Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส - นิยาย Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส : Dek-D.com - Writer
×

    Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส

    เวทอัญเชิญกลายเป็นเวทควบคุมทันทีหลังจากเหตุการณ์รัตติกาลอันยาวนาน เคซีย์ ฟอล์คเนอร์นักอัญเชิญขั้นต้นต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบาก เพราะพ่อของเขานั่นเองที่เป็นผู้เริ่มต้นคำสาปแห่งค่ำคืน

    ผู้เข้าชมรวม

    1,226

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    1.22K

    ความคิดเห็น


    34

    คนติดตาม


    27
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  6 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ต.ค. 58 / 19:36 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    เวทอัญเชิญถูกบรรจุเป็นเวทควบคุมทันทีหลังจากเกิดเหตุการณ์รัตติกาลอันยาวนาน

    ความมืดแผ่ปกคลุมปราสาท ปลดปล่อยอสูรร้ายทำลายผู้คน

    หวังเอาชีวิตพระราชาแห่งการ์การอส

    ฟลินน์ บอนเนอร์ ถูกเรียกตัวสู่ปราสาททั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความกลัว

    กลัว... เพราะเขาและภูตประจำตัวไม่เคยแสดงพลังใดเลย

    ... ทำไมกัน ...

    และกลัว... เพราะผู้เป็นต้นเหตุคำสาปแห่งกลางคืนอันยาวนานคือฟรานซ์ บอนเนอร์

    ... อดีตจอมอัญเชิญ ... พ่อของเขา ...

    ยิ่งฟลินน์หยั่งลึกลงในเวทอัญเชิญมากเท่าใด มันก็ยิ่งนำอันตรายสู่เขามากเท่านั้น และแย่ยิ่งกว่าเพราะกว่าจะรู้ตัว มันก็นำเขาสู่เหตุการณ์รัตติกาลอันยาวนานที่กำลังหวนกลับมาอีกครั้ง ฟลินน์จะค้นพบพลังที่แท้จริงก่อนเหตุการณ์นั้นจะเกิดหรือไม่ หรือมันจะนำไปสู่เส้นทางเดียวกับฟรานซ์ ... คือทำลาย

    _______________________________________________________________________________________________

    ฝากติดตามเรื่องราวของนักอัญเชิญหนุ่มผู้มีพลังลึกลับ... ที่แม้แต่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้ด้วยนะครับ

    แลกเปลี่ยนความเห็นกันได้ในคอมเม้นท์เลยนะครับ อยากทราบความเห็น คำวิจารณ์และข้อติชมเพื่อพัฒนาผลงาน

    ขอบคุณล่วงหน้าและยินดีที่ได้รู้จักนะครับ


    - ภัทรภูมิ -

    O W E N TM.

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "รับวิจารณ์นิยาย By กระต่ายโชกเลือด&เป็ดขี้วีน [VR&DB]"

    (แจ้งลบ)

    Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส ผู้แต่ง : Patrabhum วิจารณ์โดย เป็ดขี้วีน ไม่รู้ว่าเป็ดขี้วีนรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่ยิ่งอ่านภาษายิ่งคล้ายกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ฉบับหนังสือเลย แต่ก็แค่คล้ายอะนะ ไม่เหมือนซะทีเดียว ขอเขียนเป็นข้อๆนะ ดูง่ายดี เอาละๆมาเริ่มกันเลยดีกว่า! 1.บรรทัดแรกย่อหน้าเข้ามาหน่อย มันจะแลดูสวยงามกว่านะ ... อ่านเพิ่มเติม

    Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส ผู้แต่ง : Patrabhum วิจารณ์โดย เป็ดขี้วีน ไม่รู้ว่าเป็ดขี้วีนรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่ยิ่งอ่านภาษายิ่งคล้ายกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ฉบับหนังสือเลย แต่ก็แค่คล้ายอะนะ ไม่เหมือนซะทีเดียว ขอเขียนเป็นข้อๆนะ ดูง่ายดี เอาละๆมาเริ่มกันเลยดีกว่า! 1.บรรทัดแรกย่อหน้าเข้ามาหน่อย มันจะแลดูสวยงามกว่านะ 2.บางประโยคใช้คำซ้ำไปนิด อันนี้เห็นค่อนข้างน้อย ยกตัวอย่างเช่น ...แขกของเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้รับแขกสีทอง เขาสวมเสื้อคลุมสีม่วงของหอคอยมังกรที่บ่งบอกว่าเป็นพ่อมด... จากบทนำ ค่ำคืนอันยาวนาน อาจจะเปลี่ยน'เขา'คำที่สองเป็นคำอื่น เพราะคำว่า'เขา'ทั้งสองคำ ไม่ได้หมายถึงบุคคลเดียวกันในประโยค เดียวกัน ยกตัวอย่าง ...แขกของเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้รับแขกสีทอง ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีม่วงของหอคอยมังกรที่บ่งบอกว่าเป็นพ่อมด... (ในกรณีที่ควินตัสเป็นชายหนุ่มอ่านะ/ที่จริงแก่) 3.บางประโยค รูปประโยคกับคำพรรณนาทั้งหลายทั้งแหล่ ไม่ได้เข้ากันเลย เห็นได้ชัดมากในกรณีที่ตัวละครพูดจากระโชกโฮกฮาก ซึ่งประโยคของมันแลดูเฉยมาก ข้อแนะนำ: ให้ใช้พวกสัญลักษณ์ช่วยสักนิด เช่น "แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน แม้แต่ทหารวิชก็ยังรู้ด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างแปลกไป...เกี่ยวกับเวลา"ควินตัสพูด เขามักหุนหันและพูดจากระโชกแบบนี้เสมอ แล้วลองดูอันนี้ "แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน! แม้แต่ทหารวิชก็ยังรู้ด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างแปลกไป...เกี่ยวกับเวลา!"ควินตัสพูด เขามักหุนหันและพูดจากระโชกแบบนี้เสมอ จากประโยคข้างบน เวลาคนอ่านอ่าน เขาจะได้รู้เลยตั้งแต่อ่านประโยคแรกว่าควินตัสพูดจาอารมณ์กระโชกสุดๆ ขอเขียนความเห็นส่วนตัวสักนิด คือแบบเป็ดขี้วีนเป็นคนที่พออ่านประโยคคำพูดไปแล้วจะมโนภาพตามตลอด แล้วพออ่านประโยคข้างบนแบบนั้นปุป ภาพในหัวของเป็ดขี้วีนก็จะมโนว่ามันพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงกังวล อะไรแบบนั้นแล้วพอมาเจอบรรยายว่า ควินตัสมันพูด กระโชก เท่านั้นแหล่ะ อารมณ์สับสน ทันที(ประมาณว่ามันไม่ได้ฟิล) ก็ต้องย้อนกลับไปใหม่แล้วก็มโนใหม่ ประมาณนั้น (ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นรึเปล่านะ แต่เป็ดเป็นอะ) 4.ข้อนี้ต่อจากข้อสาม เป็ดขี้วีนบอกเลย สัญลักษณ์น่ะใช่บ้างก็ได้ เพื่อเน้นจุดสำคัญหรือไม่ก็ใช้แบบอื่นแต่ไม่ใช่ว่าใช้มั่วประปรายไปทั่วนะ เช่น 'มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากพอลลัสค้นพบว่าภูตประจำตัวของตน คารีมซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่ สามารถหลั่งน้ำตาออกมาเป็นยาพิษได้มากถึงยี่สิบห้าชนิด แอบตามฟลินน์กับแมนดาร์ เพื่อนของฟลินน์มายังทุ่งโอนีล' อย่างตรงชื่อนกคารีม อาจจะเขียนแบบนี้ ...ภูตประจำตัวของตน'คารีม'ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่... หรือไม่ก็ ...ภูตประจำตัวของตน คารีม ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่... เว้นหน่อยเวลาอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าติดกันเป็นพรืด แต่พวกชื่ออะไรแบบนี้ไม่ต้องเน้นทุกครั้งก็ได้อาจเน้นตอนที่พูดถึงครั้งแรก ไม่ก็เน้นตอนที่สำคัญ อีกอย่างๆประโยคข้างบน บ้างวรรคมันมาแบบงงๆ ตรง ...แอบตาม... คือแบบประโยคก่อนหน้านี้มันพูดถึงความสามารถของนกมันอ่ะ แล้วประโยคต่อมาจะพูดถึงเหตุการณ์ต่อมาหลังจากพอลลัสค้นพบว่านกมันหลั่งพิษออกมาได้ใช่ไหม ก็น่าจะใส่ประธาน ผู้กระทำเข้าไปหน่อย ให้ประโยคมันลื่นๆ อ่านแล้วไม่ติดขัด เช่น 'มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากพอลลัสค้นพบว่าภูตประจำตัวของตน คารีม ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่ สามารถหลั่งน้ำตาออกมาเป็นยาพิษได้มากถึงยี่สิบห้าชนิด เขาก็แอบตามฟลินน์กับแมนดาร์ เพื่อนของฟลินน์มายังทุ่งโอนีล' หรืออาจใช่คำอื่นให้ประโยคมันลื่นๆไหลๆก็ได้ อันนี้แบบบอกว่าเป็นประโยคความคิด "ฉันเข้าใจที่เธอดูเหมือนจะเป็นลมแบบนั้นนะ"บริตต้าพูด ก่อนจะกลอกตาขึ้นข้างบนให้เขาเห็นเพียงคนเดียว'เขามันมันน่ารำคาญชะมัด'(เขียนตัวเอียงก็ได้) อันนี้ประโยคตัวอย่างนะ ยังมีอีกเยอะ! แต่แค่ช่วงแรกๆบทหลังๆก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะ 5.จากข้อสี่ เว้นหน่อยเวลาอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าติดกันเป็นพรืด โดยเฉพาะ ย่อหน้าที่มันยาวๆ ถ้าอธิบายง่ายๆก็เหมือนเวลาที่เราอ่านหนังสือต่างๆนาๆ ถ้ามันมีย่อหน้าเดียวทั้งหน้า ตัวอักษรเป็นพรืด คงไม่อยากอ่านกันหรอก มองแล้วแลดูเหนื่อยแล้วพาลจะสันหลังยาว นิยายเองก็เหมือนกันย่อหน้าไหนแบ่งได้ก็แบ่งไป แต่ก็ระวังไว้หน่อยไม่ใช้แบ่งซะถี่เกิน แบบนั้นก็ไม่ดี 6.บางประโยคคำเกิน! บางประโยคคำขาด! อันนี้เห็นบ่อย ตรงตัวเลย บางประโยคคำมันฟุ่มเฟือยเกินไป แต่บางประโยคมันก็ขาดเหลือเกินจนอ่านสะดุดบ่อยมาก 7.การดำเนินเรื่อง จะบอกว่าช้าไปนิด แต่เนื้อเรือ่งในแต่ละตอนก็คุ้มค่าในการรอคอย การอัพนิยายสม่ำเสมอดีเป็นแบบนี้ให้ตลอดละกันนะ 8.เนื้อเรือ่งจะบอกว่าแปลกก็แปลก ไม่แปลกก็ไม่แปลก มันเป็นแนวที่ค่อนข้างกึ่งแนวโรงเรียนนิดๆ แต่บทนำน่าสนใจ บทอื่นๆมาเริ่มเอื่อยๆ บางครั้งเป็ดขี้วีนอ่านแบบผ่านๆโดยเฉพาะบทหลังๆบางครั้งอ่านผ่านไป มันไม่น่าตื่นเต่้นเท่าไร 9.ตัวละครทุกตัวจากในเรื่องแสดงเอกลักษณ์ของตัวเองออกมาค่อนข้างดีแต่เป็ดขี้วีนว่าผู้แต่งกล่าวถึงรูปร่างลักษณะบ้างก็ดี หน้าที่ของผู้เขียนคือทำให้คนอ่านมีจินตนาการใกล้เคียงกับเรือ่งที่เราเขียนมากที่สุด อย่าลืมนะ!!! โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้ถือเป็นนิยายที่ค่อนข้างน่าติดตาม (โดยเฉพาะกับนักอ่านสายนิยายแปล เพราะภาษาใกล้เคียงกันมาก) ก็พยายามพัฒนาต่อไปละกันเป็ดกับกระต่ายเป็นกำลังใจให้ อีกนิดสักเล็กน้อยก่อนจบ นักเขียนนิยายที่ดีต้องแต่งให้จบนะ >   อ่านน้อยลง

    VR&DB | 13 ต.ค. 58

    • 0

    • 0

    "ร้านวิจารณ์นิยาย ฉบับคนบนพระจันทร์"

    (แจ้งลบ)

    ผู้วิจารณ์ : พันดาว ชื่อเรื่อง (9/10) ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ น่าสนใจดี เกริ่นนำ (10/10) อ่านแล้วดูน่าติดตามมากเลยค่ะ ดูลึกลับแล้วก็น่าติดตาม และเอาใจช่วยตัวเอกมากๆ โครงเรื่อง (17/20) ในตอนเดียวกันอาจจะดำเนินเรื่องเรียบๆ ไปบ้าง ในบางช่วงก็ชวนให้ติดตามต่อเหมือนกัน อยากให้รักษาช่วงที่มันกำลังน่าตื่นเต้นไว้ แล้วตัดช่วงทิ้งท้ ... อ่านเพิ่มเติม

    ผู้วิจารณ์ : พันดาว ชื่อเรื่อง (9/10) ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ น่าสนใจดี เกริ่นนำ (10/10) อ่านแล้วดูน่าติดตามมากเลยค่ะ ดูลึกลับแล้วก็น่าติดตาม และเอาใจช่วยตัวเอกมากๆ โครงเรื่อง (17/20) ในตอนเดียวกันอาจจะดำเนินเรื่องเรียบๆ ไปบ้าง ในบางช่วงก็ชวนให้ติดตามต่อเหมือนกัน อยากให้รักษาช่วงที่มันกำลังน่าตื่นเต้นไว้ แล้วตัดช่วงทิ้งท้ายให้น่าติดตามต่อ เพราะจากที่เหมือนยังไม่ค่อยเชิญชวนเท่าไหร่ ภาษาการใช้คำ (14/15) จากที่อ่านมาเรื่อยๆ แทบไม่มีจุดผิดเลย ชอบการเลือกใช้คำกริยาของคุณภัทรภูมิ เพราะดูชัดเจนแล้วก็เข้ากับบริบทในเรื่องด้วย การบรรยายเนื้อเรื่อง (19/20) คุณภัทรภูมิใช้คำบรรยายเรื่องได้ลื่นไหล ไม่ค่อยมีจุดติดขัดเท่าไหร่ สามารถอ่านได้เรื่อยๆ อาจมีสะดุดเล็กน้อยตอนช่วงเว้นวรรค แต่ถือว่าทำได้ดีเลย ตัวละคร (16/20) ฟลินน์ – ต้องเป็นตัวดำเนินเรื่อง ประคองทั้งเรื่อง แต่คาแรกเตอร์ยังไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ อาจจะต้องอ่านไปเรื่อยกว่าจะรู้ว่าตัวละครนี้เป็นคนยังไง นิสัย บุคลิกเป็นแบบไหน ส่วนตัวอื่นๆที่เข้ามาเสริมก็ยังไม่น่าดึงดูดเท่าไหร่ ยังดูเรียบๆ อ่านแล้วจมหายๆ เบ็ดเตล็ด (5/5) ตัวอักษรใหญ่ อ่านง่าน ธีมเข้ากับเรื่อง คะแนนรวม : 90 #สิ่งที่พันดาวอยากบอก สำนวนการใช้คำของคุณภัทรภูมิมากๆเลยค่ะ สู้ๆนะคะ   อ่านน้อยลง

    คนเก็บเห็ด | 14 ต.ค. 58

    • 0

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "ร้านวิจารณ์นิยาย ฉบับคนบนพระจันทร์"

    (แจ้งลบ)

    ผู้วิจารณ์ : พันดาว ชื่อเรื่อง (9/10) ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ น่าสนใจดี เกริ่นนำ (10/10) อ่านแล้วดูน่าติดตามมากเลยค่ะ ดูลึกลับแล้วก็น่าติดตาม และเอาใจช่วยตัวเอกมากๆ โครงเรื่อง (17/20) ในตอนเดียวกันอาจจะดำเนินเรื่องเรียบๆ ไปบ้าง ในบางช่วงก็ชวนให้ติดตามต่อเหมือนกัน อยากให้รักษาช่วงที่มันกำลังน่าตื่นเต้นไว้ แล้วตัดช่วงทิ้งท้ ... อ่านเพิ่มเติม

    ผู้วิจารณ์ : พันดาว ชื่อเรื่อง (9/10) ชื่อเรื่องโอเคเลยค่ะ น่าสนใจดี เกริ่นนำ (10/10) อ่านแล้วดูน่าติดตามมากเลยค่ะ ดูลึกลับแล้วก็น่าติดตาม และเอาใจช่วยตัวเอกมากๆ โครงเรื่อง (17/20) ในตอนเดียวกันอาจจะดำเนินเรื่องเรียบๆ ไปบ้าง ในบางช่วงก็ชวนให้ติดตามต่อเหมือนกัน อยากให้รักษาช่วงที่มันกำลังน่าตื่นเต้นไว้ แล้วตัดช่วงทิ้งท้ายให้น่าติดตามต่อ เพราะจากที่เหมือนยังไม่ค่อยเชิญชวนเท่าไหร่ ภาษาการใช้คำ (14/15) จากที่อ่านมาเรื่อยๆ แทบไม่มีจุดผิดเลย ชอบการเลือกใช้คำกริยาของคุณภัทรภูมิ เพราะดูชัดเจนแล้วก็เข้ากับบริบทในเรื่องด้วย การบรรยายเนื้อเรื่อง (19/20) คุณภัทรภูมิใช้คำบรรยายเรื่องได้ลื่นไหล ไม่ค่อยมีจุดติดขัดเท่าไหร่ สามารถอ่านได้เรื่อยๆ อาจมีสะดุดเล็กน้อยตอนช่วงเว้นวรรค แต่ถือว่าทำได้ดีเลย ตัวละคร (16/20) ฟลินน์ – ต้องเป็นตัวดำเนินเรื่อง ประคองทั้งเรื่อง แต่คาแรกเตอร์ยังไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ อาจจะต้องอ่านไปเรื่อยกว่าจะรู้ว่าตัวละครนี้เป็นคนยังไง นิสัย บุคลิกเป็นแบบไหน ส่วนตัวอื่นๆที่เข้ามาเสริมก็ยังไม่น่าดึงดูดเท่าไหร่ ยังดูเรียบๆ อ่านแล้วจมหายๆ เบ็ดเตล็ด (5/5) ตัวอักษรใหญ่ อ่านง่าน ธีมเข้ากับเรื่อง คะแนนรวม : 90 #สิ่งที่พันดาวอยากบอก สำนวนการใช้คำของคุณภัทรภูมิมากๆเลยค่ะ สู้ๆนะคะ   อ่านน้อยลง

    คนเก็บเห็ด | 14 ต.ค. 58

    • 0

    • 0

    "รับวิจารณ์นิยาย By กระต่ายโชกเลือด&เป็ดขี้วีน [VR&DB]"

    (แจ้งลบ)

    Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส ผู้แต่ง : Patrabhum วิจารณ์โดย เป็ดขี้วีน ไม่รู้ว่าเป็ดขี้วีนรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่ยิ่งอ่านภาษายิ่งคล้ายกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ฉบับหนังสือเลย แต่ก็แค่คล้ายอะนะ ไม่เหมือนซะทีเดียว ขอเขียนเป็นข้อๆนะ ดูง่ายดี เอาละๆมาเริ่มกันเลยดีกว่า! 1.บรรทัดแรกย่อหน้าเข้ามาหน่อย มันจะแลดูสวยงามกว่านะ ... อ่านเพิ่มเติม

    Gargaros Summoner : นักอัญเชิญแห่งการ์การอส ผู้แต่ง : Patrabhum วิจารณ์โดย เป็ดขี้วีน ไม่รู้ว่าเป็ดขี้วีนรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่ยิ่งอ่านภาษายิ่งคล้ายกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ฉบับหนังสือเลย แต่ก็แค่คล้ายอะนะ ไม่เหมือนซะทีเดียว ขอเขียนเป็นข้อๆนะ ดูง่ายดี เอาละๆมาเริ่มกันเลยดีกว่า! 1.บรรทัดแรกย่อหน้าเข้ามาหน่อย มันจะแลดูสวยงามกว่านะ 2.บางประโยคใช้คำซ้ำไปนิด อันนี้เห็นค่อนข้างน้อย ยกตัวอย่างเช่น ...แขกของเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้รับแขกสีทอง เขาสวมเสื้อคลุมสีม่วงของหอคอยมังกรที่บ่งบอกว่าเป็นพ่อมด... จากบทนำ ค่ำคืนอันยาวนาน อาจจะเปลี่ยน'เขา'คำที่สองเป็นคำอื่น เพราะคำว่า'เขา'ทั้งสองคำ ไม่ได้หมายถึงบุคคลเดียวกันในประโยค เดียวกัน ยกตัวอย่าง ...แขกของเขานั่งอยู่ตรงเก้าอี้รับแขกสีทอง ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีม่วงของหอคอยมังกรที่บ่งบอกว่าเป็นพ่อมด... (ในกรณีที่ควินตัสเป็นชายหนุ่มอ่านะ/ที่จริงแก่) 3.บางประโยค รูปประโยคกับคำพรรณนาทั้งหลายทั้งแหล่ ไม่ได้เข้ากันเลย เห็นได้ชัดมากในกรณีที่ตัวละครพูดจากระโชกโฮกฮาก ซึ่งประโยคของมันแลดูเฉยมาก ข้อแนะนำ: ให้ใช้พวกสัญลักษณ์ช่วยสักนิด เช่น "แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน แม้แต่ทหารวิชก็ยังรู้ด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างแปลกไป...เกี่ยวกับเวลา"ควินตัสพูด เขามักหุนหันและพูดจากระโชกแบบนี้เสมอ แล้วลองดูอันนี้ "แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน! แม้แต่ทหารวิชก็ยังรู้ด้วยซ้ำว่ามีบางอย่างแปลกไป...เกี่ยวกับเวลา!"ควินตัสพูด เขามักหุนหันและพูดจากระโชกแบบนี้เสมอ จากประโยคข้างบน เวลาคนอ่านอ่าน เขาจะได้รู้เลยตั้งแต่อ่านประโยคแรกว่าควินตัสพูดจาอารมณ์กระโชกสุดๆ ขอเขียนความเห็นส่วนตัวสักนิด คือแบบเป็ดขี้วีนเป็นคนที่พออ่านประโยคคำพูดไปแล้วจะมโนภาพตามตลอด แล้วพออ่านประโยคข้างบนแบบนั้นปุป ภาพในหัวของเป็ดขี้วีนก็จะมโนว่ามันพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงกังวล อะไรแบบนั้นแล้วพอมาเจอบรรยายว่า ควินตัสมันพูด กระโชก เท่านั้นแหล่ะ อารมณ์สับสน ทันที(ประมาณว่ามันไม่ได้ฟิล) ก็ต้องย้อนกลับไปใหม่แล้วก็มโนใหม่ ประมาณนั้น (ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นรึเปล่านะ แต่เป็ดเป็นอะ) 4.ข้อนี้ต่อจากข้อสาม เป็ดขี้วีนบอกเลย สัญลักษณ์น่ะใช่บ้างก็ได้ เพื่อเน้นจุดสำคัญหรือไม่ก็ใช้แบบอื่นแต่ไม่ใช่ว่าใช้มั่วประปรายไปทั่วนะ เช่น 'มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากพอลลัสค้นพบว่าภูตประจำตัวของตน คารีมซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่ สามารถหลั่งน้ำตาออกมาเป็นยาพิษได้มากถึงยี่สิบห้าชนิด แอบตามฟลินน์กับแมนดาร์ เพื่อนของฟลินน์มายังทุ่งโอนีล' อย่างตรงชื่อนกคารีม อาจจะเขียนแบบนี้ ...ภูตประจำตัวของตน'คารีม'ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่... หรือไม่ก็ ...ภูตประจำตัวของตน คารีม ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่... เว้นหน่อยเวลาอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าติดกันเป็นพรืด แต่พวกชื่ออะไรแบบนี้ไม่ต้องเน้นทุกครั้งก็ได้อาจเน้นตอนที่พูดถึงครั้งแรก ไม่ก็เน้นตอนที่สำคัญ อีกอย่างๆประโยคข้างบน บ้างวรรคมันมาแบบงงๆ ตรง ...แอบตาม... คือแบบประโยคก่อนหน้านี้มันพูดถึงความสามารถของนกมันอ่ะ แล้วประโยคต่อมาจะพูดถึงเหตุการณ์ต่อมาหลังจากพอลลัสค้นพบว่านกมันหลั่งพิษออกมาได้ใช่ไหม ก็น่าจะใส่ประธาน ผู้กระทำเข้าไปหน่อย ให้ประโยคมันลื่นๆ อ่านแล้วไม่ติดขัด เช่น 'มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากพอลลัสค้นพบว่าภูตประจำตัวของตน คารีม ซึ่งเป็นนกเรเวนตัวใหญ่ สามารถหลั่งน้ำตาออกมาเป็นยาพิษได้มากถึงยี่สิบห้าชนิด เขาก็แอบตามฟลินน์กับแมนดาร์ เพื่อนของฟลินน์มายังทุ่งโอนีล' หรืออาจใช่คำอื่นให้ประโยคมันลื่นๆไหลๆก็ได้ อันนี้แบบบอกว่าเป็นประโยคความคิด "ฉันเข้าใจที่เธอดูเหมือนจะเป็นลมแบบนั้นนะ"บริตต้าพูด ก่อนจะกลอกตาขึ้นข้างบนให้เขาเห็นเพียงคนเดียว'เขามันมันน่ารำคาญชะมัด'(เขียนตัวเอียงก็ได้) อันนี้ประโยคตัวอย่างนะ ยังมีอีกเยอะ! แต่แค่ช่วงแรกๆบทหลังๆก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะ 5.จากข้อสี่ เว้นหน่อยเวลาอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าติดกันเป็นพรืด โดยเฉพาะ ย่อหน้าที่มันยาวๆ ถ้าอธิบายง่ายๆก็เหมือนเวลาที่เราอ่านหนังสือต่างๆนาๆ ถ้ามันมีย่อหน้าเดียวทั้งหน้า ตัวอักษรเป็นพรืด คงไม่อยากอ่านกันหรอก มองแล้วแลดูเหนื่อยแล้วพาลจะสันหลังยาว นิยายเองก็เหมือนกันย่อหน้าไหนแบ่งได้ก็แบ่งไป แต่ก็ระวังไว้หน่อยไม่ใช้แบ่งซะถี่เกิน แบบนั้นก็ไม่ดี 6.บางประโยคคำเกิน! บางประโยคคำขาด! อันนี้เห็นบ่อย ตรงตัวเลย บางประโยคคำมันฟุ่มเฟือยเกินไป แต่บางประโยคมันก็ขาดเหลือเกินจนอ่านสะดุดบ่อยมาก 7.การดำเนินเรื่อง จะบอกว่าช้าไปนิด แต่เนื้อเรือ่งในแต่ละตอนก็คุ้มค่าในการรอคอย การอัพนิยายสม่ำเสมอดีเป็นแบบนี้ให้ตลอดละกันนะ 8.เนื้อเรือ่งจะบอกว่าแปลกก็แปลก ไม่แปลกก็ไม่แปลก มันเป็นแนวที่ค่อนข้างกึ่งแนวโรงเรียนนิดๆ แต่บทนำน่าสนใจ บทอื่นๆมาเริ่มเอื่อยๆ บางครั้งเป็ดขี้วีนอ่านแบบผ่านๆโดยเฉพาะบทหลังๆบางครั้งอ่านผ่านไป มันไม่น่าตื่นเต่้นเท่าไร 9.ตัวละครทุกตัวจากในเรื่องแสดงเอกลักษณ์ของตัวเองออกมาค่อนข้างดีแต่เป็ดขี้วีนว่าผู้แต่งกล่าวถึงรูปร่างลักษณะบ้างก็ดี หน้าที่ของผู้เขียนคือทำให้คนอ่านมีจินตนาการใกล้เคียงกับเรือ่งที่เราเขียนมากที่สุด อย่าลืมนะ!!! โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้ถือเป็นนิยายที่ค่อนข้างน่าติดตาม (โดยเฉพาะกับนักอ่านสายนิยายแปล เพราะภาษาใกล้เคียงกันมาก) ก็พยายามพัฒนาต่อไปละกันเป็ดกับกระต่ายเป็นกำลังใจให้ อีกนิดสักเล็กน้อยก่อนจบ นักเขียนนิยายที่ดีต้องแต่งให้จบนะ >   อ่านน้อยลง

    VR&DB | 13 ต.ค. 58

    • 0

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น