คลังนิยาย

ลำดับตอนที่ #15 : เอลลูญ์ ทูร์ริน & ซึนเทียร่า ลอนดอน

ชื่อ : เอลลูญ์

นามสกุล : ทูร์ริน

เพศ : ชาย (สาวดุ้น?)

อายุ : 18 ปี

ส่วนสูง/น้ำหนัก :173 -176 ซม. 55 - 63 กก.

บทบาทที่ต้องการรับ : นกน้อยของประเทศอาเรีย

ธาตุหลัก :ดิน

ธาตุเสริม : ไฟ ลม

ลักษณะการต่อสู้หลัก : เขาจะใช้เวทย์มนตร์เป็นหลัก ท่าส่วนมากที่เขาใช้นั้นก็ไม่มีอะไรมานอกจาก หอกปฐพี (เป็นท่าที่ใช้ในการโจมตีเป็นวงกว้าง จะปรากฏออกเป็นแท่งศิลามีรูปร่างแหลมคมผุดพรายขึ้นมาจากพื้นดิน) พลิกธรณี (เป็นท่าป้องกัน ที่ใช้มือนั้นพลิกพื้นดินขึ้นมาจะเป็นลักษณะรูปโดม ใช้การป้องกัน) ส่วนมากเขาจะถูกเพื่อนๆนกกันตัวให้ไปอยู่ทัพหลัง (ป้องกันยูโฟว์เรีย) เสียมากกว่าจะมายืนจังก้าปะดาบกับศัตรู

ลักษณะการต่อสู้เสริม : ดาบสองเล่มด้วยกัน เพราะเนื่องจากโดนกันอยู่แต่เบื้องหลังทำให้ไม่ค่อยได้ใช่เจ้าดาบคู่กายเสียเท่าไร (ผมจำได้ว่าเมื่อก่อนผมใช้มันมากกว่านี้อีก แม้มันจะนิดเดียวก็เหอะ TT______TT //เอล) ส่วนมากที่เขาใช้มักใช้ควบคู่กับธาตุลมเสียมากกว่า โดยการบังคับให้มันลอยไปลอยมากลางอากาศ โดยที่ไม่ต้องแตะมันแม้แต่น้อย (ท่านี้ถือว่าแข็งแกร่งแต่น้อยคนนักที่จะเห็น เพราะเหตุใดคงจะรู้สินะคะ = =;;)

ลักษณะหน้าตา : ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีดำขลับยาวสลวยถึงเข่า (ไม่รู้ว่ามันไว้ได้ไง? = =) ผมด้านมักจะถูกรวบแล้วมัดด้วยผ้าสีอ่อนติดด้วยกระดิ่งเวลาที่เดินไปไหนมาไหนมักจะได้ยินเสียงกระดิ่งดังกริ้งๆจนกลายเป็นเอกลักษณ์ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่มักจะทอประกายอย่างอบอุ่น ผิวสีเขียวเนียนละเอียด ร่างกายก็ไม่ได้ถือว่าตัวเล็กหรือเตี้ยแต่อย่างใด หากแต่เพราะเจ้าตัวมักจะสวมเสื้อตัวใหญ่ๆเสมอจึงทำให้ดูตัวเล็กไปโดยปริยาย ใบหน้าถือได้ว่าน่ารักมากไม่ว่าจะมองดูมุมไหนก็คล้ายคลึงกับผู้หญิงเสียจนแยกไม่ออกเลยทีเดียวหากไม่รู้จักกันดี (ยิ่งตอนนี้โดยยูโฟว์เรียสั่งให้ปรับเปลี่ยนไปใช้คำพูดของผู้หญิงแล้ว

ลักษณะนิสัยโดยรวม : เป็นคนที่ร่าเริง ใบหน้ามักจะประดับด้วยรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา สุภาพอ่อนโยน สำรวมทั้งกริยาท่าทางเรียกได้ว่า สุภาพสตรี (?) อย่างแท้จริง แม้จะบอกว่าเขาเป็นใจดีและใจเย็น แต่ถ้าใครไปกวนประสาทมากๆก็มีระเบิดลงเหมือนกันนะ!! เก่งงานบ้านงานเรือน เรียกได้ว่าเป็นกุลสตรี (?) ตัวอย่างเลยทีเดียว เป็นคนที่อ่านสีหน้าของอื่นเก่งมาก จนดูคล้ายกับว่าเขานั้นอ่านใจได้ หลายครั้งที่เขามักจะกลายเป็นที่ปรึกษาให้ลูกสาวตัวน้อยไม่ก็เพื่อนๆของตัวเอง ไม่ค่อยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุแต่ต้องยุในทางที่ถูกนะ = =;;

ข้อดีในชีวิต : มีครอบครัวที่รักและอบอุ่น เพื่อนที่คอยห่วง มักจะเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นเสมอ

ข้อเสียในชีวิต : โดนคนอื่นเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง ตรงจุดนี้มักจะทำให้เขาโกรธจนลืมตัวทุกครั้งไป

ความสามารถ : เขาไม่มีความสามารถในการอ่านใจแต่มีเทคนิคในการอ่านดวงตาและสีหน้าทำให้หลายคนมักคิดว่าเขานั้นอ่านใจได้ หลายคนมักจะขอให้เขาช่วยสอนวิธีอ่านสีหน้าหน่อยแต่เขากลับยิ้มแล้วบอกว่า "ของแบบนี้ต้องเรียนรู้เอาเอง" ศิลปะการต่อสู้ทุกแขนง (ตอนแรกก็ฝึกเพื่อให้ซิกแพตขึ้นแต่ทำไงมันก็ยอมขึ้นสักที = =**)

สิ่งที่ชอบ : ยูโฟว์เรีย (ลูกสาวพ่อน่ารักที่สุด!! >  <) เรื่องสยองอาภรรพ์ต่างๆพี่แกเขาชอบนักแหละ ...

สิ่งที่เกลียด : คนที่มาพูดว่าเขานั้นเป็นผู้หญิง คนโรคจิต คนที่พยายามมาลวนลาม

ประวัติความเป็นมา : เอลลูญ์ชายหนุ่มแสนสวย (?) ผู้เคยเป็นอัศวินรับใช้องค์ราชินีจนกระทั่งได้เกิดสงคราม และเป็นเพื่อนของเฟรยาดิอุส (มักจะคอยห้ามไม่ให้เฟรยกับน้องชายทะเลาะกันเสมอ แม้หลายครั้งเขาจะโดนต่อว่าก็เหอะ = =;;) แม้จะบอกว่าเป็นเพื่อนของเฟรยแต่ก็ไม่คนจำนวนไม่น้อยที่เผลอนึกว่าเป็น แฟน กัน (เอ่อ... ผมเป็นผู้ชายนะครับ = =) และแน่นอนว่าคนที่พูดแบบนี้ (ไม่ว่าจะลับหลังหรือต่อหน้า) มักจะจบไม่ค่อยสวยเท่าไรนัก เพราะเนื่องมักจะโดนเข้าใจผิดว่าเป็นหญิง หลายครั้งก็โดนอัศวินด้วยกันพูดจาลวนลามไม่ก็ลวนลามเอาเลย (หลายครั้งที่คนหัวแดงอัดพวกอัศวินให้ แต่บางครั้งก็ลงมือเอง) ทำให้พี่แกเขาจำต้องลาออกมานั่งๆนอนๆอยู่ที่บ้าน จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งได้รับการติดต่อจากเพื่อนให้ช่วยดูแลลูกสาวนาม ยูโฟว์เรีย แน่นอนว่าเอลก็ตอบตกลงในทันทีเพราะเนื่องจากว่างจัด = =;; ทันทีที่เอลปรากฏตัวแทบจะโดนทักจากเหล่าบรรดาพ่อๆแม่ๆเลยว่า "ผู้หญิง คนนี้ใคร?" เอลแทบอยากจะร้องไห้แต่ก็ยิ้มแล้วแนะนำตัวว่าตัวเองเป็นผู้ชาย เพื่อนนกๆก็ (พยายาม) เข้าใจกับการสร้งสรรของพระผู้เป็นเจ้า (?) หลายครั้งที่พวกเขาทักผิดจาก เขา เป็น เธอ ยูโฟว์เรียก็เรียกเขาว่า แม่ มาตั้งแต่แบเบาะจนชินไปซะแล้วละ = =;;

ความสัมพันธ์กับตัวละครหลัก : เป็นนกน้อยที่ได้รับหน้าที่ดูแลยูโฟว์เรีย แต่เขาไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมยูโฟว์เรียถึงชอบเรียกเขาว่า 'แม่' ตั้งแต่เกิดหน้ากันครั้งแรกจวบจนมาถึงปัจจุบันก็ยังคงเรียกต่อไป แม้ว่าเอลจะพยายามอธิบายให้ฟังเท่าไรก็ตามแต่ลูกสาวตัวน้อยก็ยังคงไม่หยุดเรียกว่า 'แม่' เสียที TT_____TT (นับได้ว่าเป็นความชอกช้ำอันใหญ่หลวง ตอนนี้เริ่มชินไปบ้างแล้วละ)

ลักษณะการพูด : เป็นคนที่พูดสุภาพ แทนตัวเองว่า ผม (หลายครั้งที่มักจะโดยูโฟว์เรียเอ็ดเรื่องนี้เพราะเนื่องจาก "คุณแม่ใช้คำแทนตัวเองว่า 'ผม' ได้ไงคะ ก็แม่เป็นแม่นี่นา" ) (ยูโฟว์จ๊ะ... พ่อจ๊ะ ผมเป็นพ่อไม่ใช่แม่ TT__TT) ปัจจุบันโดนยูโฟว์เรียสั่งให้พูดแทนตัวด้วยคำว่า แม่ (?) ฉัน (?)  แทนคนอื่นว่า คุณ เธอ ลูก (?) ไม่ก็เรียกด้วยชื่อ มักจะเรียกยูโฟว์เรียว่า ยูโฟ ไม่ก็ ยูจัง

คำพูดติดปาก : ยูจังจ๊ะ คือว่าผมเป็นพ่อ , ยูโฟร์ลูกพ่อ เอ๊ย!! แม่ ^^;; มีอะไรก็ปรึกษาแม่ได้นะ

อื่นๆ : ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะสนิทสนมกับอคชาเป็นพิเศษนะ เขาเป็นคนทำอาหารเก่ง แต่ของโปรดที่ยูโฟว์เรียชอบเอลทำมากที่สุดคงไม่พ้นของหวาน นอกจากมันอร่อยแล้วยังดีต่อสุขภาพอีกด้วย (มักจะโดนเหล่าพ่อๆแม่ๆเอ็ดบ่อยๆว่า ทำให้ลูกสาวติดของหวาน = =;;) อย่าให้เอลเล่านิทานให้ยูโฟว์เรียฟังเด็ดขาด!! จากเรื่องธรรมดาวิสามัญมันจะกลายเป็นนิยายสยองขวัญทันที!!

รูป :

 

     (คนที่เห็นในรูปนี่ผู้ชายนะคะ ย้ำว่า ชายแท้ๆ = =;;)

มุมคำถาม~!

ถ้าเกิดว่าตัวละครของท่านติดแล้วจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงบ้างอะไรบ้าง อนุญาตมั้ยคะ? : ค่ะ เปลี่ยนได้ตามใจชอบเลย

ถ้าไม่ติด จะเสียใจมั้ยคะ? จะต่อว่าอะไรคนเขียนมั้ย? : ไม่ค่ะ ก็แครับลูกกลับ

หากตัวละครของท่านออกไปแล้ว ต้องการแก้ไขอะไรบอกกันได้เสมอนะคะ : ค่ะ

ขอขอบคุณที่สละเวลาค่ะ //โค้ง : ค่ะ

----------------------------------------------

ชื่อ : ซึนเทียร่า

นามสกุล :ลอนดอน

เพศ : หญิง (ทอม?)

อายุ : 22

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 173 -178 ซม. 50 - 55 กก.

บทบาทที่ต้องการรับ : อัศวินประจำราชินี (?)

ธาตุหลัก : ดิน

ธาตุเสริม : น้ำ

ลักษณะการต่อสู้หลัก : เป็นแบบใช้อาวุธในการโจมตี อาวุธที่ซึนเทียใช้ส่วนมากนั้นเป็นดาบที่มีด้วยกันทั้งหมด 6 เล่มด้วยกัน โดยตอนแรกจะใช้ดาบสองเล่มในการจู่โจมแต่ถ้าหากพบว่าคู่ต่อสู้นั้นเก่งกว่าที่คาดคะเนก็จะเพิ่มดาบไปเรื่อยๆ

ลักษณะการต่อสู้เสริม : แบบกายภาพ เพราะมีธาตุหลักเป็นธาตุดินและได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่เด็กทำให้ซึนเทียเรียกได้ว่ามีพละกำลังมากกว่าคนปกติ เรียกได้ว่าตบหลังครั้งเดียวข้าวพุ่งออกมาเลยทีเดียว

ลักษณะหน้าตา : หญิงสาวเจ้าของใบหน้าแสนสวยไม่ว่าจะมองดูมุมไหนก็เหมือนผู้ชาย (ยิ่งบวกกับนิสัยที่ห้าวแป้งยิ่งกว่าบุรุษแล้ว เรียกได้ว่าความเป็นกุลสตรี 0 เปอร์เซนต์เลยทีเดียว = =;;) เรือนผมสีเงินอมขาวยาวสลวยถึงบั้นท้ายยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง (แต่ก่อนไว้ผมรองสทรงจึงทำให้ดูคล้ายกับเด็กผู้ชาย) นัยน์ตาแปลกประหลาดเพราะมันเป็นสีแดงก็ไม่ใช่สีฟ้าก็ไม่เชิง (แต่ก็ไม่ค่อยออกเท่าไรจึงมองดูเป็นสีแดงสดใส) ที่แก้มขวาประดับด้วยรอยผาดแผลเป็นทางยาว (ได้รับมาตอนที่ช่วยราชินีทำสงคราม) มักจะสวมชุดอัศวินของพระราชินีแต่เพราะสวมชุดคลุมขนสัตว์ไว้เสมอจึงทำให้ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าเจ๊แกเขาเป็นอัศวินขององค์ราชินี

ลักษณะนิสัยโดยรวม : สาวน้อยไฮเปอร์เจ้าของความกวนประสาทที่ขนาดว่าคุณใจเย็นแล้วยังต้องท่องยุบหนอพองหนอไม่ให้ไล่กระทืบยัยนี่ ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอจนคนอื่นมักจะกล่าวเสมอว่า 'สงสัยเพิ่งหลุดมาจากโรงพยาบาลประสาท...' คำว่าเรียบร้อยไม่เคยอยู่ในหัวของยัยนี่และอย่ามายัดใส่ให้ยากเพราะยังไงเธอก็ไม่จำ สามัญสำนึกความเป็นลูกผู้หญิงเป็น 0 !! ห้าวๆ มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นคนที่อัธยาศัยดีมากสนิทได้กับคนทุกชนชั้นแต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะเป็นฮีโร่ประจำใจของคนชั้นกลางและล่างนะ ส่วนชั้นสูงไม่ค่อยมีเสียเท่าไร เห็นแบบนี้แต่เธอเองก็เป็นคนซุ่มซ่ามอย่างมาก และหลายครั้งที่ซุ่มซ่ามเสียจนได้เรื่อง และเรื่องแต่ละครั้งล้วนแต่เป็นเรื่องสำคัญทั้งนั้น = =;; ดูเผินๆว่าเจ้าตัวเป็นใจร้อน แต่จริงๆแล้วเป็นคนใจเย็นนะแค่ว่ารูปการณ์และคำพูดมันให้ก็แค่นั้นเอง เป็นที่รู้จักการวางตัวต่อหน้าคนอื่น ต่อหน้าคลีเอฟ (พ่อ/อัศวินที่ค่อยปกป้องอคาชา) และพ่อนกและแม่นกทั้งหลายจะกลายเป็นสาวเรียบร้อย แต่หากอยู่กับยูโฟว์เรีย อคาชา หรือเพื่อนของยูโฟว์จะกลายเป็นสาวห้าวสุดร่าเริง

ข้อดีในชีวิต : เป็นอัศวินประจำตัวองค์ราชินี (ภาคภูมิใจแบบสุดๆ) การที่มีพี่สาว (?) แสนสวย (เอลลูญ์) การที่ได้รู้จักไอ่มดแดงอาละวาด (เฟรย) และเจ้าเลวีอาธาน (เอส?) (ประโยคทะเลาะไม่เคยซ้ำกันเลย = =;;)

ข้อเสียในชีวิต : บ้าเกินไปหน่อย

ความสามารถ : มีความสามารถในการตามมรอยถือได้ว่าสุดยอดขนาดที่ว่าอัศวินด้วยกันยังแนะนำว่าหากซึนเทียร่าเลิกเป็นอัศวินของราชินีไปเปิดร้านนักสืบได้สบายๆเลยทีเดียว

สิ่งที่ชอบ : ขนมปังและเนื้อสัตว์ ธรรมชาติ การต่อสู้ เอลลูญ์ เฟรย และเอส

สิ่งที่เกลียด : แมลงสาบ พวกผู้หญิงที่พยายามจะไล่ข่มขืนเธอมาตลอด

ประวัติความเป็นมา : สาวน้อยที่เติบโตมาในตระกูลนักรบ อัศวิน นักต่อสู้ อีกทั้งเธอยังกำเนิดมาในช่วงสงครามทำให้คนทางบ้านเขี้ยวเข็ญเธอหนักมาก (หนักเสียจนยัยนี่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายไปเลยละ = =;;) เพื่อเติบโตไปจะได้เป็นอัศวินปกป้องอาณาจักร แต่ก่อนเป็นเพียงนักรบฝึกหัดรู้จักกับเอลลูญ์ เฟรยาดิอุส เอสซิโดนิส (เป็นหนึ่งในคนที่ทำให้เอลชอกช้ำเพราะเรียกผิดจากพี่ชายเป็นพี่สาว) เธอมีวีรกรรมมากมาย และหนึ่งในวีรกรรมที่เธอได้รับการยกย่องมากที่สุดก็คือการช่วยองค์ราชินีในการทำสงครามจนได้รับการขนานนามจากชาวเมืองว่า 'เทพีแห่งสงคราม' ปัจจุบันรับหน้าที่เป็นอัศวินประจำตัวองค์ราชินี แต่ยังไม่ถึงกับคำว่า องค์รักษ์ ประมาณว่าซึนเทียไม่ได้ติดตามองค์ราชินีไปทุกที่ ไปบางที่ที่ว่าอันตรายเท่านั้นเพื่อปกป้องราชินี 

ความสัมพันธ์กับตัวละครหลัก : เป็นรุ่นน้องของเอลลูญ์ เฟรยาดิอุส เอสซิโดนิส และเป็นคนหนึ่งที่ช่วยเปิดทางให้เฟรยและเอสนำองค์หญิงออกไปในขณะช่วงสงคราม เคยช่วยองค์ราชินีจากการลอบปลงพระชนม์ครั้งหนึ่ง จึงได้รับการเลื่อนขั้นจากนักรบฝึกหัดเป็นอัศวินประจำตัวราชินี ปัจจุบันเธอยังคงติดต่อกับเอลลูญอยู่ แม้ว่าจะได้รับหน้าที่ให้มาตามตัวยูโฟว์เรียกลับก็เถอะ แต่เธอก็ซุ่มซ่ามเสียจนได้เรื่องทำรูปของยูโฟว์เรียตกน้ำหายไปซะงั้น มาถึงที่ที่ยูโฟว์เรียอยู่แต่ไม่รู้ว่ายูโฟว์เรียรูปร่างหน้าต่างยังไงจึงกลายเป็นว่าพี่แกชวดจับยูโฟว์เรียตั้งหลายหน ยูโฟว์เรียเองก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นอัศวินของราชินี (เพราะตกน้ำจึงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเป็นชุดผู้หญิงธรรมดา งานนี้ทั้งเอล เฟรย เอสก็ไม่รู้) จึงมักจะมาเล่นมาหยอกกับซึนเทียเป็นประจำ รู้จักกับอคาชาเพราะว่าแม่สาวเงียบให้ซึนเทียพักอยู่ที่บ้าน ถึงบอกแล้วไงว่าเจ๊แกเขาพลาดโอกาสจับยูโฟว์เรียตั้งหลายหน...

ลักษณะการพูด : เป็นคนที่พูดจากวนประสาทและโผงผางพอสมควร มักจะแทนตัวเองว่า ผม (?) เรียกคนอื่นด้วยชื่อ แต่หากเป็นคนที่มียศสูงกว่าจะนำหน้าด้วยยศ อย่างเช่น ดยุคอาเธอร์ เซอร์อีวาน เรียกราชินีต่อหน้าพวกขุนนางว่า ราชินี แต่หากอยู่ด้วยกันแค่สอง (หรือสาม?) จะเรียกด้วยชื่ออย่างสนิทสนม มักจะโดนองค์รักษ์ประจำตัวราชินีเอ็ดบ่อยๆแต่เจ้าตัวก็ไม่เคยจำในสมอง = =;;

คำพูดติดปาก : ฉันเกลียดพวกหล่อน!!! TT_____TT

อื่นๆ : ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงนอกจากองค์ราชินี

รูป :
 

มุมคำถาม~!

ถ้าเกิดว่าตัวละครของท่านติดแล้วจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงบ้างอะไรบ้าง อนุญาตมั้ยคะ? : ได้เจ้าค่ะ

ถ้าไม่ติด จะเสียใจมั้ยคะ? จะต่อว่าอะไรคนเขียนมั้ย? : ไม่เสียใจหรอกค่ะ

หากตัวละครของท่านออกไปแล้ว ต้องการแก้ไขอะไรบอกกันได้เสมอนะคะ : คะ

ขอขอบคุณที่สละเวลาค่ะ //โค้ง : คะ