นิยายของไรเตอร์คนนี้(พี่แบงค์)เป็นอะไรที่เทพมาก ทุกครั้งที่อ่านใจขอข้าพเจ้าจะเต้นระทึกด้วยความตื่นเต้นไปกับเนื้อหา ในทุกฉากทุกตอน ซึ่งไม่เคยมีครั้งไหนที่จะสามารถทายได้ถูกโดยง่าย ไม่เคยมีตอนหรือไม่ก็ประโยคไหนเลยที่อ่านแล้วข้าพเจ้าอ่านแล้วรู้สึกว่าผิดหวัง เพราะไรเตอร์ไม่เคยแต่งมั่วๆแบบหลงประเด็น ข้าพเจ้ามองเห็นถึงความตั้งใจในการสร้างสรรค์ผลงานของผู้เขียน ที่แต่งออกมาได้สมเหตุสมผล
นิยายที่ไรเตอร์เขียนเป็นอะไรที่มักโดนใจผู้อ่านเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการวางตัวละคร ดูสมจริงสมจังมีเหตุมีผล มีการกะระยะความห่างชั้นของตัวละครที่เหมาะสม ไม่มีตัวละครตัวไหนเลยที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่า เวอร์ไป หรือว่า ไม่น่าจะมีคนแบบนี้บนโลก
ตัวละครพระเอก (หลินหลานเซ่อ) เป็นพระเอกที่สมกับความเป็นพระเอก ที่เป็นคนแบบ แม้ว่าจะเป็นเทพบุตร ก็เป็นเทพบุตรที่เดินดิน เพราะเราจับได้ถึงปมความเป็นพระเอก ไม่ใช่แค่กล่าวรอยๆว่า หลอ รวย เก่ง ดีเลิศประเสริฐศรี ซึ่งมันแทบไม่มีในชีวิตจริง(อาจมีแบบ 0.0000001 อาน่ะ) พระเอกของเราแม้บทละครจะเป็นตัวละครที่ขรึมมาก แต่เพราะเป็นแบบนั้น การกระทำเล็กๆน้อยๆของพระเอกที่มีต่อนางเอก กลับทำให้ผู้อ่านใจเต้น และมองเห็นถึงความน่ารักของพระเอกอย่างช่วยไม่ได้
ตัวละครนางเอก (นาค) เป็นตัวละครนางเอก ที่เป็นนางเอกที่หลุดโลกที่สุดที่ ข้าพเจ้าเคยอ่านมา เพราะไม่เคยมีครั้งไหนที่ไรเตอร์จะเขียนหลุดมาสักครั้งให้ชื่นใจว่า นางเอกของเราสวย แต่เมื่อข้าพเจ้าได้อ่าน กลับหลงรักในเสน่ห์ที่ไม่ใช่รูปลักษณ์ของนางเอกเข้าเต็มเปา อย่างถอนตัวไปขึ้น และเพิ่งตระหนักได้ 'ใช่คนเราไม่ใช่ว่าจะมีดีแค่หน้าตาแล้วจะดีเสมอไป' ความเป็นธรรมชาติ และเป็นตัวของตัวเอง ที่ไม่ต้องเสริมแต่งของตัวนางเอก เป็นจุดดึงดูดความน่ารักแบบใสๆได้อย่างดี ทุกครั้งที่ข้าพเจ้านึกถึงนางเอกเรื่องนี้ (นาค) ข้าพเจ้ามักนึกถึงคำๆนี้เสมอ 'นายแน่มาก!!'
ตัวละครอื่นๆแม้ว่าจะเป็นตัวละครเสริม ทัังที่มีบทหลัก(แดน, แนช, เดนีส, จงซิน) หรือไม่มี(การ์ดของนาค ฯลฯ) แต่ทุกตัวละครกลับเป็นตัวพลักดันให้เรามองเห็นถึงความเป็นพระเอก และ นางเอก ของเรามากยิ่งขึ้น มองเห็นถึงความเป็นเอกลักษณ์ที่บ่งบอกความเป็นตัวเองที่ไม่ซ้ำใคร ส่งให้เรายิ่งหลงรักในตัวพระนางคู่นี้มากยิ่งขึ้น หรือแม้กับตัวละครอื่นๆ ก็มีเสน่ห์ในแบบของตนเอง ที่สามารถดึงดูดอารมณ์ของผู้อ่าน ให้ไปทั้งในด้านบวก(เช่น แดน) หรือ ด้านลบ(เช่น หยางไป๋ซิ่ง)ได้อย่างดีเยี่ยม นับว่าไรเตอร์ใช้ตัวละครทุกตัวได้อย่างคุ้มค่ายิ่ง
ไรเตอร์มีการวางปมเรื่องที่เข้ากันได้อย่างดี จากจุดเล็กๆที่อยู่ในเรื่อง กลับพลิกพลันกระจายตีวงกว้างกลายมาเป็นประเด็นหลักได้ในพริบตา นั่นยิ่งเป็นจุดที่เราหลงไหลนิยายของไรเตอร์ มากยิ่งขึ้นไปอีก ไรเตอร์มีความสามารถพิเศษที่จะเขียนให้นักอ่าน ค้างได้ ทุกฉากทุกตอน (ค้างจริงๆ)
นิยายของไรเตอร์เป็นอะไรที่ข้าพเจ้าพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า โชคดี ที่หลงเข้ามาจนได้อ่าน (ให้ต่อมความรักนิยายกระตุกเล่น) และสำหรับคนที่ไม่ได้อ่านนิยายของเไรเตอร์ไม่ว่าเรื่องไหนก็ตาม (โดยเฉพาะ cubic) ข้าพเจ้าคิดว่าเป็นเรื่องน่าเสียดายมาก......นิยายทุกเล่มคุ้มค่าจริงๆที่จะซื้อเก็บไว้
ขอเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์มีกำลังใจสร้างสรรค์ผลงานเลิศๆออกมาอีกนะค่ะ (ข้าพเจ้าจะได้ติดตามอ่านอีก ฮุฮุ) |
