ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    HxH Kurapika oF Vampire

    ลำดับตอนที่ #1 : เปิดตัวแวมไพร์ผู้น่ารัก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 887
      6
      5 ธ.ค. 48

    ณ เมืองแห่งนึง ท้องฟ้ามืดมิดบ่งบอกเวลากลางคืนมีเพียงแสงไฟจากทางด่วนที่เปิดให้มองเห็นได้เท่านั้น



    ที่ซอยแคบๆมีชายหญิงคู่นึงยืนอยู่ ฝ่ายชายก้มลงที่ซอกคอฝ่ายหญิงเผยให้เห็นเคี้ยวสองซี่



    ทันใดนั้นฝ่ายชายก็ฝังเคี้ยวลงไปทันทีอย่างรวดเร็ว ภายในไม่กี่นาทีร่างในอ้อมแขนก็กลายเป็นซากเนื้อหุ้มกระดูก



    ชายคนนั้นก็ทิ้งร่างนั้นลงกับพื้นแล้วเดินจากไป แต่ก็มีมือๆนึงมาฉุดเอาไว้แล้วลากเข้าไปในซอยเปลี่ยว



    \" จะทำอะไร ลากข้าเข้ามาที่แบบนี้นะคุโรโร่ \" ชายที่ถูกลากพูดขึ้น



    \" ....ดีนะที่ข้าเดินตรวจเวรวันนี้ ถ้าคนอื่นตรวจนี่ไม่รู้ว่าเจ้าจะโดนฆ่ารึป่าวก็ไม่รูนะคุรปิก้า \" คุโรโร่พูด



    \" เหอะๆ เป็นนักล่าแวมไพร์อะไรทำไมช่วยแวมไพร์ก็ไม่รู้นะนายนิ แล้วก็เพราะชั้นรู้ว่านายเวรวันนี้ชั้นเลยออกมาไงเล่า \" คุราปิก้ายิ้มให้คุโรโร่



    \" เฮ่อ.......เดี๋ยวชั้นได้ถูกสงสัยหรอก นายเล่นมาล่าเหยื่อวันที่ชั้นอยู๋เวรทุกทีนะ \"



    \" นายรับจ๊อบมาเล่นๆไม่ใช่หรอ นายไม่ได้อยู๋สังกัดเค้าซะหน่อย เค้าไม่ลงโทษหรอก เพราะเห็นว่าเป็นเด็กใหม่นะ \"



    \" นายพูดเหมือนนายรู้เลย \"



    \" ชั้นก็เคยเป็นนักล่านินา นายลืมไปแล้วหรอ ชั้นถูกพวกมันทำให้เป็นแวมไพร์แลกกับช่วยนายออกมานะ แล้วงานนี้เสร็จแล้วไปไหนต่อล่ะ \"



    \" ก็อีกสองวันจะเสร็จอ่ะน่ะ แล้วเราไปเมืองอื่นกันต่อนะ \"



    \" อื่อ \"



    วันต่อมา



    \" เจ้าหน้าที่พิเศษคุโรโร่ ทำไมในวันตรวจของนายถึงได้มีคนตายเยอะนักนะ!! ในฐานะเจ้าหน้าที่ระดับสูงเราไม่ยอมให้คนอู้งานหรอกนะ เราจะให้คนมาตามดูแลทุกผีก้าวเลยล่ะ \"



    \" ครับ \" แย่ล่ะสิอย่างนี้คุราปิก้าก็คงอออกมาไม่ได้แล้วเราจะเตือนคุราปิก้ายังไงเนี่ย คุโรโร่คิดพลางเดินออกไปเรื่อยๆ



    \" ตามไป \" เจ้าหน้าที่คนนั้นสั่งให้คนสะกดรอยตามไปทันที



    \" แย่ล่ะสิ....ส่งเมลเอาล่ะกัน- -^^ \" คุโรโร่พูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดสองสามทีแล้วเก็บเข้ากระเป๋าไป



    ทางด้านคุราปิก้าที่ซ่อนตัวอยู๋ในโบสถร้างแห่งนึงที่ห่างจากตัวเมืองไม่มากนัก



    \" หืม.......จากคุโรโร่นินา............วันนี้อย่าออกมางั้นหรอ....ทำไมห้ามไม่ให้ออกไปนะ.........ช่างเถอะไม่ออกก็ไม่ออก \" และแล้วก็มีรคคันนึงขับชนเข้ามาที่โบสถแห่งนั้นจังๆ เนื่องจากเป็ยโบสถเก่าแก่ของที่นั่นและใกล้จะพังมิพังแหล่ทำให้เมื่อรถพุ่งเข้ามาชนก็สั่นสะเทือนและพังครืนลงมาทับคุราปิก้าทันที แต่เพราะว่าคุราปิก้านั่นไม่ใช่มนุษย์จึงไม่เป็นอะไรมาก คุราปิห้าผลักหินที่ทับตัวออกแล้วลุกขึ้น



    \" ท่าจะต้องเข้าไปในเมืองแล้วล่ะเนี่ย \" เพราะถ้าหากคุโรโร่กลับมาคงคลาดกันแน่ๆ คุราปิก้าจึงตัดสินใจเข้าไปหาคุโรโร่ในเมือง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×