ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (fic Bleach) Meet love after day (งิน + รันงิคุ)

    ลำดับตอนที่ #2 : -ความจริงของสายลมที่พัดผ่าน-

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 477
      2
      30 เม.ย. 53

    -ความจริงของสายลมที่พัดผ่าน-

    อา...ขอโทษนะความจริงอยากจะอยู่ให้จับตัวนานกว่านี้หน่อย...ชายผมเงินเอ่ยขึ้นพลางยิ้มให้กับหญิงสาวผมทองที่จับกุมเขาอยู่...มัตสิโมโตะ  รันงิคุ

                    งิน...นี่เจ้าทำไมล่ะงิน...เจ้าไม่เคยเห็นข้าอยู่ในสายตาเลยหรือ...ทำไม

    หัวใจข้าไม่มีค่าพอให้เจ้าสนใจดูแลเลยหรือ....

     

    เหตุใดสายลม

     

    เพียงแค่พัดสายฝนเข้ามาในใจข้า

     

     

    ไม่เคยพัดเจ้ากลับมาหาข้าเลย.........สายลม...บอกข้าทีสิ

    .....

    ............งิน

    ......

    .......

    .....

    .......

    ......

    ....

    ...

    .

    .

    .

    .

    …..

    .

    .

    .

    ……

    .

    …….

    .

    .

    .

    .

    ……….

    ..

                คิดอะไรอยู่มัตสึโมโต้เสียงที่หนุ่มเกินตัวของหัวหน้าหน่วยตัวน้อยดังขึ้นคืนกาลเวลากลับมาให้กับหญิงสาวอย่างรวดเร็ม

                    ว้าย!หัวหน้าตกใจหมดเลย

                    ข้าเรียกเจ้าหลายครั้งแล้วนะ - -^”

                    ค่าๆมีอะไรล่ะคะหัวหน้า

                    เจ้านี่มัน...เอ้าข้าจะไปพักแล้วเจ้ามาทำงานต่อซะหัวหน้าฮิตสึกายะว่าพลางยื่นกระดาษปึกเล็กให้

                    อา...ค่ะหัวหน้า…”รันงิคุรับเอกสารมาถือไว้

                    นี่...เจ้าน่ะ

                    คะ...

                    อย่าโหมงานล่ะ...

                    ค่ะ...

                    เอ่อ...กินข้าวด้วยนะ

                    ค่ะ...

                    เจ้าน่ะ...เอ่อ...เจ้า...หัวหน้าฮิตสิกายะอ้ำอึ้งเหมือนอย่างจะพูดอะไรซักอย่างอยู่นานจนรันงิคุสังเกตเห็น

                หัวหน้าคะมีอะไรรึเปล่าคะ

                    อา...เปล่าหรอก...ข้าแค่เป็นห่วงเจ้าเท่านั้น

                    หัวหน้าจะห่วงข้าเรื่องอะไรล่ะคะ...ข้าต่างหากที่ต้องห่วงหัวหน้า

                    ...นั่นสินะ

                    ฮะๆรีบไปพักเถอะค่ะพรุ่งนี้ต้องหมกตัวอยู่ที่ห้องของฮินาโมริแต่เช้านี่คะ

                    นี่เจ้า...-///-”

                    อ๊ายยยยหน้าแดงเลยรีบไปสิคะ

                    ...ข้า...ข้าจะไปนอนแล้วทำงานให้เสร็จล่ะ

                    ค่าหัวหน้า...อา...ข้าทำตัวเหมือนเดิมแล้วนะ...ข้ากำลังจะลืมเจ้kแล้วนะ...เจ้าจะไม่กลับมา...หาข้าหน่อยหรือ...งิน...ข้า...รักเจ้านะ...รีบกลับมาให้ข้าบอกรักซักที...

    ..

    .

    .

    .

    ..........

    ..

    .......

    .

    ...

    .

    .

    .

    .

    ..

                    คิดอะไรอยู่งิน

                    เปล่าครับหัวหน้าไอเซ็น

                    งั้นหรือ...ไม่ใช่ว่าเจ้ากำลังคิดถึงใครที่โซลโซไซตี้หรอกนะ

                    อะ...ข้า...อา...ไม่หรอกครับผมไม่มีค่าพอจะคิดถึงใครหรอก...

                    งั้นหรือ...นั่นสินะงั้นข้าไปนอนก่อนแล้วกันอย่านอนดึกล่ะ...งิน

                    อา...ครับ

                    ...ราตรีสวัสดิ์

                    ครับราตรีสวัสดิ์......ตอนนี้เจ้านอนรึยังนะ...กินข้าวหรือยัง...ข้าคิดถึงเจ้า.....อยากไปหาเจ้า...ข้าทำไม่ได้แล้วสินะ...สุดท้ายข้า...ก็ยังเลิกรักเจ้าไม่ได้อยู่ดี...รันงิคุข้า...กลับไปไม่ได้อีกแล้ว...ขอโทษนะ...

    ...............

    หึๆๆฟิคเก่ายังไม่จบฟิคใหม่ผุดอีกแล้วๆๆ

    ถ้าพิมพ์ชื่อตัวละครผิดบอกกันบ้างนะคร้า

    อ้อๆเม้นกันหน่อยนะคะ ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×