แบบว่าเป็นเรื่องที่น่าติดตามมากมายอ่านแล้วไม่เบื่ออ่า...ชอบอ่ะหนุกดี
อิอิอิ...ด๊องนี่เหมือนจะเป็นครูที่โหดกับทุกคนแต่ไม่ใช่บอมอ่ะนะ

บอมแบบกวนได้โล่ ด๊องก็ขี้โมโหได้ที่หนึ่ง

5555 เป็นเรื่องที่ดูแปลกจิง ๆ นะ เพราะปกติที่เคยอ่านรู้สึกว่าด๊องจะไม่เก่ง eng เอาซะเลย แล้วบอมจะเก่งโคตร ๆ แต่เรื่องนี้สลับกันเป็นบอมโง่ eng ซะงั้น

คยูมินก็น่ารักดีนะ...แต่ดูเหมือนคยูจะใช้งานมินเยอะยังไงไม่รู้นะ
อิอิอิ....มินเป็นเด็กเนิร์ด(ที่คยูเห็นความน่ารักคนเดียว)

วอนนี่แบบเป็นอะไรที่ฮาสุด ๆ ปกติเห็นแต่วอนเป็นสุภาพบุรุษสุด ๆ
แต่เรื่องนี้วอนแอบแปลก ๆ ไงก็ไม่รู้ เนี้ยบเกิ๊นนนนนนน

ฮยอกจ๋าก็น่ารักดีนะ...อยากเห็นตอนฮยอกเมาจิง ๆ

ไรเตอร์เจนสู้ ๆ น้า~~~~~
เป็นกำลังใจให้ค่ะ.....

ถึงนี่จะไม่ใช่เรื่องแรกที่อ่านนิยาย y ก็ตามนะคะ แต่ว่าเท่าที่อ่านมาตัวรีดดเดอร์คนนี้รู้สึกว่าเรื่องนี้โดนกว่าทุก ๆ เรื่องที่เคยอ่านมาอ่ะ มันแบบว่าให้อารมณ์สุด ๆ อ่ะ ทุก ๆ อย่างของเรื่องนี้ ทุก ๆ ตัวอักษรที่คุณไรเตอร์เรียบเรียงขึ้นมา เราว่ามันเป็นภาษาที่สละสลวยดีอ่ะ ชอบ ๆๆๆๆๆๆๆ แบบทุกครั้งที่อ่านก็จะอินไปกับมันด้วยตลอดเลยอ่ะ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วลุ้นมาก ๆ รู้สึกว่าถึงจะไม่ชอบภัทรเพราะภัทรทำกับแยมเกินไปแต่ว่าพอมองอีกมุมที่ไรเตอร์สื่อก็เข้าใจภัทรมากขึ้น แยม...นายเอกของเรื่องเป็นตัวละครที่อ่านแล้วรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ดูภายนอกเหมือนจะบอบบางแต่ว่าข้างในเค้าเข้มแข็งจังเลยอ่ะ อะไรทำให้แยมมองโลกในแง่ดี เป็นคนดีได้อย่างทุกวันนี้ ทั้ง ๆ ที่พ่อแยมก็ไม่ได้เอาใจใส่แยมเท่าที่ควรเลย แต่แยมกลับพอใจแล้ว ทั้ง ๆ ที่เรื่องนี้เนื้อหาค่อนข้างจะรันทดกับชีวิตของตัวละครหลักแต่ว่าเวลาอ่านมันรู้สึกเย็น ๆ สบาย ๆ หรือเพราะไรเตอร์จำลองเหตุการณ์ว่าเป็นเมืองเหนือ
อิอิ....อาจดูเว่อร์ไปนิดนะคะแต่ว่ารู้สึกแบบนี้จิง ๆ ไรเตอรืทำให้เราอยากไปเชียงใหม่อ่ะ อยากไปงานยี่เปงที่เชียงใหม่เลยอ่ะ รักอ่ะ...รักนิยายเรื่องนี้
อ่านกี่ทีก็ปลื้มมมมม > < ต้องกลับมาอ่านอีกรอบอยู่เรื่อย มันเป็นนิยายที่ทำให้เราสามารถหัวเราะ อมยิ้ม แล้ว็ร้องไห้ไปกับมันจิง ๆ นะ

ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ นะคะ ขอให้ไรเตอร์แต่งนิยายดี ๆ แบบนี้ไปนาน ๆ นะคะ ^ ^

อิอิอิ..อ่านเรื่องนี้แล้วหุบยิ้มไม่ได้กับความน่ารักแสนซนของหยกน้อยจิง ๆ

หยกน้อยน่ารักอ่ะ..เป็นเด็กดิ้อแสนซน น่าเอ็นดูจิง อ่านแล้วมีความสุขสุด ๆ

พี่เทืยนหลงเองก็นิ่งได้ใจแต่ก็เป็นห่วงหยกน้อยเสมอเลยอ่ะ...อบอุ่นสุด ๆ

อิจฉาหยกน้อยอ่ะ....จะได้แต่งกะพี่เทียนหลง คึก ๆๆๆๆ

เพื่อน ๆ ของหยกน้อยก็น่ารักกันทุกคนอ่ะ...แต่ว่าฮยอกนี่ให้ฟีลแม่ไก่กางปีกปกป้องลูกหยกน้อยอ่ะ 5555

เพื่อน ๆ ของพี่เทียนหลงก็เก่ง ๆ กันทั้งน้านนนนนนน แถมหล่อ กันอีก อิอิอิอิ
แต่ตากี้มะไหร่จะเลิกเจ้าชู้ไก่แจ้เนี่ย????

อิอิอิ...ถ้ากี้กะหยกน้อยอยู่ด้วยกัน....คงมีแต่เรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นอ่ะ เพราะทั้งสองคนนี้แสบ ๆ กันทั้งนั้น!!!!!

เนื้อเรื่องเดินแบบอ่านสบาย ๆ ไม่มีไรเครียด ภาษาก็อ่านง่าย ๆ เข้าใจได้ไม่ยากอ่านแล้วรู้สึกลุ้นอ่ะ..ว่ามันจะจบยังไง???

สุดท้ายแล้ว.....ขอบคุณไรเตอร์นะคะสำหรับฟิคดี ๆ เรื่องนี้ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์แต่งเรื่องนี้และเรื่องต่อ ๆ ไปค่ะ

^_________________^