ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ออริส่งสมัคร

    ลำดับตอนที่ #25 : War Knight (no) Online สงครามอัศวิน :; รับสมัครตัวละครจ้า

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 56


    ใบสมัครตัวละคร

     

    รูป ::

     

    ลักษณะ/รูปร่างตัวเอง :: รูปร่างสูงโปร่งดูสมส่วน มีกล้ามเนื้อตามแบบฉบับคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ ผิวขาวอมชมพู ใบหน้าหล่อหวานจนเป็นที่อิจฉาของใครหลายๆคน ดวงตาเรียวคมสีเขียวมรกตทอประกายเบื่อหน่าย ตัดกับผมสีขาวทอประกายสีเงินดูแปลกตาแต่กลับเข้ากันได้อย่างลงตัว สูง 173 หนัก 57

    ชื่อ :: ซิลเวอร์ ทอร์เรตตา(Silver Torretta)

    ชื่อเล่น :: ซิล

    วันเกิด :: 13 เมษายน

    อายุ :: 16

    เพศ :: ชาย

    รับบทเป็น :: เพื่อนนอกแก๊งค์ ช

    คู่ :: -

    นิสัย :: เป็นคนแข็งนอกอ่อนใน โดยปกติเป็นคนเย็นชา พูดน้อย ต่อย(โคตร)หนัก ชอบทำหน้านิ่ง ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ชอบอยู่เงียบๆคนเดียว ดูไม่สนใจใคร ยิ่งเป็นคนที่ไม่สนิทด้วยแล้วเรียกได้ว่าไม่ต่างอะไรกับตุ๊กตาน้ำแข็งเลยแม้แต่น้อย จนเพื่อนๆตั้งฉายาให้ว่า”เจ้าชายน้ำแข็ง”เลยทีเดียว แต่กับคนที่สนิทด้วยแล้วเป็นคนที่พึ่งพาได้คนหนึ่ง ใจเย็น มีเหตุมีผล ไม่ชอบการเป็นจุดเด่น คอยช่วยเหลือเพื่อนๆอยู่ห่างๆเสมอ(แม้เพื่อนจะไม่รู้ก็ตามเพราะหน้ามันนิ่งเหลือเกิน) ใจดีอย่างไม่น่าเชื่อ(เพราะหน้านิ่งเหลือเกิน) เห็นนิ่งๆแบบนี้ทำอาหารเก่งอย่าบอกใครเชียว เป็นคนที่โกรธยากแต่ถ้าโกรธขึ้นมา...วินาศแน่ๆ หากไม่นับเรื่องหน้าตาที่นิ่งเกินความจำเป็นซิลถือว่าเป็นคนที่มีความสามารถเป็นเลิศในทุกๆด้าน จนเรียกได้ว่าเป็น”มิสเตอร์เพอร์เฟค”เลยทีเดียว แต่ด้วยความที่เจ้าตัวไม่ชอบทำตัวเด่นเลยไม่ค่อยแสดงออกมามากนัก(หรือไม่ก็เอาแต่ช่วยลับหลังไม่ยอมแสดงตัว)

    ประวัติตัวเอง :: เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกคุณลุงใจดีคนหนึ่งเก็บมาเลี้ยงจนโต ทางบ้านของคุณลุงเปิดเป็นสำนักฝึกสอนศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัว ตัวเขาที่ถูกคุณลุงเก็บมาเลี้ยงก็ได้รับการฝึกสอนและความรู้ทุกอย่างมาจากคุณลุง เรียกได้ว่าเป็นศิษย์เอกที่หาใครเทียมได้เลยทีเดียว ตัวเขาเองก็ได้ลงแข่งในลีคหลายรายการเพื่อนำเงินมาบำรุงโรงฝึกแห่งนี้ให้อยู่ต่อไปได้ แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้สูญเสียคุณลุงไปอย่างไม่มีวันกลับด้วยโรคร้ายที่รักษาไม่หาย ตัวเขาที่เป็นลูกเพียงคนเดียวของคุณลุงเลยรับช่วงต่อดูแลโรงฝึกแห่งนี้ต่อไป แม้บางครั้งเพื่อนๆจะมาเยียมชมบ้างก็ตามที

                           แต่แล้วในวันหนึ่งในขณะที่เขากำลังเดินกลับบ้านตามปกติก็ได้เห็นลูกหมาตกน้ำอยู่ตัวหนึ่ง เลยเข้าไปช่วยแต่แล้วก็รู้สึกเหมือนร่างกายเป็นอัมพาตจมลึกดำดิ่งสู้ก้นแม่น้ำ พอรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่ามาอยู่อีกมิติหนึ่ง ยังดีที่มีคุณตาเจ้าของร้านอาวุธแห่งหนึ่งในเมืองออกมาหาวัตถุดิบไปตีอาวุธพอดีก็เลยเก็บเขามาเลี้ยงเป็นหลานของตนเอง ตัวเขาเองที่ไม่มีที่ไปเลยตอบตกลง ตัวเขาได้เรียนรู้และศึกษาทุกอย่างเกี่ยวกับโลกใบใหม่จากคุณตา รวมทั้งเรียนรู้การทำอาวุธทุกอย่างกับคุณตาด้วย(ขอบอกว่าทรหดมากเพราะไม่ใช่แค่เรียนทำอาวุธเพียงอย่างเดียว ยังต้องทำงานบ้านรวมถึงเรียนเวทมนต์อีกด้วย(ไว้ใช้สลักลงบนอาวุธ)) จนปัจจุบันเขากลายเป็นช่างอันดับ 2 ของรัฐ(อันดับ 1 คือคุณตา)ไปเสียแล้ว ขอบอกว่าตอนนี้เขาเชี่ยวชาญการทำอาวุธมากกว่าการกินเสียอีก แต่ว่าเขาเองก็เชี่ยวชาญเวทมนต์ไม่แพ้กัน(มีบ่อยครั้งที่มีคนสั่งทำอาวุธสลักเวทย์)

    ชอบ :: การทำอาวุธ(ทำมากจนกลายเป็นชอบ),ศึกษาเกี่ยวกับเวทมนต์ต่างๆ(เอามาประยุกต์กับการทำอาวุธ),ทำอาหาร,ศึกษาเกี่ยวกับภาษาต่างๆ(เพราะเวทมนต์บางบทก็เป็นภาษาเฉพาะ),ความสงบ,ร้านUnweapon(ชื่อร้านอาวุธ)

    ไม่ชอบ :: เรื่องวุ่นวาย(ไม่ได้ต้องการ แต่เรื่องมันเข้ามาหาเอง),คนที่มาว่าร้ายเพื่อน,เสียงกรี๊ดของผู้หญิง(แสบแก้วหูสุดๆ)

    กลัว :: หลักสูตรการสอนของคุณตาอัลเทียร์,ผี

    ความสามารถพิเศษ ::

    ·      จดจำอะไรได้อย่างแม่นยำแม้จะมองผ่านเพียงครั้งเดียว(เรียกได้ว่าเป็นตำราอาวุธเคลื่อนทีเลยทีเดียว)

    ·      เรียนรู้อะไรได้ไว(นับรึเปล่าหว่าอันนี้?)

    ·      ทำอาหาร(รับรองว่าพาไปด้วยไม่อดตาย)

    ·      พูดได้หลายภาษา(หลังจากความพยายามในการศึกษาภาษาต่างๆจนสามารถพูด อ่าน เขียนได้คล่อง)

    อาวุธ :: มีดคู่สั้น(ลงอักขระเวทย์มาอย่างดี)(แต่โดยปกติจะใช้อะไรที่อยู่ใกล้มือ)

    ลักษณะ หน้าตายังไง :: ใบมีดเป็นคมสองด้านมีความคมเป็นอย่างมาก ด้ามจับทำมาจากไม้ชั้นดี

     

    ท่าไม้ตาย :: พิรุณศาสตรา เป็นการใช้อาวุธทั้งหมดโจมตีคู่ต่อสู้จากทุกๆด้าน ไร้ซึ่งทางหนีอย่างสิ้นเชิง

    สัตว์เลี้ยง :: ไม่มี(แค่คุณตาคนเดียวก็ไม่เหลือเวลาไปทำอย่างอื่นแล้ว)

    วิธีการพูดของคุณ :: เป็นคนพูดจาตรงๆแต่ไม่ค่อยพูด คิดยังไงก็พูดอย่างนั้นถ้ามีคนถามก็จะตอบ อืม,แล้วไง,ไม่,ไม่เอา,ไม่รู้,ใช่,ไม่ใช่,ได้,ไม่ได้ แค่นั้นแหละ แต่ถ้ากับคนที่แก่กว่าจะแทนตัวเองว่าผมเสมอ

    ลักษณะการพูดของคุณเป็นดังไงตามนี้

       * เวลามีความสุข หรือ อารมณ์ปกติ

    1.”หวัดดี...กินอะไรมารึยัง”ถามด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง

    2.”ดีจังเลยนะ”กระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย(มีความสุข)

    3.”...ต้องการอะไร”จ้องหน้าสักพักก่อนจะถามลูกค้าที่เข้ามาในร้าน

       *เวลาโกรธ

    1.”...อยากตายแบบไหนล่ะ?”ถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบพร้อมกับแผ่รังสีอำมหิต

    2.”ไปนอนครับ-*-”พูดกับคุณตาที่เอาแต่นั่งทำงานโดยไม่พักพร้อมกับปล่อยรังสีอำมหิต

    3.”...”ปรายตามองอย่างเย็นชาพลางปล่อยรังสีอำมหิตอย่างรุนแรงชนิดฆ่าคนได้

       *เวลาเศร้า

    1.”ขอโทษ”#รู้สึกผิด

    2.”ขออยู่อย่างนี้สักพัก...นะครับ”น้ำเสียงสั่นเครือพลางกอดคนๆนั้นเอาไว้แน่น(เจอเรื่องสะเทือนใจมาอย่างหนัก)

    3.ไม่พูดไม่จากับใครเอาแต่เก็บตัวอยู่คนเดียวในห้อง(เวลาเจอเรื่องเศร้าๆเพื่อขอเวลาทบทวนตัวเองแต่ก็แค่2-3ชั่วโมงก็ออกมานั่งทำอาวุธต่อ)

       *เวลากลัว

    1.”...”ไม่พูดไม่จาเพราะสลบทั้งยืนไปแล้ว(เวลาเจอคุณตาตอนโกรธ)

    2.”-*^*-”ทำหน้าตาเหมือนคนจะร้องไห้แล้วกระโดดกอดคนที่ใกล้ที่สุด(เวลาเจอผี)

    3.ไม่พูดไม่จาแต่หยิบอาวุธเขวี้ยงใส่อย่างไม่ลังเล(เขวี้ยงเสร็จเข้าเกียร์หมาวิ่งในทันที(ชนิดไม่เหลียวหลังแต่ก็ไม่ลืมลากเพื่อนมาด้วย))

    ขำกันแบบไหน :: “หึ”ขำในลำคอเบาๆ

    คำพูดติดปากของคุณ :: “...ต้องการอะไร”พูดกับลูกค้าทุกวันจนกลายเป็นคำติดปาก

    คติประจำใจ และฉายาประจำตัวคุณคือ :: แม้เลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็เลือกที่จะเป็นได้ จุดยืนไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นหยิบยื่นให้ แต่เป็นสิ่งที่เราต้องทำด้วยตัวเอง,ฉายา นายช่างน้ำแข็ง

    เพิ่มเติมสิ่งที่คุณอยากบอก :: ซิลชอบผู้ชายและยอมรับได้ว่าตัวเองเป็นเกย์

     

     

    มุมพักผ่อน..... จริงๆนะ

     

    เป็นอย่างไรบ้าง.... ละเอียดรึเปล่า... ไรท์ขี้ลืม

    -         เยอะพอตัวแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ค่ะ

    ถ้าไม่ติดจะโกรธ งอล แค้น เคือง ไรท์ รึเปล่า.. (TwT)

    -         ไม่ค่ะ

    เปลี่ยนข้อมูลสักเล็กน้อยได้มั้ย

    -         ได้ค่ะ ถ้าติดช่วยหาคู่ให้ซิลด้วยนะค่ะ

    สุดท้ายแล้ว...อยากบอกไรท์ว่า..??

    -         ซิลเป็นเคะซึนค่ะ

     

    ขอให้โชคดีทุกคนนะคะ ขอบคุณและสวัสดีค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×