกันมากนัก  ดังนั้นชายน์จึงเชิญให้มารีนร่วมปาร์ตี้ไปด้วย  เมื่อเลเว่ลอัพแล้วจะได้เปลี่ยนสายไปอัพเวทย์ทางอื่นได้


ดันเจี้ยนนี้คือ สวรรค์ของชายน์อย่างแท้จริง!  เพราะมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ในที่นี้ล้วนแต่เป็นธาตุน้ำทั้งสิ้น  พลังทำลายล้างของเวทย์สายฟ้าจึงมากเป็นพิเศษ  มารีนเป็นเด็กไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยเล่นอะไร  นานๆ ทีเธอจึงจะเข้ามาเล่นเกมด้วยสักครั้ง  บทบาทของเธอจึงไม่เด่นมากนักในกลุ่ม  และหลังจากที่เธอเลือกเล่นสายวิญญาณแล้ว  เธอเองจึงมีหน้าที่เติมพลังชีวิตให้กับเพื่อนๆ ในระหว่างการต่อสู้

มารีนไม่ค่อยสุงสิงกับสมาชิกคนอื่นๆ มากนัก  แต่พอทีกับชายน์ล่ะก็เธอคุยจ้อเชียว  ทำให้ชายน์เริ่มรู้สึกพิเศษๆ กับมารีน...



ตอนนี้พวกเขาตะลุยอยู่ในดันเจี้ยนทะเลดวงดาวได้เกือบ สัปดาห์หนึ่งแล้ว  และหลังจากที่ทั้งหมดเริ่มคุ้นเคยกับที่นี่  พวกเขาก็แบ่งออกเป็นสองกลุ่มในการเก็บเลเว่ล  บายไปกับรีรี่และเอมีลีฟ  ส่วนมอรอนอยู่กับชายน์โดยมีเจ้าหนูน้อยมารีนคอยเกาะดูอยู่ห่างๆ




"Thunder Spike!"  ศรสายฟ้าพุ่งเข้าใส่เจ้ามังกรน้ำตัวหนึ่ง  มันกรีดร้องโหยหวนก่อนจะพุ่งเข้าใส่ชายน์

ทว่าก่อนจะถึงร่างของเอลฟ์หนุ่มที่ยืนนิ่งอยู่ที่นั่น  เจ้ามังกรก็ถูกหุ่นหินขนาดยักษ์ตัวพอๆ กับมัน  เหวี่ยงหมัดลุนๆ เข้าใส่กระเด็นไปอีกทาง  ตาเฒ่ามอรอนตะโกนอย่างคั่งแค้น

"บอกให้ลากก็อย่ามาแส่ดิ!!!"  บ่นไม่ทันขาดคำเอลฟ์แก่ๆ ก็ต้องออกแรงวิ่งไปพร้อมๆ กับหุ่นหินยักษ์อีกรอบ  เมื่อฝูงมังกรน้ำอีกนับสิบตัววิ่งไล่กวดเขามาติดๆ โจมตีลุงไปหลายแผล

"ให้ข้าช่วยเหลือท่าน..."  มารีนว่า  กุมมือไว้ระหว่างอก  บังเกิดแสงสว่างห้อมล้อมตัวตาลุงเฒ่าไว้  แล้วพลังชีวิตของตาลุงก็เพิ่มขึ้นพรวดๆ

"อูเฮเลลา อูเฮเลลา..."  ชายน์หันไปมองตาเฒ่ามอรอนผู้ซึ่งกำลังตะเกียดตะกายอย่างเอาเป็นเอาตาย  ก่อนกลับมายืนนิ่งอย่างสงบ   "ไฟฟ้าทั้งหลายผู้สถิตอยู่ ณ ทุกสรรพสิ่ง..."  พลันบังเกิดสายฟ้าวิ่งวนอยู่บนพื้นสานต่อกันเป็นวงแหวนเวท   "อูเฮเลลา  จงสาปให้พวกมันสิ้นสูญ สายฟ้ามายา!"

หุ่นหินของตาเฒ่าลากฝูงมังกรเข้าไปในวงแหวนเหมาะเจาะพอดี  พลันเกิดเสาสายฟ้าขนาดใหญ่ห้าต้นขึ้นห้อมล้อม  แล้วส่งพลังงานมาตรงกลาง  ชอตฝูงมังกรยักษ์แดดิ้นลงไปกับพื้น  นิ่งสนิท  แม้แต่หุ่นหินยักษ์นั้นก็พังครืน  ตาเฒ่าปวดแปลบไปทั่วร่าง  ลงไปชักดิ้นชักงอบนพื้น

มารีนที่อยู่ไม่ห่างออกไปนักเริ่มลอยขึ้นเหนือพื้น  ส่องแสงเรืองรอง  "เลเว่ลอัพ!"  ว่าแล้วร่างเล็กๆ ก็รีบวิ่งแจ้นเข้ามาหาชายน์  สีหน้าร้อนรน   "ไม่เป็นไรนะคะ"  เธอร่ายพลังเวทย์ฟื้นฟูให้  ชายน์ก้มลงเก็บไอเทม  แ้ล้วตัดสินใจยื่นมงกุฎมังกรให้กับเธอ   เด็กหญิงรับมันไว้แล้วใส่ไว้บนศีรษะ  ส่งยิ้มกว้าง

"เอ่อ...ไปช่วยตาเฒ่าก่อนเถอะ"  ชายน์เก๊กเสียงหล่อ  เด็กหญิงพยักหน้าหงึกหงักรีบวิ่งไปรักษาบาดแผลให้ตาลุงอย่างรวดเร็ว




"ชายน์! เพ่อยู่ไหนแล้ว!"  จู่ๆ ข้อความลับก็แสดงขึ้นต่อหน้าชายน์  "รีบลงมาชั้นสุดท้ายด่วนเลย! เราเจอบอสแล้วกำลังจะแย่!!!" 

"ใครบอกให้ไปชั้นสุดท้ายหา!"   ชายน์ถามกลับไป...ไหนว่าจะลากเก็บพวกฝูงมังกรแถบนี้ไปก่อนไง

"ไม่รู้! รีรี่พามา!"  เอมีลีสตอบกลับ  ชายน์เริ่มมองไปรอบๆ...หนทางในนี้ก็แสนจะวกวน  ชายน์จะลงไปหาพวกนั้นที่ชั้นล่างสุดได้ตรงเวลางั้นหรือ?


"ตามมาทางนี้ค่ะ"  เสียงเล็กๆ พูดขึ้น  มารีนยกมือขึ้นแตะมงกุฎมังกร...มันเีรืองแสงแวววาว  "มงกุฎนี้จะบอกทางพวกเราลงไปดันเจี้ยนชั้นสุดท้าย  ตามข้ามาเถอะค่ะ"

"มา ไวๆ  อ๊ากกกกก"  เสียงกรีดร้องโหยหวนของเอมีลีฟเร่งเร้าให้ชายน์รีบวิ่งตามเด็กหญิงตัวเล็ก ไป  ไม่รู้จะไปทันรึเปล่า  หวังว่าไอ้คนปากดีอย่างบายจะยังต้านบอสไว้ไหวนะ




[ไปยังเนื้อหาต่อไป]