มาเวิ่นมาเว้อ

ลำดับตอนที่ #1 :

วันนี้เราโกรธที่นายมาช้า สาย 20 นาที จากที่เราหิว รอนานเกิ๊นนนน จนสุดท้ายเราไม่อยากกิน 

พอนายมาถึงเราก็บอกไม่กิน จะกลับบ้าน เรารู้ว่าเราแอบงี่เง่านะ แต่คนมันหิว มันเหนื่อย นายเข้าใจมะ ? ชั้นงอล ชั้นอยากให้นายง้อพอป่ะ 

ปรากฏว่านายก็หิวเหมือนกัน และ โมโห ที่เราจะกลับบ้าน เราสองคนเลยทะเลอะกัน นายเดินออกไป เราน้ำตาเริ่มไหลไปเผลอะหนึ่งด้วยความน้อยใจ . . . . . 

นายเปิดประตูเดินเข้ามา กอดเราและบอก

'อย่าโกรธกันนะ คุณโกรธ ผมโกรธ เราต่างคนต่างโกรธ สุดท้ายมันหนักที่เราสองคนแบกความโกรธ เราไม่โกรธกันนะ'

ฟังแล้วเรารักนายขึ้นอีกสองกองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กอดนาย มันอุ๊นมันอุ่น ความน้อยใจก็หายไป สุดท้ายเราสองคนไปกินข้าวกัน จากนั้นกลับบ้านเราไปที่ระเบียง นายเปิดเพลงเต้นให้เราดู 


เราดีใจจังที่วันนี้เราไม่โกรธกัน :)

พ่อหมีของชั้นน่ารักจังเลย :)