นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน [จบแล้วจ้า]
ฉันผิดหรอ...ที่ต้องการเขา ฉันผิดหรอ...ที่มีความสัมพันธ์ลับหลังกับเขา แล้วผมผิดหรอ...ที่อยากจะหาคนที่เข้าใจผมจริงๆ
ผู้เข้าชมรวม
14,870
ผู้เข้าชมเดือนนี้
46
ผู้เข้าชมรวม
14.87K
หมวด : รักหวานแหวว
อัปเดตล่าสุด : 18 ก.ค. 66 / 10:44 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Welcome
# ๑.ส้มเปรี้ยว #
‘เขาไม่ได้รักฉันจริงๆ’ นี่คือเหตุผลที่เราเหมือนไม่ใช่แฟนกัน
ฉันได้เขามาอย่างไม่ยุติธรรมต่อใครอีกคน จนกลายเป็นบาปในใจ
“นี่แหล่ะ ความลับของฉัน”
# ๒. เบส #
‘ถ้าเจ็บปวดมาก ก็ไปเถอะ’ นี่คือคำพูดสุดท้ายที่ผมพูดกับคนที่ผมรัก
ผมยอมที่จะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ แต่ถ้าเราทนอยู่กันต่อไป
เรื่องทุกเรื่องมันจะยิ่งเลวร้าย ผมจำเป็นต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม
“นี่แหล่ะ ความลับของผม”
# ๓. โซดา #
‘นายต้องทำตามที่ฉันบอกเท่านั้น’ นี่คือประโยคของผู้หญิงที่ผมรัก
ผมต้องทนอยู่กับเธอ ทั้งที่ผมคิดว่าเธอคือน้องสาวที่น่ารัก
ผมจะผิดมากมั้ยนะ ถ้าผมจะทิ้งเธอไป?
“นี่แหล่ะ ความลับของผม”
# ๔. ฝ้าย #
‘เพราะฉันไม่มีใคร นอกจากแม่’ นี่คือเหตุผลของฉัน
ฉันสูญเสียความรักของพ่อ และเกลียดลูกอีกสองคนของพ่อ
จนต้องหาใครมาเติมเต็มชีวิตของฉัน และต้องเป็นเขาเท่านั้น!!
“นี่แหล่ะ ความลับของฉัน”
ความลับพวกนี้คืออะไรกัน...?
ทำไมต่างคนถึงต่างมีความลับมากมายแบบนี้
แต่สุดท้ายความลับของทุกคนก็จะถูกเปิดเผย !! ที่นี้ ที่เดียว !
คติประจำเรื่อง ✖ กำแพงมีหู ประตูมีช่อง
ความหมาย ✖ ความลับไม่มีในโลก
ขอขอบคุณธีมสวยๆจาก
แบนเนอร์จ้ะ!!
**ปิดรับแลกแบนเนอร์แล้วนะค่ะ
เรื่องที่เกี่ยวข้อง
- กีต้าร์และสปาย
- รีไรท์และฝันหวาน
แบนเนอร์เพื่อนบ้านค่ะ ^^
 |
เพลงประกอบนิยาย !!
เพลง บาปกรรมมีจริง - ปาน ธนพร
เพลง บาปกรรมมีจริง - ปาน ธนพร
บทความเรื่องนี้ถูกวิจารณ์โดย ...
โดยคุณ i"Muse ๐(."'.)๐
โดยคุณแพรว
โดยคุณกุหลาบน้ำเงิน
ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ l.forever [2] ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ l.forever [2]
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"The Secret บริษัทรับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)ชื่อบทความ : Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน ชื่อนักวิจารณ์ : กุหลาบน้ำเงิน ลิ้งค์หรือแบนเนอร์บทความที่วิจารณ์ : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=615115 โครงเรื่อง : ยังไม่สามารถบอกอะไรได้มากเพราะโครงเรื่องยังพัฒนาไม่ถึงขั้นขยายปม เเต่เป็นช่วงผูกปม ซึ่งช่วงนี้สำคัญมากเพราะเป็นจุดดึงดูดนักอ่าน นิยายเรื่องนี้ดำเนินเรื่องกระชับ ฉับไว ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อบทความ : Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน ชื่อนักวิจารณ์ : กุหลาบน้ำเงิน ลิ้งค์หรือแบนเนอร์บทความที่วิจารณ์ : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=615115 โครงเรื่อง : ยังไม่สามารถบอกอะไรได้มากเพราะโครงเรื่องยังพัฒนาไม่ถึงขั้นขยายปม เเต่เป็นช่วงผูกปม ซึ่งช่วงนี้สำคัญมากเพราะเป็นจุดดึงดูดนักอ่าน นิยายเรื่องนี้ดำเนินเรื่องกระชับ ฉับไว ซึ่งเป็นข้อดี ทำให้ไม่เบื่อ เเต่บางครั้งการตัดฉากเอาดื้อๆ เปลี่ยนฉากไวเกินไปโดยไม่บอกกล่าว จะทำให้นักอ่านเหนื่อยหน่าย เรื่องนี้สร้างปมได้โดดเด่น ทำให้คนอ่านสงสัยว่าตะวละครโซดาคิดอะไรอกันเเน่ เเละสงสัยว่าตัวละครเบสมีอะไรเป็นภูมิหลัง สิ่งเหล่านี้เป้นเสน่ห์ที่ดี ผู้เขียนจึงควรดึงจุดนี้เป็นจุดขายมากวก่าการใช้ฉากพร่ำเพรื่อ เช่น ฉากไปเจอคนรักนอกใจถึงเกาหลี...ซึ่งไม่จำเป็นเลย เพราะไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรพัฒนาต่อที่เกาหลีเลยนอกจากเเค่ไปเจอคนรักนอกใจ เหมือนกับการทำละคร หากคุณลงทุนยกกองไปต่างประเทศ นั่นหมายความว่าต้องมีเหตุการณ์สำคัญจริงๆ! ถ้าจะไปเกาหลีจริง ก็เเนะนำให้เพิ่มฉากสานสัมพันธ์ระหว่างตัวเปรี้ยวเเละตัวเบส เป็นต้น ตัวละคร : เปรี้ยว มีนิสัยเอาเเต่ใจตัวเอง เเละเปรี้ยวฉูดฉาด เเต่ผู้เขียนยังเขียนไม่ถึงนิสัยที่เเท้จริง คือยังไม่เอาเเต่ใจพอ ยังไม่ร้ายพอ เเก้ไขได้โดยการเพิ่มบรรยายลักษณะท่าทาง ความคิด เเละจิตใจของเปรี้ยวมากขึ้น เเทนการใช้อิโมติค่อน นอกจากนี้พบว่าเปรี้ยวอายุไม่ตรงกับนิสัย ทั้งที่ได้เป็นถึงอาจารย์! เเต่กลับทำตัวเหมือนเด็กมหาวิทยาลัย ไม่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์พอ แก้ไขได้โดยการเพิ่มนิสัยอีกด้านของเปรี้ยวเข้่าไป ให้เป็นคนจริงจัง เเม้ภายนอกจะเอาเเต่ใจ โซดา เหมือนจะเป็นตัวละครที่มีมิติตัวหนึ่ง เเต่ข้าน้อยยังกล่าวอะไรได้ไม่มาก เพราะยังไม่ได้คุ้นเคยกับตัวละครนี้พอ ที่เเนะนำได้ คือ อยากให้ไรท์เตอร์เพิ่มบรรยายหน้าตา บุคลิกท่าทาง จะดีมาก เบส เป็นตัวละครที่เหมือนจะมีปมเป็นภูมิหลังในจิตใจทำให้ดูมีเสน่ห์ขึ้น เป็นคนอบอุ่น เป็นพี่ที่รักน้อง ได้พร้อมๆกับเป็นคนขี้โวยวาย คำเเนะนำสำหรับในการดำเนินเรื่องต่อไป ต้องฝากไรท์เตอร์ให้วางตัวละครให้ดีว่าต้องการให้ตัวละครมีหน้าตาเเบบไหน นิสัยเเท้จริงคืออะไร นิสัยที่เเสดงออกมาภายนอกคืออะไร ฉาก สถานที่ เวลา : การตัดฉากรวดเร็วทำให้อ่านเพลินดี รื่นไหล ผู้เขียนหลีกเลี่ยงที่จะบรรยายฉาก เเต่ก็ยังทำให้อ่านได้ ทว่าข้าน้อยสะดุดเเละเสียอารมณ์มากตอนไปเกาหลี ซึ่งเป็นการใช้ฉากสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ ลงทุนไม่คุ้มค่า เก้ไขโดยการเพิ่มเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับฉากนั้นอีก ไรท์เตอร์ควรคำนึงว่าฉากมีความสำคัญในการเสริมบุคลิกตัวละคร เช่น ตอนบทนำ น่าจะบรรยายความโอ่อ่าของสถานที่ให้สมกับความโด่งดังของนางเอก บรรยายบ้านที่นางเอกอยู่ เพื่อจะได้รู้ว่าทำไมนางเอกถึงเอาเเต่ใจตัวเองนัก รวยหรือไง? บรรยายเกาหลีให้คุ้มกับที่ลงทุนไปถ่ายทำถึงต่างประเทศหน่อย ฯลฯ การดำเนินเนื้อเรื่องและมุมมองการเล่าเรื่อง : ใช้บุรุษที่ 1 มีประโยชน์คือทำให้ผู้อ่านอินไปกับตัวละครเอกได้ง่ายขึ้น ได้เห็นเหตุการณ์ผ่านมุมมองของตัวละคร เเละยิ่งเข้าถึงอารมณ์ตัวละคร เเต่ว่าไรท์เตอร์พลาดอย่างเเรงคือหลีกเลี่ยงทีจะบรรยายอารมณ์ของนางเอกให้ ถึงใจ ซ้ำยังมีเเต่อิโมติค่อน ใส่มุขมากไป ทำให้งงว่านางเอกคิดยังไงกันเเน่ อยากให้ไรท์เตอร์บรรยายความรู้สึกของนางเอก เเละมุมมองของนางเอกให้มากกว่านี้ ดีกว่าการใส่มุขตลกติงต๊องพร่ำเพริ่อ ความสมเหตุสมผล : ควรปรับปรุงโดยด่วน คือ ข้าน้อยพบว่าเรื่องดำเนินด้วยความบังเอิญมากเกินไป ซึ่งเป็นจุดด้อยข้อสำคัญของนิยาย เช่น บังเอิญว่านางเอกได้มาเกาหลี บังเอิญว่าเเฟนนางเอกก็มาเกาหลีเหมือนกัน บังเอิญว่าทั้งสองดันมาเกาหลีวันเดียวกันอีก บังเอิญว่านางเอกโดนคู่กัดด่าผิดคน บังเอิญว่าคู่กัดก็มาเกาหลีอีก บังเอิญว่าคู่กัดดันเป็นพระเอกเหมือนกัน บังเอิญว่านางเอกได้ไปสอนมหาวิทยาลัย บังเอิญว่าคู่กัดก็ได้ไปสอนมหาวิทยาลัยห้องเดียวกัน เเละบังเอิญอีกว่าแฟนนางเอกก็ได้ไปสอนมหาวิทยาลัยเดียวกันอีก! การบังเอิญเหล่านี้มีมากเกินไป หลักการเขียนนิยาย ควรให้เรื่องดำเนินเเบบลูกโซ่ คือ เพราะเหตุการณ์นี้เกิด เหตุการณ์นี้จึงเกิด จะทำให้เกิดความสมเหตุสมผล เเละหากต้องการใช้ความบังเอิญ ตามหลักที่ยอมรับในสากลคือ ความบังเอิญ มีได้ 2 กรณีคือ 1 เพื่อสร้างปัญหาเเละผูกปมเเรกของนิยายเท่านั้น (ซึ่งนี่ก็เป็นหลักการทำภาพยนต์เช่นกัน) นั่นหมายถึง หากไม่มีความบังเอิญนี้ ปัญหานี้จะไม่มีวันเกิดเด็ดขาด 2 เพื่อทำให้สถานการณ์ที่กำลังดีกลับเเย่ลงไปอีก เเละอีกข้อก็คือ การเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยนั้นไมใช่เรื่องง่าย ผู้เขียนจึงควรมีหลักฐานย้ำความสำคัญของนางเอก เบส เเละโซดาให้มากกว่านี้ว่าอะไรที่ทำให้พวกเขาได้มาสอนพร้อมๆกัน บทสนทนา : บทสนทนาน่ารักดีค่ะ รื่นไหลดี เเต่ว่ายังไม่ตรงกับนิสัยของตัวละครพอ บางทีการเเทรกมุขตลก จะทำให้บุคลิกตัวละครเขวไป เเนะนำว่าอย่าใส่พร่ำเพรื่อ เว้นเเต่จะสร้างตัวประกอบเพื่อเล่นตลกโดยเฉพาะ ก็จะไม่ว่ากัน ภาษาสำนวน - การบรรยาย : บรรยายน้อยมาก น่าจะเพิ่มการบรรยายมากกว่านี้ - คำผิด คำซ้ำ การหลากคำ : มีมากเกินไป ไรท์ตเรอ์ควรรีบตรวจทานโดยด่วน เช่น เบก ควรใช้ เบรค, นิ๊ด ควรใช้ นิด, หนิ ควรใช้ นี่, นั้นไง ควรใช้ นั่นไง, อ้ำอึง ควรใช้ อ้ำอึ้ง, เนือด ควรใช้ เนือย , เด๋ว ควรใช้ เดี๋ยว ฯลฯ ทั้งนี้ทั้งนั้น พบว่ามีการใช้ภาษาวิบัติเพื่อเสียงในบทสนทนา เเนะนำว่าไม่ควรใช้ เช่น ตรงหน๊ายยยย ควรฝช้ ตรงไหน เเล้วบรรยายเพิ่มว่าตัวเองถามด้วยเสียงสูงเป็นต้น นั่นเพราะการวิบัติเพื่อเสียง ที่เหมาะสมมีกรณีเดียวคือ \"สร้างเอฟเฟค\" เช่นเสียงเบรค เสียงเปิดประตู นอกจากนี้ยังใช้ประโยคคำซ้อนมากเกินไป เเนะนำว่าอย่าใช้ประโยคที่มีคว่า ที่ ซึ่ง อัน บ่อยๆ ความน่าติดตาม : น่าติดตามดีมากค่ะ ที่ติไปมาก ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ เเต่มันเป็นรายละเอียดปลีกย่อยมากกว่า เพราะเนื้อเรื่องโดยมากก็ชวนติดตามตลอดค่า น่าอ่านมาก สู้ๆนะคะ สรุปคะแนน สรุปว่าบทความนี้เต็มสิบให้ ... [7/10] อ่านน้อยลง
กุหลาบน้ำเงิน ^_^ | 5 ต.ค. 53
-
17
-
0
"Censorious Alley : ซอยสายงานวิจารณ์ by...i''Muse ๐(.'''.)๐"
(แจ้งลบ)Censorious Alley : ซอยสายงานวิจารณ์ by...i''Muse ๐(.'''.)๐ ระดับการวิจารณ์ : สูง (อยากลดลงมาเป็นระดับปกติเหมือนกัน พอดีไม่ค่อยสันทัดนิยายรักเลย ^^") ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยนะครับว่าไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวรักหวานแหววเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเน้นนิยายแฟนตาซีซะมากกว่า ยังไงก็จะลองวิจารณ์ดูนะครับ ถ้าไม่ดียังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ โครงเรื ... อ่านเพิ่มเติม
Censorious Alley : ซอยสายงานวิจารณ์ by...i''Muse ๐(.'''.)๐ ระดับการวิจารณ์ : สูง (อยากลดลงมาเป็นระดับปกติเหมือนกัน พอดีไม่ค่อยสันทัดนิยายรักเลย ^^") ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยนะครับว่าไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวรักหวานแหววเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเน้นนิยายแฟนตาซีซะมากกว่า ยังไงก็จะลองวิจารณ์ดูนะครับ ถ้าไม่ดียังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ โครงเรื่อง [ 15.05/30 คะแนน] จากประสบการณ์เกี่ยวกับนิยายแนวนี้ที่เคยผ่านมาบ้างรู้สึกว่า โครงเรื่องหลักที่ไปที่ตัวเอกทะเลาะตบตีกัดฉีกทึ้งกันไปมามันดูจะซ้ำซากจำเจเกินไปนิดนึง ส่วนโครงเรื่องย่อยที่นำเสนอให้ตัวเอกประกอบอาชีพเกี่ยวกับวงการบันเทิง ประเภทไม่สวยไม่เริ่ดทำไม่ได้(มายังไง หะหะ)ก็ยังไม่มีความเด่นชัด ไรเตอร์มักจะใช้วิธีการตัดๆบทไปอย่างดื้อๆ ทั้งที่ควรจะถ่ายทอดออกมาให้มากกว่านี้ และยังมีฉากอื่นๆที่ได้รับผลกระทบจากการเดินเรื่องที่ค่อยข้างเร่งรีบติดเทอร์โบ ยังไงเดี๋ยวลองยกตัวอย่างขึ้นมาให้ดูนะครับ ตัวอย่าง(พอดีมันมีไม่มากเท่าไหร่ เลยจะยกมาให้เป็นบทๆเลยนะครับ ^^) บทนำ - ฉากเปิดตัวนางเอกที่กำลังแสดงบทอะไรซักบทหนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นบ้านทรายทองหรือเรื่องอะไรแน่ แต่มันยังดูงงๆและค้างคาอยู่ลึกๆ(ไม่ขอลงรายละเอียดมาก เพราะมันก็มีไม่กี่บรรทัด) ซึ่งถ้านางเอกไปรับจ๊อบพิเศษเป็นตัวประกอบมันคงจะไม่ถูกยกมาเป็นประเด็น แต่นี่นางเอกเป็นถึงนักแสดงดังที่กำลังจะได้โกอินเตอร์จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรปล่อยข้ามไป บทที่ 1 - ในบทนี้ค่อนข้างจะมีปัญหาไปในเรื่องการสนทนาระหว่างส้มเปรี้ยวกับนายเบสตรงที่ไรเตอร์ยังแยกบุคคลิกลักษณะการพูดและพฤกติกรรมของตัวหลักทั้งสองไม่ชัดเจนพอ อย่างประโยคที่ นายเบสพูดว่า "หึๆ เธอมีสิทธิ์อะไรไม่ทราบที่มาทิ้งน้องชายของฉัน" มันดูจะตุ้งติ้งไปนิด แต่ในส่วนช่วงของการเปลี่ยนสรรพนามจาก 'คุณ' เป็น 'นาย' ขอยกความดีความชอบให้ไรเตอร์ ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือมันบังเอิญกันแน่ บทที่ 2 - บทนี้สะดุดที่ว่านางเอกเผลอ(หรือเปล่า)คิดไปว่าลืมถามชื่อพระเอก มันทำให้เป็นการจงเจาะที่จะทำความรู้จักมากเกินไป ด้วยความที่บทก่อนหน้านั้นไม่ได้มีการแสดงออกให้รีดเดอร์เห็นว่านางเอกอยากจะสานสัมพันธ์กับพระเอก ซึ่งถ้านางเอกคิดจะสานสัมพันธ์ด้วย มันก็จะไปขัดๆกับบทต่อๆมาที่นางเอกนั่งยันนอนยันยืนกรานว่าไม่อยากเจอหมอนี่เอาซะเลย บทที่ 3 - บทที่ 3 ไม่มีอะไรมาก แต่ก็จะเจอกับข้อบกพร่องในเรื่องของการบรรยายกับการใช้คำพูดสนทนาเหมือนๆกับบทอื่นๆ ซึ่งไรเตอร์ควรจะรีบเร่งปรับปรุงพัฒนาฝีมือในด้านนี้ให้มากขึ้นอย่างไว - -" บทที่ 4/5(ขอเอามารวมกันเลย) - หลักๆของช่วงนี้ คือ ไรเตอร์มุ่งไปที่การที่นางเอกได้พบว่าถูกแฟนหนุ่มนอกใจ แล้วไปฉะหาเรื่องแวบหนึ่ง แล้วก็กลับบ้าน ซึ่งถามว่ามันมีอะไรมากไหม ตามเนื้อแล้ว ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไรเตอร์ได้จ่าหัวเกริ่นนำถึงจุดพลิกของนางเอก และด้วยความที่มันเป็นจุดพลิก ไรเตอร์ก็ควรที่จะทำให้เหตุการณ์มันรุนแรงมากกว่านี้ บรรยายเล่าเรื่องส่งความรู้สึกสื่อไปให้กับรีดเดอร์ให้หนักกว่านี้ ย้ำว่าเป็นเป็นในเรื่องของการสื่อความรู้สึกนะครับ ไม่ใช่ฉากตบตีโต้เถียงกัน ขอเสริมในส่วนท้ายของบทที่ 5 อีกนิด ตอนที่โซดาพยายามจะอธิบายพูดอะไรบางอย่าง แต่ส้มเปรี้ยวก็ไม่รับฟังจนเดินออกจากร้านไป ถ้ามีการเอาบ่มจุดนี้ไปเฉลยในบทต่อๆมาก็จะดีกว่าปล่อยให้มันเลยตามเลยไปเฉยๆ บทที่ 6 - ตอนที่อ่านมาถึงบทนี้ถึงกับเซ็งในอารมณ์กันได้เลยทีเดียว ด้วยความที่ตัวเอกมีโอกาสได้ไปเกาหลีถึง 4 วัน จึงทำให้มีความคาดหวังว่ามันน่าจะมีอะไรที่พิเศษมากหน่อย เพราะไปถึงประเทศที่เบ่งบานไปด้วยความรักและกำลังเป็นกระแสอยู่ในขณะนี้ จึงควรจะมีอะไรที่ดึดดูดหรือเกิดจุดเปลี่ยนของเรื่อง เช่นว่า นางเอกอาจจะเริ่มสนใจพระเอกมากขึ้น ซึ่งมันก็จะยกความสัมพันธ์ให้ดีขึ้น กับแค่ไปเจอแฟนหนุ่มนอกใจ ไปเจอที่ไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องไปถึงเกาหลีเลย ถ้าอ่านแค่คร่าวๆไม่มีการบอกว่าไปต่างประเทศ มันแทบไม่มีความแตกต่างจากการไปเดินตลาดนัดสวนจตุจักรแล้วไปเจอโซดากับฝ้ายแค่นั้น และก็จริงอยู่ ที่อาจจะมีบทสนทนาระหว่างส้มเปรี้ยวกับนายเบสอยู่บ้าง แต่ก็ยังถือว่าน้อยมากและไม่ได้ให้ความรู้สึกเท่าที่ควร ไรเตอร์น่าจะฉวยโอกาสกับฉากช่วงนี้ให้มากหน่อย ไม่ใช่แค่ไปเพื่อนำเสนอว่า เนี้ย!! นางเอกโดนแฟนนอกใจ มันยังไม่สามารถเขยิบเข้าใกล้ความคาดหวังมากพอ อันนี้มันดูจะยังงงๆมึนๆอยู่เหมือนกัน ส่วนนี้ไรเตอร์อาจจะมีบกเลิฟซีนเล็กๆให้กับคู่พระนางบ้าง อย่างว่าพระเอกปลอบนางเอกหรืออะไรแบบนี้ เพราะเท่าที่เห็นมันช่างน้อยและเหมือนเสียค่าตั๋วเครื่องบินไปฟรีๆ ถ่ายเอ็มวีก็ไม่รู้ว่าถ่ายอะไรยังไงบ้าง ศิลปินเป็นแบบไหน แนวเพลงไหน โด่งดังแค่ไหนถึงลงทุนจ้างกองถ่ายไปถึงต่างประเทศ ไม่รู้ว่ายกกองไปทำไมตั้งเกาหลี ห๊า ถ่ายเมืองไทยไม่ได้ไง โว๊ะ !! สรุป ไรเตอร์ควรดึงเอาความเป็นเกาหลีออกมาเป็นจุดขายให้ได้มากกว่านี้ (ขอเสริมอีกนิด ไม่รู้จะแทรกตรงไหนดี คือ ตอนที่นางเอกกลับมาแล้วได้ข่าวดี(มั้ง)ว่าต้องไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย อันนี้ยังไม่เห็นประโยชน์ของจุดนี้เท่าไหร่ นอกจากจะทำให้สับสนว่า นางเอกคนนี้นี่อะไรยังไง ไม่มีเป้าหมายขอชีวิตเลยเหรอ จากเรื่องนางเอกโตแล้วบรรลุนิติภาวะน่าจะมีจุดยืนที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ หรือาจจะเป็นเพราะตอนนี้ยังไม่เห็นความจำเป็นเกี่ยวกับการไปรับหน้าที่เป็นอาจารย์เท่าไหร่ ควรรีบแสดงจุดประสงค์และประโยชน์ของมันโดยด่วน !!) บทที่ 7 - ตอนนี้นางเอกเข้าไปเป็นอาจารย์สอนแล้ว ทำให้มีตัวละครใหม่ๆโผล่มา ยิ่งทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับภาพลักษณ์บุคลิกของตัวละครมากขึ้น เพราะเท่าที่อ่านมาไรเตอร์ยังไม่สามารถแตกความเป็นตัวละครนั่นๆออกมาได้ดีพอ การใช้ภาษา [ 12.30/30 คะแนน ] การใช้ภาษาได้อธิบายไปบ้างแล้วในหัวข้อเกี่ยวกับ โครงเรื่อง จึงไม่ขออธิบายอะไรมากนักครับ ในส่วนนี้เนื่องจากไรเตอร์ใช้ตัวละครในการบรรยายเล่าเรื่อง จึงควรจะให้เกิดการสื่อสารถึงรีดเดอร์ให้มากกว่านี้ เท่าที่ดูมันออกไปแนวเขียนบันทึกหรือไดอารี่ของเด็กๆ มันจะเป็นบันทึกเล่าเรื่องก็ไม่ใช่ เป็นไดอารี่ที่บอกเรื่องราวก็ไม่ถูก มันยังอยู่ในจุดที่ควรจะปรับปรุงให้มากนะครับ ข้ามไปถึงเรื่องการใช่คำยังติดการใช้ภาษาที่เป็นภาษาแชทมากเกินไป ซึ่งดูไม่เหมาะสมกับตัวละครบางตัวที่ควรจะมีอายุมีวุฒิภาวะมากเพียงพอแล้ว ซึ่งจะเห็นได้บ่อยมากในช่วงประโยคการสนทนาของตัวละคร นอกจากนี้ก็ยังมีการใช้การวิบัติเพื่อสร้างอารมณ์จากเสียง(หมายถึงพวกคำที่ลากตัวสะกดยาวๆครับ ไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรดี) ซึ่งไรเตอร์เหมือนจะยังไม่มั่นใจลังเลอยู่ว่าคำนี้จะลากไปยาวๆดีหรือปล่อยมันสั้นๆดี ยกตัวอย่างประโยคคำพูดที่สะดุดตั้งแต่บทนำเลยนะครับที่ว่า "คัตต!! เลิกกองงๆๆ" จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยครับว่าถ้าตอนสั่งจะสั่งว่าอะไรแน่ ลองเปลี่ยนเป็นแบบว่า "คัต!!" คำเดียวสั้นๆ แล้วค่อยต่อด้วยการสั่งที่ว่า "เอ้า!! ช่วยกันเก็บของแล้วเลิกกองได้" อะไรทำนองนั้นจะดีขึ้นมาอีกนิดหรือเปล่า < ไม่ใช่แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวนะครับ ยังมีอีกหลายๆจุดไม่อยากจะลงลึกเจาะละเอียดไปมากกว่านี้ยังไงไรเตอร์ลองกลับไปพิจารณาดูอีกทีนะครับ (เสริมอีกนิดเกี่ยวกับอีโม รีดเดอร์บางส่วนก็ไม่นิยมชมชอบมันเท่าไหร่ ยังไงก็ลดๆลงหน่อยก็ดีครับ กันไว้ดีกว่าแก้) ปล.ยังไงก็ตรวจอักษรอีกทีก็ดีนะครับ เพราะยังเห็นคำผิดอยู่บ้างประปราย ตัวละคร [ 15.50/20 คะแนน ] ตัวละครยังไม่ค่อยมีความแตกต่างชัดเจนเท่าที่ควรนะครับ ยิ่งถ้าเปรียบเทียบกับนิยายเรื่องอื่นๆแล้ว ตัวละครโดยเฉพาะตัวดำเนินเรื่องอย่าง 'ส้มเปรี้ยว' จัดว่ายังตลาดเป็นนางเอกสำเร็จรูปอยู่นะครับ นิสัยขอตัวละครยังไม่ทิ้งลายของผู้หญิงสวย เริ่ม เชิด หยิ่ง เอาแต่ใจ โกรธง่าย ขี้โมโห ขี้งอล อะไรทำนองนั้นนะครับ ควรจะมีการดึงจุดเด่นเด็ดๆขึ้นมาบ้าง ถ้าไม่ใช่ตัวหลักก็อาจจะเป็นตัวประกอบก็ได้ที่มีบุคลิกที่แตกต่างออกไป นิยายจะได้เกิดความหลากหลายนะครับ เพราะยิ่งตัวละครออกมาเพิ่ม(ซึ่งบทที่ 1-7 ยังไม่มีข้อมูลรายละเอียดกับตัวละควรส่วนนี้มากนัก) มันก็ยิ่งไม่พ้นบุคคลิกคำพูดการโต้ตอบของตัวละครอื่นๆ อย่าง เบส กับ กีตาร์ ถึงจะเป็นพี่น้องกันมันก็ไม่จำเป็นต้องถอดแบบกันมา แต่ถ้าไรเตอร์ตั้งใจจะให้เหมือนจริงๆ ก็น่าจะมีบางจุดบางส่วนที่มีความแตกต่างระหว่างพี่น้องบ้าง(พบใน ส้มเปรี้ยว กับ ฝันหวาน ด้วยเช่นกัน) การจัดหน้ากระดาษ [ 7.75/10 คะแนน ] การจัดหน้ากระดาษถือว่าค่อนข้างดีครับ ส่วนตัวแล้วชอบในระดับหนึ่งนะครับ รู้สึกว่าอ่านง่ายไม่วุ่นวายมากไป อาจจะสืบเนื่องมาจากการบรรยายที่ยังไม่ดีเท่าที่ควร การเว้นวรรคแต่ละบรรทัดถึงดูไม่เยอะจนเกินไป แต่มันก็ยังมีเออเร่อบ้างเวลาอีโมออกมา เพราะอ่านๆไปมันยิ่งพาพวกมาจนทำให้นิยายรกซะงั้น และในส่วนของปริมาณเนื้อหาแต่ละค่อนข้างตอนสั้น รีดเดอร์ไม่ค่อนปลื้มกันเท่าไหร่ แต่โดยส่วนตัวแล้วไม่ได้อะไรมากกับส่วนนี้ จะมีปัญหากับเนื้อหาตอนที่ยาวมากเกินไปมากกว่า ^^ สรุป โดยรวมแล้วการจัดหน้าการเว้นวรรค์อยู่ในระดับที่ถือว่าดีเลยครับ พยายามรักษาระดับไว้ เพราะถ้ายิ่งมีเขียนมากขึ้น มีฝีมือมากขึ้น บรรยายเก่งมากขึ้น ปัญหาส่วนนี้จะค่อนๆโผล่ขึ้นมาตามลำดับ มันจะยากขึ้นไปเป็นขั้นๆ คะแนนพิเศษ [ 9.09/10 คะแนน ] (งานวิจารณ์ชิ้นแรกให้คะแนนนี้เยอะหน่อย ^^) คะแนนพิเศษในส่วนนี้ให้จากความพึงพอใจส่วนตัวละกันครับ ถ้าทางโรงเรียนก็เรียกคะแนนพิศวาส เอ้ย!! คะแนนจิตพิสัย แต่ยังไงก็อย่าพยายามฝึกฝนฝีมือนะครับ ไรเตอร์น่าจะลองทุ่มเทให้กับนิยายเรื่องใดเรื่องนึงนะครับ เพราะเขียนหลายๆเรื่องมันจะกลายเป็ยปัญหายุ่งยากเปล่าๆ รอให้เก่งกว่านี้ มีฝีมือมากกว่านี้ค่อยเขียนเพิ่มไปก็ได้ครับ แล้วอย่าลืมใส่ใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของนิยายด้วยนะครับ ไม่ควรมองข้ามมันไป ใช่ว่าเขียนเอามันส์อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รีดเดอร์ไม่ใช่อ่านอะไรก็ได้อ่ะครับ ลองตั้งประเด็นตั้งเป้าหมายไว้ดู อาจจะทำให้นิยายน่าอ่านมากขึ้นนะครับ รวมคะแนนทั้งหมด 100 คะแนน คุณได้ 59.69 คะแนน - คะแนนมันก็เป็นเพียงตัวเลขวัดอะไรไม่ได้มากหรอกนะครับ แล้วที่ไม่ได้ให้มากมายมันก็เป็นเพราะตั้งใจกดคะแนนตามระดับการวิจารณ์นะครับ ยอบรับเลย >" อ่านน้อยลง
Muse~ก๊าบๆๆ ลูกเป็ดอาบน้ำฝักบัว | 2 ก.ย. 53
-
7
-
1
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"นักวิจารณ์จาก Black*Fox"
(แจ้งลบ)วิจารณ์นิยายเรื่อง Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน ระดับ แบบหนัก ชื่อเรื่อง Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ การบรรยาย บรรยายเห็นอารมณ์ เห็นการกระทำ แต่ไม่รู้ตัวผู้กระทำ อย่างตอนบทนำ ที่มาถึงก็ขึ้นต้นด้วยคำพูด และบรรยายท่าทางต่างๆออกมา เห็นภาพว่ามีคนคนหนึ่งมีท่าทางไม่พอใจ แล้วคนไหนล่ะไม่พอใจ สถานการณ์แบบนี้ฝ่ายมันดูไม่พอใจได้ทั้งสองฝาย ควณบรรย ... อ่านเพิ่มเติม
วิจารณ์นิยายเรื่อง Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน ระดับ แบบหนัก ชื่อเรื่อง Zero.คู่นี้ไม่มีหวาน ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ การบรรยาย บรรยายเห็นอารมณ์ เห็นการกระทำ แต่ไม่รู้ตัวผู้กระทำ อย่างตอนบทนำ ที่มาถึงก็ขึ้นต้นด้วยคำพูด และบรรยายท่าทางต่างๆออกมา เห็นภาพว่ามีคนคนหนึ่งมีท่าทางไม่พอใจ แล้วคนไหนล่ะไม่พอใจ สถานการณ์แบบนี้ฝ่ายมันดูไม่พอใจได้ทั้งสองฝาย ควณบรรยายเพิ่มประมาณว่า “เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงที่ใบหน้าของผู้ที่นั่งอยู่บนพื้นกระเบื้อง ก่อนที่คุณหนูของบ้านจะพูดออกมาเสียงดัง...” จะได้เห็นว่าใครเป็นฝ่ายกระทำ ใครโดนกระทำ ตอนอ่านเรางงไปซักพักว่าใครเป็นอะไรยังไงเพราะการบรรยายที่ไม่เคลียร์ มีหลายจุดเลยที่บรรยายไม่เคลียร์ การใช้คำเชื่อมทั้งๆที่ไม่ควรใช้ ในตอนบทนำ “พี่กำไร ทำหน้าอยากตายขึ้นมาทันที เมื่อได้รับคำตอบจากเธอ เพราะดูเหมือนเธอจะไม่ไปจริงๆ แต่งานนี้ไม่(มี//คุณพิมพ์ตกคำว่ามี)ใครติดต่อมาหรอก เพราะว่า... “แต่คุณลุงบังคับให้น้องเปรี้ยวไปเป็นตัวแทนระหว่างที่ท่านไม่อยู่จ้า” อ่านแล้วงงในรูปประโยค ควรจะเป็น พี่กำไร ทำหน้าอยากตายขึ้นมาทันที เมื่อได้รับคำตอบจากเธอ เพราะดูเหมือนส้มเปรี้ยวจะไม่ไปจริงๆ แต่ที่จริงงานนี้ไม่มีใครติดต่อมาหรอก ความจริงคือ... “แต่คุณลุงบังคับให้น้องเปรี้ยวไปเป็นตัวแทนระหว่างที่ท่านไม่อยู่จ้า” และในตอนที่ชื่อว่าปะทะ ช่วงประโยคที่ว่า ฉันก็ถอดแว่นตาออกเหมือนกันเพื่อจะให้เห็นใบหน้าเขาชัดๆ รูปประโยคขัดกับประโยคก่อนหน้านี้ ควรจะเป็น ฉันถอดแว่นตาออกเพื่อจะให้เห็นใบหน้าเขาชัดๆ แค่นี้พอ โดยรวมแล้วบรรยายอยู่ในระดับกลาง ไม่ดีไม่แย่ ซึ่งคนอ่านอาจจะเบื่อได้ ควรเพิ่มสำนวนในการบรรยาย ตัวละคร ตัวละครทุกตัวดูนิสัยเด็กเกินไปเมื่อเทียบกับช่วงอายุและพล็อตเรื่อง โดยเฉพาะนางเอก ขาดความสมเหตุสมผลมาก เป็นถึงดาราควรจะควบคุมได้มากกว่านี้ นิสัยขี้วีนแตกขนาดนี้มันไม่สมเหตุสมผลที่จะเป็นดาราชื่อดังเลย พล็อต ที่เกริ่นมาในตอนแรกดูเป็นพล็อตผู้ใหญ่ แต่พออ่านไปแล้วเนื้อหามันเหมือนนิยายวัยรุ่นทั่วไปเลย ไม่มีจุดเด่นอะไร คำผิด หาไม่เจอ แนะนำ ไม่มีอะไรเพิ่มเติม ถ้าให้พูดสั้นๆ พล็อตยังไม่แน่น ตัวละครไม่สมเหตุสมผลและนิสัยไม่เป็นผู้ใหญ่เอาซะเลยทั้งๆอายุของตัวละครเป็นผู้ใหญ่แท้ๆ อ่านน้อยลง
D Haruna | 9 มิ.ย. 56
-
1
-
0
"Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|"
(แจ้งลบ)ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเยลลี่อ่านไม่หมดนะคะ(เนื่องจากตอนนี้งานเยอะมาก หากอ่านหมดก็กลัวจะรอนาน) แต่ก็อ่านเกินยี่สิบตอน พอจะจับใจความเรื่องได้แล้ว ดังนั้นบทวิจารณ์ก็จะเป็นไปเท่าที่เห็นจุดควรแก้ไขจริงๆ เรื่องนี้ไม่(ค่อย)มีหวานสมชื่อเรื่องแฮะ(ฮา) มาเริ่มกันเลย 1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ไรเตอร์บอกชัดเจนดีว่าชื่อเรื่องมีที่มาจากอะไร แต่หากไรเตอ ... อ่านเพิ่มเติม
ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเยลลี่อ่านไม่หมดนะคะ(เนื่องจากตอนนี้งานเยอะมาก หากอ่านหมดก็กลัวจะรอนาน) แต่ก็อ่านเกินยี่สิบตอน พอจะจับใจความเรื่องได้แล้ว ดังนั้นบทวิจารณ์ก็จะเป็นไปเท่าที่เห็นจุดควรแก้ไขจริงๆ เรื่องนี้ไม่(ค่อย)มีหวานสมชื่อเรื่องแฮะ(ฮา) มาเริ่มกันเลย 1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ไรเตอร์บอกชัดเจนดีว่าชื่อเรื่องมีที่มาจากอะไร แต่หากไรเตอร์ไม่บอก ก็จะไม่เห็นความสำคัญของชื่อจริงๆ เพราะชื่อใช้คำพื้นๆและธรรมดามาก เห็นแล้วไม่ได้สะดุดตาจนอยากกดมาอ่าน ชื่นชมชื่อภาษาไทย คิดว่าเหมาะกับเรื่องนี้ดี แต่ว่าชื่อเรื่องยังสื่อตัวเรื่องไม่ได้ ให้ 5 คะแนน 2.คำโปรยและบทนำ ( 10 คะแนน) - แนะนำเรื่องแบบย่อๆใช้คำพูดของตัวเอกมาโปรยไว้ ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่ามันยังคลุมเครือ ใช้สรรพนามมั่วไปหน่อย อ่านแล้วไม่เข้าใจว่าใครพูดและต้องการสื่ออะไรกันแน่ ถ้าลองใส่คำเพิ่มมากกว่านี้ก็น่าจะดึงดูดมากขึ้น เช่น 'ฉันผิดหรอ...ที่ต้องการคนๆนั้น แม้ว่าเขาจะไม่เคยรักฉันเลย เขาผิดเหรอ ที่อยากจะหาคนที่เข้าใจเขาจริงๆ แล้วเธอผิดเหรอ ที่ตกหลุมรักคนมีเจ้าของ โดยไม่สนใจว่าใครจะมาก่อนหลัง' ถ้าแบบนี้คนอ่านก็จะอยากคลิกเข้ามามากขึ้นเพราะรู้สึกได้ว่าเรื่องนี้มีปมน่าสนใจ ในด้านของข้อมูลเบื้องต้นคิดว่าดีแล้ว ไม่ค่อยได้เจอเรื่องที่นำเอาความลับของแต่ละคนมาโปรย น่าสนใจดีค่ะ ส่วนบทนำเปิดเรื่องมาได้โอเคเลย ดึงนิสัยเด่นๆของนางเอกออกมาพอสมควร จุดที่อยากให้แก้ไขคือภาษา ....และทุกคนก็จะต่างเจ็บไม่น้อย น่าจะใช้เป็น และทุกคนต่างก็เจ็บเหมือนกัน การใช้คำค่อนข้างซ้ำซาก อ่านแล้วสะดุด โดยเฉพาะคำว่า ‘ที่’ เช่น 'เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงที่ใบหน้าของผู้ที่นั่งอยู่ที่พื้น' ลองนับดูค่ะว่ามีคำว่าที่กี่คำในประโยคนึง ถ้าลองตัดให้สั้นลงแต่ใจความสำคัญเท่าเดิมก็จะได้เป็น 'เสียงน้ำจากแก้วใบใสสาดลงบนใบหน้าของแม่บ้าน' จะฟังสละสลวยกว่า เธอกดตัดสายทิ้งอย่างอารมณ์เสียและถอนหายใจอย่างกลุ้มใจ ใช้เป็น 'เธอกดตัดสายทิ้งอย่างหงุดหงิดแล้วถอนหายใจ' ทั้งหมดนี้เป็นเพียงตัวอย่าง จะอธิบายชัดๆอีกทีในส่วนของการบรรยาย อีกจุดที่อยากแนะนำคือบท 'ที่มาของเรื่อง' คิดว่าเฉลยปมมากเกินไป น่าจะให้คนอ่านอ่านไปลุ้นไปมากกว่าให้เข้ามาอ่าน อย่าลืมนะคะว่ามันมีเพื่อ'อธิบาย' ไม่ใช่ 'เปิดเผย' โดยเฉพาะคู่พระนาง อ่านแล้วหมดลุ้นเลยว่า อ๋อ ยังไงนางเอกพระเอกก็คู่นี้สินะ โดยรวมทำได้ดี ให้ 6 คะแนน 3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - ลำดับเหตุการณ์ดูวกไปวนมายังไงชอบกล ทำให้การดำเนินเรื่องค่อนข้างขลุกขลักและรวดเร็ว แต่ถ้าถามถึงพล็อตเยลลี่ชื่นชมนะ มันเป็นพล็อตเกร่อๆไม่ได้แปลกใหม่ แต่ไรเตอร์ผูกปมปริศนาขึ้นมาซับซ้อนดีค่ะ นี่เป็นจุดที่ทำให้คนอ่านติดตามต่อ เพราะลุ้นว่าตอนจบจะเป็นยังไง แต่ละคนต่างก็มีปมหลังทั้งนั้น มีทั้งตอนที่ลุ้นระทึกและตอนสบายๆ แต่ว่ามันยังขาดเสน่ห์ในการดำเนินเรื่องไปหน่อย ไม่ออกไปทางเฮฮาขบขัน ไม่ถึงกับดราม่าสุดยอด เลยเหมือนเรื่องมันเอื่อยๆเรื่อยๆ ให้ 26 คะแนน 4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - แบ่งเป็นสองส่วนค่ะ -ภาษา การใช้คำค่อนข้างสละสลวย แต่บางครั้งสำนวนก็ผิดแปลก เช่น รู้สึกฉันน้อยเกินไปแล้วเถอะ / รู้จักฉันน้อยไปแล้วนะ ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆอย่างธรรมชาติ / ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเป็นธรรมชาติ เพื่ออาจจะเจอกับเขาโดยบังเอิญ / เผื่อจะเจอเขาโดยบังเอิญ ถ้าไม่ได้จริงๆคงเลือกพีคมารับนะ / ถ้าไม่ได้จริงๆคงให้พีคมารับน่ะ จอมหน้าหยิก = มันแปลว่าอะไร? 55555 การสร้างคำที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองทำได้ค่ะ แต่ต้องใช้ให้ถูกต้องด้วย นอกจากนี้ยังติดขัดเพราะการคำซ้ำและการใช้คำเชื่อม ไรเตอร์ใช้คำเชื่อมเวิ่นเว้อเกินไป ควรจะกระชับคำ ตัดคำที่ไม่จำเป็นทิ้งบ้าง เช่น ฉันจึงต้องเบรคอย่างเร็ว / ฉันต้องเบรกรถโดยเร็ว ทำให้ฉันแทบหน้าทิ่ม และพอฉันตั้งสติได้ก็เดินลงจากรถ / ทำให้ฉันแทบหน้าทิ่ม พอตั้งสติได้ก็ลงจากรถ มักใช้คำว่า ซะเลย ชวนเลย เลยสิ ซ้ำไปมาเยอะมากในบรรทัดเดียวกัน พยายามลองใช้คำให้หลากหลาย และไม่ต้องใส่หากไม่่จำเป็น ไม่งั้นจากทำให้สละสลวยจะทำให้รกตาแทน บางครั้งก็ลำดับประโยควกวนไปบ้าง แต่พบเห็นไม่มากเท่าไหร่ จุดที่ชัดเจนที่สุดคือ 'การแต่งกายของคนเกาหลีค่อนข้างจะคล้ายกับคนไทย เพราะบางครั้งคนไทยก็แต่งตัวคล้ายๆหรือรับค่านิยมของคนเกาหลีมาบ้าง' มันค่อนข้างยาวแต่มีใจความนิดเดียว ตัดทอนเป็น 'การแต่งกายของคนเกาหลีไม่ต่างจากคนไทยนักเพราะค่านิยมที่คล้ายคลึงกัน' ก็จะสั้นและชัดเจนมาก อ่านแล้วไม่งง คำผิดพบบ้างประปราย ที่ผิดส่วนใหญ่จะเป็นการใช้'นะค่ะ นะจ้ะ' ตามเสียงวรรณยุกต์ต้องใช้'นะคะ นะจ๊ะ' 'นั้นแหละ นั้นสิ'ต้องใช้ 'นั่นแหละ นั่นสิ' ทีนี้/ที่นี่ เป็นต้น ลองผันวรรณยุกต์ดูจะรู้ว่าเสียงสูงเสียงต่ำต้องใช้ตอนไหน คำผิดที่พบ เช่น พึ่ง/เพิ่ง หนิ/นี่ (ไม่ควนใช้หนิ) เครียดแค้น/เคียดแค้น ชิ๊ส์/ชิ ปราณี/ปรานี ออฟฟิส/ออฟฟิศ หะ/ฮะ ชั่งเถอะ/ช่างเถอะ ขี้เกียด/ขี้เกียจ ระเลื่อนหู/รื่นหู ค้างๆคูๆ/ข้างๆคูๆ สุดท้ายแนะนำว่าไม่ควรใช้ @ อาจใช้ ณ. หรือเว้นว่างเขียนแค่สถานที่ไปเลย -บรรยาย เห็นภาพสถานที่ชัดเจน แต่มักจะตัดฉากไปสั้นๆห้วนๆอยู่เหมือนกัน หากลำดับประโยคสละสลวยขึ้นการบรรยายก็นับว่าทำได้ดีเลย ชอบที่ใช้อิโมติคอนน้อยมากๆ แต่ยังบรรยายอารมณ์ความรู้สึกตัวละครน้อยเกินไปหน่อยทำให้ไม่ค่อยอิน ให้ 21 5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นิสัยของส้มเปรี้ยวชัดเจนมากค่ะ วีนๆเหวี่ยงๆแต่จิตใจดี ค่อนข้างยึดมั่นถือมั่น ส่วนลึกๆก็รักพี่น้องครอบครัว อ่านแล้วเข้าถึงนิสัยใจคอส้มเปรี้ยวมากแทบจะผสานร่างกับนางได้(เว่อร์ไป) แต่นิสัยของคนอื่นๆยังไม่มีเอกลักษณ์เท่าที่ควร โดยเฉพาะเบส เท่าที่เห็นก็แค่กวนประสาทเท่านั้น พยายามดึงนิสัยหลายๆแง่มุมของเขาออกมาด้วย ยังบรรยายลักษณะตัวละครน้อยเกินไป ไม่ว่าจะหน้าตาท่าทางหรือความสัมพันธ์กับนางเอก อย่างสปายก็พูดเหมือนเป็นเพื่อนสาวทั้งๆที่เป็นรุ่นน้อง พีคพูดเหมือนเป็นเพื่อนชายแต่เป็นน้องรหัส นี่ทำให้คนอ่านสับสนได้ง่ายๆเลยนะ ลองปรับปรุงดู ให้ 15 คะแนน รวม - 73/100 คะแนน ยังพัฒนาได้อีกเยอะเลย^^ *special - จุดที่อยากแนะนำเพิ่ม -ไม่ควรสอดแทรกเรื่องของตัวละครอื่นๆที่คาดว่าไรเตอร์จะนำไปแต่งเป็นนิยายอีกเรื่องแล้วมาโปรโมทเบาๆ(?) เพราะทำให้ยิ่งอ่านยิ่งงง หากจะโปรโมทเอาไว้ท้ายตอนเถอะนะ=O= -ควรแก้ไขคำผิดตามที่นักอ่านหามาให้ ไรเตอร์โชคดีมากที่เจอนักอ่านเม้นท์ยาวแถมแก้คำผิดให้อีก แต่เยลลี่เห็นว่าไรเตอร์ไม่แก้ไขตามเลย ความเห็นส่วนตัว - เยลลี่ก็ชอบเรื่องนี้นะ นางเอกได้ใจดี >< เรื่องราวก็มันส์เข้มข้นมาก คงมีปริศนาอีกเพียบที่ไรเตอร์หมกเม็ดไว้ คำวิจารณ์มีเพื่อชี้แนะไม่ใช่ตัดกำลังใจ ทั้งหมดเยลลี่หวังดีนะ ขอให้นิยายรุ่งเรืองค่ะ อ่านน้อยลง
Jellyza | 13 เม.ย. 56
-
6
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น