ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ...........รักสั้นๆ...กับ....เรื่องเศร้าๆ...........

    ลำดับตอนที่ #6 : the end กับความรักใหม่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 164
      0
      19 พ.ค. 50

    " เอ่ออ แก เห็นมิชิมั้ย " อั้มถามหญิงกับผักบุ้งแล้วก็อีฟ


    " ไม่เห็นอะ เข้าไปหาในห้องดิ " ผักบุ้งพูดขนานที่ดูทีวีอยู่


    " กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มิชิ มิชิ ไม่นะ มิชิ ทำไมทำไมมิชิทำแบบนี้ " อั้มกรีดร้องทันทีเมื่อเห็นฉันในสภาพน้ำลายฟูมปาก ฉันกิน ไทลินอทไป1กระปุก


    " ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยด้วย หญิง ผักบุ้ง อีฟก็ได้ ช่วยมิชิด้วย ไม่นะ มิชิ"


    " เป็นไรมิชิเป็นไร มิชิ มิชิ " ผักบุ้งตะโกนอย่างตกใจ


    " เฮ้ย เอามันขึ้นรถ ไปโรงบาล " หญิงพูดอย่างตกใจ


    " มันจะเป็นไรมั้ย พวกแก ฉันสงสารมัน มันจะเป็นไรมั้ย " อั้มพูดอย่างสงสารเมื่อเห็นฉันในสภาพที่ ตัวซีด น้ำลายฟูมปาก ตัวไร้เรี้ยวแรง


    " มันไม่เป็นไรหรอกแกอย่าคิดมากเลย มันยังต้องอยู่กับพวกเราไปอีกนาน " ผักบุ้งพูดขนานที่ขับรถ


    ณ.โรงพยาบาล ฮั้งจี่ซึ่งหยา ที่ประเทศจีน


    เตียงถูกเข็นไปยังที่ห้อง
     Icu  เพื่อนทุกคนอึ้งกับการกระทำของฉัน


    " ญาติผู้ป่วยห้ามเข้านะคะ " พยาบาล


    " มิชิ มิชิ พวกเราจะ อยู่ให้กำลังใจแกนะ ฟื้นมานะ รีบฟื้นขึ้นมา เราจะไป shopping กันนะ แกรีบฟื้นมานะมิชิ " อีฟพูดขึ้น ขนานที่พวกเราขอให้มิชิออกมาพวกเราก็ร้องไห้อย่างช่วยไม่ได้ ได้แต่ภาวนา ให้ฉันฟื้นขึ้นมา


    ในห้อง
    icu


    ฉันถูกเอาสายยางสำหรับล้างท้องยัดเข้าไปในจมูกแล้วใช้สริงดันน้ำเข้าแล้วก็ดูดออกอยู่เป็นเวลาสองชั่วโมง

    ฉันตายไปแล้วใช่มั้ย ฉันกลัวหมอ ฉันเจ็บ ทำไมฉันไม่ตายๆไป ฉันไม่อยากอยู่

    เวลาผ่านไป 2 ปี

    ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่นกับเพื่อนทั้งสี่คนถ้ารวมฉันก็เป็นห้าคนอะ วันนี้เป็นวาเลนไทน์ 14 กุมภาพันธ์


    " แกว่ามั้ยว๊ะ เวลาแมร่งเดินเร็วว๊ะ " หญิงพูดอย่างขำๆ


    " ว่างั้นเหละ แต่ว่า แมร่งผ่านมา 2 ปีแล้วกรูยังไม่มีแฟนเลยอะ เซงอะ " ฉัน นาคาชิม่า มิชิโย คนที่บอกว่ายังไงก็ลืมผู้ชายคนนั้นไม่ได้ อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีผู้ชายคนนั้น แต่รู้มั้ยตอนนี้ฉันกลับจำหน้าเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ


    " โอ๊ย " ซุ่มซ้ามไม่มีใครเกินจริงๆก็ฉันหนะซิตกบันไดอีกแล้ว


    " เจ็บมั้ยครับ ให้ผมช่วยมั้ย " ประโยคนี้มันคุ้นๆนะว่ามั้ย


    " ไม่หรอกคะ " หว่าๆฉันเงือยหน้าขึ้นมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า หล่อ หล่อมากๆๆๆ แถมเป็นคนไทยด้วยอะ


    " ลุกไหวมั้ยครับ " ประโยคนี้ฉันชักเกลียดขึ้นมาแล้วซิ


    " ไม่อะคะ ลุกไม่ไหว " เอาหละ ในเมื่อพระเจ้าต้องการให้ฉันเป็นแบบนี้ฉันก็ขอสวมบทตามละกาน


    " ลองลุกขึ้นก่อนนะครับ "


    " คะ ขอบคุณคะ "


    " เป็นไงครับ "


    " โอ๊ย  ไม่ไหวอะคะ สงสัยเท้าจะแพรง " ที่จริงฉันไม่ได้เป็นไรมากหรอกแหะๆๆฟอร์มไปงั้นๆ


    " งั้นหรอครับ งั้นขึ้นหลังผมนะครับ เด๋วผมพาไปนวดยา " กริ๊ดด ประโยคนี้ ทำไมๆๆๆๆ


    " จะดีหรอ มิชิ เป็นผู้หญิงนะ "


    "  ถ้าคุณไม่ขี่หลังผมเพื่อไปนวดยา เท้าคุณก็จะบวมหมออาจจะตัดมันทิ้งได้นะครับ แต่ถ้าคุณขี่หลังผมไปนวดยามันก็หายเป็นปกรติ"


    "  หรอ งั้นมิชิ ไม่เกรงใจนะคะ " ถึงจะเป็นอย่างงี้ก็ไม่เป็นไรหรอกนะฉันชักปิ๊งตานี้แล้วหละซิ


    " ชื่อไรหรอคะ "ฉันถามขนานที่ขี่หลังเขาอยู่


    " ผมชื่อหนึ่งครับ " อ๊ะสวรรค์ จะแกล้งกันรึไง


    " หรอคะ มิชิ ว่านะ ชื่อหนึ่งมันเชยอะ เปลี่ยนเป็น คุโร่คุง ดีกว่านะ คุโร่คุง" ฉันว่าเราต้องเป็นเนื้อคู่กันแหงเลยอะ


    "ครับแล้วแต่คุณเอ่ออ"


    " มิชิคะ นาคาชิม่า มิชิโย ยินดีที่ได้รู้จักคะ "

    หลังจากนั้นฉันกับคุโร่คุงก็คบกัน

    ผ่านไป2 ปี

    เราก็แต่งงานกัน

    และ

    ไปใช้ชีวิติที่ประเทศญี่ปุ่น

    ..........................................................................The  End…………………………

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×