คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : CP : 17 > เควสเปลี่ยนอาชีพ 4
เมื่อสอบถามจากเหล่าพนักงานในศูนย์พยาบาล ได้ความว่า หมู่บ้านบนภูเขาอยู่ทางแมพทิศตะวันออกของเมือง เดินทางไม่นานก็ถึง ถึงจะบอกว่าเป็นหมู่บ้านบนภูเขา แต่ก็เป็นเพียงภูเขาเล็กๆ สามารถเดินเท้าเข้าไปได้ง่าย ทั้งสองจึงตัดสินใจออกเดินทางทันทีแทนที่จะไปซื้อเสบียงเพิ่ม
…โรคประหลาดนี่เป็นยังไงกันนะ…
ข้าวโอ๊ตได้แต่กังวลขณะเดินอยู่ในป่าบนภูเขา ถึงแม้จะไม่รู้ว่าต้องทำอะไร แต่ระบบคงไม่ออกแบบออกมาให้เควสยากเกินไปสำหรับผู้เล่นล่ะมั้ง..แต่ถ้าไม่ยาก..ป่านนี้คงมีผู้เล่นที่สามารถทะลุขีดจำกัดเลเวล 35 ได้เยอะแยะแล้วสิ..
“….”
Silent ได้แต่มองเด็กสาวข้างตัวทำสีหน้าเคร่งเครียด...เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะผ่านเควสของสายอาชีพผู้เยียวยา เพราะเควสเปลี่ยนอาชีพของแต่ละอาชีพนั้นย่อมไม่เหมือนกัน อาชีพสายปีศาจของเขาใช้ระบบเควสเปลี่ยนอาชีพที่ง่าย แต่เงื่อนไขในการเข้าไปอยู่พื้นที่นั้นๆเพื่อรับเควสแล้ว…ถ้าไม่ฟลุคจริงๆก็คงเป็นไปไม่ได้..
…คงได้แต่หวังว่าเควสเปลี่ยนอาชีพของสายเยียวยาคงไม่ยากเกินความสามารถของผู้เล่นเพียงสองคนละนะ…
กรร…
Silent หลุดออกจากห้วงคิดของตน ดวงตาสีฟ้าเบิกกว้าง ก่อนจะฉุดแขนของข้าวโอ๊ตที่เดินนำหน้าไปไม่กี่ก้าวให้ถอยกลับมา..
ตึง!!
ร่างขนาดยักษ์พุ่งโฉบเข้าบริเวณที่ข้าวโอ๊ตยืนอยู่เมื่อครู่ทันที! แต่เมื่อมันรู้ว่าสามารถตะปปได้แต่อากาศที่ว่างเปล่าจึงหันกลับมาแยกเขี้ยวแวววับสีขาวใส่คนทั้งคู่แทน
Silent คว้ามีดออกจากซองใส่ กระชับมันแน่นพร้อมจ้องเขม็งไปยังศัตรูตรงหน้า
เสียงจากระบบดังขึ้นจากเฮดเซ็ตในทันที
[เสือโคร่งใหญ่ เลเวล : 15, ธาตุ : ลม, เผ่า : สัตว์ป่า, สถานะ : พร้อมจู่โจม]
เจ้าเสือโคร่งหายใจเสียงดังฟืดฟาด พลางส่งเสียงขู่ในลำคอ อุ้งเท้าทั้ง 4 จิกพื้นแน่น ดวงตาสีเหลืองผ่าซีกวาววับจ้องเขม็งมาที่เหยื่อทั้งสองราวกับว่าใครขยับเพียงก้าวเดียว มันจะพุ่งเข้ามาหาแน่…
เหงื่อเย็นเยียบไหลตามลำคอของ Silent เด็กหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย… เมื่อเห็นว่าการยืนคุมเชิงไม่มีประโยชน์อันใดอีกต่อไป จึงย่อตัวลงแล้วดีดตัวพุ่งเข้าใส่เจ้าเสือโคร่งตรงหน้าทันที!
เสือโคร่งใหญ่เห็นดังนั้นจึงร้องคำรามลั่น มันไม่รอเสียท่าอยู่ฝ่ายเดียว กลับกระโจนเข้าตะครุบเหยื่อเหมือนกัน
ฉึก!!
แน่นอน Silent ไม่มีวันแทงพลาด… เสือโคร่งใหญ่ก็เช่นกัน มันถูกออกแบบมาให้มีความแม่นยำสูง ในการโจมตีเหยื่อแต่ละครั้ง มีอัตราการพลาดเป้าต่ำมาก นับประสาอะไรกับผู้เล่นระดับต่ำที่ยังมีค่าความเร็วไม่มากพอที่จะหลบมันได้
มีดสั้นเริ่มต้นในมือขวาของเด็กหนุ่มแทงเข้าที่ด้านข้างลำคอของเจ้าเสือพอดิบพอดี แต่เสือยักษ์สามารถตะครุบกัดไหล่ซ้ายของเขาไว้ได้ เขียวสีขาววาววับขย้ำไหล่บางไม่ปล่อย อุ้งเท้าหน้าสองข้างจิกเหยื่อที่ถูกกัดแน่น
“อุ๊บ!!”
ความเจ็บแล่นเปรี๊ยะได้อย่างสมจริงพร้อมเสียงแจ้งเตือนจากระบบ
[คุณได้รับบาดเจ็บ 57 หน่วย เหลือค่าพลังชีวิต 247 หน่วย ติดทักษะขย้ำของเสือโคร่งยักษ์: ค่าพลังชีวิตจะ -10 หน่วยทุกๆ 1 วินาทีหากสลัดไม่หลุดจากการโจมตีของมอนสเตอร์]
“อึก…”
แขนเล็กๆของ Silent พยายามดันร่างที่ใหญ่กว่าตัวเกือบสองเท่าออก แต่เหมือนเสือยักษ์จะรู้ว่าเหยื่อของมันพยายามหนีออกจากพันธนาการ เขี้ยวสีขาวแวววับจึงขย้ำเหยื่อด้วยความแรงยิ่งขึ้นไปอีก!
เมื่อเห็นว่าไม่สามารถดันร่างใหญ่กว่าตัวออกไปได้ Silent จึงเปลี่ยนมาใช้มือขวาจับมีดที่ยังปักคาอยู่ที่แผงคอหนาใหญ่ของเสือโคร่งยักษ์ ก่อนจะกระชากออกมาเต็มแรง!!
โฮกกก!!
เจ้าเสือโคร่งคำรามลั่น แสงสีแดงพุ่งกระฉูดออกมาจากปากแผล มันส่ายหัวใหญ่โตของมันไปมาด้วยความเจ็บปวด กรงเล็บยักษ์ตะกุยแผ่นหลังของเหยื่อที่มันจับได้ Silent กำแผงคอของมันแน่น ก่อนจะกระชับมีดในมืออีกหนแล้วแทงเข้าซ้ำจุดเดิม!
ฉึก!!
เสือยักษ์ยิ่งดิ้นพล่าน แต่เด็กหนุ่มยังไม่ยอมโดยง่าย เขากดมีดในมือให้บาดลึกลงไปในเนื้อของเจ้าเสือยิ่งกว่าเดิม พร้อมกระชากออกด้านข้างแรงๆ!!
แสงสีแดงพุ่งกระฉอกออกมาแทบเป็นน้ำพุ แต่ Silent ยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น เขายังคงแทงซ้ำย้ำบริเวณคอของมันนับสิบครั้ง!
จนในที่สุด…เสือโคร่งใหญ่ก็ขาดใจตาย
เสียงจากระบบแจ้งเตือนอีกครั้ง
[คุณได้ปราบมอนสเตอร์เสือโคร่งใหญ่ เลเวล 15 ได้สำเร็จ ได้รับไอเทม ดาบเขี้ยวเสือสีเงิน, ถุงมือกรงเล็บเสือโคร่ง, ผ้าขนสัตว์ ได้รับเงิน 215g ได้รับค่าประสบการณ์ 655 จุด เลเวลอัพ 1 เลเวล ขณะนี้คุณมีเลเวล 6 แล้วค่ะ สามารถเข้าไปอัพค่าความสามารถและสกิล ได้ที่หน้าต่างสถานะของคุณค่ะ]
เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ดังขึ้น…
ถึง Silent จะชนะเจ้าเสือโคร่งใหญ่มาได้หวุดหวิด แต่สภาพร่างกายของเขาตอนนี้ไม่ได้ดูดีกว่าศพของเจ้าเสือที่นอนตายแผ่หลาสักเท่าไรนัก เด็กหนุ่มหายใจหอบหนักจากความเจ็บปวด แสงสีแดงแทนเลือดยังคงไหลจากบ่าซ้ายไม่หยุด ทำให้ทำได้เพียงใช้มือขวากดหนักๆที่ปากแผลเพื่อห้ามเลือดเท่านั้น
Silent ปวดหัวตุบ ระบบสามารถทำให้เขาหน้ามืดจากการเสียเลือดได้เหมือนจริงจนน่าถีบ ขาทั้งสองข้างของเขาเริ่มสั่นทรงตัวไม่อยู่ อยู่ดีๆโลกก็เริ่มมืดเหมือนไฟค่อยๆดับ เด็กหนุ่มเสียการควบคุมตัวเอง ร่างทั้งร่างเซล้มลงกับพื้นพร้อมเสียงแจ้งเตือนจากระบบครั้งสุดท้ายที่สามารถรับรู้ได้
[คุณเหลือพลังชีวิต 17 หน่วย ซึ่งน้อยกว่า 10% ของพลังชีวิตทั้งหมด ระบบจะทำการตัดการเชื่อมต่อกับตัวละครอัตโนมัติชั่วคราวจากสถานะช็อคในเกม สวัสดีค่ะ]
ฟุ่บ!!
โลกของ Silent ก็ดับวูบลงทันที
…ข้าวโอ๊ตละ??...
ข้าวโอ๊ตเบิกตากว้างเมื่อจู่ๆร่างตรงหน้าก็ล้มลง…
เธอมัวแต่ช็อคกับเหตุการณ์เมื่อครู่ ถึงเธอจะเคยแชร์ประสบการณ์กับผู้เล่นมากหน้าหลายตา แต่เธอไม่เคยเจอผู้เล่นคนไหนที่สามารถจัดการกับมอนสเตอร์ได้อย่างเด็ดขาดแบบเขามาก่อน..
เด็ดขาด… หรืออำมหิตกันแน่?...
ข้าวโอ๊ตมัวแต่กลัว… กลัวจนแม้การต่อสู้จะจบแล้ว เธอก็ยังมัวแต่นิ่งตะลึง ยืนแข็งทื่อจนคนตรงหน้าโชกเลือดขนาดนี้ เธอกลับไม่ใช้สกิลรักษากับเขา…
เมื่อเห็นร่างเด็กหนุ่มเซทรุดลงกับพื้น เธอค่อยรู้สึกตัว กระโดดโผเข้ารับร่างเล็กๆที่กำลังจะกระแทกพื้นได้ทันท่วงที..
เธอมัวแต่คิดอะไร? ในเมื่อเขาเป็นคนดีขนาดนี้แท้ๆ เธอยังมัวแต่หวาดกลัวเขาจนไม่เป็นอันทำอะไร จนทำให้เขาเจ็บหนักขนาดนี้ เธอรู้ดีว่าความเจ็บปวดในเกมไม่ใช่ของเล่นๆเลย…
…เธอผิดเอง…
________________
ตอนนี้มีสู้เล็กน้อยนะคะ ไม่รู้เป็นไงบ้าง ไม่ได้แต่งนานไม่รู้ว่าภาษาเปลี่ยนรึเปล่า (เปลี่ยนเป็นแย่ลง ไม่ได้แต่งนิยายนาน)
เป็นไงก็บอกกันได้ค่า
จะพยายามอัพเรื่อยๆค่ะ :D
ความคิดเห็น