อยากจะบอกไรเตอร์ว่าตอนแรกที่เห็นเรื่องนี้ คิดว่าจะอ่านไม่รู้เรื่องซะแล้วนะเนี่ย เพราะว่ามันอิงพวกเกมส์ออนไลน์ (ซึ่งรีดเดอร์คนนี้ไม่เคยแม้แต่จะได้สัมผัส เพราะเน็ตมันเต่ามาก) แต่พอได้อ่านพวกคำอธิบายเกี่ยวกับระบบในเกมส์ อย่างพวก อัพเลเวล นาฬิกาแจ้งเตือน พวกธนาคาร บราๆๆ (ซึ่งรีดเป็นพวกไม่เล่นเกมส์เลย ถ้าไม่อ่านคงไปต่อไม่ถูก) แล้วยังมีการบรรยายฉากต่างๆที่ การกระทำการเคลื่อนไหว พอได้อ่านแล้วรุ้สึกเหมือนตัวเองกำลังวิ่งควบคู่ไปกับซีแนลเลย อ่านแล้วได้อารมณ์ร่วมมากๆ แอบรู้สึกอยากจะไปหาเกมส์มาเล่นบ้าง ตอนนี้รีดเลยรู้เลยว่าทำไม เรื่องนี้ถึงได้ถูกตามผ่านเฟสบุ๊คเยอะจัง 555 และถึงแม้ว่าตอนนี้้จะเพิ่งเข้ามาอ่านได้ไม่นานแต่อยากจะบอกเลยว่าถูกยึดแขนยึดขาหนีไปไหนไม่รอดแล้ว เลยอยากจะขอไรเตอร์ว่าอย่าทิ้งเรื่องนี้ไปไหนเลยนะคะ สงสารรีดตาดำๆด้วย เพราะว่ามันสนุกมากและยากที่จะหาอ่าน

ปล.ถ้ามีกำหนดการวางขายช่วยบอกก่อนล่วงหน้าด้วยนะคะ เพราะอยากได้มากแต่กลัวเก็บตังค์ไม่ทัน ^^

ไรเตอร์สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^//

ถึงไรเตอร์ ไม่มีพล็อต> <

รีดเดอร์คนนี้เอาใจช่วยนะคะ ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะไม่มีพล็อตเรื่อง แต่ ไรเตอร์ก็เขียนออกมาดีมากเลยค่ะ เนื้อเรื่องต่อเนื่องกัน อ่านแล้วเข้าใจ ไม่งง หรือ สับสน
ยังไงก็สู้ต่อไปเรื่อยนะคะเอาใจช่วยค่ะ มีเรื้่องไม่สบายใจก็บ่นได้เลยค่ะ เราเชื่อว่า มีรีดเดอร์อีกหลายคนพร้อมที่จะรับฟังไรเตอร์นะคะ

จาก รีดเดอร์ต๊อง 55+

เพิ่งจะได้ฤกษ์ออกมาวิจารณ์ บอกตามตรงเลยว่าตอนแรกที่เราเห็นเรื่องนี้ที่หน้าเพจเรา แล้วกดเข้ามาดู ตอนแรกเรานึกว่าจะเป็นเรื่องที่เครียดๆ (ถึงแม้ว่าไรเตอร์จะบอกว่าไม่เครียดก็ตาม) แต่เพราะว่าตัวเราเองไม่ค่อยถูกกับวิชาการอะไรเท่าไร โดยเฉพาะคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ทั้งหลาย (ที่แลดูแล้วเหมือนเป็นบ่วงกรรม - * -) ตอนแรกที่อ่านแล้วเห็นนาเปียโบนส์ถึงกับงงเลยว่า มันคืออะไรฟะ - -+ แต่พออ่านไปอ่านมาบวกกับเนื้อหาที่ไรเตอร์เอามาเป็นตัวโยงเรื่องเราก็ค่อยๆเข้าใจทีละเล็กละน้อย แล้วอยากจะบอกว่า ไรเตอร์เป็นพวกที่เนื้อหาแน่นก็จริง แต่เรื่องมันไม่ได้เครียดอย่างที่คิด และการบรรยายของไรเตอร์บอกได้ว่า "สุดยอดมาก" เพราะว่า ไรเตอร์สามารถบรรยายให้คนที่ได้อ่านนั้น รู้สึกว่า ถูกดึงเข้าไปในสถานที่นั้นๆด้วย(ไม่แน่ใจมาสถานที่ต่างๆนั้น ไรเตอร์เคยไปเองรึเปล่าถึงได้บรรยายออกมาเห็นภาพมากๆ) ไม่ว่าจะเป็นท่าเรือฮัมบรูกส์ โคลอสเซียม เวนิส กำแพงเมืองจีน และคาดว่าจะมีอีกหลายฉาก ส่วนเรื่องที่เป็นบทพูดถึงแม้ว่าบางทีจะมีให้รีดเดอร์สับสนอยู่บ้างว่า ตกลงตัวละครตัวไหนเป็นคนพูด แต่ก็มีอยู่แค่ปัญหาเดียวเท่านั้น นอกนั้นก็สมบูรณ์เกือบหมด ส่วมเรื่องความคิดสร้างสรรค์ของไรเตอร์คงไม่ต้องบอกเพราะว่า มันปรากฏออกมาหมดแล้วตั้งแต่ไรเตอร์ลากเรื่องวิชาการมาทำให้เป็นต้นเรื่องและเป็นปริศนาต่างๆในการนำเดินเรื่อง และไรเตอร์ก็ทำให้เรื่องน่าสนใจยิ่งขึ้นโดยการมีปริศนาให้ขบคิดและนั่นก็ทำให้หลายๆคนที่อ่านนั้น พยายามที่จะอ่านเรื่องราวต่อ

ปล.รีดเดอร์คนนี้พร้อมที่จะตามเรื่องของไรเตอร์ (เพราะติดหนึบมาก) เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ

ปล (ตัวใหญ่ๆเลย). อยากจะบอกว่า ใครที่อ่านแล้วไม่ค่อยคอมเม้นโดยเฉพาะคนที่ก็เป็นนักเขียนเหมือนกัน คุณคงจะรู้นะว่า คอมเม้นหนึ่งๆของคนที่มาอ่านเรื่องของคุณน่ะ มันสร้างความสุขมากแค่ไหน เพราะฉะนั้น ช่วยกันคอมเม้นให้กำลังไรเตอร์ด้วยนะคะ ไม่เหลือบ่ากว่าแรงแน่นอนค่ะ

ปล(สุดท้ายนะคะ).ขอให้เรื่องดีๆอย่างนี้ เข้าตาสำนักพิมพ์ดังๆนะคะ ^ ^

เรื่องนี้เป็นเรื่องวายที่ต่างจากอุดมคติเรามากเลย

แต่พอได้อ่านแล้วเหมือนถูกดึงเข้าไปในเรื่องทุกทีๆจนถอนตัวไม่ขึ้น

จะขัดใจก็อย่างเดียวคือ

ไอ้ตัวร้ายในเรื่องดันมีนิสัยที่เราเกลียดมากมายในชีวิตจริง

พออ่านเข้าเรื่อยๆก็แอบอึดอัดใจจนแสดงอาการฟึดฟัดออกนอกจอ

จนพ่อถามว่า นี่แกเล่นคอมให้เพลินหรือแกทำอะไรเนี่ย

พอเจอเวลาที่ นายลอย น่ารักๆก็เขินจนไม่รู้จะเอามือไปไว้ที่ไหน

ปล.สุดท้ายนี้นะคะ ขอขอบว่า ไรเตอร์สุดยอดมากเลย เพราะรีดเดอร์คนนี้เริ่มไหล

เข้าไปในนิยายตั้งแต่จบพาร์ทแรก ขอบคุณนะค๊ะที่แต่งเรื่องสนุกๆให้อ่าน

พี่ชอบเรื่องที่ตำลึงเขียนมากเลย พี่เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านของตำลึงเป็นเรื่องแรกก่อนที่จะโยงไปอ่านเรื่องอื่นต่อ ทุกเรื่องที่ ตำลึง เขียน พล็อตดีมากเลยพี่ชอบทุกเรื่องที่ตำลึงแต่ง พี่จะติดตามผลงานของตำลึงไปเรื่อยๆ พี่ขอเป็นกำลังใจให้ นักเขียนนามว่าตำลึงนะ ยังมีอีกหลายคนที่พี่มั่นใจว่า ต้องชอบเรื่องของตำลึงแล้วติดตามอยู่ สู้ๆไรเตอร์ที่น่ารัก

ขอแทนตัวเองว่าพี่สาวแล้วกันนะจ๊ะน้องแพร ^^ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่จะติดเรื่องของน้องแพรได้ขนาดนี้ เพราะนานๆๆทีเลยจะมีเรื่องโดนๆมาให้อ่าน บอกตรงนี้เลยถึงแม้ว่าน้องแพรจะบอกตอนท้ายๆในบางตอนว่าแต่งตามอารมณ์ ตามจิ้น หรือ ไม่มีพล็อต พี่ขอบอกว่าสุดยอดเลย ถึงน้องแพรจะไม่มีพล็อตแต่การร่างเนื้อเรื่องโครงเรื่องต่างๆเนื้อเรื่องไม่ทิ้งกันเลยจริงๆ คาแรคเตอร์ตัวละครอย่างพี่พอส กับน้องแกรนด์ที่เป็นตัวหลักๆก็โดดเด่นได้อีก คือเคยเจอแบบว่านายเอกแสบมากแต่ยังไม่เคยเจอใครเท่าน้องแกรนด์ซะที แถมยังลากอารมณ์ให้พี่รู้สึกเหมือนโดนหนังสือสะกดว่า\"อ่านต่อสิ่ อ่านต่อสิ่\" \"กดหน้าต่อไปสิ่ๆ\" คือพี่เปิดอ่านเรื่องนี้มาก็น่าจะสายๆของวันนี้แล้วแหละแต่พอพี่ตั้งใจว่า เดี๋ยวจบตอนนี้ๆพี่จะจัดกระเป๋า แต่ก็ไม่อ่ะค่ะโดนสะกดตลอด(ไม่อยากบอกว่าพออ่านหมดจนถึงหน้าสุดท้ายที่น้องแพรอัพไว้แล้วแอบรู้สึกโหวงเหวงแปลกๆแบบว่า อ่าว หมดตอนแล้วหรอฟระ อะไร?? ทำไม??ประมาณนี้เลย) แล้วเนื้อเรื่องหนูก็ดึงดูดมาก(ยิ่งพี่ชอบแนวๆเด็กมหาลัยแล้วไปกันใหญ่เลย 555+) ภาษา ท่าทางตัวละคร ฉาก การอธิบายต่างๆนานาจนเป็นนิยายเรื่องนี้มันดูดอารมณ์มาก ทำให้อินมากทั้งๆที่ไม่ได้ใช้ภาษายากอะไรเลย อธิบายง่ายๆแต่ลากคนอ่านหลากๆคนดำดิ่งจนอินมากถึงมากที่สุด จนบางฉากอย่างเช่นฉากกิจกรรมในมหาลัย เฝ้าคัทเอ้าท์อะไรพวกนี้ พี่รู้สึกเหมือนน้องแพรกำลังถ่ายทอดสิ่งที่น้องแพรไม่เคยเจอมา(หรืออาจจะเคย)จนพี่รู้สึกเหมือนถูกลากไปเป็นตัวประกอบในฉากเลย แล้วพี่ก็ดีใจด้วยนะที่หนูมีนิยายเป็นรูปเป็นร่างได้ขนาดนี้ สนับสนุนให้ทำเรื่องต่อไปจ้า^^ แต่พี่อยากแนะนำว่า ตอนพิเศษที่เป็นดาร์กไซด์พี่อยากให้น้องแพรลากลิ้งออกข้างนอกมากกว่าเพราะบางที(ในมุมพี่นะ)เวลาพี่กดอ่านแล้วไปถึงตอนดาร์กที่น้องแพรลากลิ้งค์ไว้ในเด็กดีมันทำเอาค้างเบาๆที่จะกดข้ามไปหน้าต่อไป ส่วนตอนNC นี่พี่แทบจะขยำ กำเมาส์แตก เขินได้อีกอ่ะ (ความจริงแอบอยากถามว่าน้องแพรอายุเท่าไหร่จ๊ะ ที่ถามนี่ไม่ใช่อะไรเลย น้องนักเขียนที่พี่ตามผลงานบางคนเขียน NC ได้เรียกเลือดมาก แต่น้องๆเหล่านั้นมักจะอายุไม่ค่อยเกิน 15กันทั้งนั้น เด็กๆนี่จินตการสูงจริงๆทำเอาคนแก่อายเลย 555+) ถ้ากำเดาไหลได้คงพุ่งกระฉูดขาดเลือดตายหน้าคอม ที่ว่ามาทั้งหมดนี่คือพี่ก็ได้แต่วิจารณ์น่ะนะเพราะถ้าให้แต่งจริงๆพี่คงทำไม่ได้อย่างน้องแพร แต่พี่ก็วิจารณ์ด้วยความจริงใจนะ^^ ทั้งหมดนี่คือความรู้สึกพี่กับนิยายเรื่องนี้ล้วนๆค่ะ

ปล. ตอนแรกพี่แอบตกใจนะเพราะมีเรื่องมาแนะนำให้อ่าน อย่างที่พี่บอกอ่ะนะ นึกว่าจะมีประเดิมให้เจิมตอนสองตอน แต่ก็นะเปิดมาเจอก็ค้างหน่อยๆ จะ 50 ตอนเข้าไปแล้ว ตอนแรกกะจะอ่านนิดๆหน่อยๆก่อนแล้วค่อยๆมาตามอ่าน ปรากฏว่าติดหนึบไปไหนไม่รอดเลย หน้าคอมทั้งวันกระเป๋าไม่จัดวันพรุ่งนี้ต้องเข้าหอ (ม๊าเดินมาสามรอบของกองอยู่ที่เดิม อีคุณลูกนั่งเล่นคอมไม่กระดิกไปไหนเลย 555+)

ปล2.ขอบคุณเรื่องดีๆโดนๆจากใจค่ะ^^ เพราะถ้าน้องแพรไม่ส่งมาพี่คงไม่ได้อ่านเรื่องมันส์ๆแบบนี้เนอะ

สุดท้ายนี้(พี่เปล่าให้พรนะ)พี่สาวคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจให้น้องแพรมีกำลังเขียนนิยายเรื่องนี้ต่อๆไปนะ ถึงแม้ว่าพี่อาจจะเป็นแค่นักอ่านที่มาทีหลัง ซึ่งคงจะสู้อะไรกับนักอ่านที่ร่วมฝ่าฟันมากับน้องแพรมาจนถึงตอนปัจจุบันไม่ได้ แต่อยากให้รู้ไว้นะน้องแพรพี่นักอ่านตัวเล็กๆคนนี้จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ๆนะจ๊ะ

อยากจะบอกไรเตอร์ว่าเจ๋งมากกกก...........แล้วก็ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ อ่านแล้วได้ใจฉุกชอตทุกฉากเลย ครบทุกรสเลยก็ว่าได้ พอได้อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนคนติดยาเลย อ่านแล้วไม่อยากจะละออกจากหน้าจอคอมเลยจริงๆ ^ ^ อ่านมาไม่มีไม่ชอบคู่ไหนเลยจริงๆ ชอบมันทุกคู่เลย แต่ละฉากอ่านแล้วก็เข้าใจง่ายไม่งง ภาษาก็เจ๋ง เนื้อเรื่องก็เจ๋ง บางฉากถึงแม้ว่าตัวเราเองอ่านแล้วยังจินตนาการฉากไปไม่ถึงแต่มันก็ยังเข้าใจอ่ะว่าไรเตอร์พยายามจะสื่ออะไรกับเรา อ่านแล้วได้อารมณ์สุดๆไม่ขาดตอนเลย(ยกเว้นตอนไรเตอร์อัพแบบไม่สุดอ่ะนะ 55+) แล้วตอนนี้กำลังหลงรุยกิกับกิลเลตมากเลยชอบคู่นี้จริงๆ ^o^อยากจะถามไรเตอร์จริงๆว่า มีกำหนดตีพิมพ์เมื่อไหร่หรอ 55555+ อยากได้มาอ่านมากๆๆๆๆๆเลย พอเห็นไรเตอร์อัพเรื่องแล้วโค-ตรดีใจอ่ะ แล้วก็อยากจะเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะ สู้ๆค่ะ

ปล.ไรเตอร์วางกำหนดจะตีพิมพ์อย่าลืมบอกล่วงหน้านะคะ จะเก็บตังค์รอ ^^~

ชอบมากอ่ะ ปกติถ้าอ่านเจอเรื่องที่ออกแนวใสๆส่วนมาก

ก็จะแอบเวอร์+เวิ่นไปนิดนึงอ่ะ แต่นี่แบบว่ามีครบทุกรสเลยอ่ะ

แล้วญี่ปุ่นก็ไม่ได้แบ๊วเวอร์ น่ารักได้อีก

ส่วนเจ้าหัวส้ม ออกแนวเถื่อนก็จริงแต่ก็ยังมีแนวน่ารักๆแอบซ่อนอยู่เหมือนกัน

เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะ สู้ๆ ลงเรื่องต่อไป พี่สาวคนนี้เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ปล.อ่านแล้วติดใจเลยค่ะ >w