คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ฉันได้ยินหมดแล้ว ได้ยินทุกอย่าง
" ดีนะที่มิชิมันเป็นลมไปแล้ว ดีนะที่มันไม่ได้มาฟังที่พี่พูดมันคงทนไม่ได้ มันคงจะฆ่าตัวตายถ้าได้ยินคนอย่างแกพูด " อั้มพูดแล้วร้องไห้อย่างสงสารเพื่อน
" ฉันได้ยินหมดแล้ว ได้ยิน ทุกอย่าง ฉันอยาก จะไปลมไปอีกครั้งแล้วไม่ต้องฟื้นมารับรู้เรื่องอย่างนี้อีกฉันไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น ฉันเหนื่อย อั้ม หญิง ผักบุ้ง พามิชิกลับบ้านนะ มิชิเหนื่อย เหนื่อยกับผู้ชายคนนี้มากเกินไปแล้ว มิชิเหนื่อย เหนื่อยมาก" ฉันไม่อยากอยู่แล้วไม่อยากอยู่
" อั้มว่าพวกเราไปจีนกันเลยดีกว่า อย่าอยู่เลยนะ ไปทำใจ ไปเที่ยวให้สบายใจก่อนแล้วเราค่อยกับมานะมิชิ " อั้มพูด แล้วพยูงตัวฉันไปที่รถ
" อั้มมิชิไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกมิชิเจ็บ เจ็บปวดมากเจ็บจนไม่อยากอยู่ที่โลกนี้ เจ็บจนไม่อยากเป็นคน "
"มิชิ มิชิฟังบุ้งนะ มิชิต้องลืม ลืมเรื่องราววันนี้ให้หมดอย่าไปสนใจมัน ลืมมันให้หมด มิชิยัง มี บุ้ง ยังมี หญิง อีฟ อั้ม มาม้า ป๊า เหลือใครอีกเยอะมากมาย ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวหรอกนะมิชิ ลืมมันไปเถอะ " ผักบุ้งปลอบฉัน ฉันจะลืมได้หรอ ฉันจะลืมเขาได้หรอ ฉันคงลืมไม่ได้หรอก
เราอยู่ที่สนามบินเพื่อจะไปประเทศจีนเมื่อเราถึงที่ประเทศจีนเราก็ซื้อรถBenz sport ราคาไม่แพงนักแต่ก็ไม่ถูกเหมือนกัน หญิงขับรถไปที่บ้านอีฟ
" เอ่ออ มิชิ เด๋วอั้มโทรไปบอกม้าก่อนนะ ว่าเรามาจีนอะ ยังไม่ได้บอกใครเลยอะ ต้องให้ม้าโอนเงินให้ด้วยอะ " อั้มพูดกับฉันเอ่ออฉันยังไม่ได้โทรไปบอกม้าเลยอะ
" ม้าหรอ นี้อั๊วเองนะ อั๊วอยู่จีนกะเพื่อนอั๊วอะม้า อามิชิอีไม่ค่อยสบายใจพวกอั๊วเลยมาเที่ยวกันหนะ ยังไม่รู้เลยอะม้าว่าจะกลับเมื่อไหร่ แค่นี้ก่อนนะ ดูแลสุขภาพด้วยนะม้าอั๊วเป็นห่วง " อั้มพูดจบก็วางสายทันที
"~ มิชิโทรไปบอกคุณแม่ซิ เดี๋ยวอั้มเข้าบ้านก่อนนะ " พูดจบอั้มก็ตบบ่าฉันเบาๆก่อนเดินเข้าบ้าน
" แม่ขา มิชิเองนะ ตอนนี้มิชิอยู่ที่จีนนะคะ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงมิชินะคะ "ฉันพูดเสียงสั่นแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
" มิชิ มิชิ เป็นไร เล่าให้แม่ฟังได้นะคะ บอกแม่ได้ " แม่ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
" แม่ขา แม่ แม่ พี่สอง พี่สอง ทิ้งมิชิ แล้วแม่ขา มิชิเจ็บปวด เจ็บมาก " ฉันร้องไห้โฮ่ออกอย่างหมดรูปฉันไม่ไหวแล้วฉันไม่อยากอยู่
" มิชิ มิชิ ลืมไปเถอะนะ ไม่ต้องไปสนใจพี่สองเขาหรอก เที่ยวให้สนุกนะ ถ้ามีอะไรก็บอกคุณแม่นะคะ มิชิไปพักผ่อนเถอะนะ เดินทางเหนื่อยๆอะลูก คุณแม่ไปก่อนนะคะ ดูแลตัวเองด้วย อย่าคิดมากนะ "
ระหว่างที่ฉันเดินเข้าห้องฉันก็คิดว่าฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่สองฉันทนไม่ได้ที่จากนี้ตอนเช้าพี่สองจะไม่มารับฉันไปโรงเรียนอีกแล้ว ฉันทนไม่ได้ถ้าฉันไม่ได้คุยโทรสัพกับพี่สองก่อนนอนทุกวัน
ฉันจะไม่ทน ไม่ไม่
ความคิดเห็น