ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Wolf of Jupiter
ตึกตัก...ตึกตัก...
มันไม่ขยับแล้วใช่ไหม...
ตึกตัก...ตึกตัก...
ทุกคนอยู่ในความตึงเครียด จับจ้องไปทางร่างของมินิบอสที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ไร้การเคลื่อนไหว ชายน์กลืนน้ำลายเฮือก
พลันที่ปรากฎแสงสว่างห้อมล้อมตัวชายน์เอาไว้ ยกเขาลอยขึ้นไปบนอากาศ "เลเว่ลอัพ!"
หน้าต่างแสดงรายละเอียดสถานะและความสามารถเด้งขึ้นเบื้องหน้าของเขา แต่นี่ไม่ใช่เวลามาอัพเว่ล! เขารีบวิ่งเข้าไปที่ร่างงูยักษ์ไร้ชีวิตแล้วหยิบไอเทมที่ตกเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้นทันที!
"ดูท่าไอ้นี่จะเริ่ด" เรด้าร์เกรียนบอกให้เขารีบคว้าสร้อยข้อมือสีเงินเอาไว้ทันที ปิ๊ง! แต่มันไม่ได้เข้าตัวเขา กลับไปโผล่อยู่ในมือของรีรี่แทน
"กรูว่าแล้ว..." บายบ่นหัวเสีย ขณะมองดูไอ้เด็กใหม่สันดานแย่ถลันไปคว้าไอเทมอย่างอื่นอีก ปิ๊ง! แต่ก็ไม่เห็นจะได้เข้าตัวมันซักอย่าง "ดีนะที่เปิดระบบแบ่งไอเทมเอาไว้"
---------------------
เล่นเกมมาได้สักพัก ชายน์ก็เริ่มจับทางเกมนี้ได้ อันที่จริง lnw online ก็แทบไม่ได้แตกต่างจากเกมออนไลน์ที่กำลังระบาดอยู่ในปัจจุบันมากนัก กราฟฟิก(ก็เกือบไม่)ผ่าน ระบบเกม(ก็เกือบไม่)ผ่าน ทว่าบางทีสิ่งที่ทำให้เขายังอยากเล่นเกมนี้อยู่ อาจจะเป็นคำว่า...มิตรภาพ
"รีรี่คร๊าบบบบ น้ำดื่มค๊าบบบ" ชายน์รีบแจ้นเข้าไปหาเอลฟ์สาว ระหว่างที่พวกเขากำลังพักเหนื่อยอยู่ริมลำธารใสๆ เขายื่นน้ำใส่ใบบัวให้กับเธอ แต่ก็ถูกเพื่อนร่วมทีมอีกคนดึงไปหน้าตาเฉย
"ข้าว่าจะกลับเมืองไปหาซื้ออาวุธใหม่" บายดื่มน้ำอึกๆๆ โยนใบบัวทิ้งอย่างไม่ใยดี
ชายน์เหล่มอง...เล่นเกมมาสามสี่วันแ้ล้วเขายังจมปลักอยู่ที่เลเว่ลยี่สิบกว่าๆ...สู้ก็ร่วมสู้ไปด้วยกัน ทำไมหมอนี่มันเลเว่ลพุ่งเร็วจังฟระ
"รีรี่ไปด้วย ว่าจะไปซื้อยาตุนไว้เหมือนกัน" เอลฟ์สาวคู่หูของบายว่า
"แหม...รีรี่ ให้บายไปคนเดียวเหอะครับ เราลุยเก็บเลเว่ลกันต่อดีกว่า" ชายน์ว่าปากเปราะ ทำเอาบายหันกลับมามองตาขวาง
ทันใดที่เอลฟ์ไฟดึงร่างของเอลฟ์สาวเข้าไปแนบตัว ก่อนประกบริมฝีปากแน่น รีรี่ไม่มีทีท่าจะขัดขืน มีแต่ชายน์นี่สิที่อ้าปากค้างล้มหงายท้องลงไปกองบนพื้น
"เพ่รีรี่กะเพ่บายเขาเป็นแฟนกันตั้งแต่นอกเกมแล้วอ่ะ" เอมิลีฟโผล่หัวเข้ามา หัวเราะหึ หึ "ยังไงเพ่บายก็เป็นหัวหน้าทีม ทำตามที่เพ่เขาบอกเถอะฮะ!"
--------------------------------
"Wind of Elf!" รีรี่ยื่นมือไปเบื้องหน้า กวาดมือทั้งสองข้างไปรอบตัว พลันที่เกิดกระแสลมแรงขึ้นพัดรอบฝูงมอนสเตอร์หมาป่าตัวสีน้ำเงินเข้มที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขา พวกมันพากันกระจุกตัวใกล้กัน ทว่าบางตัวก็ยังทำกร่างกระโดดออกมานอกกำแพงลมพุ่งเข้าใส่เอลฟ์สาว!
แล้วร่างมันก็มอดไหม้! ชักหงิกชักงอด้วยลูกไฟสีเหลืองสดใสของเอมิลีฟ!
"Rain of Fire!" เอลฟ์หนุ่มร่ายมหาเวทย์เข้าใส่ฝูงหมาป่าที่เหลือ สายลมแรงช่วยพัดโหมให้พายุแห่งไฟทวีความรุนแรงมากขึ้น เลือดของฝูงหมาป่าพุ่งกระฉูด เสียงกรีดร้องโหยหวนกึกก้องไปทั่วป่า
"Thunder Spike!" มีหรือชายน์จะยอมปล่อยให้บายได้หน้าไปคนเดียว!
"อย่า!!!!!" บายสั่ง ทว่าสายไปเสียแล้ว...
ศรไฟฟ้าพุ่งเข้าเสียบกลางศีรษะของเจ้าหมาป่าตัวหนึ่ง มันชักดิ้นชักงอ
ก่อนเริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้น!
...Wolf of Jupiter ฝูงหมาป่าสีน้ำเงินเหล่านี้เป็นมอนสเตอร์ธาตุไฟฟ้า การโจมตีด้วยเวทย์สายฟ้าไม่เพียงแต่จะไม่สามารถทำอันตรายมันได้แล้ว ทว่ากลับยิ่งเป็นการเสริมพลังให้มันอีกด้วย!
หมาป่ายักษ์ทะลุออกมานอกกำแพงสายลมได้ พุ่งเข้าหารีรี่ทันที!
เอมิลีฟรีบเหวี่ยงลูกไฟใส่เจ้าหมายักษ์ ร่างของมันถูกแผดเผา สัตว์ป่ากรีดร้องลั่น
ก่อนพุ่งออกจากกองไฟนั้นใส่ร่างของเอลฟ์สาว!
"กรี๊ด!!!!!!!" รีรี่โดนงับเข้าไป ค่าพลังลดฮวบฮาบ
"Fire Bullet!" บายรีบหันกลับไปยิงกระสุนไฟใส่หมาป่ายักษ์ตัวนั้นทันที มันลอยหวือจากร่างของรีรี่กระแทกเข้ากับต้นไม้อย่างจัง ทว่าเมื่อการจู่โจมใส่ฝูงหมาป่าหายไป เจ้าหมาป่าที่เหลือก็พุ่งเข้าใส่เอลฟ์เด็กใหม่อย่างบ้าคลั่ง
"Wind of Elf" รีรี่ใช้พลังเฮือกสุดท้ายร่ายพายุขึ้นมา แต่เป้าหมายไม่ได้อยู่ที่ฝูงมอนสเตอร์! ร่างของเอลฟ์ทั้งหลายค่อยๆ ถูกยกขึ้นเหนือพื้น ลอยค้างเติ้งอยู่กลางอากาศ ก่อนที่จะถูกแรงมหาศาลที่มองไม่เห็นเหวี่ยงผ่านท้องฟ้ากว้างกลับไปยังนครหลวงแห่งเอลฟ์
"เห้อ!" ร่างของเอลฟ์สาวอีกผู้หนึ่งค่อยๆ โผล่ออกมาจากหลังต้นไม้ ดวงตาสีเหลืองราวอำพันของเธอจับจ้องไปทางฝูงหมาป่า พวกเอลฟ์อ่อนพวกนั้นปลอดภัยแล้ว...เมื่อฝูงหมาป่าเห็นศัตรูเก่าลอยหวือผ่านอากาศเหมือนลูกกอล์ฟไปแบบนั้น มันจึงหันกลับมาจ้องโจมตีผู้มาเยือนใหม่แทน
"ดูๆๆ วีรกรรมที่นายชายน์ทำไว้สิ!" เอลฟ์สาวผู้นั้นบ่นหัวเสีย จ้องมองหมาป่าตัวใหญ่กว่าปกติเกือบสามเท่าที่กำลังย่างสามขุมมาทางเธอ น้ำลายไหลเยิ้มผ่านร่องเขี้ยวขาว
แต่เธอเองก็โทษนายไก่อ่อนนั่นทั้งหมดไม่ได้...การที่มอนสเตอร์จะกลายพันธุ์แบบนี้ไม่ใช่ระบบที่มีมาแต่แรกของเกม...แม้ว่าเวทย์สายฟ้าจะสามารถเพิ่มพลังให้แก่มอนสเตอร์ได้ แต่ก็ไม่ใช่การที่จะทำให้มันเลเว่ลขึ้นฮวบฮาบเก่งขึ้นจนถึงระดับมินิบอสเช่นนี้!
หล่อนยื่นมือไปเบื้องหน้า บังเกิดคทาสีเหลืองอร่ามขึ้นต่อหน้า ฝูงหมาป่าหันความสนใจมายังเธอ คืบคลานเข้ามาช้าๆ...
"อาเลเฮ..." หล่อนเริ่มร่ายเวทย์
คลื่นวิญญาณกระแทกเข้าที่หมาป่ายักษ์อย่างจัง กระแสวิญญาณซัดพัดผ่านต้นไม้ใหญ่ปะทะฝูงหมาป่าที่เหลือ แหลกละเอียดไม่เหลือซาก สายลมพัดพรู ต้นไม้สั่นไหว นกยูงป่าโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้าเบื้องบน
การโจมตีจบลงแล้ว ไร้หลักฐานใดๆ ที่บ่งบอกว่าเคยมีฝูงหมาป่าอยู่ตรงนั้น ใบไม้ร่วงหล่นสู่พื้นราวกำลังเต้นระบำอำลา...
[ไปเนื้อหาต่อไปเลยจ้า]
มันไม่ขยับแล้วใช่ไหม...
ตึกตัก...ตึกตัก...
ทุกคนอยู่ในความตึงเครียด จับจ้องไปทางร่างของมินิบอสที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ไร้การเคลื่อนไหว ชายน์กลืนน้ำลายเฮือก
พลันที่ปรากฎแสงสว่างห้อมล้อมตัวชายน์เอาไว้ ยกเขาลอยขึ้นไปบนอากาศ "เลเว่ลอัพ!"
หน้าต่างแสดงรายละเอียดสถานะและความสามารถเด้งขึ้นเบื้องหน้าของเขา แต่นี่ไม่ใช่เวลามาอัพเว่ล! เขารีบวิ่งเข้าไปที่ร่างงูยักษ์ไร้ชีวิตแล้วหยิบไอเทมที่ตกเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้นทันที!
"ดูท่าไอ้นี่จะเริ่ด" เรด้าร์เกรียนบอกให้เขารีบคว้าสร้อยข้อมือสีเงินเอาไว้ทันที ปิ๊ง! แต่มันไม่ได้เข้าตัวเขา กลับไปโผล่อยู่ในมือของรีรี่แทน
"กรูว่าแล้ว..." บายบ่นหัวเสีย ขณะมองดูไอ้เด็กใหม่สันดานแย่ถลันไปคว้าไอเทมอย่างอื่นอีก ปิ๊ง! แต่ก็ไม่เห็นจะได้เข้าตัวมันซักอย่าง "ดีนะที่เปิดระบบแบ่งไอเทมเอาไว้"
---------------------
เล่นเกมมาได้สักพัก ชายน์ก็เริ่มจับทางเกมนี้ได้ อันที่จริง lnw online ก็แทบไม่ได้แตกต่างจากเกมออนไลน์ที่กำลังระบาดอยู่ในปัจจุบันมากนัก กราฟฟิก(ก็เกือบไม่)ผ่าน ระบบเกม(ก็เกือบไม่)ผ่าน ทว่าบางทีสิ่งที่ทำให้เขายังอยากเล่นเกมนี้อยู่ อาจจะเป็นคำว่า...มิตรภาพ
"รีรี่คร๊าบบบบ น้ำดื่มค๊าบบบ" ชายน์รีบแจ้นเข้าไปหาเอลฟ์สาว ระหว่างที่พวกเขากำลังพักเหนื่อยอยู่ริมลำธารใสๆ เขายื่นน้ำใส่ใบบัวให้กับเธอ แต่ก็ถูกเพื่อนร่วมทีมอีกคนดึงไปหน้าตาเฉย
"ข้าว่าจะกลับเมืองไปหาซื้ออาวุธใหม่" บายดื่มน้ำอึกๆๆ โยนใบบัวทิ้งอย่างไม่ใยดี
ชายน์เหล่มอง...เล่นเกมมาสามสี่วันแ้ล้วเขายังจมปลักอยู่ที่เลเว่ลยี่สิบกว่าๆ...สู้ก็ร่วมสู้ไปด้วยกัน ทำไมหมอนี่มันเลเว่ลพุ่งเร็วจังฟระ
"รีรี่ไปด้วย ว่าจะไปซื้อยาตุนไว้เหมือนกัน" เอลฟ์สาวคู่หูของบายว่า
"แหม...รีรี่ ให้บายไปคนเดียวเหอะครับ เราลุยเก็บเลเว่ลกันต่อดีกว่า" ชายน์ว่าปากเปราะ ทำเอาบายหันกลับมามองตาขวาง
ทันใดที่เอลฟ์ไฟดึงร่างของเอลฟ์สาวเข้าไปแนบตัว ก่อนประกบริมฝีปากแน่น รีรี่ไม่มีทีท่าจะขัดขืน มีแต่ชายน์นี่สิที่อ้าปากค้างล้มหงายท้องลงไปกองบนพื้น
"เพ่รีรี่กะเพ่บายเขาเป็นแฟนกันตั้งแต่นอกเกมแล้วอ่ะ" เอมิลีฟโผล่หัวเข้ามา หัวเราะหึ หึ "ยังไงเพ่บายก็เป็นหัวหน้าทีม ทำตามที่เพ่เขาบอกเถอะฮะ!"
--------------------------------
"Wind of Elf!" รีรี่ยื่นมือไปเบื้องหน้า กวาดมือทั้งสองข้างไปรอบตัว พลันที่เกิดกระแสลมแรงขึ้นพัดรอบฝูงมอนสเตอร์หมาป่าตัวสีน้ำเงินเข้มที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขา พวกมันพากันกระจุกตัวใกล้กัน ทว่าบางตัวก็ยังทำกร่างกระโดดออกมานอกกำแพงลมพุ่งเข้าใส่เอลฟ์สาว!
แล้วร่างมันก็มอดไหม้! ชักหงิกชักงอด้วยลูกไฟสีเหลืองสดใสของเอมิลีฟ!
"Rain of Fire!" เอลฟ์หนุ่มร่ายมหาเวทย์เข้าใส่ฝูงหมาป่าที่เหลือ สายลมแรงช่วยพัดโหมให้พายุแห่งไฟทวีความรุนแรงมากขึ้น เลือดของฝูงหมาป่าพุ่งกระฉูด เสียงกรีดร้องโหยหวนกึกก้องไปทั่วป่า
"Thunder Spike!" มีหรือชายน์จะยอมปล่อยให้บายได้หน้าไปคนเดียว!
"อย่า!!!!!" บายสั่ง ทว่าสายไปเสียแล้ว...
ศรไฟฟ้าพุ่งเข้าเสียบกลางศีรษะของเจ้าหมาป่าตัวหนึ่ง มันชักดิ้นชักงอ
ก่อนเริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้น!
...Wolf of Jupiter ฝูงหมาป่าสีน้ำเงินเหล่านี้เป็นมอนสเตอร์ธาตุไฟฟ้า การโจมตีด้วยเวทย์สายฟ้าไม่เพียงแต่จะไม่สามารถทำอันตรายมันได้แล้ว ทว่ากลับยิ่งเป็นการเสริมพลังให้มันอีกด้วย!
หมาป่ายักษ์ทะลุออกมานอกกำแพงสายลมได้ พุ่งเข้าหารีรี่ทันที!
เอมิลีฟรีบเหวี่ยงลูกไฟใส่เจ้าหมายักษ์ ร่างของมันถูกแผดเผา สัตว์ป่ากรีดร้องลั่น
ก่อนพุ่งออกจากกองไฟนั้นใส่ร่างของเอลฟ์สาว!
"กรี๊ด!!!!!!!" รีรี่โดนงับเข้าไป ค่าพลังลดฮวบฮาบ
"Fire Bullet!" บายรีบหันกลับไปยิงกระสุนไฟใส่หมาป่ายักษ์ตัวนั้นทันที มันลอยหวือจากร่างของรีรี่กระแทกเข้ากับต้นไม้อย่างจัง ทว่าเมื่อการจู่โจมใส่ฝูงหมาป่าหายไป เจ้าหมาป่าที่เหลือก็พุ่งเข้าใส่เอลฟ์เด็กใหม่อย่างบ้าคลั่ง
"Wind of Elf" รีรี่ใช้พลังเฮือกสุดท้ายร่ายพายุขึ้นมา แต่เป้าหมายไม่ได้อยู่ที่ฝูงมอนสเตอร์! ร่างของเอลฟ์ทั้งหลายค่อยๆ ถูกยกขึ้นเหนือพื้น ลอยค้างเติ้งอยู่กลางอากาศ ก่อนที่จะถูกแรงมหาศาลที่มองไม่เห็นเหวี่ยงผ่านท้องฟ้ากว้างกลับไปยังนครหลวงแห่งเอลฟ์
"เห้อ!" ร่างของเอลฟ์สาวอีกผู้หนึ่งค่อยๆ โผล่ออกมาจากหลังต้นไม้ ดวงตาสีเหลืองราวอำพันของเธอจับจ้องไปทางฝูงหมาป่า พวกเอลฟ์อ่อนพวกนั้นปลอดภัยแล้ว...เมื่อฝูงหมาป่าเห็นศัตรูเก่าลอยหวือผ่านอากาศเหมือนลูกกอล์ฟไปแบบนั้น มันจึงหันกลับมาจ้องโจมตีผู้มาเยือนใหม่แทน
"ดูๆๆ วีรกรรมที่นายชายน์ทำไว้สิ!" เอลฟ์สาวผู้นั้นบ่นหัวเสีย จ้องมองหมาป่าตัวใหญ่กว่าปกติเกือบสามเท่าที่กำลังย่างสามขุมมาทางเธอ น้ำลายไหลเยิ้มผ่านร่องเขี้ยวขาว
แต่เธอเองก็โทษนายไก่อ่อนนั่นทั้งหมดไม่ได้...การที่มอนสเตอร์จะกลายพันธุ์แบบนี้ไม่ใช่ระบบที่มีมาแต่แรกของเกม...แม้ว่าเวทย์สายฟ้าจะสามารถเพิ่มพลังให้แก่มอนสเตอร์ได้ แต่ก็ไม่ใช่การที่จะทำให้มันเลเว่ลขึ้นฮวบฮาบเก่งขึ้นจนถึงระดับมินิบอสเช่นนี้!
หล่อนยื่นมือไปเบื้องหน้า บังเกิดคทาสีเหลืองอร่ามขึ้นต่อหน้า ฝูงหมาป่าหันความสนใจมายังเธอ คืบคลานเข้ามาช้าๆ...
"อาเลเฮ..." หล่อนเริ่มร่ายเวทย์
คลื่นวิญญาณกระแทกเข้าที่หมาป่ายักษ์อย่างจัง กระแสวิญญาณซัดพัดผ่านต้นไม้ใหญ่ปะทะฝูงหมาป่าที่เหลือ แหลกละเอียดไม่เหลือซาก สายลมพัดพรู ต้นไม้สั่นไหว นกยูงป่าโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้าเบื้องบน
การโจมตีจบลงแล้ว ไร้หลักฐานใดๆ ที่บ่งบอกว่าเคยมีฝูงหมาป่าอยู่ตรงนั้น ใบไม้ร่วงหล่นสู่พื้นราวกำลังเต้นระบำอำลา...
[ไปเนื้อหาต่อไปเลยจ้า]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น